เราเป็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่เหมือนจะมีเพื่อน แต่สุดท้ายก้ไม่มี
คือเราเป็นคนที่ต้องการเพื่อน แต่สุดท้ายก็กลายมาเป็นอยู่คนเดียว เราไม่เข้าใจนะ ว่าทำไมเวลาเราพูดอะไรตรงๆ แรงๆหน่อย ก็ด่าว่าเราผิด แล้วรุมเราให้ถึงที่สุด แล้วเวลาที่พวกเธอพูดแรงๆตรงๆใส่เรา เราเคยว่าอะไรเคยรุมพวกเธอมั้ย??  เราก็ไม่รู้ว่าเป็นเวรกรรมอะไรของเราที่ต้องเป็นแบบนี้  เราเป็นแบบนี้ตั้งแต่ประถมแล้ว เราเป็นคนเฟรนด์ลี่ เราไม่เข้าใจทำไมถึงเหมือนไม่มีเพื่อน เวลาพวกเธอมีปัญหา เราก้คอยช่วยเหลือแทบตลอดเท่าที่เราช่วยได้ แต่เวลาเราต้องการ กลับเหลือเพียงตัวเดียว??
บางทีเราก้แอบไปร้องไห้คนเดียว ระบายก้บแฟน ถึงจะช่วยได้ไม่เท่าไรก้ตาม แต่แฟนก็เข้าใจเรามากกว่าเพื่อนนะ เราต้องทำไงดี เราควรจะมีเพื่อนเราควรมีเพื่อนหรือไม่มีดี  หรือในเมื่อแฟนดีกว่าเพื่อน ก้ควรจะเลือกแฟน..  เราทนมาได้ไงก้ไม่รู้ ตั้งแต่ประถม.


ขอบคุณค่ะ
ปล.ไม่ขอความเห็นที่เกี่ยวกับครอบครัว