ผมได้ฟังมาจากลุงที่ทำงานอีกทีเรื่องนี้เเกเล่าให้ฟังเมื่อ 4 - 5 ปี
ซึ้งตอนนั่นผมทำงานเเรงงานเด็กอยุ่ ก็ฟังเเกเล่า เเกบอกว่า (ตอนนั่นฟังผมขนลุกมาก)
สมัยก่อนที่ลุงเเกจะมาทำเป็นพ่อบ้าน เเกได้ทำงานก่อสร้างเป็นลูกจ้าง(30กว่าปีก่อน)
ประจำของบริษัทหนึ่งตอนนั่นลุงแกก็อายุราวๆๆ 25กว่า ลุงเเกพึ่งเข้ากรุงเทพมาได้ไม่นาน
เพราะลุงเเกเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่มีเงินต้องมาหางานทำเเถวกรุงเทพ เเกมีเพื่อนอยู่ 1 คน
ซึ้งก็ชอบกินเหล้าเป็นประจำกับเเกเวลาเลิกงาน ลุงเเกทำงานก่อสร้างอยู่เเถวเมืองทอง
เเกบอกว่าตอนนั่นกำลังสร้างคอนโดเมืองทองธานี ค่าเเรกเเกบอกว่าได้น้อยมาก
ซื้อเหล้าก็หมดแล้ว(นอกเรื่องแปป )เเกกินเหล้าเก่งมากนะเวลาเเกไม่ได้กินผมดูมือเเกจะสั่นๆ
ตอนเวลาทำงานกับผมนะ ผมจะไม่ค่อยให้เเกยกของหนักหรอก ไม่มีเเรง กลิ่นเหล้านี้
แบบโครตเหม็น เข้าเรื่องต่อ เเกบอกว่าวันนั่นหลังเลิกงานก็ตั่งวงกับเพื่อนสองคน
นั่งกินเเถวที่พักใกล้ๆกับคลองประปา เเกบอกเป็นอะไรที่มืดมากและน่ากลัวมาก
เเทบไม่มีรถจะผ่าน นานๆผ่านคัน ก็มีเหล้าอยู่1ขวดเหล้าขาวขวดใหญ่ ก็นั่งกินกับเพื่อน
จนใกล้หมด กินไปสักพักก็เริ่มหิว ก็ถามเพื่อนว่า มีเงินไหม เพื่อนเเกก็บอกไม่มี ลุงเเก
ก็บอกงั้นไปเดินหาไรกินดูไหม เพื่อนก็บอกไปเพราะมันหิวมาก เพื่อนกับลุงเเกก็เดิน
บางแกก็บอกว่าอาจมีพวกต้นมะม่วง มะยม ก็เดินเรียบคลองปะปาไป คนเเถวนั่นก็น่าจะรู้ดี
นะครับ (ผมเป็นคนพื้นที่นะครับ ซึ้งก็รู้อยุ่ว่าคลองประปาเเถวเมืองทองเเต่ก่อนเป็นยังไง )
เดินไปสักพักเริ่มปวดขาไม่มีเเรง ต่างคนต่างเมาเพราะไม่อยากเดินก็ดันไปเจอ ศาลไม้เก่าๆ
มีตายาย หุ่นนางรำก็เยอะพอสมควร บางหุ่นก็หัก เเขนขาหักบางคนเมาเเกบอกเอาอะไรมาก
เเกมองเห็นส้มขนมเทียนอะไรของเเกผมก็จำไม่ได้ ด้วยความหิว เเกบอกกับเพื่อนว่า
ไม่เป็นไรหรอกกินๆไปเถอะหิวคนหิวอะเพื่อนกับเเกก็กินกินหมด กินเสร็จก็ไม่มียกมือใหว้
อะไร ก็เดินกลับบ้านกันเหมือนเดิม ตื่นเช้ามาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ทำงานปกติกินเหล้าปกติ
จนมาได้ วันที่ 2 ก็กินเหล้าปกติต่างคนต่างเมาก็กลับไปนอน บ้านเเกก็จะเป็น สังกะสี
มีไฟส่องเข้ามา สปอตไลท์ส่องเข้ามาก็เห้นชัดเหมือนกัน เพราะต้องเปิดใว้ตลอดเวลา
ที่ตึกสูงๆ เเสงก็ส่องเข้ามาในที่พักเเกนอนไปสักพัก เเกเริ่มนอนไม่หลับเเน่นหน้าอก
เเน่นท้องเเขนขาขยับไม่ได้ ได้เเต่ขยับหัวไปมาแล้วตรงปลายตีนเเก เเกมองดูเห็น
เท้าซีดๆๆใส่กำไลเท้า มองขึ้นไปเรื่อยๆๆ เเกบอกน้ำตาไหลออกมาเลย ร้องจุกไปหมด
เห็นนางรำยืนรำให้แกดู หน้าขาวเเต่งหน้าขาว เลือดไหลลงมาตามเเก้มยืนรำอยู่ปลายเท้าเเก
เเกบอกสลบไปตอนไหนไม่รู้ตื่นเช้ามาอีกทีก็เกือบจะสายๆๆ มีคนมาเรียก แล้วก็บอกกับเเกว่า
นี้เพื่อนเมื่อคืนอะตายแล้วนะ เเกก็บอกอะไรวะตายยังไงกูไม่เชื่อเเกบอกตัวเเกสั่นไปทั้งตัว
เหมือนเรื่องนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นเร็ว มันเร็วมากเเบบเมื่อคืนยังนั่งกินเหล้ากับกูจริงๆนี้มันไปยืนเยี่ยวใกล้ๆ
กับที่สร้างคอนโดอะ เเสลงที่เอาใว้งัดปูนอะหล่นลงมาเสียบมันคาที่เลย แกบอกใจนี้หล่นไปหมด
ทางหัวหน้าก็โทรเเจ้งพวกตำรวจเเละก็รถพยาบาลและ เดียวศพคงต้องให้ญาติมารับไป
ไม่รู้จะทำยังไงคิดยังไงก็ไม่ออกได้เเต่นึกๆ ก็นึกได้ว่าไปกินของศาลวันนั่น บทเรียนเท่าชีวิต
ของเเกเลยเเกบอก ไม่น่าไปปากไวมือไวไปหยิบก่อนเลย น่าจะขอก่อนดีดี ไม่น่ารีบเลย
ก็หยุดงานวันนั่นคิดว่าจะเอายังไงดีจะไปขอขมาเลยดีไหม เเต่ก็ตังไม่มีก็ต้องไปยืมหัวหน้างานอีก
เเกบอกว่าค่อยไปพรุ้งนี้ตอนเช้าเพราะเเกก็เหมือนจะจับไข้เหมือนกัน ตกเย็นก็ขอยืมเงินหัวหน้าซื้อธูปเทียน
พวกของใหว้มาใว้ตอนเช้าจะไปขมา ก็เข้านอนตั่งเเต่หัวค่ำเพราะอาการไข้ ตื่นมาอีกทีก็ตีเท่าไรไม่รู้
คือมันมัวเงียะ เป็นอาการเดิม หน้าอกเเน่นมากเนื้อตัวขยับไม่ได้ เเกมองชัดๆๆ ยิ่งชัดยิ่งน้ำตาไหลออกมา
ภาพที่เเกเห็นเเกบอกจำไปตลอดชีวิตเลย ภาพที่เห็นคนใส่เครื่องทรงหน้าขาวมือเท้าสะเอว นิ้วนี้ชีมาทางเเก
หน้าขาวๆเลือดอาบแก้ม ยืนสองเท้าเหยียบแกเข้าที่หน้าอก บทสวดไหนก็เอาไม่อยู่ แล้วไม่ใช่มาคนเดียว
ข้างๆๆของลุกเเกยืนรำอีก 4 คน ยืนรำไปด้วยหัวเราะไปด้วย แล้วเสียงดนตรีไทยแกบอกตามมาด้วย
ประสาทจะเสีย แกบอกถ้าตายได้ ตายไปเลยนะตอนนั่น บางคนเเขนขาด หน้าขาวๆๆ ยืนรำ ยืนยิ้มให้ ยื้มเเบบสยอง
แบบฉีกยิ้ม บางคน มาครบเครื่อง แดงเเดงก่ำจะทะลักออกมาให้ได้ รำไปชี้หน้าไป หลับตาก็ไม่ลงน้ำตาไหลอาบเเก้ม
หมดหนทางที่จะขัดขืนเลย จะขาดใจตายหายใจก็ไม่ออกได้เเต่สวดภาวนา นึกถึงพ่อแม่ก็แล้วแกพูดได้เบาๆ
นั่งนึกถึงพระ พ่อแม่และพูดในใจ ช่วยลูกด้วยพรุ่งนี้ลูกจะไปขมาลูกผิดไปแล้วช่วยลูกด้วยสักพักแกค่อยๆ
คลายออกไม่รู้ว่าบุญอะไรของทำให้เเกไม่ตาย เเกบอกว่าร่างคลายๆๆเบาๆๆร่างต่างๆๆก็ค่อยๆๆหายไป
เเกบอกเหนื่อยล้าไปหมดทั้งตัว ก็หลับไปตื่นเช้ามา เคยเห็นคนหัวโกร๋นไหม จับไข้ หัวล้านผมร่วงไปหมด
นั่งหนาวสั่น เพื่อนมาตามให้ไปทำงานก็ไม่ไปได้เเต่จับไข้ นึกขึ้นได้ต้องไปขมา ด้วยที่ไม่ค่อยมีเเรง
กับไม่สบายต้องออกจากบ้านเเต่เช้าไป จุดธูปขอขมา เอาของไหว้ไปไหว้ยกมือนั่งลงน้ำตาไหล
ท่องไปน้ำตาไหลไป ชาตินี้เเกบอกจะไม่กินของอะไรแบบนี้อีกแล้ว เข็ดไปอีกนาน
ผีไหนที่เจอมาลองมาเจอผีนางรำแล้วจะรู้สึกเเกบอก
ก็เท่านี้เเละครับ จุดพีทๆๆจริงๆๆมีเยอะกว่านี้เเต่ผมจำไม่หมด ซึ้งผมฟังน้ำตาผมไหลออกมาเลย
ฟังตอนเย็นๆๆ ลองไปอ่านตอนกลางคืนดูครับ ผมไปทำงานก่อนและครับ เดียวมีอะไรมาเล่าอีกและ
ขโมยของศาลกิน
ซึ้งตอนนั่นผมทำงานเเรงงานเด็กอยุ่ ก็ฟังเเกเล่า เเกบอกว่า (ตอนนั่นฟังผมขนลุกมาก)
สมัยก่อนที่ลุงเเกจะมาทำเป็นพ่อบ้าน เเกได้ทำงานก่อสร้างเป็นลูกจ้าง(30กว่าปีก่อน)
ประจำของบริษัทหนึ่งตอนนั่นลุงแกก็อายุราวๆๆ 25กว่า ลุงเเกพึ่งเข้ากรุงเทพมาได้ไม่นาน
เพราะลุงเเกเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่มีเงินต้องมาหางานทำเเถวกรุงเทพ เเกมีเพื่อนอยู่ 1 คน
ซึ้งก็ชอบกินเหล้าเป็นประจำกับเเกเวลาเลิกงาน ลุงเเกทำงานก่อสร้างอยู่เเถวเมืองทอง
เเกบอกว่าตอนนั่นกำลังสร้างคอนโดเมืองทองธานี ค่าเเรกเเกบอกว่าได้น้อยมาก
ซื้อเหล้าก็หมดแล้ว(นอกเรื่องแปป )เเกกินเหล้าเก่งมากนะเวลาเเกไม่ได้กินผมดูมือเเกจะสั่นๆ
ตอนเวลาทำงานกับผมนะ ผมจะไม่ค่อยให้เเกยกของหนักหรอก ไม่มีเเรง กลิ่นเหล้านี้
แบบโครตเหม็น เข้าเรื่องต่อ เเกบอกว่าวันนั่นหลังเลิกงานก็ตั่งวงกับเพื่อนสองคน
นั่งกินเเถวที่พักใกล้ๆกับคลองประปา เเกบอกเป็นอะไรที่มืดมากและน่ากลัวมาก
เเทบไม่มีรถจะผ่าน นานๆผ่านคัน ก็มีเหล้าอยู่1ขวดเหล้าขาวขวดใหญ่ ก็นั่งกินกับเพื่อน
จนใกล้หมด กินไปสักพักก็เริ่มหิว ก็ถามเพื่อนว่า มีเงินไหม เพื่อนเเกก็บอกไม่มี ลุงเเก
ก็บอกงั้นไปเดินหาไรกินดูไหม เพื่อนก็บอกไปเพราะมันหิวมาก เพื่อนกับลุงเเกก็เดิน
บางแกก็บอกว่าอาจมีพวกต้นมะม่วง มะยม ก็เดินเรียบคลองปะปาไป คนเเถวนั่นก็น่าจะรู้ดี
นะครับ (ผมเป็นคนพื้นที่นะครับ ซึ้งก็รู้อยุ่ว่าคลองประปาเเถวเมืองทองเเต่ก่อนเป็นยังไง )
เดินไปสักพักเริ่มปวดขาไม่มีเเรง ต่างคนต่างเมาเพราะไม่อยากเดินก็ดันไปเจอ ศาลไม้เก่าๆ
มีตายาย หุ่นนางรำก็เยอะพอสมควร บางหุ่นก็หัก เเขนขาหักบางคนเมาเเกบอกเอาอะไรมาก
เเกมองเห็นส้มขนมเทียนอะไรของเเกผมก็จำไม่ได้ ด้วยความหิว เเกบอกกับเพื่อนว่า
ไม่เป็นไรหรอกกินๆไปเถอะหิวคนหิวอะเพื่อนกับเเกก็กินกินหมด กินเสร็จก็ไม่มียกมือใหว้
อะไร ก็เดินกลับบ้านกันเหมือนเดิม ตื่นเช้ามาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ก็ทำงานปกติกินเหล้าปกติ
จนมาได้ วันที่ 2 ก็กินเหล้าปกติต่างคนต่างเมาก็กลับไปนอน บ้านเเกก็จะเป็น สังกะสี
มีไฟส่องเข้ามา สปอตไลท์ส่องเข้ามาก็เห้นชัดเหมือนกัน เพราะต้องเปิดใว้ตลอดเวลา
ที่ตึกสูงๆ เเสงก็ส่องเข้ามาในที่พักเเกนอนไปสักพัก เเกเริ่มนอนไม่หลับเเน่นหน้าอก
เเน่นท้องเเขนขาขยับไม่ได้ ได้เเต่ขยับหัวไปมาแล้วตรงปลายตีนเเก เเกมองดูเห็น
เท้าซีดๆๆใส่กำไลเท้า มองขึ้นไปเรื่อยๆๆ เเกบอกน้ำตาไหลออกมาเลย ร้องจุกไปหมด
เห็นนางรำยืนรำให้แกดู หน้าขาวเเต่งหน้าขาว เลือดไหลลงมาตามเเก้มยืนรำอยู่ปลายเท้าเเก
เเกบอกสลบไปตอนไหนไม่รู้ตื่นเช้ามาอีกทีก็เกือบจะสายๆๆ มีคนมาเรียก แล้วก็บอกกับเเกว่า
นี้เพื่อนเมื่อคืนอะตายแล้วนะ เเกก็บอกอะไรวะตายยังไงกูไม่เชื่อเเกบอกตัวเเกสั่นไปทั้งตัว
เหมือนเรื่องนี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นเร็ว มันเร็วมากเเบบเมื่อคืนยังนั่งกินเหล้ากับกูจริงๆนี้มันไปยืนเยี่ยวใกล้ๆ
กับที่สร้างคอนโดอะ เเสลงที่เอาใว้งัดปูนอะหล่นลงมาเสียบมันคาที่เลย แกบอกใจนี้หล่นไปหมด
ทางหัวหน้าก็โทรเเจ้งพวกตำรวจเเละก็รถพยาบาลและ เดียวศพคงต้องให้ญาติมารับไป
ไม่รู้จะทำยังไงคิดยังไงก็ไม่ออกได้เเต่นึกๆ ก็นึกได้ว่าไปกินของศาลวันนั่น บทเรียนเท่าชีวิต
ของเเกเลยเเกบอก ไม่น่าไปปากไวมือไวไปหยิบก่อนเลย น่าจะขอก่อนดีดี ไม่น่ารีบเลย
ก็หยุดงานวันนั่นคิดว่าจะเอายังไงดีจะไปขอขมาเลยดีไหม เเต่ก็ตังไม่มีก็ต้องไปยืมหัวหน้างานอีก
เเกบอกว่าค่อยไปพรุ้งนี้ตอนเช้าเพราะเเกก็เหมือนจะจับไข้เหมือนกัน ตกเย็นก็ขอยืมเงินหัวหน้าซื้อธูปเทียน
พวกของใหว้มาใว้ตอนเช้าจะไปขมา ก็เข้านอนตั่งเเต่หัวค่ำเพราะอาการไข้ ตื่นมาอีกทีก็ตีเท่าไรไม่รู้
คือมันมัวเงียะ เป็นอาการเดิม หน้าอกเเน่นมากเนื้อตัวขยับไม่ได้ เเกมองชัดๆๆ ยิ่งชัดยิ่งน้ำตาไหลออกมา
ภาพที่เเกเห็นเเกบอกจำไปตลอดชีวิตเลย ภาพที่เห็นคนใส่เครื่องทรงหน้าขาวมือเท้าสะเอว นิ้วนี้ชีมาทางเเก
หน้าขาวๆเลือดอาบแก้ม ยืนสองเท้าเหยียบแกเข้าที่หน้าอก บทสวดไหนก็เอาไม่อยู่ แล้วไม่ใช่มาคนเดียว
ข้างๆๆของลุกเเกยืนรำอีก 4 คน ยืนรำไปด้วยหัวเราะไปด้วย แล้วเสียงดนตรีไทยแกบอกตามมาด้วย
ประสาทจะเสีย แกบอกถ้าตายได้ ตายไปเลยนะตอนนั่น บางคนเเขนขาด หน้าขาวๆๆ ยืนรำ ยืนยิ้มให้ ยื้มเเบบสยอง
แบบฉีกยิ้ม บางคน มาครบเครื่อง แดงเเดงก่ำจะทะลักออกมาให้ได้ รำไปชี้หน้าไป หลับตาก็ไม่ลงน้ำตาไหลอาบเเก้ม
หมดหนทางที่จะขัดขืนเลย จะขาดใจตายหายใจก็ไม่ออกได้เเต่สวดภาวนา นึกถึงพ่อแม่ก็แล้วแกพูดได้เบาๆ
นั่งนึกถึงพระ พ่อแม่และพูดในใจ ช่วยลูกด้วยพรุ่งนี้ลูกจะไปขมาลูกผิดไปแล้วช่วยลูกด้วยสักพักแกค่อยๆ
คลายออกไม่รู้ว่าบุญอะไรของทำให้เเกไม่ตาย เเกบอกว่าร่างคลายๆๆเบาๆๆร่างต่างๆๆก็ค่อยๆๆหายไป
เเกบอกเหนื่อยล้าไปหมดทั้งตัว ก็หลับไปตื่นเช้ามา เคยเห็นคนหัวโกร๋นไหม จับไข้ หัวล้านผมร่วงไปหมด
นั่งหนาวสั่น เพื่อนมาตามให้ไปทำงานก็ไม่ไปได้เเต่จับไข้ นึกขึ้นได้ต้องไปขมา ด้วยที่ไม่ค่อยมีเเรง
กับไม่สบายต้องออกจากบ้านเเต่เช้าไป จุดธูปขอขมา เอาของไหว้ไปไหว้ยกมือนั่งลงน้ำตาไหล
ท่องไปน้ำตาไหลไป ชาตินี้เเกบอกจะไม่กินของอะไรแบบนี้อีกแล้ว เข็ดไปอีกนาน
ผีไหนที่เจอมาลองมาเจอผีนางรำแล้วจะรู้สึกเเกบอก
ก็เท่านี้เเละครับ จุดพีทๆๆจริงๆๆมีเยอะกว่านี้เเต่ผมจำไม่หมด ซึ้งผมฟังน้ำตาผมไหลออกมาเลย
ฟังตอนเย็นๆๆ ลองไปอ่านตอนกลางคืนดูครับ ผมไปทำงานก่อนและครับ เดียวมีอะไรมาเล่าอีกและ