พี่เค้าเป็นแบบว่าอาสา ไปเฝ้าโรงเรียนแบบจะเวียนไปทุก15 วันต่อที่ที่หนึ่ง ครั้งแรกที่เค้าไปถึงโรงเรียนกับเพื่อน เค้าจัดที่นอนอะไรเสร็จเค้าก็ไปเดิมยาม ก็เจอคนนั่งห้อยคาอยู่ที่หลังคาชั้น3ของโรงเรียน มองอีกทีก็ไม่เจอแล้ว เสร็จแล้ว เดินอีกพี่เค้าก็เอาไฟส่องดู เห็นผู้ชายหน้าแบบเหลืองๆยืนโบกมืออยู่ เค้าก็เรียกเพื่อน เพื่อนเค้าก็บอกว่าเห็นเค้าเอาไฟส่องมองตามไปก็เห็นแล้วก็เลยชวนกันรีบเข้านอน เช้าพี่ก็กลับอำเภอ แต่วันต่อมาก็ต้องมาอีกเดินเข้าไปเพื่อนพี่เค้าก็ส่องไฟขึ้นดูไรเรื่อยๆ เห็นผู้ชายคนนี้อะอยู่บนยอดเสาธง. เค้าก็รีบเข้าห้องพัก สักแปบก็มีแสงเหมือนมีรถขับเข้ามาตอนกลางคืน พี่เค้าก็คิดว่าครูที่นี้ลืมงานไว้ก็จะเปิดดู พอกำลังหันหลังเปิดประตูรถก็หายไปเฉยๆและพอไปเช็คห้องบนตึก เพื่อนพี่เค้าก็เข้าไปทำธุระในห้องน้ำก็เสร็จปุ๊บ เดินออกมาประตูล็อกทั้งๆที่เค้าพึ่งไขออกกับมือ เพื่อนพี่เค้าก็คิดว่าแกล้งกัน แต่ก็ปล่อยผ่านไปแต่พวกพี่เค้าก็เริ่มรู้สึกไม่ค่อยโอเค แต่ก็จะรอดูให้ครบ3วันก่อน วันต่อมาวันที่สามเค้าก็มาเหมือนเดิม เข้ามาถึงรร.ปุ๊บ กำลังจะเดินไปที่พักเอาของเก็บ เสียงทีวีก็ดังมาแต่ไกลเหมือนเปิดไว้แล้ว ถามกันกับเพื่อนว่าลืมปิดเมื่อคืนไหม สรุปว่าปิดแล้วแน่นอนเพื่อนปิดและตัวพี่เค้าเองก็เห็นว่าเพื่อนปิดและไม่มีใครไปเปิดต่ออีก พี่เค้าก็เดินลงมากับเพื่อน เดินยาม เจอผู้ชายคนเดิมใส่ชุดเดิม ชุดกากีแบบครูอะแล้วมีเสื้อทับในสีขาวยืนบนเสาโทรศัพท์ยิ้มแล้วก็โบกมือให้พี่กับเพื่อนๆก็เหมือนทนไม่ไหว ไปเล่าให้นักการภารโรงฟังตอนเช้าว่าเจออะไร นักการก็บอกว่าตั้งสตินะไรงิแล้วก็เล่าว่า ผอ.รรที่นี้เค้าเครียด แบบว่ารักรร.นี้มาก แล้วอยากพัฒนาให้ดีขึ้น กังวลหลายอย่าง วันนั้นก่อนเกิดเห็น 6 โมงแล้วรถผอ.ยังจอดอยู่พี่ภารโรงก็นึกว่าผอ.ยังค้างงานอยู่ก็เลยกลับไปก่อน แต่ตอนเช้าพี่ภารโรงเค้าต้องมาก่อนอยู่แล้วก็ยังเจอรถผอ.อยู่ก็แปลกใจนิดๆก็ไปไล่เปิดห้องทุกห้องตามปกติ จนถึงชั้น3ห้องสุดท้ายริมซ้ายมือเป็นห้องนาฏศิลป์เจอผอ.ยืนแขวนคออยู่ ก็ตกใจมาก ทุกอย่างก็ดำเนินการตามคดี แต่ห้องนั้นอะพอพี่ภารโรงเล่าให้ฟังพี่เค้าไปดู เป็นห้องปิดตาย แต่วันแรกที่พี่เจอผอ.นั่งห้อยขาและยืนโบกมือคือตรงจุดริมนั้นเลย เค้าก็เลยโทรมา ระหว่างที่เล่า พี่ยังประจำเวรที่นี้ ทีมงานเลยขอให้พี่เค้าเดินขึ้นไปที่ห้องนั้นและถ่ายรูป พี่เค้าก็ยื่นข้อเสนอเคาะห้องนาฏศิลป์3ทีและรอฟัง เมื่อเคาะเสร็จพี่เค้าก็เงียบไปแล้วร้องเห้ย!!! ทีมงานก็ถามว่ามีอะไร พี่เค้าบอกว่าเมื่อเคาะเสร็จก็เอาหูแนบฟังเสียง ปรากฏว่าเค้าได้ยินเสียงคนวิ่งชนกับพนังเหมือนโดนขังแล้วอยากออกให้ได้ แล้วพี่เค้าก็รีบเดินลงมาชั้นล่างมายืนอยู่ที่หน้าตึก ที่เดิม

ปล.ประมาณนี้คะ จำได้ประมาณนี้ น่ากลัวอยู่นะคือพี้ค้าใจกล้ามากๆเลยคะ ฟังตอนเช้ายังกลัวเลย
ปล.2 เราเข้าไปดูในเพจแต่ไม่มีการอัพรูปนะ ไม่ต้องเข้าไปหา หรือเราหาไม่เจอไม่รู้ ใครเจอรูปรลกวนโพสบอกหน่อยนะคะ