สวัสดีค่ะ เราคบกับเพื่อนคนนึงขอแทนว่าจัส เราเป็นเพื่อนกันมาประมาณ8ปีแล้วค่ะ อยู่ห้องเดียวกันตลอด อยู่กลุ่มเดียวกันตลอดแต่เราไม่ได้สนิทกันค่ะตอนนั้น พอเราทำสภาด้วยกันก้อเริ่มสนิทกันมากขึ้น เราสนิทกันมากจนเพื่อนคิดว่าเป็นเลส555 เราเคยห่างกับจัสด้วยเพราะเพื่อนล้อว่าเป็นเลสคือเราไปติวหนังสือด้วยกันไปไหนด้วยกันช่วงนั้นเป็นช่วงสอบไง แต่เราไม่ได้คิดไรกันค่ะ เราปรึกษากันทุกเรื่อง เรามีอะไรเราจะบอกจัสตลอด เรื่องครอบครัว การเรียน ความรักหลายเรื่องเลยค่ะ บอกก่อนเลยมาเราเคยเป็นเลสแต่ไม่เคยรู้สึกกับเพื่อนคนนี้เลย เค้าขอร้องว่าให้เราเลิกเป็นเราก้อเลิกเป็นค่ะ เรารักเพื่อนคนนี้ถึงทำแบบนี้เราก็มาชอบผช.เหมือนเดิม จนมาช่วงนึงเค้ามีแฟนแต่เราก้อเฉยๆทุกคนบางครั้งก็ไม่ชอบที่เพื่อนให้ความสำคัญกับแฟนมากไปจนลืมเรา เราไม่รู้คิดไปเองรึป่าวแต่พอเค้ามีแฟนคำพูด การกระทำเค้าทำให้เราเสียใจขึ้นเรื่อยๆ เค้าทำให้เราเสียความรู้สึก เสียใจ หน่วง เหมือนทิ้งเรา เราเป็นคนคิดมาก ขี้น้อยใจอยู่แล้วค่ะ เราสองคนชอบทะเลาะกันมากๆ อาทิตย์นึงอย่างน้อยก้อ2-3เรื่อง เราไม่ต้องการให้เค้าเลิกกับแฟนหรอกค่ะมันเกินไป เราแค่อยากให้เค้ารู้ว่าเรารู้สึกไง เค้ารักแฟนมากกว่าเพื่อนงี้อ่อ เราไม่รู้เหมือนกันเราเข้าใจคนมีแฟนก็ต้องรักแฟนอยู่แล้วเค้ามีไรเค้าก็ปรึกษาเราเราก็ไม่ได้รำคาญ เค้ามีเพื่อนสนิทหลายคนค่ะเค้าบอกเราเราเป็นเพื่อนสนิทที่สุด นั้นคงใช่ค่ะแต่เราไม่เข้าใจตัวเองทำไมต้องคิดมากไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมต้องร้องไห้ชอบอยู่คนเดียวแล้วร้องไห้เราจะชอบเล่นบาสแล้วระบาย ร้องออกมาตลอด เค้าชอบพูดให้เราเสียความรู้สึกมากๆ เค้าก็ขอโทษเราแล้วนะแต่เรารู้สึกเสียใจลึกๆอ่ะ เราไม่รู้เกิดจากสาเหตุอะไร เราไม่ได้คิดอะไรกับจัสนะคะแต่เรารักเพื่อนคนนี้มากๆ เราไม่เคยมีแฟนมาก่อนเราคิดมากไปเองรึป่าว เราฝันจะเรียนที่เดียวกัน จะไปเที่ยวด้วยกันหลายๆอย่าง แต่มันอีก4-5ปีกว่าจะถึงตอนนั้น ถ้าเราเป็นแบบนี้จะคบกันถึงตอนนั้นมั้ยอ่ะ เราต้องทำไงเราไม่อยากเสียเพื่อนคนนี้ไปค่ะ เราควรเปลี่ยนควรเข้าใจเค้าหรอค่ะ ควรปล่อยวางหรอค่ะ

ปล. เราควรทำไงดี ที่จะเลิกรู้สึกแบบนี้