สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์ในการเลี้ยงหมาพิการทางสมอง พิการเดินไม่ได้ ตาบอดใส

ต้องบอกก่อนเลยว่าเป็นคนรักหมามากๆ จำได้ว่าเคยเลี้ยงหมาตั้งแต่เด็กๆ  เลี้ยงเยอะสุดก็ 2 ตัว หมาตัวแรกที่ซื้อ ซื้อมาในราคา 1500 บาท กว่าจะได้ต้องขายของผ่อนเค้า พี่เค้าใจดีเห็นเราเพิ่งอสียหมาเลยให้ผ่อน พันธุ์ที่ซื้อคือมิเนเจอร์  เป็นตัวแรกแลเตัวสุดท้ายที่ซื้อ ปัจจุบันเลี้ยงหมา 8 ตัว ทุกตัวเป็นหมาพันไทยที่เก็บมาเลี้ยงทั้งหมด และทุกตัวล้วนมีประวัติ ก่อนที่จะรับมา ทุกตัวแข็งแรงสมประกอบทุกตัว จนมาเจอกับแม่ของจ่อย จ่อยคือหมาพิการทางสมอง แม่ของจ่อยชื่อบุญทิ้ง เป็นหมาจรหลงมา แถวที่ทำงาน เราและคนในออฟฟิตก็แบ่งปันอาหารให้และก็จะมี พี่ข้างออฟฟิตให้อาหารด้วยเช่นกัน  จนเราเริ่มสนิทกันกับหมาตัวนี้ และวันนึงก็มีไอ้ดำหมาตัวผู้มาวนเวียนอยู่แถวๆออฟฟิต จนช่วงเวลาหนึ่งที่ทิ้งเป็นสาวก็มีสัมพันธ์กันกับดำ ทำให้ทิ้งท้องมีลูก นั่นคือจุดเริ่มต้นที่เรา ได้เจอจ่อยน้อยนั่นเอง

นี่เป็นวีดีโอตอนตามหาจ่อย
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=968034706552129&id=117976974964923&fs=8

พอเราเจอครอบครัวบุญทิ้ง เราก็เลยพากลับมาอยู่บ้านด้วยเพราะช่วงที่ทิ้งคลอดลูกคือหน้าฝนกลัวว่าฝนตกลูกอาจจะไม่สบายและตายได้ อีกอย่างก็กลัวงูเพราะไปคลอดอยู่ในป่า นี่คือจุดเริ่มต้นที่เราเจอกันครั้งแรก..จ่อยน้อย

พอเรารับเลี้ยงครอบครัวจ่อยไปได้ซักพักทิ้งได้คาบลูกไปทิ้ง แถวกอต้นกล้วย เราก็เก็บกลับมาให้อยู่กับแม่เค้าเหมือนเดิม ผ่านไป 1 วันหมาตัวที่ถูกคาบไปทิ้งไม่กินนมตัวเย็น เราก็เลยเอามาเลี่ยงเอง 1วันก็พากลับไปอยู่กับแม่ ให่เค้าลองดูดนมก็ดูเหมือนจะกิน เราเลยออกไปทำงานตามปกติ แต่แล้วพอกลับมาบ้านก็ตกใจ เพราะบุญทิ้งนอนทับลูกตัวที่ไม่สบายตาย  พออีกวันถัดมาตอนเช้าเดินเิานมไปให้ทิ้งกินก่อนไปทำงาน หมาหายไปหนึ่งตัว พากันเดินตามหา เช่นเคยทิ้งคาบลูกไปทิ้ง หมกอยู่ใต้ต้นกล้วย ทับอีกชั้นด้วยร่ม เราจึงเอามาเลี้ยงเอง และได้พาไปหาหมอเพราะไม่กินนมตัวเย็น และมีตุ่มหนองขึ้นตามตัว หมอบอกเราว่สเป็นหัดก็รักษากันอยู่นาน ปรากฏว่ารอด แต่จ่อยไม่สามรถเดินได้ พิการระบบประสาท เราก็รับได้เพราะรักไง เลยคิดว่าไม่มีปัญหาอะไร  

เดี๋ยวมาต่อนะ