ผมคนนึงซึ่งชอบในกีฬาฟุตบอลตั้งแต่เด็กๆ ตอนเรียนประถมผมจะไปโรงเรียนแต่เช้าเพื่อจองสนามฟุตบอลไว้เล่นกับเพื่อน จนกระทั้งปี 2005 พ่อผมได้เปิดฟุตบอลคู่ชิงชนะเลิศ ยูฟ่าแชมเปี้ยนลีก ระหว่าง ลิเวอร์พูล พบกับ เอซี มิลาน  โดยลิเวอร์พูลโดนนำก่อนถึง 3-0 แต่พลิกกลับมาชนะจุดโทดคว้าแช้มไป
หลังจากวันนั้นผมก็ชอบทีมลิเวอร์พูลมาก และแน่นอนนักเตะในดวงใจคือ Gerrard  ผมจึงเริ่มฝันว่าอยากเป็นนักฟุตบอลมากๆ และผมก็เล่นฟุตบอลเรื่อยมา
ส่วนตัวฝีเท้าผมก็ถือว่าพอใช้ได้นะครับ (ไม่ได้อวยตัวเองนะ แต่อาจารวิชาพละเขาเห็นผมแข่งบอลโรงเรียนแล้วเขาบอกว่ามีแวว 555+ ) จนกระทั้งผมอายุ 15-16 ปี มีทีมฟุตบอลอาชีพทีมนึง ได้เปิดรับสมัครนักฟุตบอลเข้าอคาเดมี่ รุ่นอายุไม่เกิน 16 ปี เพราะถ้าเกินกว่านี้กระดูกจะแข็งและดัดยาก เหมือนที่เขาว่า ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แข็งดัดยาก นั้นแหละครับ ผมจึงลงชื่อสมัครไป พอถึงวันคัดตัว ผมตกใจมาก มีคนมาคัดประมาณ 300 คนได้ และวันนั้นเขาจะคัดไห้เหลือ 50 คน ผมก้ได้แต่คิดว่าจะทำไห้ดีที่สุดแต่คงยาก เพราะส่วนมากจะมาจาก รร กีฬา กันทั้งนั้น ส่วนตัวผมไม่ได้เรียนโรงเรียนกีฬา แต่พอถึงวันประกาศผล ผมกับมีชื่อติดใน 50 คน ผมดีใจมาก แต่ยังไม่จบ ทางสโมสรเขาได้แจ้งนัดวันเวลาไห้มาอิกวันนึง และบอกว่าจะคัดเหลือแค่ 30 คนเข้าอคาเดมี่ แต่ฟ้าไม่เป็นใจเอาซะเลย ก่อนถึงวันที่ต้องไปคัดผมดันเกิดอุบัติเหตุรถล้มและทำไห้ไม่สามารถไปคัดได้ และแน่นอนไครไม่มาก็ถือว่าสละสิทสิครับ ผมเซ็งมากณ ตอนนั้น แต่ทำไงได้ ผมจึงรอคัดไหม่ในปีต่อๆไป แต่ก็ไม่มีสโมสรไหนเปิดรับเด็กที่อายุมากกว่า 16 ปีเลย ผมจึงท้อและคิดหันมาตั้งใจเรียนดีกว่า ผมเป็นคนเรียนอยู่ในระดับค่อนข้างแย่ ชอบไปโรงเรียนสาย เนื่องจากดูฟุตบอลดึก 555 จากวันนั้นถึงวันนี้ก็ได้แต่เสียดายจิงๆ ตอนนี้ผมอายุ 20 แล้ว ก็ยังเล่นฟุตบอลทุกวันกับเพื่อนๆเหมือนเดิม  ถึงจะไม่ได้เป็นนักฟุตบอล ผมก็ยังมีความฝันว่าอยากจะเป็นโค้ชทีมฟุตบอลนะครับ คุมทีมใน ลีกภูมิภาค ดิวิชั้น 2 ก็ยังดี 5555  กะว่าเรียนจบมหาลัย จะไปฝึกอบรม Coaching License สักหน่อย อิอิ เรื่องก็มีแค่นี้แหละครับ และเพื่อนๆพี่ๆคนไหนอยากเป้นนักฟุตบอลแต่ได้แค่อยากมั้งครับ มาแชร์กันหน่อยๆๆๆ