เค้าบอกว่าเค้าไม่เคยรักเราเลย!!!!!!!


เราคบกับแฟนเก่ามา 10 ปี สุดท้ายก็มีเหตุต้องทะเลาะกัน (ทุกทีเราจะยอม
ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม) + คำบอกเลิกครั้งที่ 3 ที่เราจะยอมไป (เคยคุยกันไว้แล้ว) + เค้า
หายไปไม่ติดต่อเรา 2 วัน จากตอนนั้นเราก็ไปร้านเหล้าดื่มทุกวัน แล้วเราก็เปิดโอกาสให้
ผู้ชายอีกคนเข้ามา แล้วเราก็นัดกันไปกินข้าว บราๆๆ แล้วแฟนเก่าเราก็กลับมาด้วยการ
โทรหาเรา เพ้อบนเฟส ... แล้วก็พูดเหมือนว่าเราไม่ได้เลิกกัน เราก็ไม่รู้จะทำไง ก็ทำตัวอยู่
เฉยๆใช้ชีวิตปกติมาประมาณ 3 เดือน

(แฟนเก่าอยู่คนละจังหวัด)
(คนใหม่อยู่จังหวัดเดียวกัน)
เราก็เลยใกล้แฟนใหม่มากกว่า

ความเป็นมาาาาาาาาา

คนใหม่ที่เข้ามาในความรู้สึกเรา

ในมุมมองที่ดีๆ : เค้ามีความเป็นผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบในหน้าที่การงานของเค้ามากๆ ขยันทำงาน ชอบเข้าสังคมสังสรรค์กับเพื่อนๆของเค้า อัทธยาศัยดี (กับคนอื่นนะยกเว้นเรา) เคยพาเราไปเที่ยวด้วยกันสองคน เคยส่งยิ้มให้ เคยให้กอดที่อุ่นๆ เคยให้ความหวังดีเรื่องการลดน้ำหนัก ถ้าไม่ลดเค้าจะเลิก เค้าบอกว่าถ้าเราดูแลตัวเองได้ก็คงดูแลเค้าได้เหมือนกัน

ในมุมมองที่ไม่ดีที่เราเจอมากับตัว : เค้าไม่ค่อยจะสนใจเราสักเท่าไหร่ + งานที่เค้าต้องลงพื้นที่เป็นประจำวัน จ-ศ กว่าจะกลับมาก็คือวัน ศ ตอนค่ำ แล้วก็มีวันหยุด ส อ บางสัปดาห์ก็ไม่ได้หยุด ด้วยเวลาที่เค้ามีนั้นไม่เคยมีเราเลย อิอิ พูดละน้ำตาจิไหล เค้าก็ไปข้างนอกกับเพื่อน เล่นแต่คอม บราๆ

เริ่มคบช่วงต้นๆ เค้าชวนเราไปกินชาบูกับรุ่นพี่เค้าอีกคน เราก็พูดดีๆด้วยนี่แหละ สมมุติว่า ใส่ไข่นะ เค้าก็มาดุใส่เราก็ใส่ไปดิ ไม่ว่าเราจะทำอะไรเค้าก็ดุเราตะคอกใส่เรา ขนาดรุ่นพี่เค้ายังพูดเลย ทำไมดุกับน้องจัง เสียใจนะ

ใช้เราซักผ้า เก็บห้อง ล้างจาน ล่าสุดใช้ขัดร้องเท้าให้ (อันนี้เราไม่ทำนะ พ่อแม่ยังไม่เคยใช้เลย) เราก็ทำให้ตลอดมา

วันวาเลนไทน์ ไม่มีอะไรพิเศษ ก็เราอีกนั่นแหละที่เริ่มก่อน Happy Valentine Day's แล้วเค้าก็โพส FB ว่ามันไม่ได้สำคัญอะไร แต่เราก็ซื้อเสื้อคู่ไปให้ด้วย จากที่จะให้พอเห็นโพสก็ไม่ได้ให้ เก็บใส่ไว้ในตู้ เท่านั้นไม่พอค่ะเค้าหยิบเอาของในตู้ แต่เสื้อคู่มันวางอยู่ตรงนั้น โนะกระเด็นไปไหนก็ไม่รู้ โอยเจ็บจี๊ดๆ

สมมุติว่า เราอยู่ห้องด้วยกันสองคน เค้าก็หันหน้าเข้าคอมหันหลังให้เรา เราก็ได้แค่นั่งมองเค้าจากด้านหลัง บ้างก็แชทเฟส (ว่าแล้วเราเคยเจอตอนที่เริ่มคุยกันเค้าลืม logout ออกจาก FB แล้วก็เลยตั้งใจเข้าไปดูข้อความปรากฏว่าเค้าก็ยังคุยกับผู้หญิงคนอื่นชวนไปกินเหล้านู่นนี่นั่น แล้วก็มีเคยไปกินเหล้ากับแฟนเก่าเค้าด้วย อ่าจากวันนั้นที่เราเห็นเราก็ยืนอยู่ที่เดิมไม่ก้าวต่อไป ก็มีแอบทำใจ) ต่อ..บ้างก็ดูบอล บ้างก็เล่นเกมส์ เราก็มีน้อยใจว่าเค้ารู้มั๊ยว่ามีเราที่ยังอยู่ข้างหลังเค้านะยังอยู่ในห้องนี้กับเค้า แล้วก็เป็นแบบนี้มาตลอด จนเรารู้สึกไร้ตัวตน รู้สึกว่าเค้าไม่ได้รักเรา เค้าทำเหมือนเราเป็นแค่ฝุ่นหรืออากาศ
เราก็เคยถามเค้าพูดคุยกับเค้า แต่เค้ากลับบอกเราว่าอย่าหาเรื่อง ประมาณว่าอย่างี่เง่า ไปทำงานไม่มีเวลาเล่นโทรศัพท์ (ไปทำงานก็ไม่มีเวลาโทรมาไม่มีเวลาตอบไลน์เลย เออะแต่มีเวลาโพส.....ตอนโพส....T T ) ทั้งหมดที่เล่ามา สุดท้ายเค้าก็พูดกลับมาว่า เราเป็นแบบนี้รับเราได้มั๊ย อะโอเคคือเราอะรับเธอมาตั้งนานละ แต่เธอเพิ่มมันทุกวัน T T

ก่อนไปทำงานต่างจังหวัด เราเงินหมดใช้จ่ายเยอะมากเดือนนั้น เราก็บอกเค้าว่าเงินหมดสงสัยต้องกินมาม่า เค้าก็เออะเฉยไม่รู้ร้อนรู้หนาว แต่ก็ยังใจดีนะบอกให้เราใช้ตังเหรียญในกล่องข้างคอม ซึ่งไม่ถึง 40 บาท TT ...ผ่านไปวันๆ..เค้าก็ยังหัวเราะกับการที่เราไม่มีเงินใช้ เค้าถามเราว่ากินข้าวยังแล้วก็หัวเราะ เอ่อคือออ เอ่อเราก็ขึ้นไง เราก็คุยกับเค้าเรื่องนี้เลยนะ เค้าก็บอกประมาณว่า เค้าเป็นมนุษย์เงินเดือนลำพังตัวเค้ายังไม่พอเลย แล้วก็เป็นต้นเหตุที่เค้าบอกเลิกเราครั้งที่สอง (คร้ังแรกนี้เรากลับบ้านแล้วเค้าโทรมาไม่ติด ไอ่ที่ไม่ติดนี่ คือ เราเหนื่อยที่จะต้องรอให้เค้าโทรมาหา หรือ รอให้เค้าสนใจเรา)

1 เดือนที่ผ่านมานี้เองเค้าต้องไปต่างจังหวัดเป็นเดือน เราก็เลยกลับมาอยู่ที่ที่ของเราใช้ชวิตปกติของเรา เนื่องจากเค้าแทบจะไม่โทรหาเราเลยวันๆนึง มากสุดก็ 1 สาย ในเวลา ไม่เกิน 2 นาที ซึ่งเราก็อยากถามเค้าว่าเค้ารู้มั๊ยว่าเราเสียใจ หลังจากวางสายเค้าเราถึงกลับน้ำตาไหล เป็นแบบนี้จนชินชา แล้วเราก็เริ่มคุยกับแฟนเก่าเราบ่อยขึ้นจนกลายเป็นทุกวัน (แฟนเก่าเราโทรหาทุกวันวันละหลายๆสาย ก่อนนอนก็โทรมาหา T T ) พอถึงวันที่เค้ากลับมาจากต่างจังหวัดคืนก่อนวันเกิดเราพอดี พอเค้าถึงห้องเค้าไม่เจอเรา เค้าก็โทรมาถามเราว่าเราอยู่ไหน...เอ่อแค่นี้คุณก็ไม่รู้เราเคยบอกเค้าแล้วว่าเรากลับมาอยู่ห้องเรา เค้าก็จำไม่ได้ ก็วางสายบอกให้เรานอน ทำไมเธอไม่มาหาเราละใกล้แค่นี้เอง?? ก็ได้แค่พูดคนเดียว พอเช้ามา เราก็ไปวัดทำบุญวันเกิด คือสรุปว่าเค้าจำวันเกิดเราไม่ได้อย่าเรียกว่าจำเลย เรียกว่าไม่รู้เลยดีกว่า

วันนั้นเค้าก็ออกมาทานข้าวทำรถแถวๆหอเรา เค้าก็โทรมาบอกให้เราเดินไปหาเค้า อ่าวค่อนข้างไกลนะค่ะ แล้วก็ร้อนด้วย (ไม่เคย) อะเราก็ไม่ยอมเราก็บอกว่าเดี๋ยวเราไปหาเค้าที่หอเองสักพักจะออกไป แล้วก็ไปเอาเสื้อผ้าที่เค้าที่อยู่กับเราไปให้ เค้าเปิดประตูห้องให้เราแล้วก็กอดทีนึงเราก็ปล่อยเราไปนั่งหน้าคอมต่อซึ่งกำลังแชทกับใครก็ไม่รู้ เราก็เลยกลับ เดี๋ยวจะไปทำงานที่..เค้าก็บอก อืมมมม T T
เราก็ออกมากลับหอตัวเอง สุดท้ายเราเองก็ต้องเป็นฝ่ายโทรไปหาเค้าอยู่ดี ก็คุยถามก็เหมือนไปหาเรื่องเค้านั่นแหละ และแล้วก็เป็นคนเฉลยเองว่า วันนี้วันเกิดเรา เค้าก็เออะจากที่จะไปออกกำลังกายเค้าก็มากินชาบูกับเราแล้วก็เพื่อนเราทำให้เราใจอ่อนระทวยเลยทีเดียว มาพร้อมกับของขวัญด้วยนะ ช๊อกโกแลตกล่องนึง ใจจะละลาย ใช่วันนั้นเป็นวันที่เราถามเค้าว่าถ้าเราเลิกกับเค้าๆจะว่ายังไง เค้าก็บอกก็ไม่ว่าไงก็เราจะเลิกจะให้เค้าทำยังไง??? ปึกเต็มหน้าเลย TT ไม่แคร์ koo เลยใช่มั๊ยเนี่ย จากที่ผ่านมาทำให้ชินและชาบวกกับแฟนเก่าที่รักษาแผลช่วยดูแลในวันเวลาที่ผ่านมา ต่อๆค่ะ พอตกเย็นเราก็ไม่ไปหาเค้าที่หอ ก็โทรคุยกันเรื่องเดิม ถ้าเราจะไป?? ก็ยังคุยไม่จบขอวางสายไปอาบน้ำก่อน พออาบน้ำเสร็จเราก็โทรกลับ ปรากฏว่าเค้ามาหาเราที่หอแล้ว ถามว่ามาทำอะไรเค้าบอกว่ามาอาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จออกมาเห็น แฟนเก่าโทรวิดีโอคอลมาหาพอดี เค้าก็เลยกลับหอเค้า เราก็ช็อกนะ เราก็เลยโทรกลับหาเค้าว่าอยู่ไหนเดี๋ยวเราไปหานะ เค้าบอกไม่ต้องมา แต่เราก็ไปนะไปอยู่ข้างล่างหอเค้า แล้วก็โทรหาเพื่อน เพื่อนมันก็บอกว่า เลิกก็ให้เลิกจริงๆเลย นึกถึงวันที่ผ่านมานึกถึงสิ่งที่เค้าทำกับเราเอาไว้ เราก็กลับหอจากนั้นละค่ะน้ำตาหลั่งไหล ร้องจนไม่รู้จะร้องยังไง แล้วก็โทรหาเค้า ถามเค้าว่า นี่เราเลิกกันจริงๆหรอ เค้าก็บอกว่าใช่คับ แล้วก็โทรคอลไลน์คุยกันไอ่เราก็น้ำตาไหล เค้าก็ถามว่ามีไรจะคุยกับเค้ามั๊ย เราไม่รู้จะพูดอย่างไงเราไม่รู้ว่าเราจะพูดอะไรดี แต่ตอนนั้นสิ่งเดียวที่อยากทำคือเรียกชื่อเค้าเรียกเค้าเหมือนที่เราเคยเรียก เพราะเราคงจะไม่ได้เรียกเค้าแบบนี้อีกต่อไป จากสายนี้ก็คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว เราร้องจนไม่รู้จะเอาน้ำตาจากไหนมาไหลแล้ว แต่เค้าเฉยมาก มันยิ่งตอกย้ำว่าเค้าไม่เคยรู้สึกเลย ณ เวลานั้นเราไม่รู้ว่าเราอยากจะเลิกหรือเราอยากจะคบกับเค้าต่อ แต่ถ้าคบสักวันเค้าคงจะบอกเลิกเราเอง แล้วเราก็คงต้องเจ็บอยู่ดี

พอวันต่อมาตกเย็นละเราก็ทนไม่ไหว (เราเป็นพวกใจอ่อน) ส่งข้อความหาเค้านู่นนี่นั่น เค้าก็ตอบเรานะ เราก็ส่งคำขอโทษไปให้เค้า ซ้ำๆ ยาวๆ แล้วเราก็ไทรไปพูดคำว่าขอโทษ (ไอ่เราก็โรคจิตต้องได้คำที่ทำให้เจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่าถึงจะหยุด) ก็ได้คุยกับเค้า เค้าก็บอกให้เราพอเุถอะเราจบกันตั้งแต่เมื่อวานละ ไม่กลัวคนนั้นจะเสียใจหรอ คือเรายังไม่ได้เป็นอะไรกัน เรายังไม่ได้ รีเทินน์ เค้าก็ใช้คำพูดตัดบทแล้วก็วางสายไป ด้วยคำว่า พอเถอะ... คำนั้นแหละที่ทำให้เรามั่นอกมั่นใจที่เรียกคำว่าเลิกได้เต็มปากจนถึงทุกวันนี้ บวกกับคำที่เค้าบอกเราว่า "ที่ผ่านมาเค้าไม่เคยรักเลย"

เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็บอก อ่าวแล้วที่ผ่านมาละวะคืออะไร???  

สุดท้ายแล้วก็คือการจากลา คนที่เสียใจก็คือเรา ไม่เข้าใจตัวเองว่าที่ผ่านมาทำไปทำไม ทำไมถึงโง่ขนาดนี้!!

ทุกวันนี้ก็ยังคงเศร้าอยู่ ยังนึกถึงวนเวียน เห็นเค้าซ้ำแล้วซ้ำอีก เห็นแต่สิ่งที่ดีๆด้วยนะ สิ่งที่ไม่ดีก็แทบจะมีวนเวียน

สิ่งที่เราอยากขอความคิดเห็นก็คือ

**ที่ผ่านมาเค้าไม่เคยรักเราเลยจริงๆหรอ ไม่มีสักนิดเลยหรอ ???
**การตัดสินใจในวันนี้มันถูกต้องแล้วใช่มั๊ย ถึงแม่ว่ามันจะไม่ถูกใจก็ตาม
**เรากลับไปคบกับแฟนเก่าเราดีมั๊ย
**เราเหมือนคนเลวไปเลยใช่มั๊ย

อยากที่จะสลัดความทุกข์ความเศร้าที่มีอยู่ตอนนี้ให้มันหายไป ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย
ขอบคุณนะค่ะที่ทนอ่านมาและก็ยังช่วยเสนอความคิดเห็นอีกด้วย ขอบคุณมากๆค่ะ