** สีน้ำที่สิบสาม **

#กลอนสุภาพ

๐ สีน้ำที่ตามหาในราตรี
ร้อยวิถีเธอฉันหมั่นฝึกฝน
แรกด้วย”แรงบันดาลใจ”ใฝ่กมล
ทุกแห่งหนรำบายร่ายอาจิณ

๐ สองเสกสรรมัณฑนามณฑารส
กวินบทยอสมัย”วิไลศิลป์”
อัตถแบบยลอย่างบรรพชิน
ฟ้าแลดินอักษรานันทารมย์

๐ สมองดิ้นจินตนาภาษาลักขณ์
“จินตนาล่อง”วิจักขณ์มนัสสม
ดลชื่นใจดินฟ้าศรัทธานิยม
พลิ้วพลางลมสมแรง-ค่อยถ้อยจำนรรจ์

๐ “ตรองเนื้อหา”ตามปุจฉา.กถาตอบ
ให้รู้รอบตามประเด็นเน้นสร้างสรรค์
ไม่ผิดเพี้ยนเบี่ยงประเด็นเล่นเอามัน
เนื้อหานั้นจะวิโรจน์ตามโจทย์ตี

๐ สู้สุดใจ”จินดามัย”ไสวสวัสดิ์
เติมรสอรรถเต็มโคลงจรรโลงสี
จินดาคือสีที่ห้าแต้มราตรี
เติมรสดีรุ้งสว่างในกลางใจ

๐ ข้อต่อไป”ไขชีวิต”วิญญาณแบบ
คืนสว่างพระจันทร์แนบราตรีใกล้
เมื่อเดือนดับจงช่วยส่องสวัสดิ์ไว
ศรชีวาไสวในวังวน

๐ “ลิขิตแบบ”ฉันทลักษณ์ตามมติ
ตรงสุทธิกฎเกณฑ์จัดเจนผล
พิทยาการก่อไว้รอคน
อำนวยด้นกุลกรอบชอบบรรพ์ดาล

๐ แล้วผสมกลโคลงสุภาษิต
ฤาข้อคิดคำแยบ”แนบโวหาร”
เปรียบวิชาค่านับหมื่นแสนล้านปาน
ศิลป์ประสานความนัยวิไลองก์

๐ จะบทโศกทุกข์สุขเฮฮากล่าว
“สำราญรส”แพรวพราวดั่งนกหงส์
เปลี่ยนกาดำเป็นกาขาวสกาวผจง
เปลี่ยนกาหลงให้กลายหมายกาเรียน

๐ ช่างเป็น”บทอัศจรรย์”ให้จันโจษ
ให้ลิงโลดโปรดปรานบุราณเขียน
ปรับปรุงแต่งให้เข้ายุคสมัยเชียร
เช่นเกษียนปลาร้าสมปลาทู

๐ “ประชันกล”บทแบบอักษรใหม่
ร่วมสมัยไหลสนานสราญหู
ให้หลงใหลฟ้าดินยินดำรู
เทวดากระทู้ร่วมรับท้า

๐ ราชรถคันธชาติพิลาสเรื้อง
“ขนวิญญาณ”ปราดเปรื่องสู่เบื้องหน้า
แห่งถนนนักเขียนพิชญา
ร่วมชีวิตปรารถนาปัญญาชน

๐ รัถยาฟากฝันครั้นราตรี
“สราญกวี”สู่สว่างอำพรางถนน
คือสีน้ำที่สิบสามละเลงกล
โคลงกาพย์กานท์ฉันท์ด้นดั้นอันธการ ฯ

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นเคล็ดลับสำหรับงานเขียนวรรณศิลป์เช่น..โคลง ครับ
ท้ายนี้ขอบคุณภาพสวยๆจากเน็ตครับ..