เราแอบชอบผู้ชายคนนึงมา 4 เดือนอ่อนแรงบ้าง ล้มบ้าง เกือบตายบ้าง  มีหลายความรู้สึก  เขารู้นะว่าเราชอบ เเต่เขาก็ไม่มีวี่เเววจะชอบเราเเต่อย่างใด เราเองไม่ใช่คนสวยยอะไรมาก เเต่คนที่เขาชอบ มีเเต่หุ่นดีดี สวยๆ เคยคิดนะว่า  ความดีไม่มีผลต่อความรัก เเต่เราก็ทำดีกับเขามาตลอด คุยกันมาทั้งๆที่เขาไม่คิดอะไร เเต่เราคิดไปไกลเเล้ว ข้อเสียของการหวังมาก  คือจะเสียใจมาก  เวลาผู้หญิงคนนั้นทำเขาเสียใจ เราเองก็เสียใจไม่เเพ้กัน จนหมดหวังเราเลยไม่ขอใช้คำว่าแฟนก็ได้ เเต่ขอชอบแบบนี้ตลอดไปเเค่ได้อยู่เคียงข้าง เเต่ก็หวังว่าจะมีสักวันใหมที่เป็นของเรา อยากดูเเล ไม่อยากทำให้เสียใจเหมือนคนอื่น  เขารักผู้หญิงคนที่ไม่ได้รักเขาเเต่คนที่รักเขา เขาไม่เคยสนใจ จนกระทั้งจะหมดเดือนที่ 4 ความดีเเละความรักที่สะสมมา ทำให้เขาได้รู้ว่า คนที่รักเขาจริงๆยังมี คนที่คอยอยู่ข้างๆเขามาตลอดยังมี  จนมาวันนี้เขาได้มองเห็นสิ่งที่ฉันทำ ฉันทำแบบไม่เคยยยคิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ฉันได้เปนเเฟนกับเขา มันเหมือนฝันที่เป็นจริง

เป็นกำลังใจให้คนที่พยายามอยู่ พยายามต่อไป ถึงเราจะเป็นคนสุดท้ายที่เขาจะสนใจ เเต่เชื่อเราวันที่เขาล้มเเรงๆ  คนเเรกที่เขาจะคิดถึง คือคนที่อยู่ข้างเขามาตลอดเเม้จะผ่านความเจบปวดมาเท่าไรก็ตาม  สู้ๆน้าาาาา