ความสัมพันธ์บนโลกมีหลากหลาย ยากที่จะเข้าใจเข้าถึง ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมาเจออะไรที่ซับซ้อนแบบนี้ เรารู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งตอนเข้ามาฝึกงานที่อ๊อฟฟิตเเห่งหนึ่งในกรุงเทพ เมื่อต้นปี 2558 เขาเป็นพี่ที่ทำงาน ซึ่งเจอกันในวันปฐมนิเทศเราเริ่มจากการคุยกันแบบเพื่อน เขามาทำให้ชีวิตเด็ก ตจว. ใน กทม. สนุกขึ้น ไปไหนไปกัน ทำอะไรเพี้ยนๆลุยๆด้วยกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง เราสนิทกันเร็วมากอาจเป็นเพราะมีสิ่งที่ชอบหลายอย่างคล้ายๆกัน ใช่คำพูดกู-คุยกันตลอด ไม่เคยวางตัวสร้างภาพ ปล่อยด้านเลวๆออกมาใส่กันหมด ช่วงเวลาเเค่ไม่กี่เดือนทำให้เรารู้จักกันแทบจะทุกด้าน จุดเปลี่ยนมันเริ่มจากเราเผลอไปมีอะไรกันตอนเมา วันนั้นเมามากนั่งดื่มกันตั้งเเต่สี่ทุ่มถึงตีสองพอเมาเเล้วเราไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลยปล่อยเลยตามเลย เราก็รู้ว่ามันไม่ถูกเพราะเราไม่ได้เป็นเเฟนกัน แต่เราสองคนถือว่าโชคดีที่ต่างคนต่างไม่มีเเฟนเลยไม่ต้องมานั่งรู้สึกผิดกับใคร เราติดอยู่ในความสัมพันธ์แบบนี้มาปีเศษๆแล้ว เวลาเมาจะตามมาด้วย sex ทุกครั้ง เราไม่ได้คุยกันทุกวัน ไม่เคยหยอด ไม่เคยจีบ คุยกันธรรมดามาก ไม่ได้เข้าไปก้าวก่ายชีวิตของกันเเละกัน ไม่หึงหวง ดูเเลกันตอนเจ็บป่วย อยู่ด้วยในวันที่อีกฝ่ายมีปัญหา ไปมาหาสู่กันปกติ ที่บ้านก็รู้จักกัน ช่วงเวลา1ปีเศษๆมีคนเข้ามาจีบเราตลอดเราก็คุยนะเเต่คุยสักพักก็เบื่อเพราะมันไม่ใช่ ฝ่ายเขาเองก็มีคนเข้ามาคุยเเต่ก็เหมือนกันคุยสักพักก็เลิกคุยกันไป ไม่เคยถามเรื่องความรู้สึกว่าเรารู้สึกต่อกันแบบไหน แต่ที่เเน่ๆคือเราไม่ได้คบกัน เเต่ถ้าถามความรู้สึกเราเราก็ตอบว่ามันไม่ใช่ความรักเเต่มันเป็นความผูกพันธ์มากกว่า แต่ประเด็นคือเราไม่รู้ว่าความสัมพันธ์นี้มันจะจบลงแบบไหน แล้วจะเป็นเเบบนี้อีกนานเท่าไหร่ เราต้องปล่อยให้มันเป็นเเบบนี้ใช่ไหม เเต่ถ้าถามว่าทำไมเราไม่คุยกันเรื่องนี้ให้มันรู้เรื่องไปเลย เราก็คงตอบว่าถ้าเราไปตั้งเงื่อนไขหรือให้คำนิยามมันในเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรา กลัวหลายๆอย่างจะเปลี่ยนไป แต่เป็นเเบบนี้ต่อไปก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตเรามีปัญหา เเต่เเค่อยากรู้ว่าอนาคตมันจะเป็นไปอย่างไรแค่นั้น