สมัยเรียน จขกท.เป็นเด็กเงียบมากๆ พูดน้อยแล้วพูดไม่เก่ง
ไม่มีวาทะศิลป์หรือบุคลิกโดดเด่นอะไรจะชักจูงคนได้เลย

เริ่มพยายามจะปฏิวัติตัวเองตอนทำงานครับ
โดยการเลือกทำงานในสายงานที่เน้นภาคปฏิบัติและต้องประสานงานกับคนหลากหลายกลุ่ม
ตอนทำงานใหม่ๆนี่ ประสาทจะกินครับ มีแต่คนโทรหา เข้ามาถามโน่นี่วุ่นเลยครับ 55+

ผ่านมาหลายปี คิดว่าตัวเองพูดเก่งกว่าแต่ก่อนนะครับ
เริ่มมองคนเป็นบ้าง คิดเยอะขึ้นก่อนเลือกพูด
เพราะต้องเลือกคำพูดที่เหมาะกับคนแต่ละระดับและพยายามพูดให้เขามีกำลังใจจะทำงานให้ทีม
มีความมั่นใจในการที่จะแสดงความเห็นมากกว่าแต่ก่อน

แต่ก็ยังเป็นคนเงียบๆเหมือนเดิมนะ
ใจลึกๆก็อยากลองเป็นคนเฮฮา คุยสนุก แบบเขา แต่เหมือนธรรมชาติเราเป็นแบบนี้ลองทำแล้วดูฝืนๆ

เห็นบางคนที่พูดสั้นๆนิดหน่อยก็มีคนเฮ จูงใจคนฟังได้ทั้งที่พูดไม่ได้ต่างจากเราเท่าไรเลย
เหมือนคนพวกนี้มีพรสวรรค์ แอบอิจฉาเล็กๆ

เพื่อนๆละครับมีใครที่เคยเป็นคนพูดไม่เก่งบ้าง