ผมรักผู้หญิงคนหนึ่งมากครับ ผมทำงานที่สมุทรปราการ ส่วนเธอเป็นนักศึกษาที่นครสวรรค์ ความรักของเราเริ่มต้นตอนที่ผมแอบชอบเธอก่อนรู้จักกับน้องต้องแต่น้องเรียนอยู่ม.ปลาย จนน้องอยู่ปีหนึ่ง ผมก็ยังแอบชอบน้องเค้าอยู่ จนวันหนึ่งรู้ว่าน้องเค้าโสด ผมเลยเสนอหน้าเข้าไปจีบ ตอนแรกคืดว่า ติดไม่ติดไม่เป็นไร ขอแต่ได้บอกความในใจให้น้องเค้ารู้ก็พอแล้ว และแล้วผมก็จีบน้องเค้าติด ผมใช้มุกเสี่ยวๆขอน้องเค้าเป็นแฟนครับ น้องเค้าก้ตอบตรงลงแบบ งงๆ  เราสองคนเปนแฟนกัน ^^ ความรักของเราก็เหมือนคู่อื่นๆครับ แต่ว่า...ความต่างมันก็มี คือระยะทางเวลา และครอบครัวของผม น้องเรียนผมทำงาน แต่เราคุยกันทุกวันนะครับ วันไหนงานผมยุ่งๆผมก็จะคุยกับน้องเค้าช่วงโอที เพราะผู้จัดการไม่อยู่ เราก็คุยกันแบบนี้อยู่ทุกวันครับ ผมกับแฟนครบกันมาได้ระยะเวลา 1ปี 2เดือน 19 วันมันอาจจะดูเป็นระยะเวลาเพียงไม่นาน แต่ผมก็รักเธอมาก เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่ผ่านมาในชีวิตผมครับ เธอเป็นคนดีมาก ดีมากๆในชีวิตผม เธอยอมนั่งรถจากนครสวรรค์เพื่อมาหาผม เพราะผมทำงานไม่ค่อยว่าง เธอทำอยู่แบบนี้ตลอดเวลาที่เป็นแฟนกันชีวิตผมไม่เคยรักใครมากเท่าเธอ  ตลอดเวลาที่ผมครบกับเธอสิ่งที่ผมกลัวที่สุดคือ การบอกลา และสิ่งที่ผมกลัวมันก็มาถึง เธอบอกให้เราหยุดทุกอย่าง เธอเหนื่อย ผมพยายามง้อเธอทุกอย่างเพื่อไม่ให้เธอเดินจากผมไป ง้อและตื้อเธอ แต่เธอก็ไม่ยอมใจอ่อน (ผมไม่เคยนอกใจแฟนนะครับ เพราะผมไม่อยากเห็นผู้หญิงที่ผมรักต้องมาเสียใจในเรื่องแบบนี้ เรื่องมือที่สามครับ) ผมรู้ว่าผมเป็นแฟนที่แย่มาก ที่ทำให้เธอเหนื่อย ผมไม่เคยจำรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ แต่ผมอยากจะบอกกับเธอว่า เธอจำวันครบครอบของเราได้ แต่ผมจดจำวันแรกที่เราเจอกันและจับมือเธอได้ วันนี้ผมรู้ว่ามันคงไม่มีความหมายอะไรที่ผมจะพูดบอกรักเธอ เพราะเธอคงหมดรักผมไปแล้ว  แต่..ผมอยากบอกเธอว่า...เค้ายังรอKอยู่นะ เค้าอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าไม่มีK กลับมานะ เค้าจะรอ จำได้ไหม เค้าเคยบอกกับKว่า เค้าจะไม่สัญญา ว่าเค้าจะรักKคนเดียวตลอดไป แต่เค้าจะทำให้Kเห็นว่าเค้ารักKคนเดียว กลับมานะ กลับมารักกันเหมือนเดิมนะ  กลับมาหาเค้านะ กลับมารักกันเหมือนเดิมอย่างที่เราตั้งใจไว้นะ...ม่อนนอนร้องไห้ทุกคืนเลย..ม่อนบอกคิดถึงแม่  ผมรู้ว่าเธอคงไม่อยากกลับมา แต่ผมอยากให้เธอรู้ว่า มีคนๆหนึ่งรัก รักเค้าที่สุด รักมากจนไม่อยากเสียเธอไป รักจนไม่อยากคิดจะเริ่มใหม่กับใคร อยากเริ่มต้นใหม่กับเธอเพียงคนเดียว ...เรายังไม่ได้ไปเที่ยวที่เราพูดกันไว้เลย เรายังไม่ได้ทำอะไรอีกหลายอย่างด้วยกันเลย ..... ณ ตอนนี้ สิ่งที่ผมเลือกคือเธอ สิ่งที่ผมไม่อยากเลือกคือการบอกลา ผมต้องจำใจยอมรับสิ่งที่ผมไม่อยากได้ ผมต้องยอมรับมัน ทั้งๆที่รักก็ต้องยอมเดินออกมา...ยอมรับกับคำบอกลา..เรากลับมารักกันได้ไหม😢K