คม-ชัด-ลึก ผ่าตัดพลาด...ใครรับผิดชอบ?
ได้รับเรื่องร้องเรียน
ผ่าตัดมดลูก-กระเพาะปัสสาวะรั่ว
อ่านแล้วรู้สึกทรมานแทน เห็นใจน้องมาก ๆ ค่ะ
---
ดิฉันประจำเดือนมามาก เดือนละ 5-7 วัน และปวดท้องทุกครั้ง เมื่อสิงหาคมปี 57 ประจำเดือนมาไม่หยุดนาน 50 วัน ไปรพ.มูลนิธิ ย่านป้อมปราบ อัลตร้าซาวน์พบมดลูกโต หมอแนะนำให้ผ่าตัดมดลูก
---
ต.ค. 57 ผ่าตัดมดลูก ยกเว้นรังไข่ (ที่รพ.ดังกล่าวตามสิทธิประกันสังคม) หลังผ่าตัดถอดสายสวน ปวดท้องน้อยปัสสาวะไม่ออก เหงื่อออกมาก สั่นจะเป็นลม พยาบาลช่วยกดหน้าท้องก็ปัสสาวะไม่ออก ปวดจนยาแก้ปวดไม่สามารถบรรเทาได้ หมอให้ยาแก้ปวดชนิดฉีด ต่อมามีเลือดปนออกมาทางสาวสวนปัสสาวะ อัลตร้าซาวน์พบกระเพาะปัสสาวะอักเสบ หมอสั่งให้ยาแก้อักเสบ
---
ต่อมาหมอให้กลับบ้าน ถอดสายสวนแล้วให้ปัสสาวะเอง ดิฉันปัสสาวะถึง 3 ครั้งในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ปัสสาวะบ่อยในปริมานน้อยกว่าปกติ รู้สึกแสบ+เสียวทุกครั้ง ปัสสาวะบ่อยทั้งวันทั้งคืนแทบไม่ได้พักผ่อน กลับไปพบหมอก็ให้ยาเดิมกลับไปกินที่บ้าน แต่ก็ไม่ดีขึ้น เมื่อทนไม่ไหวจึงกลับไปหาหมอกลางดึก ผ้าอนามัยเปียกชุ่มจนล้นออกมานอกกางเกงเลอะถึงชายเสื้อ จนต้องเช่าชุดผู้ป่วยกลับบ้าน
---
ต่อมาไปตรวจภายใน มีเศษตะกอนขาวเป็นก้อน ๆ ติดออกมาที่ผ้าก็อตและถุงมือ หมอทำหน้าตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น สั่งให้นอนรพ. หลัง CT Scan พบรูรั่วที่กระเพาะปัสสาวะ 1.6 ซม. หมอบอกไม่ต้องกังวล จะมีหมอเก่งฝีมือดีมาผ่าเย็บซ่อมให้ แต่ดิฉันไม่ได้ยินคำขอโทษเลย
---
ดิฉันได้รับการผ่าตัดซ่อม ด้วยวิธีบล็อกหลัง (ไม่มีการโกนขนทำความสะอาด ไม่ได้ยินการวางแผน การวิเคราะห์ก่อนผ่าตัด) การผ่าตัดช่างเจ็บปวดทรมานและน่ากลัวมาก เดี๋ยวหยุด-เดี๋ยวผ่าต่อ มีการกรีดบริเวณหัวเหน่าเป็นรอยตัว T ใช้เวลานานมาก 3 ชม.กว่า ดิฉันเสียเลือดมากจนหน้าซีดขาว เมื่อออกจากห้องผ่าตัดญาติที่มารอเห็นเข้าก็ร้องไห้กันทุกคน
---
แผลที่เย็บซ่อมนั้นด้านในมีเศษตะกอนเปื่อยยุ่ย ไหลออกมาทางสายสวนปัสสาวะและในผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ไหลออกมาทางช่องคลอด ทำให้เปียกเสื้อ ที่นอน ตลอดเวลาที่นอนอยู่ในรพ. น้ำปัสสาวะเปียกก้น อวัยวะเพศ ตลอดเวลา ทำให้ ก้น ขาหนีบและบริเวณอวัยวะเพศ เป็นแผล แสบ แดง ลอกแล้วลอกอีก เป็นเวลาหลายวัน ทำให้มีความเจ็บปวด ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
---
แผลผ่าตัดที่หน้าท้อง และรอยที่ผ่ายาวลงมาที่หัวเหน่าลักษณะเป็นตัวที T มีสายเดรนจ่ออยู่ที่จุดสามแยก ปวด เสียว อักเสบ ทั้งปัสสาวะก็ไหลราดออกทางช่องคลอด มีเศษตะกอนขาวขุ่น เหลืองปะปนออกมาตลอดเวลา หลังจากหมอให้ถอดสายเดรนที่จ่ออยู่ตรงกลางแผลหน้าท้องแล้ว แผลมีรูกว้าง ตรงกลางท้อง พยาบาลทำแผลโดยไม่สวมถุงมือ ใช้ผ้ากอซอุดลงไปด้านใน มีเลือดติดออกมากับผ้ากอซมาก ทุกครั้งที่ทำแผลจะเปลี่ยนผ้ากอซและอุดลงไปใหม่ ทำให้แผลมีรู เป็นเวลานาน มีของเหลว น้ำเหลือง ไหลออกมาจากแผลหน้าท้อง เป็นจำนวนมาก ตะแคงข้างซ้ายก็ไหลออก ตะแคงข้างขวาก็ไหลอีก มีการติดเชื้อที่แผลผ่าตัดบนหน้าท้อง หมอเฉพาะทางด้านติดเชื้อ ให้ยารักษาทุก 8 ชม.นาน 7 วัน
---
ต่อมาหมอถอดสายดูดของเสียที่หน้าท้องออกเหลือไว้เพียงสายสวนปัสสาวะ ที่ยังมีตะกอน เนื้อเยื่อสีขาวขุ่น ไหลปนออกมากับปัสสาวะเป็นระยะ ๆ ส่วนแผลผ่าตัดที่หน้าท้อง มีรูกว้าง ยังไม่แห้ง ต้องทำแผลเช้าเย็น นอนรพ.ได้ 25 วันหมอก็ให้กลับบ้าน ให้อุปกรณ์ของใช้ ผ้าอนามัย ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ แผ่นรองกันเปื้อน ชุดทำแผล และแผ่นปิดแผลกันน้ำเข้า และใบรับรองให้หยุดงาน น้ำหนักดิฉันหายไป 6 กก. นับว่ายังโชคดีรอดชีวิตมาได้
----
ดิฉันกลับบ้านพักฟื้นได้เพียง 7 วัน ก็ต้องกลับไปทำงานในวันที่ 1 ธ.ค.57 ดิฉันทำบัญชีต้องนั่งพิมพ์งานและเดินยกแฟ้มเอกสาร รู้สึกเจ็บที่แผลผ่าตัดมาก มีอาการปวด และเจ็บตึงด้านใน ยึดๆ รั้งๆ ยาแก้ปวดพาราเซตามอล ไม่บรรเทาอาการปวดได้เลย นั่งก็เจ็บแสบระคายเคืองเป็นอย่างมาก เดินก็ลำบากเจ็บตึงแผลหน้าท้อง และหน้าขาตึงเจ็บมากขณะเดินขึ้นบันได 4 ชั้นทุก ๆ วัน ทรมานเป็นที่สุด แผลหน้าท้องยังมีรู ต้องทำแผลทุกวัน ปิดพลาสเตอร์ที่แผลกันน้ำเข้า ทั้งยังใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ผ้าอนามัย
---
ยังมีปัสสาวะไหลออกมาตามขา ส่งกลิ่นเหม็นในที่ทำงาน ขณะเดินในสำนักงานก็จะมีปัสสาวะหยดลงพื้น ตามทางเดินแม้จะใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่แล้วก็ตาม เนื่องจากปัสสาวะไหลออกมาทางช่องคลอดตลอดเวลา ต้องใช้ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ 5-6 ชิ้น อนามัยวันละ 10-14 ชิ้น ใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ผ้าอนามัยใส่ซ้อนไว้ด้านใน ตลอดเวลาทุกวัน ทุกคืน ต้องเปลี่ยนเป็นระยะ เหนื่อย ลำบาก ทนทุกข์ทรมานอย่างหนัก
---
ถังขยะใบใหญ่ที่หน้าสำนักงานมีกลิ่นเหม็น กองโต ไม่น่ามอง สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ทำให้เกิดความน่ารังเกียจแก่ผู้ร่วมงานและผู้พบเห็น นายจ้าง จึงเร่งให้ดิฉันปิดงบการเงินของบริษัทนับสิบให้เสร็จ กำหนดเวลาต้องทำให้เสร็จ ในเวลาไม่กี่วัน ก่อนที่จะไปผ่าตัดครั้งที่ 3 โดยไม่มีจิตเมตตาไม่มีน้ำใจกับดิฉันบ้างเลย ดิฉันต้องนั่งคีย์งานทั้งวัน วันละเกิน 8 ชั่วโมง ทำให้ก้น อวัยวะเพศ ขาหนีบ แสบ แดง เปื่อย ลอก ทายาก็ไม่บรรเทาเลย ทนทุกข์ทรมานนานนับเดือน นายจ้างเห็นแล้วจึงให้ออกจากงานเพื่อไปรักษาตัว ขณะนั้นดิฉันมีเงินเดือน 28,500 บาท+โบนัส+ค่าวิชาชีพบัญชี (ค่าเซ็นผู้ทำบัญชีอีก 2 แสนบาทต่อปี) ดิฉันต้องเสียงานไปเมื่อ 31 ธ.ค.57
---
ทางรพ.ให้คนนำเช็คไปให้ดิฉัน 5.7 หมื่นบาท ชดเชยที่ไม่ได้รับค่าจ้างและเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง แต่ดิฉันไม่รับ
---
16 ธ.ค.57 ดิฉันย้ายไปรักษาที่รพ.รัฐบาล หมอส่องกล้องพบด้านในกระเพาะปัสสาวะมีรู 5-6 รูที่รอยผ่าตัดครั้งที่ 2 ได้รับการผ่าตัดครั้งที่ 3 ในวันที่ 2 มี.ค.58 นอนรพ.ได้ 11 วัน หลังผ่าตัดมีอาการปัสสาวะแสบ+เสียว นั่งจะเจ็บบริเวณหัวเหน่า แสบแปลบๆ ตึงและแข็ง ใส่กางเกงในมีอาการระคายเคืองมาก ปัสสาวะบ่อยมาก เดินได้ช้า วิ่งจะเจ็บเสียวและตึง แผลที่หัวเหน่าเป็นรอยนูนแดงใหญ่ น่าเกลียด เจ็บตึง ระคายเคือง เสียวตลอด อยู่ไม่เป็นสุข ไม่มีสมาธิในการทำงานบัญชี
---
เดือนก.ค.58 เริ่มมีปัสสาวะเล็ดราดอีก ปัสสาวะบ่อย แสบ เสียวตลอด ปัสสาวะไม่พุ่ง ปัสสาวะทุก 1-2 ชั่วโมง ทั้งกลางวันและกลางคืน ปัสสาวะค้าง เพิ่งจะปัสสาวะอีกไม่นานก็ต้องไปอีก หรือปัสสาวะเสร็จต้องรอ 5-10 นาทีก็จะมีปัสสาวะออกอีก เล็ดราดเปียกที่นอนทุกคืน ต้องใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่และผ้าอนามัยทุกวัน ต่อมามีอาการปวดท้องน้อย จุกแน่นขึ้นด้านบน ต้องพบแพทย์เพื่อสวนปัสสาวะออกหลายครั้ง ติดเชื้อบ่อยต้องกินยาแก้อักเสบตลอดแทบไม่ได้หยุดยา ดิฉันใช้ชีวิตประจำวัน ด้วยความทุกข์ทรมาน ทั้งร่างกายและจิตใจ
---
ดิฉันเป็นเสาหลักของครอบครัว ลูกสองคนกำลังเรียนมหาวิทยาลัยทั้งคู่ มีภาระผ่อนบ้าน และค่าใช้จ่ายในครอบครัว ดิฉันจำต้องออกหางานใหม่ แต่ร่างกายก็ไม่สามารถที่จะทนทุกข์ทรมาน จากอาการที่เป็นอยู่นี้ได้ ทั้งนั่งได้ไม่นาน เจ็บตึงแสบที่หัวเหน่า ปัสสาวะเล็ดราด แสบระคายเคืองอวัยวะเพศ อับชื้น เหม็น ไม่สามารถเข้าสังคมได้ การเดินทางลำบาก ต้องหาห้องน้ำขณะเดินทาง
---
ทางรพ.เสนอเยียวยาให้ดิฉัน 2 ล้านบาท ท่านที่ได้อ่านคิดว่าเพียงพอต่อความเสียหายของดิฉันหรือไม่?
ผ่าตัดพลาด...ใครรับผิดชอบ?
ได้รับเรื่องร้องเรียน
ผ่าตัดมดลูก-กระเพาะปัสสาวะรั่ว
อ่านแล้วรู้สึกทรมานแทน เห็นใจน้องมาก ๆ ค่ะ
---
ดิฉันประจำเดือนมามาก เดือนละ 5-7 วัน และปวดท้องทุกครั้ง เมื่อสิงหาคมปี 57 ประจำเดือนมาไม่หยุดนาน 50 วัน ไปรพ.มูลนิธิ ย่านป้อมปราบ อัลตร้าซาวน์พบมดลูกโต หมอแนะนำให้ผ่าตัดมดลูก
---
ต.ค. 57 ผ่าตัดมดลูก ยกเว้นรังไข่ (ที่รพ.ดังกล่าวตามสิทธิประกันสังคม) หลังผ่าตัดถอดสายสวน ปวดท้องน้อยปัสสาวะไม่ออก เหงื่อออกมาก สั่นจะเป็นลม พยาบาลช่วยกดหน้าท้องก็ปัสสาวะไม่ออก ปวดจนยาแก้ปวดไม่สามารถบรรเทาได้ หมอให้ยาแก้ปวดชนิดฉีด ต่อมามีเลือดปนออกมาทางสาวสวนปัสสาวะ อัลตร้าซาวน์พบกระเพาะปัสสาวะอักเสบ หมอสั่งให้ยาแก้อักเสบ
---
ต่อมาหมอให้กลับบ้าน ถอดสายสวนแล้วให้ปัสสาวะเอง ดิฉันปัสสาวะถึง 3 ครั้งในเวลาไม่ถึงชั่วโมง ปัสสาวะบ่อยในปริมานน้อยกว่าปกติ รู้สึกแสบ+เสียวทุกครั้ง ปัสสาวะบ่อยทั้งวันทั้งคืนแทบไม่ได้พักผ่อน กลับไปพบหมอก็ให้ยาเดิมกลับไปกินที่บ้าน แต่ก็ไม่ดีขึ้น เมื่อทนไม่ไหวจึงกลับไปหาหมอกลางดึก ผ้าอนามัยเปียกชุ่มจนล้นออกมานอกกางเกงเลอะถึงชายเสื้อ จนต้องเช่าชุดผู้ป่วยกลับบ้าน
---
ต่อมาไปตรวจภายใน มีเศษตะกอนขาวเป็นก้อน ๆ ติดออกมาที่ผ้าก็อตและถุงมือ หมอทำหน้าตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น สั่งให้นอนรพ. หลัง CT Scan พบรูรั่วที่กระเพาะปัสสาวะ 1.6 ซม. หมอบอกไม่ต้องกังวล จะมีหมอเก่งฝีมือดีมาผ่าเย็บซ่อมให้ แต่ดิฉันไม่ได้ยินคำขอโทษเลย
---
ดิฉันได้รับการผ่าตัดซ่อม ด้วยวิธีบล็อกหลัง (ไม่มีการโกนขนทำความสะอาด ไม่ได้ยินการวางแผน การวิเคราะห์ก่อนผ่าตัด) การผ่าตัดช่างเจ็บปวดทรมานและน่ากลัวมาก เดี๋ยวหยุด-เดี๋ยวผ่าต่อ มีการกรีดบริเวณหัวเหน่าเป็นรอยตัว T ใช้เวลานานมาก 3 ชม.กว่า ดิฉันเสียเลือดมากจนหน้าซีดขาว เมื่อออกจากห้องผ่าตัดญาติที่มารอเห็นเข้าก็ร้องไห้กันทุกคน
---
แผลที่เย็บซ่อมนั้นด้านในมีเศษตะกอนเปื่อยยุ่ย ไหลออกมาทางสายสวนปัสสาวะและในผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ไหลออกมาทางช่องคลอด ทำให้เปียกเสื้อ ที่นอน ตลอดเวลาที่นอนอยู่ในรพ. น้ำปัสสาวะเปียกก้น อวัยวะเพศ ตลอดเวลา ทำให้ ก้น ขาหนีบและบริเวณอวัยวะเพศ เป็นแผล แสบ แดง ลอกแล้วลอกอีก เป็นเวลาหลายวัน ทำให้มีความเจ็บปวด ทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
---
แผลผ่าตัดที่หน้าท้อง และรอยที่ผ่ายาวลงมาที่หัวเหน่าลักษณะเป็นตัวที T มีสายเดรนจ่ออยู่ที่จุดสามแยก ปวด เสียว อักเสบ ทั้งปัสสาวะก็ไหลราดออกทางช่องคลอด มีเศษตะกอนขาวขุ่น เหลืองปะปนออกมาตลอดเวลา หลังจากหมอให้ถอดสายเดรนที่จ่ออยู่ตรงกลางแผลหน้าท้องแล้ว แผลมีรูกว้าง ตรงกลางท้อง พยาบาลทำแผลโดยไม่สวมถุงมือ ใช้ผ้ากอซอุดลงไปด้านใน มีเลือดติดออกมากับผ้ากอซมาก ทุกครั้งที่ทำแผลจะเปลี่ยนผ้ากอซและอุดลงไปใหม่ ทำให้แผลมีรู เป็นเวลานาน มีของเหลว น้ำเหลือง ไหลออกมาจากแผลหน้าท้อง เป็นจำนวนมาก ตะแคงข้างซ้ายก็ไหลออก ตะแคงข้างขวาก็ไหลอีก มีการติดเชื้อที่แผลผ่าตัดบนหน้าท้อง หมอเฉพาะทางด้านติดเชื้อ ให้ยารักษาทุก 8 ชม.นาน 7 วัน
---
ต่อมาหมอถอดสายดูดของเสียที่หน้าท้องออกเหลือไว้เพียงสายสวนปัสสาวะ ที่ยังมีตะกอน เนื้อเยื่อสีขาวขุ่น ไหลปนออกมากับปัสสาวะเป็นระยะ ๆ ส่วนแผลผ่าตัดที่หน้าท้อง มีรูกว้าง ยังไม่แห้ง ต้องทำแผลเช้าเย็น นอนรพ.ได้ 25 วันหมอก็ให้กลับบ้าน ให้อุปกรณ์ของใช้ ผ้าอนามัย ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ แผ่นรองกันเปื้อน ชุดทำแผล และแผ่นปิดแผลกันน้ำเข้า และใบรับรองให้หยุดงาน น้ำหนักดิฉันหายไป 6 กก. นับว่ายังโชคดีรอดชีวิตมาได้
----
ดิฉันกลับบ้านพักฟื้นได้เพียง 7 วัน ก็ต้องกลับไปทำงานในวันที่ 1 ธ.ค.57 ดิฉันทำบัญชีต้องนั่งพิมพ์งานและเดินยกแฟ้มเอกสาร รู้สึกเจ็บที่แผลผ่าตัดมาก มีอาการปวด และเจ็บตึงด้านใน ยึดๆ รั้งๆ ยาแก้ปวดพาราเซตามอล ไม่บรรเทาอาการปวดได้เลย นั่งก็เจ็บแสบระคายเคืองเป็นอย่างมาก เดินก็ลำบากเจ็บตึงแผลหน้าท้อง และหน้าขาตึงเจ็บมากขณะเดินขึ้นบันได 4 ชั้นทุก ๆ วัน ทรมานเป็นที่สุด แผลหน้าท้องยังมีรู ต้องทำแผลทุกวัน ปิดพลาสเตอร์ที่แผลกันน้ำเข้า ทั้งยังใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ผ้าอนามัย
---
ยังมีปัสสาวะไหลออกมาตามขา ส่งกลิ่นเหม็นในที่ทำงาน ขณะเดินในสำนักงานก็จะมีปัสสาวะหยดลงพื้น ตามทางเดินแม้จะใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่แล้วก็ตาม เนื่องจากปัสสาวะไหลออกมาทางช่องคลอดตลอดเวลา ต้องใช้ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ 5-6 ชิ้น อนามัยวันละ 10-14 ชิ้น ใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่ ผ้าอนามัยใส่ซ้อนไว้ด้านใน ตลอดเวลาทุกวัน ทุกคืน ต้องเปลี่ยนเป็นระยะ เหนื่อย ลำบาก ทนทุกข์ทรมานอย่างหนัก
---
ถังขยะใบใหญ่ที่หน้าสำนักงานมีกลิ่นเหม็น กองโต ไม่น่ามอง สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ ทำให้เกิดความน่ารังเกียจแก่ผู้ร่วมงานและผู้พบเห็น นายจ้าง จึงเร่งให้ดิฉันปิดงบการเงินของบริษัทนับสิบให้เสร็จ กำหนดเวลาต้องทำให้เสร็จ ในเวลาไม่กี่วัน ก่อนที่จะไปผ่าตัดครั้งที่ 3 โดยไม่มีจิตเมตตาไม่มีน้ำใจกับดิฉันบ้างเลย ดิฉันต้องนั่งคีย์งานทั้งวัน วันละเกิน 8 ชั่วโมง ทำให้ก้น อวัยวะเพศ ขาหนีบ แสบ แดง เปื่อย ลอก ทายาก็ไม่บรรเทาเลย ทนทุกข์ทรมานนานนับเดือน นายจ้างเห็นแล้วจึงให้ออกจากงานเพื่อไปรักษาตัว ขณะนั้นดิฉันมีเงินเดือน 28,500 บาท+โบนัส+ค่าวิชาชีพบัญชี (ค่าเซ็นผู้ทำบัญชีอีก 2 แสนบาทต่อปี) ดิฉันต้องเสียงานไปเมื่อ 31 ธ.ค.57
---
ทางรพ.ให้คนนำเช็คไปให้ดิฉัน 5.7 หมื่นบาท ชดเชยที่ไม่ได้รับค่าจ้างและเป็นค่าใช้จ่ายในการเดินทาง แต่ดิฉันไม่รับ
---
16 ธ.ค.57 ดิฉันย้ายไปรักษาที่รพ.รัฐบาล หมอส่องกล้องพบด้านในกระเพาะปัสสาวะมีรู 5-6 รูที่รอยผ่าตัดครั้งที่ 2 ได้รับการผ่าตัดครั้งที่ 3 ในวันที่ 2 มี.ค.58 นอนรพ.ได้ 11 วัน หลังผ่าตัดมีอาการปัสสาวะแสบ+เสียว นั่งจะเจ็บบริเวณหัวเหน่า แสบแปลบๆ ตึงและแข็ง ใส่กางเกงในมีอาการระคายเคืองมาก ปัสสาวะบ่อยมาก เดินได้ช้า วิ่งจะเจ็บเสียวและตึง แผลที่หัวเหน่าเป็นรอยนูนแดงใหญ่ น่าเกลียด เจ็บตึง ระคายเคือง เสียวตลอด อยู่ไม่เป็นสุข ไม่มีสมาธิในการทำงานบัญชี
---
เดือนก.ค.58 เริ่มมีปัสสาวะเล็ดราดอีก ปัสสาวะบ่อย แสบ เสียวตลอด ปัสสาวะไม่พุ่ง ปัสสาวะทุก 1-2 ชั่วโมง ทั้งกลางวันและกลางคืน ปัสสาวะค้าง เพิ่งจะปัสสาวะอีกไม่นานก็ต้องไปอีก หรือปัสสาวะเสร็จต้องรอ 5-10 นาทีก็จะมีปัสสาวะออกอีก เล็ดราดเปียกที่นอนทุกคืน ต้องใส่ผ้าอ้อมผู้ใหญ่และผ้าอนามัยทุกวัน ต่อมามีอาการปวดท้องน้อย จุกแน่นขึ้นด้านบน ต้องพบแพทย์เพื่อสวนปัสสาวะออกหลายครั้ง ติดเชื้อบ่อยต้องกินยาแก้อักเสบตลอดแทบไม่ได้หยุดยา ดิฉันใช้ชีวิตประจำวัน ด้วยความทุกข์ทรมาน ทั้งร่างกายและจิตใจ
---
ดิฉันเป็นเสาหลักของครอบครัว ลูกสองคนกำลังเรียนมหาวิทยาลัยทั้งคู่ มีภาระผ่อนบ้าน และค่าใช้จ่ายในครอบครัว ดิฉันจำต้องออกหางานใหม่ แต่ร่างกายก็ไม่สามารถที่จะทนทุกข์ทรมาน จากอาการที่เป็นอยู่นี้ได้ ทั้งนั่งได้ไม่นาน เจ็บตึงแสบที่หัวเหน่า ปัสสาวะเล็ดราด แสบระคายเคืองอวัยวะเพศ อับชื้น เหม็น ไม่สามารถเข้าสังคมได้ การเดินทางลำบาก ต้องหาห้องน้ำขณะเดินทาง
---
ทางรพ.เสนอเยียวยาให้ดิฉัน 2 ล้านบาท ท่านที่ได้อ่านคิดว่าเพียงพอต่อความเสียหายของดิฉันหรือไม่?