เรื่องมีอยู่ว่า มดน้อยตัวแดงๆกัดเจ็บๆ ไต่ไปมาอยู่บนผนังห้องครัว #เดี๋ยวว่างจะถ่ายรูปประกอบค่ะ

เราคอยเอาผ้าชุบน้ำเช็ดเวลาเจอมดทุกครั้ง วันละ 4 รอบได้ เช็ดแล้วก็ยังกลับมาไต่ตามเส้นทางนั้นอยู่ เหมือนแม่นางมดจะพากันเจาะรูฝาผนังที่ทำจากฝ้าเป็นรูเล็กๆ เห็นลอดผ่านเข้าออกและตรงมายังห้องครัว (เรามองตามที่มดไต่ไปจนสุดน่ะค่ะ) จนในที่สุดเราเลือกจะเอาช๊อคมาขีดบนฝาผนัง ขีดตามเส้นกระเบื้อง และ ขีดตรงงที่มีไต่ มดหายไป 1 วัน กลับมาดู ปรากฎว่า ท่านมดนักวิจัย  ได้นำทางเพื่อนๆ อ้อม มายังห้องครัวเส้นทางใหม่ (นางฉลาดมากที่เดินอ้อมชีอค) มาหนักกว่าเก่าทีนี้ โฮกกก ไม่พอ กัดด้วย น้องสาวกับปังน้ำเหลืองไม่ดี เวลาโดนมดกัด จะเป็นแดงๆ จ้ำ ๆ ละช้ำ น่าเกลียดมาก

เราก็นึกสงสารมด นะ แต่ ใจก็อยากให้พากันออกไปอยู่ที่อื่น ได้มั้ย วอนละ แต่มดฟังที่เรราสื่อไม่รู้เรื่อง แอ้ก! ทำไงดี