เพื่อนเราบอกว่าเราโกหกไม่เก่ง ตอนแรกเราก็ไม่เชื่อที่มันพูดหรอกแต่ก็เก็บมาคิด จนพักหลังๆเราเริ่มมาสังเกตตัวเองนี่แหละ
คือเวลาอยู่ต่อหน้าคนที่แอบชอบเราจะชอบตีหน้านิ่งใส่เขา บางทีเวลาเขาพูดคุยด้วยเงี้ยเราก็จะบอกตัวเองในใจว่า 'ให้ทำตัวเป็นธรรมชาติเข้าไว้!' แต่เรารู้สึกเกร็งตลอดเลย แบบเหมือนยืนคุยกันก็จะแอบจิกเท้า เขายิ้มให้เราก็จะ
พยายามยิ้มเป็นธรรมชาติตอบกลับ(เก็บอาการนั่นแหละ)แต่เราดันรู้สึกว่าเรายิ้มแหยใส่เขาซะงั้น หรือไม่เวลาคุยกันแล้วเขามองหน้าเรา เราก็
พยายามจะมองกลับไปให้เหมือนเวลาคุยกับเพื่อนนะ แต่มองได้ไม่ถึง 8วิ เราก็ต้องเนียนทำเป็นหันไปมองนกมองไม้มองอย่างอื่นแทน
มันไม่ใช่อาการเขินจนหน้าดำหน้าแดง แต่มันเหมือนเราเกร็งเราไม่เป็นตัวเองเวลาอยู่ต่อหน้าเขา ซึ่งเราไม่ชอบเลย อยากรู้เวลาอยู่ต่อหน้าคนที่ชอบใครเป็นเหมือนเราบ้าง แล้วมันพอจะมีวิธีแก้ไหม หรือไม่ก็วิธีเก็บอาการให้มันเนียนกว่านี้!หน่อยTT
เรารู้สึกว่าตัวเองโก๊ะๆยังไงก็ไม่รู้ตอนอยู่ต่อหน้าเขาาา
เก็บอาการต่อหน้าคนที่แอบชอบไม่เก่ง ทำไงดี!!!?
คือเวลาอยู่ต่อหน้าคนที่แอบชอบเราจะชอบตีหน้านิ่งใส่เขา บางทีเวลาเขาพูดคุยด้วยเงี้ยเราก็จะบอกตัวเองในใจว่า 'ให้ทำตัวเป็นธรรมชาติเข้าไว้!' แต่เรารู้สึกเกร็งตลอดเลย แบบเหมือนยืนคุยกันก็จะแอบจิกเท้า เขายิ้มให้เราก็จะพยายามยิ้มเป็นธรรมชาติตอบกลับ(เก็บอาการนั่นแหละ)แต่เราดันรู้สึกว่าเรายิ้มแหยใส่เขาซะงั้น หรือไม่เวลาคุยกันแล้วเขามองหน้าเรา เราก็พยายามจะมองกลับไปให้เหมือนเวลาคุยกับเพื่อนนะ แต่มองได้ไม่ถึง 8วิ เราก็ต้องเนียนทำเป็นหันไปมองนกมองไม้มองอย่างอื่นแทน
มันไม่ใช่อาการเขินจนหน้าดำหน้าแดง แต่มันเหมือนเราเกร็งเราไม่เป็นตัวเองเวลาอยู่ต่อหน้าเขา ซึ่งเราไม่ชอบเลย อยากรู้เวลาอยู่ต่อหน้าคนที่ชอบใครเป็นเหมือนเราบ้าง แล้วมันพอจะมีวิธีแก้ไหม หรือไม่ก็วิธีเก็บอาการให้มันเนียนกว่านี้!หน่อยTT
เรารู้สึกว่าตัวเองโก๊ะๆยังไงก็ไม่รู้ตอนอยู่ต่อหน้าเขาาา