เราขอมากไปหรือป่าวคะ เราแต่งงานโดยไม่ตั้งใจแต่งงานโดยท้องก่อนแต่ง เราเคยคุยกันเรื่องอนาคตเค้าอยากทำงานเก็บเงินเพื่อที่ไปทำงานตปท.เราก็ถามว่าไปทำไมตปท.ไกลไม่อยากอยู่กับลูกหรือ เค้าก็บอกว่าจะได้มีเงินเก็บเยอะๆพอมีเงินมากๆจะได้กลับไปทำไร่อยู่กับพ่อแม่เร็วๆ เค้าเป็นโรคซึมเศร้าเราก็เป็นห่วงว่าทำไมคิดแบบนี้ทางบ้านเขายิ่งเป็นห่วงพ่อแม่ให้เลิกล้มความตั้งใจไปตปท.และทำงานอยู่ในไทยแทนเค้าก็ไม่ยอมบอกว่าตัวเองโตแล้ว เค้ามีอาการของโรคซึมเศร้าเค้ามีอาการปวดหัวจึงเลิกคิดเรื่องไปตปท.พออาการดีขึ้นก็จะไปอีก พ่อแม่ก็ใช้ให้เมียกล่อมลูกเค้าเรื่องไปตปท.พอเราพูดกันเรื่องนี้ต้องทะเลาะกันตลอด เรื่องค่าดูแลลูกเค้าให้นะเพราะลูกยังเล็กแล้วเรายังไม่มีงานให้เดือนละ4000ค่าใช้จ่าย3000ใช้หนี้ที่ยืมเราไป1000. พอเค้าจะกลับบ้านสงกรานต์เราก็ขอเงินพิเศษเราบ้างเค้าไม่ให้คะเค้าบอกรอเดือนหน้าได้ไหมเราก็ถามว่าไหนมรเงินเก็บเยอะแยะให้พิเศษเมียบ้างสิเค้าก็บอกเอาเงินให้แม่คะเราก็เออให้แม่ไม่เป็นไร เราก็ยังตื๊ออีกขอปีใหม่ให้เมียบ้างให้แม่แล้วให้ลูกแล้วเมียยังไม่ได้เลยก็ยังไม่ให้เหมือนเดิม สรุปให้แม่20000คือแม่จะเอาไปลงทุนเลี้ยงสัตว์คะ เราคิดว่าถ้าเราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับพ่อแม่เนาไม่กินอยู่กับท่านอยู่บ้านเช่าให้เงินเราแค่นี้เราอดตายแน่ๆ เราเลยบอกว่าเราไม่ได้เริ่มต้นจากครอบครัว ในความคิดเค้าเค้าบอกว่าเมียคอยก่อนตอนนี้ยังมีแม่ต้องเลี้ยง แล้วเมียกับลูกไม่ต้องเลี้ยงดูหรือ เค้าบอกว่าค่าสินสอดที่ยืมแม่มาแต่งเธอยังไม่ได้คืนเลย เราก็บอกไปว่าค่าคลอดลูกก็ยังไม่จ่ายเหมือนกัน เค้าทำงานทำตัวเหมือนโสดต้องเลี้ยงแม่ทำเหมือนไม่มีครอบครัว เหตุที่เราทะเลาะกันบ่อยๆเราขอเงินเพิ่มแต่เขาเก็บตังไปตปท.เพื่อเอาเงินมาเลี้ยงแม่อยู่กลัยแม่ในบั้นปลายเราเข้าใจนะเราแต่งงานไม่ได้ด้วยความรัก เค้าเป็นลูกคนสุดท้องคะเราเคยถามว่าพี่ๆได้ให้เงินครอบครัวบ้างไหมพี่คนโตให้คะมีครอบครัวเพราะหน้าที่การงานดี ส่วนพี่คนรองไม่ให้คะเพราะมีครอบครัวมีลูกสามแถมผ่อนรถคะ เราก็เลยบอกเขาไปว่างั้นใช้หนี้ให้หมดเพราะเราหมดตูดไม่มีเงินเก็บแล้วจะได้เอาไปซื้อของให้ลูกเงินที่เหลือคุณได้จะเก็บปตปท.เลี้ยงอย่างใจหวัง