เวลา 20.00 น. ณ สนามแพทสเตเดี้ยม รังเหย้าของสโมสรการท่าเรือ และเป็นอีกหนึ่งรังเหย้าของสโมสรที่อายุเฉลี่ยน้อยที่สุดในลีก BCC FC ผมขนลุกกับเสียงร้องเพลงเชียร์ที่ดังกระหึ่ม แม้ว่าจะมีกองเชียร์อยู่น้อยนิด ข้างๆ กายผมมีเพื่อนคนนึงที่ต้องเสียน้ำตาไปกับชัยชนะในครั้งนี้ น้ำตาแห่งความยินดี น้ำตาแห่งความปลื้มปิติ และอาจจะรวมถึงน้ำตาแห่งความเสียใจ…


ก่อนแข่ง

วันนี้ BCC FC มีแมทช์แข่งขันมันเดย์ไนท์ นัดสำคัญ เป็นนัดแรกในฐานะทีมเจ้าบ้าน เป็นนัดแรกที่เปิดตัวผู้เล่นหน้าใหม่เข้ามาเสริมทีม รวมถึงเปิดตัวนักเตะต่างชาติที่เข้ามาเพื่ออุดรอยรั่วของเด็กๆ กระดูกอ่อนในทีมด้วย และเป็นนัดแรกที่น้องๆ จะลงไปเล่นในสนามโดยที่จะไม่ได้ยินเสียงชายคนหนึ่งตะโกนเชียร์ และให้กำลังใจน้องๆ อีกต่อไป ชายคนนี้เสียสละเพื่อทีม BCC FC ทีม BEC-Tero และวงการฟุตบอลไทยมาอย่างเงียบๆ โดยตลอด ชายคนนี้มีชื่อว่า “ชาญ” หรือ ชาญณรงค์ เอื้อศิริศักดิ์


ชาญช่วงตอนแถลงข่าวให้กับสโมสร Bec-Tero

เค้าคือใคร … ถ้าว่ากันตามหน้าที่การงาน ชาญคือ ผู้จัดการฝ่ายการตลาด สโมสรบีอีซี เทโรศาสน ผู้ซึ่งเป็นกำลังสำคัญให้กับสโมสรมาหลายปี แต่ถ้าว่ากันในฐานะแฟนบอลเค้าคือแฟนบอลพันธ์ุแท้ของ BCC FC เลยทีเดียว ผมยังจำนัดแรกที่ผมไปดูบอลสโมสรได้ ก็ชาณนี่แหล่ะที่เป็นชวนผมไปดู จำได้นัดนั้นเราเจอเมืองทอง (สมัยเมืองทองยังอยู่ D.2 และสนามของเมืองทองยังเป็นอัฒจรรย์ไม่มีหลังคา ตากแดดร้อนๆ สนามก็มีแต่ฝุ่นควัน ยิ่งกว่าสนามบอลโรงเรียนอีก) แต่เราก็ตะโกนแหกปากเชียร์ ผมจำการแข่งขันนัดนั้นไม่ได้ แต่ที่จำได้ก็คือความรู้สึกที่สนุกมาก รวมถึงอารมณ์ร่วม ที่ได้เชียร์บอลกับเพื่อนๆ


ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีที่แล้ว สมัยฟุตบอลมีคนเล่นมากกว่าคนดู และตอนนั้นเมืองทองยังอยู่ D.2

ผลงานสำคัญของชาญที่แทบไม่มีใครรู้เลยก็คือ ชาญได้มีโอกาสดูแลนักเตะลูกครึ่งไทยคนหนึ่ง ตั้งแต่ตอนย้ายมาเมืองไทยช่วงแรกๆ ชาญพาเขาไปทำเอกสารดูแลเรื่องต่างๆ สัญชาติไทยของเขา ก็เป็นชาญนี่แหล่ะที่ติดต่อเขตต่างๆ ประสานงานทำเอกสาร จนเกิดเรื่องแซวกันว่า นักเตะคนนี้เป็นลูกของชาญ และวันนี้เจ้าตัวเป็นแบ็กขวาตัวจริงของทีมชาติไทยไปแล้ว นักเตะคนนั้นคือ ทริสตอง โด


โดโพสไว้อาลัยให้กับพี่ชายที่แสนดีของเขา

ที่กล่าวมาทั้งหมดคือผลงานเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ จากฟันเฟืองเล็กๆ ในวงการฟุตบอลไทยที่คอยขับเคลื่อนวงการให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างเงียบๆ และจนถึงเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ชาญคงเหนื่อยเกินไป ชาญจึงนอนหลับ และไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย


ทีม Bec-Tero มาร่วมงานไว้อาลัยแด่ชาญ ทั้งเจนรบ สมพร ยศ อดิศรณ์ และรวมถึง เจ บาส ตั้ม ที่เคยอยู่ในความดูแลของชาญสมัยอยู่ Bec-Tero ด้วย

ที่ผมเขียนบทความนี้ขึ้นมา ก็เพื่อไว้อาลัยแด่ชาญ บุคคลสำคัญของทั้ง BCC FC และ BEC-Tero รวมถึงเพื่อนคนสำคัญของผม และผมอยากให้แฟนบอลไทยรู้ว่ายังมีชายคนหนึ่งที่มีบุคลิกนิ่งๆ ยิ้มเก่ง ทำงานอยู่เบื้องหลังวงการฟุตบอลไทยมาโดยตลอดโดยที่ไม่เคยเรียกร้องอะไร นอกจากหวังให้วงการฟุตบอลไทยดีขึ้น

สิ้นเสียงนกหวีด การแข่งขันจบลง BCC FC ชนะ ม.รังสิตไป 3 ประตู ต่อ 1 เป็นเกมที่เราโดนยิงนำก่อน แต่ด้วยแรงฮึดของเด็กๆ ประกอบกับเสียงเชียร์ ทำให้ไล่กลับมาตีเสมอ และเอาชนะได้ในที่สุด จุดเปลี่ยนที่ต้องชื่นชมเลยก็คือช็อตเซฟมหัศจรรย์ของ "กรกฎ พิพัฒน์นัดดา" ผู้รักษาประอายุเพียง 16 ปี ที่เซฟลูกหลุดเดี่ยวของคู่แข่งได้อย่างเหลือเชื่อ

บนสแตนด์เชียร์พวกเราร้องเพลงสถาบัน และขอบคุณนักฟุตบอลที่ทุ่มเทจนเอาชนะกลับมาได้ เพื่อนคนนึงที่ยืนข้างๆ กายผมน้ำตาไหล อย่างที่กล่าวมาทั้งหมด คงไม่ต้องบอกว่าน้ำตาที่ไหลออกมานั้น ไหลเพราะอะไร ผมคิดในใจ “น้องๆ ทำได้ว่ะชาญ”

ด้วยอาลัย ...


ขออนุญาตชาว Pantip สำหรับพื้นที่ของบทความไว้อาลัยนี้ และขอขอบคุณมากครับ

ขอขอบคุณ
Facebook Fanpage: BEC-Tero Sasana FC
Facebook Fanpage: BCC football