เราอายุ30กว่าปีแต่งงานกับสามี3ปีตลอดระยะเวลาที่อยู่กินกันมาระหว่างเรากับสามีส่วนตัวเราเข้ากันดีมากเขาไม่ดื่ม เที่ยว สุภาพใจดี แต่มีปัญหานนิดนึงคือรายได้ของสามีน้อยกว่าเรา แต่เราก็มองข้ามไปเพราะเขาดี ไหนๆก็แต่งงานกันแล้วก็เหมือนคนๆเดียวกันแล้ว แต่ปัญหาหลักๆในชีวิตคู่ของเราคือ ญาติสามีค่ะ จะมาวุ่นวาย เบียดเบียนครอบครัวเราตลอดคือเขาคิดว่าเรามีฐานะดีคือมีรถมีบ้าน แต่ก็ยังผ่อนอยู่นะคะและความรับผิดชอบทั้งหมดคือเราเอง คือเงินเดือนสามียังไม่ถึงครึ่งของเราเลยแต่เราไม่ได้เล่าให้ใครฟัง เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องส่วนตัวภายในครอบครัวและพูดไปมันก็ไม่ดีกับสามีเราด้วย แต่นั้นและค่ะ พอญาติไม่รู้ก็คิดว่าของที่เรามีร่วมกันส่วนหนึ่งเป็นของสามี เลยมาเบียดเบียนหยิบยืมอยู่ร่ำไป สามีก็ใจดีค่ะ ให้ทุกครั้งซึ่งตัวเองก็ไม่มีแต่มีน้ำใจซะงั้น พอเราพูดเราว่าไม่โอเคกับเรื่องนี้นะ
งก็กลายเป็นว่าเราแล้งน้ำใจเขามาขอแค่นี้ไม่ได้มากมายอะไร. ค่ะใช่ไม่ได้มากมายอะไรแต่มาเรื่อยๆเรื่องเดิมๆ ความเกรงใจไม่มีเลยถ้าครั้ง 2 ครั้ง ยังพอเข้าใจเขาคงลำบากจริงๆแต่นี้ทุกครั้งบ่อยมากและดูเหมือนจะตลอดไปจนกว่าจะแยกภพแยกชาติกันไปแบบนี้เราก็ไม่ไหวนะ พอเราพูด กลายเป็นสามีมองเราแล้งน้ำใจเขาไม่ได้พูดประโยคนี้กับเราแต่ ภาษากายเขาบอกแบบนั้น แล้วสามีก็พูดทีว่า น้อยออกน้อยใจตัวเองที่ไม่มีความสามารถดูแลญาติพี่น้องของตัวเองทุกอย่างต้องอาศัยภรรยา
เราฟังแล้วก็รู้สึกผิดที่พูดซะงั้น ซึ่งมันก้เป็นเรื่องจริง แต่เราก็ไม่อยากให้เขารู้สึกแบบนั้นเราแครร์ความรู้สึกเขา แต่เขาไม่แคร์ความรู้สึกเราเลย.
เรื่องญาติยังไม่หมดค่โดยเฉพาะน้องสาวเขานี้หนักเลย มีสามีเป็นข้า
ราชการมีลูกแล้วซักขวบกว่าเข้าเมืองมาหาหมอทุกเดือนทุกครั้งที่มาก็ต้องมายืมรถเรา น้ำมันก็ไม่เคยเติมให้. ทุกครั้งเวลานางจะยืมรถนางจะโทรมาบอกเราว่า "พี่คะเด๋วนู๋จะเข้าไปเอารถนะคะ" อุ๊ตายนี้คือวิธียืมรึ?รถเราเงินเรา ทำอย่างกับมันเป็นเจ้าของรถ ตอนนี้ท้องลูกคนที่2 อีกมันมาหาหมอทุกอาทิตย์แน่ วันดีคืนดีก็มานอนบ้านเรา มาแบบเป็นเจ้าของบ้านเลยจร้า อย่าพูดถึงเรื่องเกรงใจเลย มันเลยจุดนั้นไปไกลมาก. นางทำตัวเหมืออนบ้านนางเพราะถือว่าพี่นางก็เป็นเจ้าของบ้านค่ะตรอมใจมาก

คือเราจะทำไงดีคะ น้ำท่วมปาก กลื่นไม่เข้าคลายไม่ออก. จนบางครั้งอยากจะเลิกกับสามีเลยให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป เหนื่อยใจมากเลยค่ะใครพอมีคำแนะนำดีๆให้บ้างะ