เข้าใจนะคะ ว่าการอกหัก รักคุด ผิดหวัง เป็นเรื่องที่ทุกคนต้องเจอ ละต้องเสียใจเป็นธรรมดา

ต้องการเพื่อนมาปรับทุกข์ สร้างกำลังใจ หรืออะไรต่างๆ แต่ บางทีมันมากเกินไป

ประมานว่า ต้องคุยกับมันทุกวัน  (มันลืมแฟนเก่าไม่ได้เป็นปีแล้ว) และต้องฟังมันเล่าการไปง้อแฟนเก่าเกือบทุกวัน แต่ละวันจะมีเรื่องต่างๆไม่ซ้ำกัน

มันก็บอกไม่เหลือใคร นอกจากเราที่ปรึกษาได้ขนาดนี้. แต่เราก็บอกมันบางทีไม่ได้ว่างตลอด ต้องทำงาน. มันก็เข้าใจนะ

แต่เหมือนมันจะเล่าให้เราช่วยคิด แต่บางเวลาไม่สะดวกจริงๆ มันก็ยังจะคุย เราก็สงสารเลยคุย

เราบอกมันให้เลิกคิดถึงแฟนเก่าสะ เริ่มต้นใหม่ มันก็ไม่ฟัง ยังคิดถึงแฟนเก่า

ทั้งๆที่แฟนเก่าทำร้ายมันทุกอย่าง ทำให้ชีวิตมันแย่ลงด้วยมันก็ยังตามง้อไม่เลิก

เราไม่รู้จะพูดยังไงแล้วมันก็ไม่ฟัง จนเราเบื่อไปเลย เราจะบอกเพื่อนยังไงดี ให้มันปรึกษาเราน้อยลงหน่อย เพราะมันชอบคุยเวลากลางคืน

เรานอนกับแม่คุยเสียงดังไม่ได้ บางทีเราง่วงจะนอนแต่เกรงใจก็ต้องคุยๆไป เหมือนใจร้ายนะ แต่เราให้คำปรึกษามันไปเยอะมาก

แต่มันก็ยังเหมือนเดิม จนตอนนี้ชีวิตเราเหมือนไปผูกติดอยู่กับมันด้วย บางทีมันเล่าจนเราเห็นอะไรที่แฟนเก่ามันชอบ เราก็กลายนึกถึงแฟนเก่ามันไปด้วย

อีกอย่าง มันก็เหมือนโดนแฟนเก่าหลอกเอาเงิน เพราะหลังๆง้อสำเร็จ ยอมไปกินข้าวด้วยแต่เพื่อนเราออกตังทุกอย่างหมดไปเป็นพันๆ สองครั้งแล้ว

ตอนเจอคุยดี พอคุยต่อในไลน์แฟนเก่ากลับไม่คุย เงียบ ละบอกรำคานอีก เลยสงสารมันบอกมันแล้วก็ไม่เชื่อเรา แต่มาปรึกษาอยู่ดี

สงสารก็สงสารนะคะ ครั้นจะบอกเพื่อนว่ารำคานกลัวจะทำร้ายมันเกินไป จะทำไงดีคะ