ก่อนอื่นก็คงต้องบอกว่า จากเรื่องศิลปินคนหนึ่งก็อปงาน

สิ่งที่ผมคิดมาค่อนข้างนานพอสมควรแต่ไม่ได้พูดอะไรมาก
ผมเห็นมานานแล้วครับเรื่อง การละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา
ไม่ต้องมองที่ไหนไกลเลยครับ เริ่มจากอะไรง่ายๆเลย

เรื่องการมองว่าสิ่งเหล่านี้ “เป็นเรื่องธรรมดาใครๆเค้าก็ทำกัน”

เลิกเถอะครับจริงๆ
คนไทยมักจะเป็นแบบนี้เสมอเลย
พอเวลาจะไปก็อปใครมักง่ายก็ใช้เหตุผลนี้มาอ้าง
แต่ถ้ามีใครมาก็อปตัวเองไปอีกทีกลับโวยวาย
ต้องการที่จะเรียกร้องความเป็นธรรม (เหตุการณ์นี้เคยเจอมากับตัว)
มันไม่มีตั้งแต่คุณคิดจะก็อปเค้าแล้วล่ะครับ

โดยเฉพาะผมเข้ามาเป็นนักเรียน/นักศึกษาด้านศิลปะ
เรื่องการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา
น่าจะเป็นเรื่องที่รู้ดีและเข้าใจมากกว่าเด็กภาควิชาอื่น
แต่ไม่เลยครับ
สิ่งที่ผมเจอมามันก็ไม่ใช่
ผมเข้าใจสำหรับการดูผลงานของคนอื่นแล้วใช้เป็น reference
มันโอเคครับ แต่คำว่า reference กับก๊อปมันต่างกันนะครับ
แต่ที่แย่กว่านี่คือ ก็อปเพื่อนกันเองนี่แหละ
ถึงจะไม่ใช่งานที่แสวงหากำไรหรืออย่างไร
เป็นเพียงผลงานที่ทำลงเพจของตัวเอง
แต่ว่าในมุมมองของคนที่เป็นเพื่อน มันก็น่าเกลียด

เลิกซะทีเถอะครับ

เราควรมีวิชาการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา
เปิดให้เรียนซะที
ผมเคยปรึกษากับอาจารย์ที่คณะมาแล้วรอบนึง
เค้าบอกว่าเป็นเรื่องที่ควรรู้อยู่แล้วไม่จำเป็นต้องมีหรอก
ผมว่าตอนนี้เรื่อง common sense มันใช้กันไม่ได้แล้วล่ะครับ
มันเริ่มจำเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ แล้วสำหรับในมุมมองของผม

อย่างไรก็ตามผมก็อยากทราบในความคิดของท่านอื่นๆ
ทั้งในฐานะที่เป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานและผู้เสพผลงานก็ตาม
แล้วคิดว่าควรจะทำอย่างไรกับสิ่งที่เป็นต่อไปดี

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ เผื่อจะเอาไปใช้เป็นหัวข้องานในอนาคตได้

--
ป.ล. ยืมไอดีเพื่อนมาตั้งกระทู้ครับ