เรารู้จักผู้ชายคนนึง คุยกันได้ประมาณเกือบเดือน ก็ไปไหนมาไหนด้วย
เดินด้วยกันเราก็ชอบไปจับแขน จับแขนเฉยๆไม่ได้จับมือ บางทีเค้าอยากจะจับมือเรา เราก็เอาออก
คือเราจะไม่จับมือเพราะไม่ใช่แฟนกัน
บางครั้งเราก็เอาหัวไปซุกไหล่เค้า กอดแขน ครางหงิงๆ คือมันเป็นนิสัยส่วนตัวเรา
ว่าเวลาอยู่ใกล้ใครแล้วสบายใจ เราก็ชอบไปซบๆ
แต่เราไม่ได้ชอบ
หลังๆมาเราชักจะสงสาร เค้าคงชอบเราจริงๆ คือเราไม่ได้ตั้งใจนะ
เค้าเป็นคนดี ดูซื่อๆ ถ้าเราหยุดเจอเค้าจะดีไหมคะ
แต่เรากลัวเค้าเสียใจ ขนาดไม่ได้เจอกันหลายวันก็งอน เราก็งงว่าจะงอนทำไมไม่ได้เป็นอะไรกัน
เราควรตัดจบแบบขาดไปเลยไหมคะ หรือว่าคุยต่อเป็นเพื่อน
คือจะบอกว่าเราก็บอกเค้านะว่าเราคิดเป็นเพื่อน เราไม่คิดอะไร เราชอบคนยาก
เราย้ำทุกวัน ไปกินข้าวด้วยเราหารเท่าตลอดบอกเลย ไม่ได้ให้มาออกให้
เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ
เคยให้ความหวังใครแบบไม่ได้ตั้งใจไหมคะ
เดินด้วยกันเราก็ชอบไปจับแขน จับแขนเฉยๆไม่ได้จับมือ บางทีเค้าอยากจะจับมือเรา เราก็เอาออก
คือเราจะไม่จับมือเพราะไม่ใช่แฟนกัน
บางครั้งเราก็เอาหัวไปซุกไหล่เค้า กอดแขน ครางหงิงๆ คือมันเป็นนิสัยส่วนตัวเรา
ว่าเวลาอยู่ใกล้ใครแล้วสบายใจ เราก็ชอบไปซบๆ
แต่เราไม่ได้ชอบ
หลังๆมาเราชักจะสงสาร เค้าคงชอบเราจริงๆ คือเราไม่ได้ตั้งใจนะ
เค้าเป็นคนดี ดูซื่อๆ ถ้าเราหยุดเจอเค้าจะดีไหมคะ
แต่เรากลัวเค้าเสียใจ ขนาดไม่ได้เจอกันหลายวันก็งอน เราก็งงว่าจะงอนทำไมไม่ได้เป็นอะไรกัน
เราควรตัดจบแบบขาดไปเลยไหมคะ หรือว่าคุยต่อเป็นเพื่อน
คือจะบอกว่าเราก็บอกเค้านะว่าเราคิดเป็นเพื่อน เราไม่คิดอะไร เราชอบคนยาก
เราย้ำทุกวัน ไปกินข้าวด้วยเราหารเท่าตลอดบอกเลย ไม่ได้ให้มาออกให้
เราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ