คืออยากจะเล่าเรื่องที่เป็นอยู่ตอนนี้ครับ
คือผมกับแฟนอยู่หอพักที่เดียวกัน อยู่กันมาได้ไม่กี่เดือนแฟนผมเค้าอยากทำงานพาร์ทไทม์โอเคผมก็เข้าใจผมก็ให้เขาไปทำ พอเขาทำได้สักประมาน
เดือนกว่าๆ ช่วงระหว่างนี้เค้าหวงโทรศัพท์มากปกติจะแลกกันเล่นได้เลย ผมก็เริ่มสงสัยเค้าจะขอดูก็เดี๋ยวหาว่าไม่ไว้ใจ อยากจะแอบดูตอนเค้าหลับก็ไม่ได้
เพราะเค้าเลิกงานดึก ผมต้องไปเรียนแต่เช้าทุกวัน ก็เลยไม่สามารถดูได้ แต่ตอนเช้าวันนึงผมแอบหยิบโทรศัพท์เค้ามาดู มีผู้ชายทักมาหนึ่งคนถามว่าตื่นยัง
ผมถึงกับมืออ่อนเลย และก็กดเข้าไปดูเฟสผู้ชายคนนั้นมีเพื่อนคนอื่นที่ทำงานแท็กรูปมาผมก็มองไปมองมา ดันมาแฟนผมไปนอนตักไอ้คนนั้นผมไม่มีแรงจะไปเรียนเลย ได้แต่จ้องดูรูป และทีนี้พอแฟนผมตื่นเค้าก็ถามผมว่าเป็นอะไร ผมก็ไม่ตอบและก็วางโทรศัพท์เค้าไว้และก็ลุกไปอาบน้ำจะไปเรียน พอผมอาบน้ำเสร็จออกมาผมก็ถามทำไมทำแบบนี้ แฟนผมตอบว่าเมา เมามากด้วย ผมคิดว่าถึงจะเมาแค่ไหนก็ไม่ควรถึงขั้นไปนอนตักกัน ที่ที่นอนตักกันก็คือหน้าร้านที่ทำงาน มีคนในร้านเยอะแยะ สงสัยจะสังสรรค์กัน ผมก็รับไม่ค่อยได้กับเรื้องแบบนี้ ก็เลยโกรธมากๆไม่คุยกับเขา แต่เขาก็เฉยเหมือนทำอะไรไม่ถูก พอผมจะไปเรียนก็เรียกๆและผมก็ขับรถไปเรียนเลย ผมโกรธมากโกรธจนทำอะไรไม่ถูกไปถึงมหาลัยก็เรียนไม่รู้เรื่อง จะร้องก็ร้องไม่ออกมันจุก แต่เค้าเหมือนไม่ค่อยอยากจะง้อผมสักเท่าไหร่ เวลาแฟนผมทักมาผมก็จะตอบแบบไม่มีอารมจะตอบแบบเค้าถามว่าทำไรอยู่ ผมก็ตอบว่าเรียน ซึ่งปกติเวลาผมคุยกับเค้าผมจะพูดหวานๆตลอด แต่มาวันนี้ผมก็พูดแบบถามคำตอบคำ คือผมคิดแต่ภาพนั้นตลอด และพอเลิกเรียนผมก็ไม่ได้กลับบ้านก็ชวนเพื่อนไปกินเหล้า จนต้องนอนหอเพื่อน เค้าก็โทรมาหาผมนะแต่ผมไม่อยากคุย อารมมันแบบทำไมต้องทำกันขนาดนี้ และพอถึงอีกวันตอนเย็นผมก็กลับมาห้องกลับมานอน เค้าก็พยายามจะคุยกับผม แต่ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็ได้แต่ถามคำตอบคำไป จนผมบอกไปว่าทำแบบนี้ได้เดี๋ยวกูทำมั่ง เดี๋ยวกูมีคนอื่นมั่ง เค้าก็ตอบว่า เออเอาเลยอยากมีมีไปเลย ซึ่งผมก็พูดแบบประชด นึกว่าเขาจะง้อผมบ้าง แต่เปล่าเลยดันไล่ผมซะอีก ผมก็โกรธไม่รู้จะทำไงก็เลยได้แต่ตอบไปว่าโอเคๆ กูมีแน่ ทำกูเจ็บมาก และผมเป็นคนชอบสอนชอบพูดชอบด่า ผมก็เลยด่าเขาไปยังงั้นยังงี้ ว่าทำไมถึงกล้าทำขนาดนี้เค้าก็เหมือนจะรับคำด่าไม่ได้ ก็เลยโกรธผมกลับและก็ไม่คุยกับผม คือผมงงมาก ทำไมเค้าไม่ง้อผมเลย ไม่ว้อแบบจริงๆจังๆเลยสักนิดเดียว เค้าทำแบบว่าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นพยายามทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง ทำเหมือนไม่มีอะไร ผมก็ได้แต่ตอบว่า อืม เออ เค อะไรประมานนี้ และเค้าก็โกดว่าทำไมพูดแค่นี้ ถามคำตอบคำ ผมก็คิดในใจก็กูโกรธอยู่ปะวะเนี่ย และเค้าก็ถามแต่คำถามเดิมๆว่าจะมีคนอื่นใช่ไหม ผมก็ตอบว่าเออมีแน่อะไรประมานนี้ และเรื่องก็ผ่านมา3-4วันเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน พอเค้าเลิกงานมาวันนั้เค้าเลิกไว ประมาน4ทุ่มได้ เค้าก็ไปอาบน้ำ ผมก็กวาดห้องอยู่เห็นกล่องทำไมมันนูนๆ ก็เลยหยิบมาดู ดันเจอโทรศัพท์แฟนผมว่ากับพื้นและเอากล่องทับเปิดโหมดเครื่องบินไว้ ผมก็อ้าวซ่อนทำไมเปิดโหมดเครื่องบินทำไม พอเค้าออกมาผมก็ถามว่าซ่อนทำไม(คือในใจผมคิดว่าเค้าเลิกคุยกันไปแล้วด้วยครับ)เค้าก็เงียบ ผมก็ถามซ้ำๆจนเขาตอบมาว่ากลัวพี่เขาทักมา ผมก็เห้ยยังคุยกันอีกหรอวะ เลิกไม่ได้จริงๆหรอพอผมถามเค้าก็บอกว่า ก็เธอ(ผม)จะไปมีคนอื่นอะถามทีไรก็ตอบว่าจะไปมีอย่างเดียว ผมก็แบบพูดอะไรไม่ออกผมนั่งเครียดเลย ได้แต่ตกใจว่าทำไมยังคุยอยู่คือถ้าผมจะไปมีผมคงไม่มานั่งบอกหรอก และทีนี้ผมก็โมโหด่าไปชุดใหญ่และบอกว่าจะขอย้ายออกจากห้องนะเค้าก็นั่งซึมๆร้องไห้ ผมก็มานอนและเค้าก็เดินมาหยิบหมอนผ้าห่มไปนอนที่พื้น ผมก็นอนไม่หลับใจมันกระสับกระส่าย จนอยู่ดีๆผมก็เดินไปหาเขา เขาก็เหมือนจะตกใจ รีบเก็บโทรศัพท์ ผมเดินไปถามว่าจะเอาไงไม่คิดจะง้อกันเลยหรอ เลิกกับมันไม่ได้จริงๆหรอ เค้าก็ซึมๆเงียบๆ ผมก็บ่นๆถามไผเรื่อยว่าไม่รักแล้วหรอ พอผ่านไปสักพักโทรศัพท์เค้าสั่น ผมก็ถามว่าใครเค้าก็ไม่ตอบ ผมก็เลยแย่งๆมาจนเห็นว่า ยังคุยกันอยู่อีกแต่เค้าลบแชทก็เลยเห็นแค่ตอนที่ผู้ชายคนนั้นพิมมาว่า เป็นอะไร ตอบบ. ผมทรุดจนไม่รู้ยะทรุดยังไงแล้ว ผมขอให้เค้าเลิกได้ไหม เค้าก็พยักหน้า ผมบอกว่างั้นผมพิมไปนะว่าไม่ต้องมายุ่งอีก เค้าก็บอกว่าไม่เอาอย่ามายุ่งเรื่องของหนู ผมแบบเห้ยอะไรวะทำไมพิมไม่ได้ ถามเค้าก็เงียบพอผมจะพิมเค้าก็จะดึงโทรศัพท์กลับ ผมอยากจะฆ่าตัวตาย ผมถามไปถามมาเค้าบอกว่าเอาจริงๆปะหนูสงสารเค้าหนูเริ่มเรื่องนี้มาหนูขอจบเองได้ไหม ผมก็เลยบอกว่าอ้าวและกูอะไม่สงสารบ้างหรอคบมาจะ3ปีไม่สงสารบ้างหรอ ก็เถียงกันสักพักและเค้าก็บอกว่างั้นก็บล็อคไปสิผม็คิดจะสงสารอะไรขนาดนั้นวะ ผมก็เลยพิมไปว่าไม่ต้องมายุ่งอีกนะ และก็ลบแชท และก็บล็อคมันไป ผมก็รู้สึกสบายใจขึ้นมานิดนึง และเค้าก็มากอดและก็ร้องไห้บอกว่าขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ คราวนี้ก็นอนเค้าก็ย้ายกลับมานอนที่เดิม คราวนี้ผมก็เริ่มสบายใจก็ถึงหลับได้ พอเช้ามา วันนั้นเค้าหยุดงานเพราะต้องไปส่งเอกสารที่โรงเรียน พอสายๆเค้าก็ไปเฝผมก็เลยแกล้งขอรหัสเฟสเค้าและเค้าก็ให้รหัสเฟสมา ทีนี้ผมก็อาบน้ำไปเรียนมั่ง วันนี้ผมเลิกบ่าย2 ผมกลับมาถึงห้องไม่เจอเค้า ก็เลยโทรไป 2-3สาย พอรับผมถามว่าอยู่ไหน เค้าก็บอกว่าอยู่ร้าน จะมาคุยเรื่องลาออก (คือเมื่อคืนเค้าพูดว่าเค้าจะลาออกแล้วไม่ทำแล้ว)ผมก็เริ่มดีใจละ แต่ก็ยังหึงอยู่ว่าไปที่ร้านก็ต้องเจอมันอีก ก็เลยบอกให้รีบกลับเค้าก็บอกว่าจะอะไรกับกูนักหนาวะ ผมก็บอกทำไมคุยนานจังหลายชมละนะ เค้าก็บอกเออเดี๋ยวกลับเองแหละ และก็วางไป ผมก็คิดในใจอะไรวะแคาอยากให้กลับบ้าน โมโหทำไมพอกลับมา เค้าก็โกรธผมที่โทรไปตาม(คือผมพูดว่าถ้าไม่กลับผมจะไปหาที่ร้านนะ) ทีนี้ต่างคนก็ต่างโกรธ ผมก็โกรธ เพราะคิดว่าเค้าต้องไปเจอกับมันอีก เพราะดูแล้วเค้าเหมือนตัดกันไม่ขาด และก็มานอนแบบไม่คุยกัน และก็เผลอหลับ พอตื่นมา ผมตื่นก่อนก็นอนเล่นโทรศัพท์ พอเค้าตื่นมามั่งเค้าก็เล่น ผมก็ทำเป็นชะเง้อๆไปดู เห็นเค้าลบแชทแต่ทีนี้เป็นในไลน์ ผมโมโหใหญ่เลยก็เลยถามยังคุยอีกหรอวะ เค้าก็บอกเปล่า คุยกะพี่ที่ร้าน ผมก็ถามและลบแชททำไม เค้าก็เงียบ คราวนี้ผมโมโหแบบทนจะไม่ไหวแล้ว ผมไม่นู้จะทำยังไง ก็เลยทักไปคุยกับผู้หญิงบ้างละคราวนี้ แต่ผญคนนี้เป็นผญที่แฟนผมเกลียดมากแบบมากๆเลย คือผมคิดอะไรไม่ออกก็เลยทักไปคุย คิดว่าในเมื่อไม่สนใจกู กูก็ไม่สนใจละ ทีนี้ก็คุยกันไป พอตกดึก ผมไปอาบน้ำ เค้าก็เอาโทรศัพท์ของผมไปดู ผมก็ไม่ลบแชทด้วยเพราะผมโมโหที่เค้ายังกล้าทำกะผมขนาดนี้ ทีนี้เค้าก็ร้องไห้หนักเลย ร้องทั้งคืน ร้องไป3-4ชม ตอนเค้าร้องผมก็พูดไปว่า นี่แหละความรู้สึกที่ทำกับกู แต่มันเจ็บกว่านี้เป็นสิบเท่า เค้าก็ได้แต่ร้องและพูดว่าทำไมต้องเป็นมัน ผมเห็นและก็สงสารก็เลยปลอบเขา ปลอบอยู่นานกว่าจะหยุดร้อง และก็เผลอหลับกันไป พอเช้ามา ผมก็เห็นเค้าอาบน้ำ ก็ถามว่าจะไปไหนเค้าบอกไปทำงาน ผมก็อ้าวทำอีกละ ทีนี้ก็เจอกันอีกละดิ ไหนบอกไม่ทำแล้วไง(เค้าก็บอกว่าอยู่ห้องมันเบื่อไปทำงานมีเพื่อนคุยอยู่ห้องมันเหงา และพี่ที่ร้านไม่อยากให้ออกจากงานคนกำลังขาดด้วยทะเลาะกันสักพักผมก็ต้องปล่อยไปเพราะผมทำอะไรไม่ได้)คราวนี้เค้าซึมๆเพราะโกรธผมที่ผมไปคุยกับผญที่เค้าเกลียดมากที่สุด ทีนี้ผมก็ต้องเป็นฝ่ายง้อเค้าเลย ผมก็งงเวลาทำผิดทำไมไม่มาง้อกูบ้าง เวลาผมทำผิดผมยังง้อเค้าเลย และเค้าก็ไปทำงานผมก็ไม่รู้ว่าต่อจากนี้เค้ายังจะคุยจะทำอะไรที่เกินเลยกันไหม
(ผมถามเค้าว่าทำไมถึงนอกใจผม เค้าบอกว่า ก็ผมไม่มีเวลาให้เลย ไม่เหมือนแต่ก่อนเลยที่สนใจกันมากกว่านี่ และพอมีคนมาทำดีด้วยมันก็เลยใจอ่อน ฟังเสร็จผมอยากเตะปากมันมากเลย แต่ก็ทำไม่ได้ ผมก็เลยตอบไปว่าก็เพราะเธอทำงานไง เลิกก็ดึก ดึกแล้วผมก็ต้องนอน พอเช้าผมก็ไปเรียน มันก็เลยไม่มีเวลาว่างที่ตรงกัน และอีกอย่าง ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือนสอบ คือถ้ามหาลัยจะสอบ มันคือจะไม่มีเวลาว่างอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสือ ช่วงนั้นผมก็เลยติวหนังสือทุกวันไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบเฟส บางคืนก็นอนหอเพื่อนบ้าง ก็เลยไม่มีเวลา และเค้าก็เงียบไป)
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงดีครับ ตอนนี้เค้าก็ยังไปทำงานอยู่ผมคิดมากทั้งวันเลยครับ.
แฟนนอกใจจับได้แต่ก็ยังคุย.
คือผมกับแฟนอยู่หอพักที่เดียวกัน อยู่กันมาได้ไม่กี่เดือนแฟนผมเค้าอยากทำงานพาร์ทไทม์โอเคผมก็เข้าใจผมก็ให้เขาไปทำ พอเขาทำได้สักประมาน
เดือนกว่าๆ ช่วงระหว่างนี้เค้าหวงโทรศัพท์มากปกติจะแลกกันเล่นได้เลย ผมก็เริ่มสงสัยเค้าจะขอดูก็เดี๋ยวหาว่าไม่ไว้ใจ อยากจะแอบดูตอนเค้าหลับก็ไม่ได้
เพราะเค้าเลิกงานดึก ผมต้องไปเรียนแต่เช้าทุกวัน ก็เลยไม่สามารถดูได้ แต่ตอนเช้าวันนึงผมแอบหยิบโทรศัพท์เค้ามาดู มีผู้ชายทักมาหนึ่งคนถามว่าตื่นยัง
ผมถึงกับมืออ่อนเลย และก็กดเข้าไปดูเฟสผู้ชายคนนั้นมีเพื่อนคนอื่นที่ทำงานแท็กรูปมาผมก็มองไปมองมา ดันมาแฟนผมไปนอนตักไอ้คนนั้นผมไม่มีแรงจะไปเรียนเลย ได้แต่จ้องดูรูป และทีนี้พอแฟนผมตื่นเค้าก็ถามผมว่าเป็นอะไร ผมก็ไม่ตอบและก็วางโทรศัพท์เค้าไว้และก็ลุกไปอาบน้ำจะไปเรียน พอผมอาบน้ำเสร็จออกมาผมก็ถามทำไมทำแบบนี้ แฟนผมตอบว่าเมา เมามากด้วย ผมคิดว่าถึงจะเมาแค่ไหนก็ไม่ควรถึงขั้นไปนอนตักกัน ที่ที่นอนตักกันก็คือหน้าร้านที่ทำงาน มีคนในร้านเยอะแยะ สงสัยจะสังสรรค์กัน ผมก็รับไม่ค่อยได้กับเรื้องแบบนี้ ก็เลยโกรธมากๆไม่คุยกับเขา แต่เขาก็เฉยเหมือนทำอะไรไม่ถูก พอผมจะไปเรียนก็เรียกๆและผมก็ขับรถไปเรียนเลย ผมโกรธมากโกรธจนทำอะไรไม่ถูกไปถึงมหาลัยก็เรียนไม่รู้เรื่อง จะร้องก็ร้องไม่ออกมันจุก แต่เค้าเหมือนไม่ค่อยอยากจะง้อผมสักเท่าไหร่ เวลาแฟนผมทักมาผมก็จะตอบแบบไม่มีอารมจะตอบแบบเค้าถามว่าทำไรอยู่ ผมก็ตอบว่าเรียน ซึ่งปกติเวลาผมคุยกับเค้าผมจะพูดหวานๆตลอด แต่มาวันนี้ผมก็พูดแบบถามคำตอบคำ คือผมคิดแต่ภาพนั้นตลอด และพอเลิกเรียนผมก็ไม่ได้กลับบ้านก็ชวนเพื่อนไปกินเหล้า จนต้องนอนหอเพื่อน เค้าก็โทรมาหาผมนะแต่ผมไม่อยากคุย อารมมันแบบทำไมต้องทำกันขนาดนี้ และพอถึงอีกวันตอนเย็นผมก็กลับมาห้องกลับมานอน เค้าก็พยายามจะคุยกับผม แต่ผมก็ไม่รู้จะพูดอะไร ก็ได้แต่ถามคำตอบคำไป จนผมบอกไปว่าทำแบบนี้ได้เดี๋ยวกูทำมั่ง เดี๋ยวกูมีคนอื่นมั่ง เค้าก็ตอบว่า เออเอาเลยอยากมีมีไปเลย ซึ่งผมก็พูดแบบประชด นึกว่าเขาจะง้อผมบ้าง แต่เปล่าเลยดันไล่ผมซะอีก ผมก็โกรธไม่รู้จะทำไงก็เลยได้แต่ตอบไปว่าโอเคๆ กูมีแน่ ทำกูเจ็บมาก และผมเป็นคนชอบสอนชอบพูดชอบด่า ผมก็เลยด่าเขาไปยังงั้นยังงี้ ว่าทำไมถึงกล้าทำขนาดนี้เค้าก็เหมือนจะรับคำด่าไม่ได้ ก็เลยโกรธผมกลับและก็ไม่คุยกับผม คือผมงงมาก ทำไมเค้าไม่ง้อผมเลย ไม่ว้อแบบจริงๆจังๆเลยสักนิดเดียว เค้าทำแบบว่าไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นพยายามทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง ทำเหมือนไม่มีอะไร ผมก็ได้แต่ตอบว่า อืม เออ เค อะไรประมานนี้ และเค้าก็โกดว่าทำไมพูดแค่นี้ ถามคำตอบคำ ผมก็คิดในใจก็กูโกรธอยู่ปะวะเนี่ย และเค้าก็ถามแต่คำถามเดิมๆว่าจะมีคนอื่นใช่ไหม ผมก็ตอบว่าเออมีแน่อะไรประมานนี้ และเรื่องก็ผ่านมา3-4วันเราก็ไม่ค่อยได้คุยกัน พอเค้าเลิกงานมาวันนั้เค้าเลิกไว ประมาน4ทุ่มได้ เค้าก็ไปอาบน้ำ ผมก็กวาดห้องอยู่เห็นกล่องทำไมมันนูนๆ ก็เลยหยิบมาดู ดันเจอโทรศัพท์แฟนผมว่ากับพื้นและเอากล่องทับเปิดโหมดเครื่องบินไว้ ผมก็อ้าวซ่อนทำไมเปิดโหมดเครื่องบินทำไม พอเค้าออกมาผมก็ถามว่าซ่อนทำไม(คือในใจผมคิดว่าเค้าเลิกคุยกันไปแล้วด้วยครับ)เค้าก็เงียบ ผมก็ถามซ้ำๆจนเขาตอบมาว่ากลัวพี่เขาทักมา ผมก็เห้ยยังคุยกันอีกหรอวะ เลิกไม่ได้จริงๆหรอพอผมถามเค้าก็บอกว่า ก็เธอ(ผม)จะไปมีคนอื่นอะถามทีไรก็ตอบว่าจะไปมีอย่างเดียว ผมก็แบบพูดอะไรไม่ออกผมนั่งเครียดเลย ได้แต่ตกใจว่าทำไมยังคุยอยู่คือถ้าผมจะไปมีผมคงไม่มานั่งบอกหรอก และทีนี้ผมก็โมโหด่าไปชุดใหญ่และบอกว่าจะขอย้ายออกจากห้องนะเค้าก็นั่งซึมๆร้องไห้ ผมก็มานอนและเค้าก็เดินมาหยิบหมอนผ้าห่มไปนอนที่พื้น ผมก็นอนไม่หลับใจมันกระสับกระส่าย จนอยู่ดีๆผมก็เดินไปหาเขา เขาก็เหมือนจะตกใจ รีบเก็บโทรศัพท์ ผมเดินไปถามว่าจะเอาไงไม่คิดจะง้อกันเลยหรอ เลิกกับมันไม่ได้จริงๆหรอ เค้าก็ซึมๆเงียบๆ ผมก็บ่นๆถามไผเรื่อยว่าไม่รักแล้วหรอ พอผ่านไปสักพักโทรศัพท์เค้าสั่น ผมก็ถามว่าใครเค้าก็ไม่ตอบ ผมก็เลยแย่งๆมาจนเห็นว่า ยังคุยกันอยู่อีกแต่เค้าลบแชทก็เลยเห็นแค่ตอนที่ผู้ชายคนนั้นพิมมาว่า เป็นอะไร ตอบบ. ผมทรุดจนไม่รู้ยะทรุดยังไงแล้ว ผมขอให้เค้าเลิกได้ไหม เค้าก็พยักหน้า ผมบอกว่างั้นผมพิมไปนะว่าไม่ต้องมายุ่งอีก เค้าก็บอกว่าไม่เอาอย่ามายุ่งเรื่องของหนู ผมแบบเห้ยอะไรวะทำไมพิมไม่ได้ ถามเค้าก็เงียบพอผมจะพิมเค้าก็จะดึงโทรศัพท์กลับ ผมอยากจะฆ่าตัวตาย ผมถามไปถามมาเค้าบอกว่าเอาจริงๆปะหนูสงสารเค้าหนูเริ่มเรื่องนี้มาหนูขอจบเองได้ไหม ผมก็เลยบอกว่าอ้าวและกูอะไม่สงสารบ้างหรอคบมาจะ3ปีไม่สงสารบ้างหรอ ก็เถียงกันสักพักและเค้าก็บอกว่างั้นก็บล็อคไปสิผม็คิดจะสงสารอะไรขนาดนั้นวะ ผมก็เลยพิมไปว่าไม่ต้องมายุ่งอีกนะ และก็ลบแชท และก็บล็อคมันไป ผมก็รู้สึกสบายใจขึ้นมานิดนึง และเค้าก็มากอดและก็ร้องไห้บอกว่าขอโทษนะ ขอโทษจริงๆ คราวนี้ก็นอนเค้าก็ย้ายกลับมานอนที่เดิม คราวนี้ผมก็เริ่มสบายใจก็ถึงหลับได้ พอเช้ามา วันนั้นเค้าหยุดงานเพราะต้องไปส่งเอกสารที่โรงเรียน พอสายๆเค้าก็ไปเฝผมก็เลยแกล้งขอรหัสเฟสเค้าและเค้าก็ให้รหัสเฟสมา ทีนี้ผมก็อาบน้ำไปเรียนมั่ง วันนี้ผมเลิกบ่าย2 ผมกลับมาถึงห้องไม่เจอเค้า ก็เลยโทรไป 2-3สาย พอรับผมถามว่าอยู่ไหน เค้าก็บอกว่าอยู่ร้าน จะมาคุยเรื่องลาออก (คือเมื่อคืนเค้าพูดว่าเค้าจะลาออกแล้วไม่ทำแล้ว)ผมก็เริ่มดีใจละ แต่ก็ยังหึงอยู่ว่าไปที่ร้านก็ต้องเจอมันอีก ก็เลยบอกให้รีบกลับเค้าก็บอกว่าจะอะไรกับกูนักหนาวะ ผมก็บอกทำไมคุยนานจังหลายชมละนะ เค้าก็บอกเออเดี๋ยวกลับเองแหละ และก็วางไป ผมก็คิดในใจอะไรวะแคาอยากให้กลับบ้าน โมโหทำไมพอกลับมา เค้าก็โกรธผมที่โทรไปตาม(คือผมพูดว่าถ้าไม่กลับผมจะไปหาที่ร้านนะ) ทีนี้ต่างคนก็ต่างโกรธ ผมก็โกรธ เพราะคิดว่าเค้าต้องไปเจอกับมันอีก เพราะดูแล้วเค้าเหมือนตัดกันไม่ขาด และก็มานอนแบบไม่คุยกัน และก็เผลอหลับ พอตื่นมา ผมตื่นก่อนก็นอนเล่นโทรศัพท์ พอเค้าตื่นมามั่งเค้าก็เล่น ผมก็ทำเป็นชะเง้อๆไปดู เห็นเค้าลบแชทแต่ทีนี้เป็นในไลน์ ผมโมโหใหญ่เลยก็เลยถามยังคุยอีกหรอวะ เค้าก็บอกเปล่า คุยกะพี่ที่ร้าน ผมก็ถามและลบแชททำไม เค้าก็เงียบ คราวนี้ผมโมโหแบบทนจะไม่ไหวแล้ว ผมไม่นู้จะทำยังไง ก็เลยทักไปคุยกับผู้หญิงบ้างละคราวนี้ แต่ผญคนนี้เป็นผญที่แฟนผมเกลียดมากแบบมากๆเลย คือผมคิดอะไรไม่ออกก็เลยทักไปคุย คิดว่าในเมื่อไม่สนใจกู กูก็ไม่สนใจละ ทีนี้ก็คุยกันไป พอตกดึก ผมไปอาบน้ำ เค้าก็เอาโทรศัพท์ของผมไปดู ผมก็ไม่ลบแชทด้วยเพราะผมโมโหที่เค้ายังกล้าทำกะผมขนาดนี้ ทีนี้เค้าก็ร้องไห้หนักเลย ร้องทั้งคืน ร้องไป3-4ชม ตอนเค้าร้องผมก็พูดไปว่า นี่แหละความรู้สึกที่ทำกับกู แต่มันเจ็บกว่านี้เป็นสิบเท่า เค้าก็ได้แต่ร้องและพูดว่าทำไมต้องเป็นมัน ผมเห็นและก็สงสารก็เลยปลอบเขา ปลอบอยู่นานกว่าจะหยุดร้อง และก็เผลอหลับกันไป พอเช้ามา ผมก็เห็นเค้าอาบน้ำ ก็ถามว่าจะไปไหนเค้าบอกไปทำงาน ผมก็อ้าวทำอีกละ ทีนี้ก็เจอกันอีกละดิ ไหนบอกไม่ทำแล้วไง(เค้าก็บอกว่าอยู่ห้องมันเบื่อไปทำงานมีเพื่อนคุยอยู่ห้องมันเหงา และพี่ที่ร้านไม่อยากให้ออกจากงานคนกำลังขาดด้วยทะเลาะกันสักพักผมก็ต้องปล่อยไปเพราะผมทำอะไรไม่ได้)คราวนี้เค้าซึมๆเพราะโกรธผมที่ผมไปคุยกับผญที่เค้าเกลียดมากที่สุด ทีนี้ผมก็ต้องเป็นฝ่ายง้อเค้าเลย ผมก็งงเวลาทำผิดทำไมไม่มาง้อกูบ้าง เวลาผมทำผิดผมยังง้อเค้าเลย และเค้าก็ไปทำงานผมก็ไม่รู้ว่าต่อจากนี้เค้ายังจะคุยจะทำอะไรที่เกินเลยกันไหม
(ผมถามเค้าว่าทำไมถึงนอกใจผม เค้าบอกว่า ก็ผมไม่มีเวลาให้เลย ไม่เหมือนแต่ก่อนเลยที่สนใจกันมากกว่านี่ และพอมีคนมาทำดีด้วยมันก็เลยใจอ่อน ฟังเสร็จผมอยากเตะปากมันมากเลย แต่ก็ทำไม่ได้ ผมก็เลยตอบไปว่าก็เพราะเธอทำงานไง เลิกก็ดึก ดึกแล้วผมก็ต้องนอน พอเช้าผมก็ไปเรียน มันก็เลยไม่มีเวลาว่างที่ตรงกัน และอีกอย่าง ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือนสอบ คือถ้ามหาลัยจะสอบ มันคือจะไม่มีเวลาว่างอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสือ ช่วงนั้นผมก็เลยติวหนังสือทุกวันไม่มีเวลาแม้แต่จะตอบเฟส บางคืนก็นอนหอเพื่อนบ้าง ก็เลยไม่มีเวลา และเค้าก็เงียบไป)
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำยังไงดีครับ ตอนนี้เค้าก็ยังไปทำงานอยู่ผมคิดมากทั้งวันเลยครับ.