ทริปนี้เป็นทริปแรกของเดือนมีนาคม 2559 ของเราเองค่ะ แต่เป็นทริปที่ 2 ที่เราไปแจมกับกลุ่มๆนึงในเฟสบุค #เชื่อว่าขาเที่ยวต้องรู้จัก #ฮิ_ฮิ จริงๆเราก็อยากไปอยู่แล้ว เพราะซันนี่ สุวรรณเมธานนท์ บอกไว้ว่า "คิดงานไม่ออกให้ไปเที่ยว คิดถึงเธอคนเดียวต้องทำยังไง?" (อันหลังนี่เรามั่วอ่ะ! ) และเขายังบอกอีกว่า สถานที่แห่งนี้มีออกซิเจนบริสุทธิ์ให้สูดเต็ม ๆ ปอด จะรอช้าอยู่ใย เจอเพื่อนสมาชิกในกลุ่มโพสหาแนวร่วมเพื่อออกเดินทางไป รีบสนทนาบอกกับเขาไปว่า "พี่ ๆ เราสนใจ ขอแจมด้วยคน" จริง ๆ จะว่าเป็นทริปฉุกละหุกก็ว่าได้ เพราะพี่เขาโพสสักสองสามวัน ก็เตรียมตัวเดินออกทางไปในเช้าวันเสาร์ที่ 5 มีนาคม 2559 แล้ว

ทุ่งโปรงทอง แหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ตั้งอยู่ในเขตชุมชนบ้านแสมภู่ ปากน้ำประแส อำเภอแกลง มีพื้นที่กว่า 6,000 ไร่ ซึ่งแต่เดิม เป็นพื้นที่ที่ชาวบ้านทำการประมง เลี้ยงกุ้ง ทำการเกษตร ทำสวนผลไม้ จนกระทั่งทรัพยากรธรรมชาติในบริเวณนี้ ได้ถูกทำลาย และสิ่งแวดล้อมป่าชายเลนเสื่อมโทรมลงอย่าง เทศบาลตำบลปากน้ำประแส ที่ดูแลใส่ใจและให้ความสำคัญในระบบนิเวศของป่าชายเลน เพื่อรักษาสมดุลสิ่งแวดล้อม และร่วมกับชาวบ้านในพื้นที่เพื่อพัฒนาป่าชายเลนผืนที่ใหญ่ที่สุดของจ.ระยอง ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว เชิงอนุรักษ์และศึกษาเรียนรู้ควบคู่กันไป โดยสร้างสะพานเดินศึกษาธรรมชาติ เป็นระยะทางประมาณ 2 กิโลเมตร ทุ่งโปรงทอง ถือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ให้ความรู้ สร้างความเข้าใจในเรื่องระบบนิเวศน์ของป่าชายเลน ได้เห็นความสวยงามตามธรรมชาติของ ป่าโกงกาง ไม้โปรง และไม้ริมชายฝั่ง จุดเด่นของบริเวณนี้คือต้นโปรงที่ขึ้นหนาแน่นอยู่เต็มพื้นที่ สะท้อนสีเขียวอ่อนตา จนเรียกว่า เป็นทุ่งโปรงทอง (ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก http://www.paiduaykan.com ด้วยนะคะ ) พร้อมออกเดินทางไปกับเราแล้วยัง?...ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลยย!

.
..
...
....
.....
เสาร์ที่ 5 มีนาคม 2559

เรานัดกับพี่กิ๊บ พี่เม และนัท ที่สถานีรถไฟฟ้าบีทีเอสเอกมัยในเวลา 7.30 น. เพื่อรอพี่กิ๊บและพี่เมที่กำลังขับรถมารับ และออกเดินทางไปยังทุ่งโปรงทองในเวลา 8.00 น. #ถือว่าเวลาทริปนี้เป๊ะมว๊ากๆอยากจิบอก

หลังจากที่เราทั้ง 4 คน ทำการละลายพฤติกรรมกันบนรถและระหว่างเดินทางเรียบร้อยแล้ว! ในที่สุดบู้ม...จากคนแปลกหน้าไม่รู้จักกัน เราก็กลายเป็นคนรู้จักทันที! และพวกเราก็มาถึง ณ ทุ่งโปรงทองแห่งนี้เวลา 12.00 น. #แดดกำลังเปรี้ยงปร้างใช้ได้เลย ปล. จริง ๆ จะตั้งชื่อทริปนี้ว่า "ทุ่งโปรงทองร้องจริงจริง" #สำเนียงคนจีนนะ

นี่คือซาเล้งที่ขับพาพวกเราไปยังเป้าหมาย นั่นก็คือ ทุ่งโปรงทองไง จะที่ไหนกันล่ะคะคุณผู้อ่าน #เสียไปคนละ5บาท #ฮิ_ฮิ

ถึงแล้ว พร้อมเดินชื่นชมทัศนียภาพและบรรยากาศรอบ ๆ ตัว และข้างหน้า 3 ท่าน นั่นก็คือ พี่กิ๊บ พี่เม และนัทนั่นเอง ปล. ทริปนี้ของเราอาจไม่ได้เปิดเผยโฉมหน้าของผู้ร่วมทริปนะคะ เพราะเจ้าตัวขอไว้ ต้องขออภัยในความไม่สะดวก

ยืนอยู่บนสะพานไม้ แล้วสะพานรักที่จะพาเราข้ามไปหาเธอล่ะ...อยู่ที่ไหน? #รู้สึกสงสัย

ตอนแรกไปคนเดียว พอไปเจอเพื่อนที่จะร่วมเที่ยวกลายเป็นไม่คนเดียวแล้วไง ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ใช้เพื่อนร่วมทริปให้เป็นประโยชน์ "เธอ ๆ ถ่ายรูปให้เราหน่อยสิจ๊ะ"

ต้นไม้ให้อะไรกับเรามากมาย เพราะถ้าไม่มีพวกเขาเหล่านี้ เราก็คงไม่ได้มาเที่ยวที่นี่น่ะสิ

สองเท้าพร้อมที่จะออกก้าวเดิน พร้อมที่จะเผชิญและพบเจอทุกเรื่องราว

ความย้อนแยง ความซับซ้อนของรากต้นโปรงทอง มักจะมีความเกี่ยวพันกันอยู่เสมอ #ความรักก็เช่นกัน

นี่เธอ ๆ เธอสองคนข้างหน้าอ่ะ ใครใช้ให้มาเป็นคู่ นี่วันที่ 5 นะเลขคี่ มาเป็นคี่สิๆ

ถึงจุดไฮไลท์ของที่นี่แล้ว! #เอ๊ะยังไง #ทำไมจึงถึงเร็ว! (สรุปคือพวกเราเดินเข้าจากปลายทางไล่ไปยังต้นทางไงคะ! )

ขอชักภาพร่วมกับสถานที่สักหน่อย ๆ

อุ๊ย...ความรักเข้าตา! 555+

ไม่รู้จะแอคท่าอะไรในการถ่ายรูปนี้? #ปัญหาระดับชาติเลย #แอคไม่ค่อยเก่งก็งี้แหละ

ปลดปล่อยพลังงานในตัว ให้แทรกซึมเข้าสู่ธรรมชาติ หล่อหลอมไหลเวียนให้เป็นหนึ่งเดียวกัน

เดินต่อเถอะ ๆ ไม่งั้นจะได้รูปอีกประมาณ 380 รูป

รูปแคนดิท แบบรู้ตัวนิด ๆ อะลิตเติ้ลบิทว่าจะโดนถ่าย!

ดูเหล่าต้นไม้ที่ขึ้นปกคลุมบนท้องฟ้าสิ ๆ

"นัท" เธอทำอะไรของเธอ? เป็นปาปารัซซี่เหรอ? #ฮิ_ฮิ

เดินได้ไม่นาน รองเท้าก็ร้องอ้าปากว่า "หิวข้าวว!" 555+ ไม่ใช่ ๆ คือรองเท้าพังค่ะ ปากเปิด! #แต่ถ้าคิดแบบสร้างสรรค์รองเท้าอาจอยากสูดออกซิเจนให้เต็มส้นก็เป็นได้ #ทำไมเราดูเข้าใจรองเท้าจัง #แต่ไม่เข้าใจตัวเองว่า #ใส่คู่นี่มาทำไม สรุปคือเดินแบบส้นปากเปิดไป ๆ แบบนี้แหละค่ะ

กลมกลืน แนบชิด สวยงาม ไปกับธรรมชาติรอบ ๆ ตัว

เดินต่อตราบที่ใจยังไม่ย้อท้อ #ส้นเท้าก็เช่นกัน

ฉันมารอพี่ที่ท่าน้ำทุกวันเลย...พี่มากขาาาาา!

แชะ แชะ แชะ

แต่รากลึกลงในดิน ยังลึกลงในใจ มีความหมายที่มากมาย...ตลอดมา

เดินยาวปาย ๆ

นี่แหละคือป่าชายเลน แหล่งเพาะพันธุ์ของกุ้ง หอย ปู ปลา

เส้นทางที่ฉันเลือกเดิน...

ฉันต้องเผชิญกับสารพัดเส้นทาง...

ทางชำรุดบ้าง อะไรบ้าง มีต้นไม้บาง ๆ และมีต้นไม้หนา ๆ บ้างปะปนกันไป

เราชอบแหงนหน้ามองขึ้นไปบนฟ้า ถึงแม้จะรู้ว่ามันแสบตาแต่ก็ไม่ทำให้ปวดใจ! #ความรักดีๆก็เช่นกัน

ทัศนียภาพโดยรอบ ณ ขณะนั้น

ทำทุกที่ให้เหมือนเป็นฟิตเนส ทำทุกที่ให้เหมือนการออกกำลังกาย #คำกล่าวของคนๆนึง #จะใครล่ะเราเองแหละ #ฮิ_ฮิ

โปรดระมัดระวัง! #นี่เตือนแล้วนะบอกก่อน

นั่งบ้างอะไรบ้าง นั่งข้างๆใจเธอบ้างได้ไหม! 555+

มาถึงมุมโปรดของทุ่งโปรงทองแห่งนี้ ซึ่งเราชื่นชอบมากที่สุด นั่นก็คือ "ศาลาริมน้ำ" ค่ะ

ทัศนียภาพเบื้องหน้าที่เรามองออกไปสุดสายตา

ปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ลมเย็น ๆ พัดผ่านกายเรา และสูดเอาอากาศดี ๆ ที่เรียกว่าออกซิเจนบริสุทธิ์ ทำตัวเบา ๆ ช้า ๆ มองไปข้างหน้าและรอบ ๆ ตัวเรา ก็จะพบว่า ธรรมชาติงดงามจับใจ