สวัสดีค่ะ จขกท.ขอเกริ่นเรื่องราวนิดนึง คือเราเป็นเด็กม.6ที่กำลังจะเข้ามหาลัยค่ะ
ก็ใช้ชีวิตตามเด็กม.6ธรรมดา ไปสอบนู่นนี่นั่น แต่มีอยู่มหาลัยนึงที่อยู่ในจังหวัดค่ะที่เราไม่เคยคิดอยากเข้าเลย
เพราะว่าแม่ก็ทำงานอยู่ในมหาลัยค่ะ เป็นบุคคลกร เรามาที่นี่ตั้งแต่เด็กยันโต จนชิน และด้วยความอยากเข้าไปเป็นเด็ก กทม.ด้วยเลยไม่ได้สนใจ
แต่ค่ะเราได้โควต้าเด็กในจังหวัดเกรดดี ยื่นตรงที่มหาลัยนี้(ใบ้ให้ค่ะเป็นมหาลัยชื่อดังอักษรย่อ3ตัวที่ไม่มีจุดตามหลัง)
แม่เราก็ให้ไปสัมภาษณ์เผื่อไว้ เราก็ไป
คือวันสัมภาษณ์เราก็ไปปกติค่ะ ต่อแถวนู่นนี่แต่พอให้ต่อแถวเข้าหอประชุมฟังบรรยายค่ะ ก่อนหน้าพี่คนนี้ก็พูดกะเพื่อนๆในแถวค่ะแต่เราไม่ได้มองเท่าไรเพราะสายตาสั้นด้วย เขาแนะนำมหาลัยค่ะ ว่าที่นี่ดียังไง เราก็ฟังอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้อยากเข้าเลย
ที่นี้ก็เข้าห้องประชุมค่ะ พี่ๆก็มีช่วงพักเบรคให้น้องไปเข้าห้องน้ำ
เราก็ปวดค่ะเราก็ลงไป แต่ก็ไม่รู้ทางไง ต่างถิ่น เราก็เงอะงะกับเพื่อน แต่ก็มีพี่คนที่มาแนะนำมหาลัย(อย่างกับเทวดามาโปรด)
ข้ามาถามค่ะว่าน้องจะไปไหนครับ?
เพื่อนเราก็ถามว่าห้องน้ำไปทางไหน เรายืนอึ้งค่ะ เอ่อคือ...ประมาณ ตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบมั้งคะ คือเราทำอะไรไม่รู้ หัวขาวโพลนไปหมด
เพื่อนก็แบบดึงๆเราไป เราก็ไปค่ะ แต่ตาก็มองแต่พี่เขา พี่เขาก็ยิ้มให้ในช่วงจังหวะที่เรากำลังจะไป เปรี้ยง! เอื้ออออ ยิ้มนั่นเหมือนมนตร์สะกดค่ะ
แรงมากกก เจ้าที่แรงมากกก ห้องนงห้องน้ำ ไม่ปวดค่ะ เราก็มายืนทำใจก่อนเดินกลับอีกรอบ ภาวนาขอให้พี่อยู่
ก็อยู่ค่ะ แต่เขากำลังยุ่งๆ ไม่แน่ใจว่าพี่เขาเป็นหนึ่งในคณะที่เรียกแทนตัวเองว่า "พี่ผู้นำ" รึเปล่า(เหมือนเป็นนศ.ที่ดูแลรุ่นน้องในมอ)
เราก็เดินมาค่ะ ไม่กล้าหันไปเพราะหน้าเราร้อนมา แต่ก็นะหึยยย อยากเห็นหน้าพี่อีกง่ะ พอมาถึงใกล้ๆก็หันไปเท่านั้นแหละ พี่เขาก็ยิ้มให้
เปรี้ยง!! ฟ้าผ่าห่าที่ 2 ค่ะ แทบตายตรงนั้น เราก็รีบเดินตุ่มๆๆ ออกไป พอกลับมาก็มานั่งที่ตัวเองก่อนเรียกสัมภาษณ์ค่ะ
จากที่เราคิดจะมาสัมเล่นๆ ไม่จริงจรัง เราก็จริงจรังขึ้นมาทันที เตรียมบทพูดในเวลาอันน้อยนิด (เราเป็นนักพูดของรร.อยู่แล้วค่ะ)
แล้วก็เข้าไปสัมภาษณ์ มีอาจารย์มาสัมค่ะเป็นผู้หญิงอายุยี่สิบกว่าๆเอง จบที่เดียวกันด้วย
เขาก็ดูนู่นนี่นั่น โปรไฟล์เราก็พอดูได้ค่ะ สุดท้ายเชาก็ถามคำถามนึงที่เราแทบไม่คิดก่อนตอบเลย
ว่า ทำไมอยากเรียนที่นี่ เราก็ตอบ หนูมีเรื่องที่อยากเอาชนะค่ะ อ.ก็ถามต่อว่าเรื่องอะไร เราก็ตอบ อยากเอาชนะใจรุ่นพี่คนนึงในมหาลัยนี้มากๆ
อาจารย์ก็หัวเราะค่ะแล้วสุดท้าายก็ให้เบอร์ติดต่อค่ะ เพราะก่อนหน้านี้ก็ถูกชะตากัน แล้วกระซิบบอกว่า "อย่าลืมไลน์มาบอกนะว่าชนะได้หรือไม่ได้ จะรอดู"
เราก็นิ่งไปสองวิค่ะ ก่อนรู้ตัวว่า อ้าววว นี่อสดงว่าก็ผ่านอ่ะสิ เราก็กรี๊ดดดดดดดดดดดด ในใจค่ะ
พอกลับมาบ้านครอบครัวก็ถามว่าได้มั้ยเราก็ตอบว่าได้ค่ะ จะเอาที่นี่เลย
ผ่านไปมีเวลาเราก็ศึกษาที่นี่มากขึ้นค่ะ (เปล่า หาตัวพี่คนนั้นอยู่) แล้วเราก็เจอค่ะ!!! เราก็ไปส่องดูๆๆๆ พี่เขาเรียนคณะอะไร ชื่ออะไร
ปรากฎว่าเขาเป็นที่รู้จักของคนมอค่ะ แต่ก็มีรูปถ่ายกะผู้หญิงคนนึง(สวยมาก)เราไม่รู้ว่าแฟนรึเปล่า แอบเศร้านิดๆTT
แต่เราก็กลับมาคิดค่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เราเลือกมหาลัยนี้แล้ว ยังไงก็ต้องไปบอกพี่ให้ได้ว่าที่เราเข้าที่นี่เพราะอะไร
แต่จะไปให้พี่เห็นทั้งทีก็ต้องมีอะไรน่าประทับใจบ้าง เราเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ เอาผู้หญิงคนนั้นเป็นมาตราฐาน
เราสวยไม่เท่าแน่นอนค่ะ แต่อย่างน้อยก็อยากสู้บ้าง5555
(ปล.เราเป็นผู้หญิงร่างอวบค่ะ แฟนพี่เขาสูงสวยงามมากมาย)
จนถึงตอนนี้เราก็เปลี่ยนแปลงตัวเองไปเยอะมาก เราดีใจนะคะ555
พอเปิดเทอมแล้ว เราอยากเจอพี่เขามากๆ เราอยากบอกนะว่าเราชอบพี่มาก
แต่แน่นอนค่ะใครอ่านถึงตรงนี้ก็คงคิดว่าเรากระแด่ะ เลือกมหาวิทยาลัยเพราะผู้ชาย ใช่ค่ะ เราเลือกอยู่ที่นี่เพราะพี่เค้า
แต่เราคิดก่อนแน่นอนค่ะว่ามหาลัยที่เราจะไปสัมภาษณ์ได้ต้องเป็นทางเลือกที่ดี และที่นี่ก็ดีในระดับประเทศ แค่ตัวเองไม่ได้อยากเข้าในตอนแรกแค่นั้น
มหาลัยนี้ระบบพี่น้องดีมากๆค่ะ วันสัมภาษณ์พี่ๆช่วยเหลือน้องดีมากๆ มีส่งโปสการดมาที่บ้าน โทรถามด้วย คือเราก็ดีใจที่มีรุ่นพี่ดี
แต่ที่ดีกว่านั้นคือ รุ่นพี่คนนี้แหละค่ะ ^^
ชอบรุ่นพี่ตอนไปสอบสัมภาษณ์มหาลัยจนอยากเข้ามหาลัยนี้ผิดไหม?
ก็ใช้ชีวิตตามเด็กม.6ธรรมดา ไปสอบนู่นนี่นั่น แต่มีอยู่มหาลัยนึงที่อยู่ในจังหวัดค่ะที่เราไม่เคยคิดอยากเข้าเลย
เพราะว่าแม่ก็ทำงานอยู่ในมหาลัยค่ะ เป็นบุคคลกร เรามาที่นี่ตั้งแต่เด็กยันโต จนชิน และด้วยความอยากเข้าไปเป็นเด็ก กทม.ด้วยเลยไม่ได้สนใจ
แต่ค่ะเราได้โควต้าเด็กในจังหวัดเกรดดี ยื่นตรงที่มหาลัยนี้(ใบ้ให้ค่ะเป็นมหาลัยชื่อดังอักษรย่อ3ตัวที่ไม่มีจุดตามหลัง)
แม่เราก็ให้ไปสัมภาษณ์เผื่อไว้ เราก็ไป
คือวันสัมภาษณ์เราก็ไปปกติค่ะ ต่อแถวนู่นนี่แต่พอให้ต่อแถวเข้าหอประชุมฟังบรรยายค่ะ ก่อนหน้าพี่คนนี้ก็พูดกะเพื่อนๆในแถวค่ะแต่เราไม่ได้มองเท่าไรเพราะสายตาสั้นด้วย เขาแนะนำมหาลัยค่ะ ว่าที่นี่ดียังไง เราก็ฟังอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้อยากเข้าเลย
ที่นี้ก็เข้าห้องประชุมค่ะ พี่ๆก็มีช่วงพักเบรคให้น้องไปเข้าห้องน้ำ
เราก็ปวดค่ะเราก็ลงไป แต่ก็ไม่รู้ทางไง ต่างถิ่น เราก็เงอะงะกับเพื่อน แต่ก็มีพี่คนที่มาแนะนำมหาลัย(อย่างกับเทวดามาโปรด)
ข้ามาถามค่ะว่าน้องจะไปไหนครับ?
เพื่อนเราก็ถามว่าห้องน้ำไปทางไหน เรายืนอึ้งค่ะ เอ่อคือ...ประมาณ ตกหลุมรักตั้งแต่แรกพบมั้งคะ คือเราทำอะไรไม่รู้ หัวขาวโพลนไปหมด
เพื่อนก็แบบดึงๆเราไป เราก็ไปค่ะ แต่ตาก็มองแต่พี่เขา พี่เขาก็ยิ้มให้ในช่วงจังหวะที่เรากำลังจะไป เปรี้ยง! เอื้ออออ ยิ้มนั่นเหมือนมนตร์สะกดค่ะ
แรงมากกก เจ้าที่แรงมากกก ห้องนงห้องน้ำ ไม่ปวดค่ะ เราก็มายืนทำใจก่อนเดินกลับอีกรอบ ภาวนาขอให้พี่อยู่
ก็อยู่ค่ะ แต่เขากำลังยุ่งๆ ไม่แน่ใจว่าพี่เขาเป็นหนึ่งในคณะที่เรียกแทนตัวเองว่า "พี่ผู้นำ" รึเปล่า(เหมือนเป็นนศ.ที่ดูแลรุ่นน้องในมอ)
เราก็เดินมาค่ะ ไม่กล้าหันไปเพราะหน้าเราร้อนมา แต่ก็นะหึยยย อยากเห็นหน้าพี่อีกง่ะ พอมาถึงใกล้ๆก็หันไปเท่านั้นแหละ พี่เขาก็ยิ้มให้
เปรี้ยง!! ฟ้าผ่าห่าที่ 2 ค่ะ แทบตายตรงนั้น เราก็รีบเดินตุ่มๆๆ ออกไป พอกลับมาก็มานั่งที่ตัวเองก่อนเรียกสัมภาษณ์ค่ะ
จากที่เราคิดจะมาสัมเล่นๆ ไม่จริงจรัง เราก็จริงจรังขึ้นมาทันที เตรียมบทพูดในเวลาอันน้อยนิด (เราเป็นนักพูดของรร.อยู่แล้วค่ะ)
แล้วก็เข้าไปสัมภาษณ์ มีอาจารย์มาสัมค่ะเป็นผู้หญิงอายุยี่สิบกว่าๆเอง จบที่เดียวกันด้วย
เขาก็ดูนู่นนี่นั่น โปรไฟล์เราก็พอดูได้ค่ะ สุดท้ายเชาก็ถามคำถามนึงที่เราแทบไม่คิดก่อนตอบเลย
ว่า ทำไมอยากเรียนที่นี่ เราก็ตอบ หนูมีเรื่องที่อยากเอาชนะค่ะ อ.ก็ถามต่อว่าเรื่องอะไร เราก็ตอบ อยากเอาชนะใจรุ่นพี่คนนึงในมหาลัยนี้มากๆ
อาจารย์ก็หัวเราะค่ะแล้วสุดท้าายก็ให้เบอร์ติดต่อค่ะ เพราะก่อนหน้านี้ก็ถูกชะตากัน แล้วกระซิบบอกว่า "อย่าลืมไลน์มาบอกนะว่าชนะได้หรือไม่ได้ จะรอดู"
เราก็นิ่งไปสองวิค่ะ ก่อนรู้ตัวว่า อ้าววว นี่อสดงว่าก็ผ่านอ่ะสิ เราก็กรี๊ดดดดดดดดดดดด ในใจค่ะ
พอกลับมาบ้านครอบครัวก็ถามว่าได้มั้ยเราก็ตอบว่าได้ค่ะ จะเอาที่นี่เลย
ผ่านไปมีเวลาเราก็ศึกษาที่นี่มากขึ้นค่ะ (เปล่า หาตัวพี่คนนั้นอยู่) แล้วเราก็เจอค่ะ!!! เราก็ไปส่องดูๆๆๆ พี่เขาเรียนคณะอะไร ชื่ออะไร
ปรากฎว่าเขาเป็นที่รู้จักของคนมอค่ะ แต่ก็มีรูปถ่ายกะผู้หญิงคนนึง(สวยมาก)เราไม่รู้ว่าแฟนรึเปล่า แอบเศร้านิดๆTT
แต่เราก็กลับมาคิดค่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เราเลือกมหาลัยนี้แล้ว ยังไงก็ต้องไปบอกพี่ให้ได้ว่าที่เราเข้าที่นี่เพราะอะไร
แต่จะไปให้พี่เห็นทั้งทีก็ต้องมีอะไรน่าประทับใจบ้าง เราเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ เอาผู้หญิงคนนั้นเป็นมาตราฐาน
เราสวยไม่เท่าแน่นอนค่ะ แต่อย่างน้อยก็อยากสู้บ้าง5555
(ปล.เราเป็นผู้หญิงร่างอวบค่ะ แฟนพี่เขาสูงสวยงามมากมาย)
จนถึงตอนนี้เราก็เปลี่ยนแปลงตัวเองไปเยอะมาก เราดีใจนะคะ555
พอเปิดเทอมแล้ว เราอยากเจอพี่เขามากๆ เราอยากบอกนะว่าเราชอบพี่มาก
แต่แน่นอนค่ะใครอ่านถึงตรงนี้ก็คงคิดว่าเรากระแด่ะ เลือกมหาวิทยาลัยเพราะผู้ชาย ใช่ค่ะ เราเลือกอยู่ที่นี่เพราะพี่เค้า
แต่เราคิดก่อนแน่นอนค่ะว่ามหาลัยที่เราจะไปสัมภาษณ์ได้ต้องเป็นทางเลือกที่ดี และที่นี่ก็ดีในระดับประเทศ แค่ตัวเองไม่ได้อยากเข้าในตอนแรกแค่นั้น
มหาลัยนี้ระบบพี่น้องดีมากๆค่ะ วันสัมภาษณ์พี่ๆช่วยเหลือน้องดีมากๆ มีส่งโปสการดมาที่บ้าน โทรถามด้วย คือเราก็ดีใจที่มีรุ่นพี่ดี
แต่ที่ดีกว่านั้นคือ รุ่นพี่คนนี้แหละค่ะ ^^