คนหนึ่งรักสบาย อายุ30กว่าๆ   ทำงานไปวันๆ มีก็ใช้ กิน เที่ยว เหลือไม่เหลือก็ช่างมัน ชีวิตต้องใช้ชีวิตสิ ต้องเที่ยวให้ทั่ว เที่ยวไทยเบื่อก็เที่ยวต่างประเทศ ญี่ปุ่นนี่กำลังฮิตต้องไปให้ครบทุกเมือง  อาหารร้านไหนดังต้องไปกินให้อินเทรน   เที่ยวแต่ละครั้งใช้เงินเยอะ  ไหนจะค่าเดินทาง,ที่พัก,เสื้อผ้ากระเป๋า,ค่าช้อปปิ้ง   แทบไม่เหลือเงินเก็บเลย  ช่างมัน ต้องซื้อความสุข พวกไม่เที่ยวโลกแคบ บ้าทำแต่งาน เก็บแต่เงิน ตายไปเอาไปได้เหรอ งกๆ
(แต่เบื้องหลัง คนข้างบนนี้แทบไม่มีเงินเก็บเลย เงินออกมาจ่ายแทบหมดไม่พอก็รูดบัตรเอาโปะหน้าโปะหลังจนมึน แต่เบื้องหน้าคือไปเที่ยวดูชีวิตชิวๆslow life)

แต่อีกคน อายุใกล้เคียงกัน ทำงานแทบทุกวัน ขยัน เก็บออม มีรถ มีบ้าน มีเงินเก็บลงทุนทรัพย์สินอื่นๆจำนวนพอสมควร  เพราะเชื่อในความขยัน ยิ่งทำยิ่งมี ทำตอนยังมีแรงที่หาได้  ไว้อายุมากขึ้นหน่อย40อัพค่อยพักลง ค่อยไปslow lifeของจริง  คนๆนี้แม้จะหยุดทำงานตอนนี้เลยก็มีPassive incomeเดือนละหลายหมื่นบาทหรืออาจจะถึงแสนในเวลาอีกไม่นานนี้  เพราะเขาขยันเก็บออม  แต่เบื้องหน้าเขาไม่เคยเที่ยวตปท.ไม่มีชีวิตหรูหรา กินเที่ยวโชว์แบบคนข้างบน เพราะเขาเฉยๆ เขาดูทีวีเขาก็เห็นเมืองนอกแล้ว รายการไปถ่ายเยอะแยะ  เขามีความสุขที่เห็นทรัพย์สินที่หาได้เพิ่มขึ้นๆ

คุณว่าคนสองคนนี้ หลังอายุ40-50-60 ชีวิตจะต่างกันแค่ไหน