สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนว่า ผมเป็นเกย์นะครับ เป็นหนุ่มวัยใส อายุ 20 ปลายๆ 555+
เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมไปรู้จักกับผู้ชายคนนึงในเฟสบุค เราสองคนแอดเฟรนกันนานแล้ว เขาอายุเท่ากับผม วันนั้นไม่รู้นึกคึกอะไร เราก็ไปกระหน่ำไลค์รูปเขา จนเขาทักมา แล้วเราก็ได้คุยกัน คือคุยกันไม่นานนะครับ แต่เขาทำให้ผมรู้สึกดีมาก รู้สึกเหมือนเขาคือคนที่ตามหามานาน แล้วตัวเขาเองเขาก็บอกว่าเขาชอบผมอยู่เหมือนกัน ก็เลยยิ่งได้ใจใหญ่
คือ เขาเป็นคนที่ เวลาไปไหนมาไหน จะคอยบอก โดยที่เราไม่ต้องถาม แล้วเขาก็บอกว่านี่เป็นนิสัยของเขา เขาชอบทำแบบนี้อยู่แล้ว (ผิดกับคนที่เคยๆ คบมา ต้องคอยถามย้ำๆ คือเราก็ไม่ได้จะจิกหรืออะไร แค่อยากรู้ว่าอยู่ไหน จะได้ไม่ต้องห่วง จะทำอะไรก็ทำ) แล้วก็เป็นคนขี้อ้อน คือ แพ้ทางเลย ส่วนเรื่องของหน้าตา บุคลิค จัดว่าใช้ได้ มีกล้ามเป็นมัดๆ ตัวใหญ่พอๆ กัน ผมเลยชอบมาก
คุยกันทั้งวัน ผมไล่ให้ไปทำงาน ก็ไม่ยอมไป ระหว่างที่เขาจะเล่นยิม หรือทำอะไรก็จะคุยมาตลอด บอกเราว่าอยากคุยกับเรา ยิ่งทำให้ผมชอบเขามากไปใหญ่ คุยกันสักพักเราก็นัดทานข้าวกัน ออฟฟิศดันอยู่ใกล้กันไปอีก ก็เลยได้มาทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
เจอกันอยู่ 2 วัน แล้วเขาก็เริ่มน้อยลง จนผมรู้สึกผิดสังเกต ก็เลยถามเขาไปตรงๆ (คือผมจะเป็นคนที่ชอบพูดตรงๆ มีอะไรจะไม่เก็บไว้ ไม่ชอบให้มีปัญหาค้างคาใจ) ก็ได้คำตอบมาว่า เขารู้สึกว่าเรายังไม่ใช่สักทีเดียว มีบางอย่างในตัวผมที่เขายังไม่รู้สึกคลิ๊ก
ผมเฟลเลยทีนี้ คือก็รู้นะคับว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกัน คุยกันเฉยๆ อยู่ในช่วงที่ทำความรู้จักกัน แต่... แต่ทำไมเราถึงรู้สึกกับเขามากขนาดนี้หล่ะ... ทำไมเขาถึงมาเยอะใส่ มากจนเราคิดไปไกล แล้วไหงมาเบรคกันกลางครันแบบนี้ เฮ้ออ
ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะครับ ไปไหนมาไหนเขาก็ยังบอกเหมือนเดิม แค่จะไม่ทักมาหาเราก่อน แล้วนานๆ ทีจะเข้ามาตอบ บางทีเราก็ยังมโนไปว่า เขาคงยังชอบเราอยู่มั๊ง หรอ? หรือเปล่า? ก็ไม่รู้
มีใครเคยเจอประสบการณ์แล้วนี้ แล้วจัดการกันยังไง เอามาเล่า มาสอนผมหน่อยครับ ให้ผมรู้สึกน้อยลงได้สักที เพราะตอนนี้เริ่มคิดว่า ถ้าไม่ได้คนนี้ ก็ไม่อยากมีใครแล้ว (ค่อนข้างหนัก) 555+
ปล. ผมพิมพ์ในมือถือนะครับ มีอะไรตกหล่น พิมพ์ผิด หรือเว้นววรคผิด ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด ก็ขออภัยมาล่วงหน้าด้วยครับ ^_^
การตกหลุมรักใครสักคน ทำไมมันถึงเป็นเรื่องง่าย แล้วต้องทำยังไงถึงจะเลิกคิดได้นะ??
เข้าเรื่องเลยนะครับ คือผมไปรู้จักกับผู้ชายคนนึงในเฟสบุค เราสองคนแอดเฟรนกันนานแล้ว เขาอายุเท่ากับผม วันนั้นไม่รู้นึกคึกอะไร เราก็ไปกระหน่ำไลค์รูปเขา จนเขาทักมา แล้วเราก็ได้คุยกัน คือคุยกันไม่นานนะครับ แต่เขาทำให้ผมรู้สึกดีมาก รู้สึกเหมือนเขาคือคนที่ตามหามานาน แล้วตัวเขาเองเขาก็บอกว่าเขาชอบผมอยู่เหมือนกัน ก็เลยยิ่งได้ใจใหญ่
คือ เขาเป็นคนที่ เวลาไปไหนมาไหน จะคอยบอก โดยที่เราไม่ต้องถาม แล้วเขาก็บอกว่านี่เป็นนิสัยของเขา เขาชอบทำแบบนี้อยู่แล้ว (ผิดกับคนที่เคยๆ คบมา ต้องคอยถามย้ำๆ คือเราก็ไม่ได้จะจิกหรืออะไร แค่อยากรู้ว่าอยู่ไหน จะได้ไม่ต้องห่วง จะทำอะไรก็ทำ) แล้วก็เป็นคนขี้อ้อน คือ แพ้ทางเลย ส่วนเรื่องของหน้าตา บุคลิค จัดว่าใช้ได้ มีกล้ามเป็นมัดๆ ตัวใหญ่พอๆ กัน ผมเลยชอบมาก
คุยกันทั้งวัน ผมไล่ให้ไปทำงาน ก็ไม่ยอมไป ระหว่างที่เขาจะเล่นยิม หรือทำอะไรก็จะคุยมาตลอด บอกเราว่าอยากคุยกับเรา ยิ่งทำให้ผมชอบเขามากไปใหญ่ คุยกันสักพักเราก็นัดทานข้าวกัน ออฟฟิศดันอยู่ใกล้กันไปอีก ก็เลยได้มาทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
เจอกันอยู่ 2 วัน แล้วเขาก็เริ่มน้อยลง จนผมรู้สึกผิดสังเกต ก็เลยถามเขาไปตรงๆ (คือผมจะเป็นคนที่ชอบพูดตรงๆ มีอะไรจะไม่เก็บไว้ ไม่ชอบให้มีปัญหาค้างคาใจ) ก็ได้คำตอบมาว่า เขารู้สึกว่าเรายังไม่ใช่สักทีเดียว มีบางอย่างในตัวผมที่เขายังไม่รู้สึกคลิ๊ก
ผมเฟลเลยทีนี้ คือก็รู้นะคับว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกัน คุยกันเฉยๆ อยู่ในช่วงที่ทำความรู้จักกัน แต่... แต่ทำไมเราถึงรู้สึกกับเขามากขนาดนี้หล่ะ... ทำไมเขาถึงมาเยอะใส่ มากจนเราคิดไปไกล แล้วไหงมาเบรคกันกลางครันแบบนี้ เฮ้ออ
ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันอยู่นะครับ ไปไหนมาไหนเขาก็ยังบอกเหมือนเดิม แค่จะไม่ทักมาหาเราก่อน แล้วนานๆ ทีจะเข้ามาตอบ บางทีเราก็ยังมโนไปว่า เขาคงยังชอบเราอยู่มั๊ง หรอ? หรือเปล่า? ก็ไม่รู้
มีใครเคยเจอประสบการณ์แล้วนี้ แล้วจัดการกันยังไง เอามาเล่า มาสอนผมหน่อยครับ ให้ผมรู้สึกน้อยลงได้สักที เพราะตอนนี้เริ่มคิดว่า ถ้าไม่ได้คนนี้ ก็ไม่อยากมีใครแล้ว (ค่อนข้างหนัก) 555+
ปล. ผมพิมพ์ในมือถือนะครับ มีอะไรตกหล่น พิมพ์ผิด หรือเว้นววรคผิด ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด ก็ขออภัยมาล่วงหน้าด้วยครับ ^_^