เคยลงไปเที่ยวใต้ครับ ชุมพรกับนครศรี คือที่สังเกตเลย คือเมืองมันจะเงียบๆ 2ทุ่มร้านจะปิดกันหมดละ และอีกอย่างเลยคือ พวกพ่อค้าแม่ค้ารถเข็นจะเห็นมีแต่คนใต้ขาย ซึ่งถ้าโดยปกติ อยู่กรุงเทพหรือภาคเหนือ จะเห็นคนอีสานเยอะ(อาจจะไม่เยอะ แต่คือก็ต้องเจอบ้าง) ทั้งขายผลไม้ ไกย่าง แหนม ส้มตำ แม่บ้าน รปภ. อะไรก็ว่าไป แต่นี่ลงไปตามรายทาง ไม่เจอเลย แต่ตามเซเว่น หรือร้านอาหารเค้าก็พูดต้อนรับเป็นภาษากลางนะ เราเลยสงสัย

แล้วเผอิญ ญาติเราเค้าอยากจะลงไปเรียนมหาลัยภาคใต้ และอยากลงไปเที่ยวภาคใต้คนเดียว  แม่เค้าเป็นห่วง เลยอยากได้คำปรึกษาก็เลยไปถาม เพื่อนที่แต่งงานกับคนใต้ ลงไปมีครอบครัวที่ภาคใต้  กับอีกคนนึงเป็นหลานเขยคนใต้ ได้รับคำตอบกลับมาว่า

1. เธอจะให้ลูกเธอลงไปเรียนได้ยังไง สังคมคนที่นั่นมันไม่เหมือนบ้านเรานะ อยู่ไม่ได้หรอก คนที่นั่นชอบข่มคน ++++(และก็อีกหลายเรื่องที่ยกมาแต่ไม่ขอเอามาพิมพ์ในที่นี้)
2. ลงไป ระวังอย่าไปพูดเล่นกับใครนะครับ คนใต้โหด ถ้าไม่พอใจ นึกจะยิงทิ้งก็ยิงกันง่ายๆ คนที่นู่น 2ทุ่มเค้าก็ปิดบ้านกันหมดแล้ว(นี่พูดแนะนำผู้ใหญ่นะ)

เลยรู้สึกว่า ...เอ่อ มันขนาดนั้นเลยเหรอครับ  

อยากถามคนภาคอื่นที่ลงไปทำมาหากินภาคใต้ครับว่าคิดยังไงกัน