คือคบกับแฟนมา 3 ปี เขินกันไปซะ 1 ปี ไม่ค่อยได้คุยกันส่งข้อความหากันบ้างทีเพราะเขินมาก พอปี 2 เริ่มรู้จักกันมากขึ้นเราโคตรแรดบอกเลยแฟนก้อน่าจะรู้นิสัยเราแล้วแหละ แล้วทีนี้เรามีไรกัน ก้อไม่ได้ไรเราก้อเฉยๆเค้ารักเราแหละ รอมาตั้ง 1 ปี เราสังเกตุเวลาแฟนจะไปไหนก้อไปกับเพื่อนตลอด จะมาหาเราก้อมากับเพื่อนคิดดูพาไปเปิดห้องให้เพื่อนนั่งรออยู่หน้าห้องโครตอายเลยแหละ แล้วทีนี้เราบอกให้แฟนขับรถแฟนก้อบอกว่าแขนเจ็บเราก้อไม่ไรขับเองก้อได้ พอทีนี้เวลาผ่านไปเพื่อนแฟนเหมือนจะไม่อยากมาเพื่อนหาเราละ เราก้อเออไม่เปนไรเดี๋ยวไปหาแล้วบ้านนี้ไม่ได้อยู่ใกล้ๆกันเลย แรกก้อโอเครขับรถไปหาตลอดๆ เวลาผ่านไปอีกแฟนก้อให้ไปหาที่บ้าน พอเราไปนี่บ้านเล็กมากกก แต่เราก้อโอเครแหละ เพราะไม่ค่อยคิดเรื่องฐานะเท่าไหร่ เราก้อถามแฟนว่าทำไมไม่เหนเคยขับรถแฟนก้อบอกขับไม่เปนไม่มีรถ เรานี่อึ๊งไปอีกกก แต่เราก้อรับได้อยู่ดี พอเวลาผ่านไปแฟนเราก้อขับรถได้นะแต่ไม่มีรถแค่นั้นเอง แฟนเราก้อให้ไปหาบ่อยขึ้นๆ เราเปนผู้หญิงอะนะ ร้องมากกอ่ะช่วงแรกก้อไปแหละหลังๆไม่ไหวบอกแม่ไม่ให้บ้างไรบ้าง ไม่เข้าใจนะคือรถเพื่อนมีนะ ทำไมไม่ยืมขับมาหาบ้าง พอเราไม่ไปก้อมาด่าเราละ แล้วคือเวลาจะไปไหนต้องให้คนอืนไปส่ง ติดรถคนอื่นไป อึดอัด ชห  เราทำตัวไม่ถูก แล้วแฟนเรานะไม่ใช่คนดีเลย โกหกตลอดๆไปไหนไม่เคยบอก อยู่กับใครไม่เคยรู้ ทำไรมาบ้างเราก้อรู้เปนคนสุดท้ายตลอด บอกเลยโครตไม่ชอบคนโกหก ควรทำไงดี??? อยากไปเที่ยวกับแฟนเหมือนคนอื่นบ้าง ไปไหนมาไหนด้วยกัน ถ้าจะให้เราขับตลอดคงไหวแมนไปอีกกกกก อยากจะเปนคนซ้อนนั่งสวยๆบ้าง ขับรถไปหาว่าเหนื่อยแล้ว ยังต้องขับพาไปไหนอีก แล้วขับกลับบ้านอีก เหนื่อยมากกกก เรารักแฟนมากนะไม่อยากเลิกหรอกแต่ไม่รู้จะทำไงดีชวนบอกหน่อยคะ