ดิฉันสิ้นหวังมาก หมดแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง ดิฉัน เรียนจบ ปวส.การเลขานุการตอนนี้อายุ24ปี เรียนจบมาก็ไม่ได้ใช้วิชาที่เรียนเลย มาเปิดธุรกิจส่วนตัวเป็นร้านขายชิ้นส่วนไก่สดนับตั้งแต่เริ่มดิชั้นตั้งท้องแต่มุมานะพยายามติดต่อหาลูกค้า จนประสบผลสำเร็จชีวิตดีมากๆ อยากได้อะไรก็ได้ใครๆก็ต่างอิจฉาชีวิตของดิฉัน ขายของวันละสามถึงสี่ตัน ช่วงเช้าตีสี่ถึงเทั่ยงของก็หมดร้านแล้วมีรถฟอร์จูนเนอร์1 คัน รถมีคอกตอนเดียวอีกสี่คัน แต่ชีวิตพลิกผันมาถึงวันนี้ ร้านดิฉันต้องปิดลง รถต้องปล่อยยึด อีกทั้งบ้านยังไม่มีอยู่พ่อดิฉันต้องหนีบรรดาเจ้าหนี้ของพ่อเองแตกกระสันซ่านเซ็นกันไปคนละทิศละทาง ชีวิตดิฉันเริ่มหมดทุกอย่างลงเรื่อยๆ มันใช้ชีวิตทรมานมาก จากที่เคยทำผมร้านดีๆแพงๆ ยาสระผม ข้าวของเครื่องใช้ดีๆ ตอนนี้ตรงกันข้าม ทั้งๆที่ดิฉันเป็นคนกตัญญูมีจิตเมตตาต่อผู้อื่น ทำบุญ ไม่เคยคิดร้านลยกับใคร ทำไมชีวิตต้องมาเป็นแบบนี้คะ ลูกจากที่เคยเรียนเนอสเซอรี่ชื่อดังตอนนั้ก็กำลังจะออกค่ะ ตอนที่เค้ามายึดรถฟอร์จูนเนอร์ไปลูกดิฉัน(2.5ขวบ)ยืนร้องไห้แล้ววิ่งออกไปที่หน้าร้านมองด้วยความอาลัยดิฉันทรมานมาก ดิฉันเป็นหนี้รายวัน ต้องการหาเงินมาทำทุน เพราเราหมดเงินแต่ของที่ขายยังได้กำไร ยังดีอยู่ถึงจะไม่เท่าเดิมแต่ก็ทำให้เรามีความสุขแบบพอเพียงได้ แต่หนี้รายวันร้อยละยี่สิบมันหนักมาก ญาติพี่น้องไม่มีใครช่วยเหลือเราเลยเราเลยต้องรับสภาพ เพราะว่าพ่อเรามีประวัติไม่ดี เพราะเองหนีหนี้ไป ดิฉันเคยมีเงินเก็บ มีทองทั้งของดิฉันและก็ลูก แต่พอพ่อดิฉันเดือดร้อนแฟนของดิฉันก็จะบอกว่าให้ช่วยพ่อไปก่อนทจนทุกวันนี้เนาไม่เหลืออะไรแล้วค่ะ ใครพอมีหมอดี หรือสิ่งดีๆช่วยบอกหน่อยนะคะ หรือช่วยเป็นกำลังใจให้ดิฉันก้าวเดินต่อไปด้วยค่ะ เพราะตอนนี้ไม่มีใครอยากจะคบ อยากจะแลทั้งๆที่ตอนดิฉันมีเงินไม่เคยหยิ่งไม่เคยเชิ่ดเลย สวัสดีทุกคนแม้ว่าเขาจนเค้าด้อยกว่า ขอบคุณค่ะ