ต้องเท้าความก่อนค่ะว่าเรากับแฟนคบกันยังไม่ถึงปีและพลาดมีตัวเล็กทั้งๆที่ยังไม่ค่อยพร้อมอะไรเท่าไหร่และด้วยความที่เราพลาดแล้วแฟนก็รับผิดชอบดีค่ะด้วยการที่โทร.ไปบอกทั้งสองครอบครัวให้รู้(แฟนเป็นคนต่างจังหวัดค่ะเข้ามาทำงานที่กรุงเทพ.)ทางครอบครัวเราเห็นว่าพลาดแล้วแต่ทางฝ่ายชายมีความรับผิดชอบดีก็เลยเรียกค่าผูกข้อมือคือเงิน5พันทอง1บาทแฟนก็ตกลงอย่างดีค่ะเรื่องเริ่มมามีปัญหาตรงครอบครัวของฝ่ายชายคืออ้างว่าไม่มีเงิน(ครอบครัวแฟนทำไร่ทำนาแล้วก็ถักผ้าทอขายค่ะ)เมื่อแม่เรารู้ก็พากันเครียดค่ะเพราะที่เรียกไปคือมันน้อยมากเลยให้แฟนพาญาติผู้ใหญ่มาคุยกับลุงของเรา(ลุงเคยทำงานเกี่ยวกับสส ซึ่งมีหน้ามีตาอยู่บ้าง)ลุงเราเรียกเงิน1แสนโต๊ะจีน20โต๊ะทอง2บาทซึ่งทางญาติฝ่ายชายก็อ้างว่าไม่มีเงินอีก(ซึ่งอันนี้แม่เราก็ว่าเกินไปฟุ่มเฟือย)แม่เลยตัดปัญหาเรียกเงิน5พันทอง2บาทแล้วให้ครอบครัวฝ่ายชายที่ไม่ใช่ญาติมาผูกข้อมือให้เรียบร้อย(บ้านเราถือประเพณีค่ะว่ามันผิดผีต้องเสียผี)แม่แฟนก็อ้างว่าไม่มีเงินขอเป็นเงิน5พันกับทอง1บาทได้ไหม(ซึ่งจุดๆนั้นเราคิดว่าเมื่อมีกำลังทรัพย์ตั้งแต่ทีแรกจะอ้างว่าไม่มีทำไมตอนนั้นเราเครียดมากโดนด่าทั้งลุงทั้งญาติทางบ้าน(เราเป็นคนภาคเหนือมาอยู่กรุงเทพ.ตั้งแต่เด็กแฟนเป็นคนภาคอีสาน)เคยคิดที่จะเอาออกหรือฆ่าตัวตายก็มี)แม่เราก็ยื่นคำขาดค่ะคือเงิน5พันทอง2บาทเรื่องนี้ก็เป็นอันจบไปครอบครัวแฟนมาผูกข้อมือให้เรียบร้อยที่หอพักที่เราอยู่(เราไม่ได้อยู่กับครอบครัวค่ะย้ายออกมาเรียนทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเลยทำให้เจอกับแฟนคนนี้แฟนเราตอนนั้นไม่รู้จักเก็บค่ะคือใจดีมากเงินเดือนหมื่นกว่าส่งเงินให้น้องชายเรียน(น้องชายแฟนอยู่ปี3อยู่หอคนเดียวไม่ทำงานเสริมขอเงินพ่อแม่พี่ชายเรียน+กู้กยศ)ในทางกลับกันเราเงินเดือน5พันนิดๆบางเดือนไม่ถึง3พันกลับมีเงินเก็บต่างกับแฟนมีหมื่นหมดหมื่นแถมยืมเงินเราอีก)พอผูกข้อมือแฟนเราก็บอกว่าให้เราไปอยู่บ้านเค้าที่ตจว.เพราะเป็นห่วงเราก็โอเคเก็บของภายในวันนั้น(วันที่ผูกแขนกับวันที่เก็บของวันเดียวกัน)แม่กับญาติแฟนและแม่เราก็ช่วยเก็บแต่มันเริ่มมามีปัญหาอีกคือขโมยของค่ะครอบครัวแฟนขโมยพวกรองเท้า(ของเรา)สบู่ที่ยังไม่ใช้ยาสีฟันวิตามินเสริมเครื่องสำอางของเราผ้าอนามัย(เยอะค่ะอธิบายไม่หมด)คือเราไม่เคยเจอแบบนี้ค่ะคือถ้าขอจะไม่คิดอะไรเลยแต่หยิบไปแต่ของที่ตัวเองอยากได้ซึ่งเราก็กว่าจะเก็บเงินได้ในแต่ละบาทซึ่งเราก็พยายามหยิบๆคืนมา(เพราะเราคิดว่าเราเป็นเจ้าของเค้าหยิบไปโดยไม่บอกก็ไม่จำเป็นที่เราจะต้องไปบอกเราก็หยิบมาใส่กระเป๋าแล้วให้พ่อเอากลับบ้านค่ะซึ่งเค้าก็มีการมาถามนะคะว่าของหายไปไหนเราก็ตอบแบบยิ้มๆค่ะว่าให้พ่อขต
นกลับไปแล้วเค้าก็ทำหน้าเหยๆใส่)พอเราไปบ้านแฟนก็มีปัญหาอีกค่ะคือเงินที่ผูกข้อมือ(แม่เราไม่ได้เก็บไว้แม่แฟนรีบเอาไปเก็บก่อน)แม่แฟนเค้าเก็บเข้ากระเป๋าตัวเองค่ะมันเป็นเงินจำนวน7พันเกือบ8พันค่ะ(7พันเกือบ8พันนี้คือเงินแยกจาก5พันค่ะเป็นเงินที่ทางญาติเค้าให้มาผูกแขนเรากับแฟน)แม่เราก็บอกเราว่าถ้าผูกแขนได้มาอย่าเอาไปให้เค้าหมดเก็บไว้บ้างพัน2พันเผื่อเหลือเผื่อขาดหรืออยากได้อะไร(แม่เราคงมองออกว่าเค้าคงไม่มีทางให้เงินเราแน่ๆซึ่งเงินนั้นมันเป็นสิทธิ์ของเรากับแฟนที่จะได้)เราก็เก็บไว้2พันจนเมื่เแม่เรากลับบ้านที่กรุงเทพ.ปัญหาก็เกิดขึ้นอีกค่ะเรากินอาหารที่นั่นไม่ได้เลย(เราไม่ชอบกินอะไรที่มันแปลกไปจากเดิมค่ะ)กินได้แต่ผัดผักไข่เจียวหมูทอดมาม่า(แม่แฟนไม่ได้ทำเราต้องทำเองซึ่งเราก็ไม่ได้อะไรเพราะกินไม่ได้เอง)แฟนเราก็บ่นค่ะว่าสารอาหารมันไม่พอให้ลูกคือเราก็พยายามลองกินอาหารบ้านเค้าดูนะคะแต่คือมันไม่อร่อยค่ะ(บ้านเค้าเน้นไม่ใส่ผงชูรสแต่แอบเห็นแม่แฟนใส่เน้นรสลาติจืดๆซึ่งต่างกับเรา)ก็พาลทะเลาะกันค่ะเราก็อึดอัดคือคุยกับใครก็ไม่ได้ไม่รู้ภาษาเค้าคุยกับพ่อแม่ได้แค่ในไลน์เพื่อนก็พยายามบอกค่ะอย่าคิดมากถ้าอยู่ไม่ได้ก็กลับมาบ้านตัวเองสักพัก(ซึ่งเราอยากกฃับค่ะแต่แฟนไม่ให้กลับเพราะค่าเดินทางมันแพง+นั่งรถไกลสงสารเราและลูก)เราก็พยายามทนคิดว่าเดี๋ยวก็คลอดแล้วทนอีกนิดๆหน่อยๆเรื่องนั้นก็ผ่านไปเรื่องใหม่ก็มาอีกคือเรานั่งอยู่หน้าบ้านช่วยแม่แฟนปั่นไหมสำหรับทอผ้านั่งกันอยู่3คนค่ะมีเราแฟนและแม่แฟนอยู่ดีๆแฟนเราก็ขุดเรื่องแฟนเก่าและอดีตของเราค่ะ(เรื่องไปเที่ยวผับกินเหล้าซึ่งมันก่อนหน้าที่จะคบกับเค้าปีนึงซึ่งเราก็ไม่เคยพูดเรื่องที่ลูกชายแอบไปกินเหล้ากับเพื่อนผู้หญิงที่เคยคุยตั้งแต่4ทุ่มจนถึง6โมงเช้า(ซึ่งปัจจุบันผู้หญิงคนนั้นยังมีการโทร.มาหาทั้งๆที่รู้ว่าเราตั้งท้องอยู่จนเรายื่นคำขาดว่าถ้าไม่เลิกคุยจะไม่รับรองความปลอดภัยนะเค้าถึงยอมเลิกคุย))และก็พูดทำนองดูถูกว่าเรียนก็เรียนไม่จบรีบมีลูกเนี่ยในท้องเนี่ยลูกใคร(ซึ่งเราคิดว่าไม่สมควรพูดถึงอดีตและเรื่องที่มันพลาดและก็ไม่สมควรใหญ่ที่มาพูดทำนองว่าเรายิ่งต่อหน้าแม่เค้าเองด้วยภายหลังเค้ามาบอกว่าเค้าแค่พูดเล่น)เราเองก็เงียบแต่ในใจนี่อยากจะตบปากมันมากแม่เค้าก็ถามเราค่ะว่าเราเรียนอะไรแล้วทำงานอะไรที่กรุงเทพ.เราก็ตอบไปเรียนตัดการโรงแรมทำงานก็แคชเชียร์ร้านขนมปังแห่งหนึ่งสิ่งที่เราเห็นคือแม่เค้าแบะปากใส่ค่ะแบะจริงๆแบะแบบรังเกียจเราก็พูดไปค่ะว่าหนูเรียนเอกชนทำงาตส่งตัวเองเรียนจนปี2ไม่เคยโทร.ไปขอเงินพ่อแม่ไม่ชอบเหรอคะ(แอบกระทบลูกชายคนเล็กที่เรียนมหาลัยรัฐบาลแต่ขอเงินพ่อแม่พี่ชายเรียน)เค้าก็เงียบค่ะหลังจากนั้นแฟนก็ยังไม่หยุดค่ะคือเหมือนกับว่าไม่พอใจซึ่งเราคิดว่าน่าตะเป็นเรามากกว่าที่ไม่พอใจเค้าก็เอาแต่อ้างค่ะว่าพูดเล่นๆกับแม่เราก็เลยโทร.หารถตู้ที่จะพากลับบ้านเค้าก็พยายามยื้อเราค่ะพูดแต่ว่าจะโกรธทำไมเค้าพูดเล่นเราเลยด่าเค้าไปค่ะว่าเล่นพ่อดิซึ่งพ่อเค้าได้ยินแล้วโกรธเรา??คือเราไม่ได้ด่าพ่อเค้าแต่มันคือคำสบถซึ่งไม่เข้าใจว่าพ่อเค้าโกรธอะไรซึ่งตอนนั้นเราไม่สนอะไรแล้วค่ะกลัยได้คือกลับประโยคนึงที่พ่อเค้าพูดมาคือยังรักเราอยู่ไหมอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็เลอกกันไปเราก็อึ้งค่ะคือสิ่งที่เราทำมันร้ายแรงมากเลยเหรอแม่เค้าก็โทร.หาแม่เราค่ะพยายามโน้มน้าวให้เราอยู่ต่อตอนนั้นไม่ฟังอะไรทั้งนั้นค่ะจะกลับอย่างเดียวพอเช้ามาแม่เค้าก็มาคุยค่ะว่าอยู่ได้ไหมเราก็บอกจะกลับบ้านอย่างเดียวแม่เค้าก็พูดมาอีกค่ะแม่ไม่ได้ยื้อเราไว้นะอยากกลับก็กลับอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็เลิกกันไปเราก็เงียบจังหวะแม่เราโทร.หาแม่แฟนพอดีซึ่งเค้าเอาดีเข้าลูกเค้าหมดแล้วก็พูดทำนองว่าอยากให้เราอยู่ซึ่งมันผิดกับที่เค้าเพิ่งพูดกับเราเมื่อกี้มากตอนนั้นเราคิดอย่างเดียวค่ะว่า*อแหลจากนั้นเราก็โทร.หารถตู้ให้มารับซึ่งกว่าจะมาก็บ่ายๆซึ่งตอนนั้นประมาณเที่ยงๆแม่เค้าก็มาถามอีกว่ากลับใช่ไหมเราก็ตอบค่ะไม่อยากอยู่แม่แฟนก็ถามว่าป่านนี้รถยังไม่มารถจะมารับแน่ใช่ไหมถ้าไม่มาเดี๋ยวแม่ไปบอกรถอีกคันให้คือตอนนั้นเราคิดว่าจ้างให้เราอยู่ล้านนึงเราก็ไม่อยู่หรอกไม่ต้องมาไล่ทางอ้อมซึ่งหลังจากนั้นเราก็กลับมาบ้านเราเรียบร้อยแฟนก็ตามมาทีหลังคือมาง้อทีนี้ก็ต้องหางานใหม่ทำแม่แฟนอยากให้แฟนเราทำงานกับแม่เรา(แม่เราเป็นแม่ค้าคนกลางเอาผักขึ้นรถไปขายที่เหนือซึ่งบางวันก็ไม่มีผักให้ขนขึ้นไปแม่เราจ้างแฟนเราวันละ300บาทค่ารถค่ากินแม่ออกให้)แฟนเราก็บอกว่างานไม่แน่นอนจนมาจบที่พนักงานร้านสะดวกซื้อแม่แฟนบอกเงินน้อยนะแม่เราก็เลยพูดว่าแล้วจะให้ลูกคุณอยู่บ้านแฟนเฉยๆไม่ทำอะไรเหรอเงินน้อยแต่ค่อยๆเก็บมันก็เยอะ(ซึ่งตอนนั้นเราเปิดใจกับแม่เรื่องที่กลับมาอยู่กรุงเทพ.ทั้งเรื่องขโมยของเรื่องเงินผูกข้อมือซึ่งแม่เราก็เห็นด้วยว่าน่าจะจริงอย่างที่เราพูดก็เลยแอบด่าทางนั้นบ้างแอบจิกทางนั้นบ้างทางนั้นเลยไม่มาอะไรกับทางบ้านเราประกอบกับทางบ้านเราก็มีฐานะปานกลางมีกินมีใช้ไม่ขัดสนมีพี่ชายอีกคน(ลูกติดแม่)รับราชการอยู่(ทางครอบครัวแฟนเพิ่งมารู้ทีหลัง หลังจากที่แม่เราพยายามเอาญาติแฟนมาบ้านแล้วเจอรูปถ่ายของพี่ชายใส่ชุดราชการโดยบังเอิญ(ซึ่งก่อนหน้านั้นเรากับแม่คิดว่าทางบ้านแฟนคงคิดว่าเราจะมาจับครอบครัวเค้า(เราก็งงว่ามีอะไรให้จับขนาดมาอยู่ด้วยกันลูกชายคุณยังขอยืมเงินเราไปกินเหล้าเมายากับเพื่อนอยู่))ปัจจุบันนี้แม่แฟนเหมือนหายเข้ากลีบเมฆค่ะไม่โทร.มาหาแม่เรา(เพราะโทร.มาทีไรแม่เราก็แอบแหนบไปดอก2ดอก)เหมือนหายไปจากชีวิตซึ่งเราก็โอเคค่ะต่างคนต่างอยู่ไม่ก้าวก่ายกันดีแต่เหมือนเค้าจะพยายามโทร.หาลูกชายเค้าค่ะว่าให้ส่งเงินไปให้น้องชายเค้าบ้าง(ซึ่งตอนนี้เราก็พยายามทำตัวเป็นปลิงอย่างที่แม่เค้าต้องการค่ะเผื่อที่เค้าจะได้มีเงินเก็บไว้ให้ลูกบ้างแฟนเราก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องหาเงินให้ลูกแล้วคงไม่มีเงินเหลือมากพอที่จะเจียดไป.ห้น้องชายอีกซึ่งเราคิดว่ามันไม่ใช่หน้าที่ของแฟนค่ะ แฟนเรามีลูกแล้วในขณะที่น้องชายน่าจะเอาเวลาว่างที่มีไปหางานเสริมทำแต่กลับไม่เราก็ไม่เข้าใจความคิดครอบครัวแฟนเหมือนกันค่ะอาจจะเพราะเราอคติกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราภายในเวลาอันรวดเร็ว(ไม่ถึงเดือน)หรือเพราะเราความอดทนต่ำก็ไม่ทราบได้)เราอยากให้ครอบครัวแฟนแยกแยะค่ะว่าอันไหนสมควรอันไหนไม่สมควรเราเกินไปหรือเปล่าคะ เป็นลูกสะใภ้ไม่ดีหรือเปล่าหรือเราควรปล่อวางปลงกับสิ่งที่เกิด
ปล.เรากับแฟนอายุห่างกัน5ปีค่ะ
ปลล.ซาวด์นดูลูกเมื่อวันที่11ที่ผ่านมาเราได้ลูกผู้ชายค่ะทางบ้านแฟนบอกไม่ต้องเอาไปให้เค้าเลี้ยงนะเค้าอยากได้ผู้หญิง(นี่คือคำพูดของแม่เค้าค่ะคนที่อายุ40ต้นๆคิด)
พิมพ์ผิดพลาด ตกหล่นหรือแท็กผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะคะ มาแชร์ความคิดประสบการณ์กันค่ะ