อังกฤษสู้บ้างแล้วตายครับ และได้ตายจริง เมื่อเรือรบรีพัลส์และปริ้นซออฟเวล จมลงทั้งสองลำ

ไทยเราก็สู้ตายครับ สมรภูมิทางภาคใต้ถึงขั้นละเลงเลือด ญี่ปุ่นตายเป็นใบไม้ร่วง ไทยเรารบไว้ลายจริงๆ ทั้งทหาร ตำรวจ ข้าราชการพลเรือน ยุวชนทหาร พลเมือง แม้กระทั่งผู้หญิงซึ่งร่วมรบป้องกันผืนแผ่นดินแม่ วีระสตรีของไทย นางสาว กอบกุล ปิ่นพิทักษ์ อายุเพียง 15 ปีในเวลานั้น ขึ้นช่วยรบในแนวหน้า โดยเป็นพลลำเลียงกระสุนส่งให้ทหารในแนวหน้า เสี่ยงตายเยี่ยงชายชาตรี และได้รับพระราชทานเหรียญชัยสมรภูมิ เป็นเกียรติแก่ตนและวงศ์ตระกูล

บางสมรภูมิยุวชนทหารของไทยร่วมกันยันทหารญี่ปุ่นเอาไว้ได้ หลังการรบจบลง ญี่ปุ่นพึ่งได้รู้ว่าทหารบางหน่วยของตน รบกับเด็กอายุไม่ถึง 20 ปั ที่ยอมสละชีวิตเพื่อปกป้องมาตุภูมิ กองทัพญี่ปุ่นจึงมีหนังสือมายกย่องให้เกียรติในการรบครั้งนั้น

ไทยเราสู้ตายครับ และอังกฤษก็รู้แล้วว่าไทยสู้ ก่อนหน้านั้นอังกฤษมีแผนการณ์จะเข้ายึดหัวเมืองทางภาคใต้ของไทย เพราเล็งเห็นแล้วว่า ถ้าญี่ปุ่นยกพลขึ้นบกนอกเขตอังกฤษ แล้วตีลงไปทางมาเลเซีย อังกฤษจะย่ำแย่ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้กระทำการ อีกทั้งยังไม่ได้ช่วยเหลือไทยเลยสักนิดเดียว

แถมหลังสงคราม อังกฤษยังเอาเงื่อนไขที่ไทยยอมจำนนให้ญี่ปุ่นเข้าประเทศ มารังแกเราหลังสงครามโลกเสร็จสิ้นอีก