อิหมวยสตอรี่ ตอนที่1(นี่กะว่าจะมีตอนที่2หรออ?) : เมื่อหมวยได้ทุนรัฐบาลจีนแบบงงๆ

ช่วงเทอมฤดูใบไม้ผลิ .. จขกท ที่กลับมานั่งอยู่หอแบบงงๆ เพื่อรอเรียนสัปดาห์ละ2วัน
ต้องอพยพมาห้องเพื่อน เพื่อกระตุ้นให้ตัวเองสะบัดตัวขี้เกียจ แล้วหาข้อมูลคิดหัวข้อthesisซะที

หลังจากหาข้อมูลไปพลาง facebookไปพลาง ..ก็เลยมาสะสาง สิ่งที่อยากทำดีกว่า อุอิ
นั่นก็คือ การตั้งกระทู้ เล่าเรื่องประสบการณ์ ตั้งแต่ก่อนได้รับทุนรัฐบาลจีน การปรับพื้นฐานภาษา จนเข้าเรียนปริญญาโท

**ตอนนี้ จขกท เรียนป.โท ที่ Yunnan Normal University วิทยาเขต Chenggongนะคะ เพิ่งเข้าป.โทปีแรกเลย
เรียกได้ว่ามีความเฟรชชี่ ไสย ไสย เอ๊ะ ! คือถ้าย้อนดูก็จะเห็นกระทู้ที่เคยตั้งถามเกี่ยวกับประเทศจีน และมหาวิทยาลัยที่เรียนตอนนี้มากมาย
แล้วก็จะรู้ว่า จขกท ไม่มีพื้นฐานภาษาจีนมาก่อนแม้แต่น้อยยยค่ะ

มาเริ่มกันเลยดีกว่านะคะ .. ย้อนไปเมื่อประมาณ2ปีที่แล้ว จขกท ได้ไปฝึกงานที่กรุงเทพฯ (ป.ตรี เรียนที่เชียงใหม่ค่ะ)
ด้วยความคิดที่ว่า อยากเปิดโลกกว้างให้ตัวเอง เลยตัดสินใจลุยเดี่ยว แล้วก็ช่วยได้จริงๆค่ะ เพื่อนในที่ฝึกงานนั่นแหละ
ที่ทำให้ จขกท รู้จักกับทุนรัฐบาลจีน เรากับเพื่อนก็เลยตกลงกันว่า "เห่ยย แก เรียนจบละเรายื่นด้วยกันเนอะ ไปเรียนที่จีนด้วยกัน"

คำสัญญานั้นล่วงเลยมาจนช่วงที่เราต่างทุ่มเททำไฟนอลโปรเจคอย่างหนักหน่วง

เพื่อน จขกท ก็มาทักอีกครั้ง พร้อมบอกขั้นตอนการสมัครทุกสิ่งอัน ................. แต่ค่ะแต่ "คือแก ไว้ก่อนเนอะ ไฟนอลโปรเจคจะทับตายละ"
ด้วยเหตุผลที่ให้กับเพื่อนไป จขกท ก็เลยตัดสินใจว่า "จบละทำงานก่อนดีกว่า"

แล้วเวลาก็ล่วงเลยไปอีกจนสัปดาห์สุดท้ายของการส่งไฟนอลโปรเจค
มีอาจารย์ที่คณะท่านนึง ประชาสัมพันธ์เรื่องทุนรัฐบาลจีน ให้มาที่มหาลัยยูนนานนอร์มอล
คุณสมบัติ คือ ได้ภาษาจีน ที่บ้านทำธุรกิจ และเกรด(อันนี้จำไม่ได้ ขอโทษค้าบบ)
คือตอนนั้นบอกตรงๆว่าตัวดีดดดดด เพื่อนก็ยุ เอ้ายุก็ไปวะ ยิ่งเป็นคนยุขึ้นด้วย

ดังนั้น วันสุดท้ายที่ไปส่งเล่มไฟนอลโปรเจค จขกท ก็เลยเข้าไปหาอาจารย์ท่านนั้นค่ะ
ปรากฏว่า อ.ท่านก็ดูใบtranscriptเปิดไปเปิดมา ถอนหายใจยาวๆทีนึง ฮ่าาาๆๆ
อาจารย์ "ที่บ้านมีธุรกิจรึป่าว"
จขกท "ไม่มีค่าา แหะๆ"
อาจารย์ "แล้วได้ภาษาจีนมั้ย"
จขกท "ไม่ได้เลยค่ะ อ. เคยเรียนพิเศษตอน ม.3 เรียนได้บทเดียวก็เลิกละค่ะ" บอกเลยว่าจุดนั้น ตัวอิชั้นนี่ยิ้มอ่อนเลยค่ะ
เออ เวนละซิชั้นอะไรก็ไม่พร้อม มีแต่ความมั่นหน้ามาถามไปอี๊กกก คิดในใจ.. แต่ก็มาถามเฉยๆ ไม่ได้ไม่เป็นไรวะ เตรียมลงกรุงเทพฯหางานทำละ
เพราะเป้าหมายเรียนต่อของชั้นคือยุโรปปปปป จงจีนอะไร ภาษาก็ไม่ได้ (บรรยากาศในห้องเงียบมากก ไม่กล้าแม้แต่หายใจเลย)

อาจารย์ "เอาเป็นว่า ผมให้คุณเลยละกัน"
จขกท "ห๊ะะะะะะะะ อาจารย์คะ คือ หนูไม่ได้ภาษาจีนเลยนะคะ"
อาจารย์ "เดี๋ยวผมให้คุณติดต่อกับ อ.ที่เค้ารับทุนนี้มานะ พรุ่งนี้คุณเข้าไปหาเค้าเองละกัน"
จบประโยคนั้น อิชั้นก็เนรเทศตัวเองออกมาจากห้องพักอาจารย์ สภาพงงๆ อ่าวนี่ได้ทุนหรอ อ่าวจะไปจริงๆหรอ
ภาษาล่ะทำไง เน้นแต่อิงลิชชชชช รักแต่ภาษาอังกฤษมาทั้งชีวิตตต พังละชั้นนนน

วันต่อมา อิชั้นก็ไปเสนอหน้าให้อาจารย์อีกท่านที่นัดไว้ได้พบหน้าคาดตาค่ะ แต่อ.ไม่อยู่
อิชั้นก็นั่งรอซิคะ คุณขาาาา ที่รอนี่คือ กะว่าถ้าอ.ไม่มา จะชิ่งละ ไม่ไปละเว่ย คุนหมิง ไม่เอาาาาา
ระหว่างรอในใจก็คิดวนไปวนมา สับสนไปหมด เอายังไงดีน้ออ อย่างงี้ต้องลองพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ละแหละ จะได้ตัดสินใจง่ายๆ
ว่าแล้ว อิชั้นก็หลับตาเลยจ้าาา อธิษฐานกับศาลหลังคณะเนี้ยแหละ ไหว้ทีไรก็สอบผ่าน(เดี๋ยวๆ อ่านหนังสือซิย่ะ ไม่น่าเกี่ยวมากนะ)
"ถ้าหนูไป แล้วหนูทำได้ ขอให้หนูเจออาจารย์ แต่ถ้าไม่ได้ ขอให้อาจารย์ไม่ว่าง สาธู๊!!!"

ลืมตา ! ตึก ตึก ตึก "อ่าว นี่ที่ผมนัดคุยกัยคุณเรื่องทุนใช่มั้ย"
จขกท "เอ่อะ ชะ ชะ ใช่ค่ะ อาจารย์" เห่ยยยยยย ช็อคแรงงงงง ศักดิ์สิทธิ์จริมๆๆๆ
สรุปว่าวันนั้นผลคือได้ทุนค่ะ อาจารย์เรียกไปบอกรายละเอียดต่างๆ  พวกเอกสารที่ต้องเตรียมมายื่นทุน ระยะเวลาที่ไปเรียน
**เราได้เรียนปรับภาษาก่อน1ปี ปีที่2เข้าเรียนป.โท ถ้าไม่จบจ่ายเงินค่าเทอมเอง(สะพรึงงงงง ตรงนี้)
แล้วอาจารย์ก็แนะนำว่า มีเวลาก่อนเปิดเทอมประมาณ5เดือน เรียนภาษาจีนเตรียมไปก่อนเลยนะ ตึง ตึ๊ง

ตอนนั้นโทรปรึกษาที่บ้านเลยค่ะ เอายังไงกันดีล่ะ ต้องเรียนภาษาด้วยนะ จะไหวมั้ยแม่
อยากไปยุโรปมากกว่าอ่า(เพราะมีพี่สาวจขกทเป็นไอดอล ฮ่าๆๆ พี่ไปไหน อิชั้นขอตามรอยย)
เอาเป็นว่า ขนของออกจากหอ กลับบ้านไปตั้งหลักก่อนแล้วกันวะ ค่อยคิด..
สิ้นเดือนนั้นก็เลยขนของกลับบ้านไปตามระเบียบ ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี
เพราะเอกสารส่งไปหมดแล้ว ทุนก็ยังไม่ประกาศ ไม่รู้จะได้จริงๆรึป่าว นอนเปื่อยๆอยู่บ้านไปวันๆ

ตั้งแต่ก่อนยื่นทุน อิชั้นก็คิดแค่ว่า "ไปตายเอาดาบหน้าละกันวะ" "ไปเมืองนอกดิ ชั้นจะไม่ยอมย้ำอยู่ที่เดิมหรอกย่ะ" มั่นหน้าไปอีกก
เดี๋ยวมารอดูกันค่ะ ว่าคนมั่นหน้าจะไปตายเอาดาบหน้าเนี่ย มันจะรอดอย่างที่มันตั้งใจมั้ย หึหึหึหึ


ปล1.ช่วงนั้นเลยค่ะ คือช่วงที่ตัดสินใจสมัครสมาชิกพันทิพแล้วมาตั้งกระทู้คำถาม ออกแนวบอกหน่อยอิชั้นไปเรียนจะรอดมั้ยค๊าาา?
ปล2.ทุนที่จขกทได้ เป็นทุนรัฐบาลจีนนี่แหละค่ะ แต่ว่ามีการโคฯกันของทางคณะที่มหา'ลัยที่ไทยและจีนค่ะ

***ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ พอดีบ่ายนี้ จขกท มีเรียน ขอตัวไปเรียนก่อนแล้วจะกลับมาเม้ามอยใหม่ค่าาา <3 <3 <3
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่