เริ่มเรื่อง : ผมรู้สึกเฉยๆกับความสัมพันธ์กับแฟนผมมาสักพัก   (ไม่มีเรื่องชู้สาวแต่อย่างใดเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของเราสองคนที่ลดลง)       :และผมก็เปิดใจคุยกับแฟนว่าเราเลิกกันไหมตอนนั

เล่าก่อนช่วงต้นปีเราได้เดทกับคน คนหนึ่ง เป็นการเดทที่เราก็รู้ว่ามันพัฒนาต่อไม่ได้  พอเราโตมาก็รู้ว่าความสัมพันธ์บางความสัมพันธ์ มันก็จบแค่นั้นจริง อยากทักหาเขาบอกเขาว่าคิดถึงแต่ถ้าทักไปแล้วมันก็จ

คือเราคุยกับผู้ชายคนนึงได้3เดือนกว่าแล้วววว แต่ความสัมพันธ์ไม่พัฒนาเลย เราก็คุยกับแบบจีบๆกันนะ ก็คอยให้กำลังใจกัน เป็นห่วงกันตลอด แต่บางครั้งรู้สึกว่าเขาเหมือนฝืนๆ ช่วงหลังมานี้คือเขาตอบแบบช้ามาก ค้าง

ตามหัวข้อเลยนะค้า เรารู้สึกพิเศษกับคนคนหนึ่ง ซึ่งตัวเขาเองก็รู้สึกดีกับเรา มีอะไรหลายอย่างที่เราผ่านมาด้วยกัน ความทรงจำมากมาย แต่ไม่ได้เก็บมันไว้เป็นที่ระลึกเลย (แม้รูปซักใบก็ไม่ได้ถ่ายไว้) เพราะควา

ก็แค่คนขี้เหล่ คนบ้านๆธรรมดาๆคนนึงหาอยากหาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน เพื่ออาจพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปในอนาคต ถ้าหากว่าเพื่อนๆมีความจริงใจและไม่รังเกียจคนขี้เหล่คนนี้ ก็มาคุยก

ขออนุญาตปิดกระทู้ค่ะ

เหตุการณ์อะไรที่เป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้คุณออกจากความสัมพันธ์คืออะไรคะ

สวัสดีค่า  เราได้พูดคุยกับรุ่นพี่คนนึงค่ะ เขาเป็นเพื่อนของคนที่รู้จักอีกที เรารู้จักกันผ่านออนไลน์ ไม่เคยเจอกัน คุยกันต่อเนื่องมาประมาณ 3 เดือนแล้วค่ะ มันกลายเป็นความสัมพันธ์ที่เหมือนเราแอบชอบเขา

condition: อยู่ไกลกัน 1) ไม่เมสเสจหากันระหว่างวัน 2) ไม่ชวนคุย ขณะโทรหากัน 3) ไม่เคยถามว่าชอบอะไร ไม่ชอบอะไร 4) ถึงเวลา(กลางคืน)ไม่โทรหา บางครั้งก็หลับไปก่อนเอาดื้อๆ 5) ไม่ใส่ใจ ความเป็นไปในแต่ละวันข