เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นผู้หญิงอ้วนไม่สวย แต่ดันไปชอบพี่ที่ทำงานคนนึง สมมุติว่าพี่เขาชื่อ "พี่เอ" ละกัน พี่เอหน้าตาดีหุ่นดีนิสัยดี (อะไรจะเพอเฟ็คปานนั้น) แต่มีข้อเสียอยู่อย่างนึงคือ พี่เอเขากินเหล้าและสูบบุหรี่ ไม่ใช่ปัญหาเลยใช่ป่ะสำหรับการแอบชอบผู้ชาย เราสนิทกันไปไหนมาไหนด้วยกัน กินเหล้าด้วยกัน ไปนอนบ้านของกันและกัน แต่ไม่มีอะไรกันนะ เหมือนพี่ชายกะน้องสาว เพราะพี่เอเขามีแฟนแล้วแต่พี่เขาก็มีอุปสรรคตรงที่แม่ผู้หญิงรังเกียจพี่เขาที่พี่เขาแค่เป็นข้าราชการจนๆ แถมกินเหล้าอีกต่างหาก เรามักจะเป็นที่รับฟังและปรึกษาเรื่องต่างๆ ของพี่เอเขาเสมอ
ทุกเช้าพี่เอจะโทรมาปลุก ทุกเที่ยงเราจะกินข้าวด้วยกัน ทุกเย็นเราจะแวะไปกินเหล้าและกลับบ้านพร้อมกัน ก่อนนอนเราจะไลน์หากัน เราจะคอยดูแลกันและกันทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นสุขภาพ การงาน ปัญหาครอบครัว แฟน รึแม้แต่เรื่องเงิน เหมือนแฟนกันเลยนะ แต่ไม่ใช่ เราคุยกันทุกเรื่องไม่เคยมีอะไรปิดบังกัน (มั๊ง) ที่ทำงานใครๆ ก็บอกว่าเราเหมือนเป็นแฟนกัน เพราะตัวติดกันตลอด พี่เอก็ได้แต่ขำแต่สำหรับเราแอบช้ำอยู่ลึกๆ แต่ทำไงได้ ได้แค่นี้ก็พอแล้ว เชื่อมั๊ยเราคบกันแบบนี้มาประมาณ 10 ปี แล้ว
อยู่มาวันนึงเราก็ไปกินเหล้ากะพี่เอเหมือนเดิม แต่คราวนี้มีเพื่อนๆ ไปด้วย มีนักดนตรีคนนึงแซวเราเพราะเรามาที่ร้านนี้บ่อย (น่ารักซะด้วยสิ) เราเลยบอกเพื่อนๆ และพี่เอว่า นี่แหละอนาคตพ่อของลูก เพื่อนๆ เลยแซวกันใหญ่ พี่เอก็แซวกะเขาด้วย ทุกคนเชียร์ให้เราจีบนักดนตรี สมมุติชื่อ "พี่บี" ละกันนะ แต่เราอ้วนจะตาย ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองด้วย เลยอาศัยความฮาเข้าไปแซวพี่นักดนตรี (พี่บี) เล่น เชื่อมั๊ย เราจีบติด พี่บีมาดแมน หุ่นเท่ ดูดี เดินควงไปไหนใครๆ ก็คงอิจฉา พี่เอก็เชียร์ เราเลยลองคบกับพี่บีดู พี่บีสุดยอดแห่งความเพอเฟ็คทั้งรูปร่างหน้าตาและนิสัย ข้อเสียอย่างเดียวคือ "นักดนตรีไส้แห้ง" 555 แค่นี้ธรรมดา พอเราลองคบกะพี่บีดู โอมายก้อด...โลกสีชมพูมันเป็นอย่างนี้นี่เอง การได้มีใครซักคนที่คุยกันได้แบบหวานๆ ให้คนอื่นได้อิจฉากันเล่นนี่รู้สึกดีอ่ะ พี่บีเขาน่ารัก แคร์ความรู้สึกเรา เป็นห่วงเรา และเขายังบอกว่าชอบเราด้วย พี่บีไม่เคยบ่นเรื่องเราอ้วนเลยซักครั้ง เวลาไปเที่ยวกันพี่บียังพยายามให้เรากินเยอะๆ พี่บีบอกว่าแก้มยุ้ยน่ารักดี ไม่อยากบอกเลยว่าสวีทกันแค่ไหน คบกะพี่บีมา 6 เดือนโดยอยู่ในสายตาของพี่เอตลอด ทุกครั้งที่ไปกินข้าวกะพี่บีเราจะชวนพี่เอไปด้วย (ช่วงแรกๆ ไม่ค่อยไว้ใจพี่บีเท่าไร) แต่หลังๆ มานี่พี่บีอยากให้เราไปไหนกัน 2 คนบ้าง เราก็มีแอบไปกัน 2 คนบ้าง โดยไม่ได้บอกพี่เอเพราะกลัวโดนว่า
มีครั้งนึงไปกินเหล้ากะเพื่อนๆ ในกลุ่ม เราพาพี่บีไปด้วย วันนั้นเราสัญญากะเพื่อนผู้หญิงคนนึงว่าจะไปนอนด้วย ทุกคนเมากันหมดเตรียมตัวจะกลับกันแล้ว แต่พี่บีจับมือเราไว้แล้วขอนั่งคุยกะเราต่ออีกนิดมีรึใครจะกล้าปฏิเสธ เพื่อนสาวก็ขอตัวกลับก่อนเพราะไม่ไหว พี่เอมองหน้าเราแล้วถามว่าจะกลับรึยัง เรามองหน้าพี่บีก่อนแล้วตอบว่าขอคุยอีกแป๊บ พี่เอทำหน้าไม่พอใจแต่ก็บอกว่าอย่าให้มันดึกมาก เราตัดสินใจส่งพี่เอขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน บอกให้เพื่อนสาวกลับไปรอที่ห้องแล้วนั่งคุยต่อกะพี่บี คำถามแรกก็โดนเลย พี่บีจับมือเราไว้แล้วถามว่าทำไมเราถึงชอบพี่เค้าใช่เพราะภาพที่เขาเป็นนักดนตรีรึป่าว เราตอบเลยว่าใช่ เพราะพี่หล่อ ดูดี เอ็นเตอร์แทรนลูกค้าเก่ง พี่บีถามอีกว่าแล้วตอนนี้ล่ะ โอ้ยยยยย!!! เขินอ่ะ เพราะเรารู้จักพี่เขามา 6 เดือนกว่าแล้ว รู้แล้วล่ะว่าพี่เขาเป็นยังไง แต่พี่บีก็ยังบ่นอีกว่าแต่พี่จนนะ เราเลยบอกไปแค่ว่า ใช่ประเด็นมั๊ยเนี่ย เราก็จนเป็นข้าราชการหนี้สินท่วมหัว พี่บียังจะชอบอยู่มั๊ย พี่เขาก็บอกว่าชอบที่เราเป็นเรา เขิน!!! อีกแล้ว นั่งคุยกันต่อซักเกือบชั่วโมงมองนาฬิกาโอ้ยจะตี 2 แล้วเดี๋ยวอีเพื่อนสาวรอนาน พี่บีเลยอาสาไปส่งที่ห้องเพื่อน
ถึงห้องเพื่อนแล้วเราโทรศัพท์ให้นางลงมารับ โทรอยู่ครึ่งชั่วโมงนางไม่รับสาย ขอ รปภ.คอนโดให้ช่วยเปิดคีย์การ์ดให้แต่พี่ รปภ. ไม่ยอม (เป็นคอนโดที่รักษาความปลอดภัยดีมาก) เราเลยบอกพี่บีว่าเราจะกลับบ้านเราแล้ว พี่บีโอเครแล้วเดินไปส่งเราขึ้นแท็กซี่
เชื่อมั๊ยอีแท็กซี่เป็นใจรอครึ่งชั่วโมงไม่มีมาซักคัน ตี 3 กว่าแล้ว พี่บีบอกเป็นห่วงเรามาก "คืนนี้นอนที่ห้องพี่นะ" เราหันไปตามเสียงทำหน้าตกใจ ไม่ดีมั๊งพี่ "ทำไมจะไม่ดีนี่จะตี 4 แล้วใครจะกล้าให้แฟนตัวเองขึ้นรถแท็กซี่กลับบ้านคนเดียว" ปลื้มอ่ะ สรุปค่ะ คืนนั้นนอนห้องพี่บี
เชื่ออีกรึป่าว พี่บีเขาสุภาพบุรุธมาก หอมแก้มเราแล้วบอกว่าฝันดีนะ เขานอนที่พื้นโดยให้เรานอนบนที่นอน น่ารักอ่ะ แต่นอนไม่หลับเลย
เช้ามาทำงานพี่เอถามคำแรกเลยว่าเมื่อคืนกลับกี่โมง เราก็ตอบตามตรงเลยนะว่าไม่ได้กลับเพราะอะไร พยายามอธิบายแต่พี่เอโกรธมาก ไม่คุยกะเราเลย เราง้อเท่าไรก็ไม่ยอมคุยด้วย บอกไปว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกก็ไม่เชื่อ ตอนเย็นมีนัดกับเพื่อนกินเหล้ากันพี่เอมาแบบไม่เต็มใจ ถามคำตอบคำ พอเหล้าเข้าปากซักพักด่าเรายาวมาก
คิดกะเราแค่น้องสาว แต่พอน้องสาวมีแฟนทำไมต้องโกรธด้วย ไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้ชายเลย
ทุกเช้าพี่เอจะโทรมาปลุก ทุกเที่ยงเราจะกินข้าวด้วยกัน ทุกเย็นเราจะแวะไปกินเหล้าและกลับบ้านพร้อมกัน ก่อนนอนเราจะไลน์หากัน เราจะคอยดูแลกันและกันทุกเรื่องไม่ว่าจะเป็นสุขภาพ การงาน ปัญหาครอบครัว แฟน รึแม้แต่เรื่องเงิน เหมือนแฟนกันเลยนะ แต่ไม่ใช่ เราคุยกันทุกเรื่องไม่เคยมีอะไรปิดบังกัน (มั๊ง) ที่ทำงานใครๆ ก็บอกว่าเราเหมือนเป็นแฟนกัน เพราะตัวติดกันตลอด พี่เอก็ได้แต่ขำแต่สำหรับเราแอบช้ำอยู่ลึกๆ แต่ทำไงได้ ได้แค่นี้ก็พอแล้ว เชื่อมั๊ยเราคบกันแบบนี้มาประมาณ 10 ปี แล้ว
อยู่มาวันนึงเราก็ไปกินเหล้ากะพี่เอเหมือนเดิม แต่คราวนี้มีเพื่อนๆ ไปด้วย มีนักดนตรีคนนึงแซวเราเพราะเรามาที่ร้านนี้บ่อย (น่ารักซะด้วยสิ) เราเลยบอกเพื่อนๆ และพี่เอว่า นี่แหละอนาคตพ่อของลูก เพื่อนๆ เลยแซวกันใหญ่ พี่เอก็แซวกะเขาด้วย ทุกคนเชียร์ให้เราจีบนักดนตรี สมมุติชื่อ "พี่บี" ละกันนะ แต่เราอ้วนจะตาย ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองด้วย เลยอาศัยความฮาเข้าไปแซวพี่นักดนตรี (พี่บี) เล่น เชื่อมั๊ย เราจีบติด พี่บีมาดแมน หุ่นเท่ ดูดี เดินควงไปไหนใครๆ ก็คงอิจฉา พี่เอก็เชียร์ เราเลยลองคบกับพี่บีดู พี่บีสุดยอดแห่งความเพอเฟ็คทั้งรูปร่างหน้าตาและนิสัย ข้อเสียอย่างเดียวคือ "นักดนตรีไส้แห้ง" 555 แค่นี้ธรรมดา พอเราลองคบกะพี่บีดู โอมายก้อด...โลกสีชมพูมันเป็นอย่างนี้นี่เอง การได้มีใครซักคนที่คุยกันได้แบบหวานๆ ให้คนอื่นได้อิจฉากันเล่นนี่รู้สึกดีอ่ะ พี่บีเขาน่ารัก แคร์ความรู้สึกเรา เป็นห่วงเรา และเขายังบอกว่าชอบเราด้วย พี่บีไม่เคยบ่นเรื่องเราอ้วนเลยซักครั้ง เวลาไปเที่ยวกันพี่บียังพยายามให้เรากินเยอะๆ พี่บีบอกว่าแก้มยุ้ยน่ารักดี ไม่อยากบอกเลยว่าสวีทกันแค่ไหน คบกะพี่บีมา 6 เดือนโดยอยู่ในสายตาของพี่เอตลอด ทุกครั้งที่ไปกินข้าวกะพี่บีเราจะชวนพี่เอไปด้วย (ช่วงแรกๆ ไม่ค่อยไว้ใจพี่บีเท่าไร) แต่หลังๆ มานี่พี่บีอยากให้เราไปไหนกัน 2 คนบ้าง เราก็มีแอบไปกัน 2 คนบ้าง โดยไม่ได้บอกพี่เอเพราะกลัวโดนว่า
มีครั้งนึงไปกินเหล้ากะเพื่อนๆ ในกลุ่ม เราพาพี่บีไปด้วย วันนั้นเราสัญญากะเพื่อนผู้หญิงคนนึงว่าจะไปนอนด้วย ทุกคนเมากันหมดเตรียมตัวจะกลับกันแล้ว แต่พี่บีจับมือเราไว้แล้วขอนั่งคุยกะเราต่ออีกนิดมีรึใครจะกล้าปฏิเสธ เพื่อนสาวก็ขอตัวกลับก่อนเพราะไม่ไหว พี่เอมองหน้าเราแล้วถามว่าจะกลับรึยัง เรามองหน้าพี่บีก่อนแล้วตอบว่าขอคุยอีกแป๊บ พี่เอทำหน้าไม่พอใจแต่ก็บอกว่าอย่าให้มันดึกมาก เราตัดสินใจส่งพี่เอขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน บอกให้เพื่อนสาวกลับไปรอที่ห้องแล้วนั่งคุยต่อกะพี่บี คำถามแรกก็โดนเลย พี่บีจับมือเราไว้แล้วถามว่าทำไมเราถึงชอบพี่เค้าใช่เพราะภาพที่เขาเป็นนักดนตรีรึป่าว เราตอบเลยว่าใช่ เพราะพี่หล่อ ดูดี เอ็นเตอร์แทรนลูกค้าเก่ง พี่บีถามอีกว่าแล้วตอนนี้ล่ะ โอ้ยยยยย!!! เขินอ่ะ เพราะเรารู้จักพี่เขามา 6 เดือนกว่าแล้ว รู้แล้วล่ะว่าพี่เขาเป็นยังไง แต่พี่บีก็ยังบ่นอีกว่าแต่พี่จนนะ เราเลยบอกไปแค่ว่า ใช่ประเด็นมั๊ยเนี่ย เราก็จนเป็นข้าราชการหนี้สินท่วมหัว พี่บียังจะชอบอยู่มั๊ย พี่เขาก็บอกว่าชอบที่เราเป็นเรา เขิน!!! อีกแล้ว นั่งคุยกันต่อซักเกือบชั่วโมงมองนาฬิกาโอ้ยจะตี 2 แล้วเดี๋ยวอีเพื่อนสาวรอนาน พี่บีเลยอาสาไปส่งที่ห้องเพื่อน
ถึงห้องเพื่อนแล้วเราโทรศัพท์ให้นางลงมารับ โทรอยู่ครึ่งชั่วโมงนางไม่รับสาย ขอ รปภ.คอนโดให้ช่วยเปิดคีย์การ์ดให้แต่พี่ รปภ. ไม่ยอม (เป็นคอนโดที่รักษาความปลอดภัยดีมาก) เราเลยบอกพี่บีว่าเราจะกลับบ้านเราแล้ว พี่บีโอเครแล้วเดินไปส่งเราขึ้นแท็กซี่
เชื่อมั๊ยอีแท็กซี่เป็นใจรอครึ่งชั่วโมงไม่มีมาซักคัน ตี 3 กว่าแล้ว พี่บีบอกเป็นห่วงเรามาก "คืนนี้นอนที่ห้องพี่นะ" เราหันไปตามเสียงทำหน้าตกใจ ไม่ดีมั๊งพี่ "ทำไมจะไม่ดีนี่จะตี 4 แล้วใครจะกล้าให้แฟนตัวเองขึ้นรถแท็กซี่กลับบ้านคนเดียว" ปลื้มอ่ะ สรุปค่ะ คืนนั้นนอนห้องพี่บี
เชื่ออีกรึป่าว พี่บีเขาสุภาพบุรุธมาก หอมแก้มเราแล้วบอกว่าฝันดีนะ เขานอนที่พื้นโดยให้เรานอนบนที่นอน น่ารักอ่ะ แต่นอนไม่หลับเลย
เช้ามาทำงานพี่เอถามคำแรกเลยว่าเมื่อคืนกลับกี่โมง เราก็ตอบตามตรงเลยนะว่าไม่ได้กลับเพราะอะไร พยายามอธิบายแต่พี่เอโกรธมาก ไม่คุยกะเราเลย เราง้อเท่าไรก็ไม่ยอมคุยด้วย บอกไปว่าจะไม่ทำตัวแบบนี้อีกก็ไม่เชื่อ ตอนเย็นมีนัดกับเพื่อนกินเหล้ากันพี่เอมาแบบไม่เต็มใจ ถามคำตอบคำ พอเหล้าเข้าปากซักพักด่าเรายาวมาก