คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
คำว่า "รับผิดชอบ" เลยค่ะ แต่รับผิดชอบในที่นี้ต้องมีมาตรฐานประมาณนึงนะ ไม่ใช่แบบเอาแค่เรียนจบ
เราเองไม่ใช่คนขยัน เรียกขี้เกียจเถอะ แต่เพราะคำว่ารับผิดชอบมาค้ำคอ ขี้เกียจยังไงก็ต้องอ่านหนังสือ ยังไงก็ต้องทำข้อสอบให้ได้ แล้วก็มองหาประโยชน์หรือสิ่งดีๆจากสิ่งที่เรากำลังเรียน ถ้าบอกไม่มีเป็นไปไม่ได้หรอก เปิดใจหน่อยเท่านั้นเอง
เราเองไม่ใช่คนขยัน เรียกขี้เกียจเถอะ แต่เพราะคำว่ารับผิดชอบมาค้ำคอ ขี้เกียจยังไงก็ต้องอ่านหนังสือ ยังไงก็ต้องทำข้อสอบให้ได้ แล้วก็มองหาประโยชน์หรือสิ่งดีๆจากสิ่งที่เรากำลังเรียน ถ้าบอกไม่มีเป็นไปไม่ได้หรอก เปิดใจหน่อยเท่านั้นเอง
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
คนเรียนคณะไม่ถูกใจ เขาหาแรงจากไหนมาทนเรียนต่อให้ได้ดีคะ
ทั้งๆที่ก็ไม่มีความสุขเท่าที่ควรกับสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้เลย
เพราะส่วนตัวก็จขกท.ก็เป็นแบบนี้อยู่ วันๆเรียนเสร็จกลับหอเลย
ไม่ได้ร่วมกิจกรรมไรเท่าไหร่ เพราะรู้สึกมันเฉื่อยๆชาๆ ไม่อินกับคณะเท่าไหร่ เรื่องเพื่อนก็ด้วยค่ะ คือส่วนใหญ่เขาจะสนิทกับเพื่อนที่รร.เก่าอยู่แล้ว เหมือนที่นี่เราสนิทกันแค่ในวิชาที่เรียนตัวเดียวกัน แต่ก็นิสัยดีนะคะ แค่บางทีเราเหงาๆเฉยๆ
ส่วนคณะที่เรียนอยู่ก็เรียนได้ แต่ก็ไม่กะตือรือร้นใจที่จะขวนขวายเลย ทั้งๆที่อนาคตก็ยังไม่รู้ว่าจะทำไร
สิ่งที่เรียนอยู่ตอนนี้ก็ไม่ใช่วิชาชีพ ถ้าไม่ชอบไม่มีความตั้งใจเลยตอนจบมาก็กลัวจะเคว้งคว้าง
เกรดตอนนี้ก็เลยต่ำหน่อย แต่ถ้าถามว่าพอใจมั้ย มันก็พอใจอยู่ระดับนึงค่ะ
แต่พอมองย้อนกลับไปตอนมอปลาย เอามาเทียบกัน ก็รู้สึกว่าตัวเองน่าจะมีศักยภาพมากกว่านี้
ตอนนั้นอ่านหนังสือมากกว่าตอนนี้อีก ขยันกว่านี้
ตอนนี้เหมือนขาดแรงจูงใจในการเรียน อย่างตอนสอบก็กลัวอย่างเดียวคือ กลัวไม่อ่าน เพราะรู้ว่าถ้าอ่านไปก็จะทำข้อสอบได้
แต่มันก็ไม่ได้ชอบอ่ะค่ะ คือไม่ได้อยากรู้เนื้อหาเลย เลยอ่านแค่พอผ่าน (บางวิชาอ่านเช้า สอบเที่ยงด้วยซ้ำ) แล้วมันก็ได้แค่นั้นจริงๆค่ะ
อยากขอเหตุผล เพราะอะไรถึงยังสามารถทนทำ/เรียนต่อไปได้
หรือยิ่งกว่านั้นบางคนอาจเปลี่ยนใจมาชอบด้วยซ้ำ(**อันนี้อยากรู้มาก)
ปล.ไม่ขอซิ่วไปคณะอื่นนะคะ ขอสู้ต่อในคณะนี้ แค่อยากมีแรงจูงใจในการเรียนให้มากกว่านี้ค่ะ