เมื่อไม่นานมานี้ เราได้รู้จักใครคนหนึ่ง อยู่ไกลกันพอควรค่ะ (เป็นคนจีน แต่อาศัยอยู่ที่ญี่ปุ่น)
เวลาที่อยู่ไกลกัน ไม่พบกัน เขาก็จะทำกับเราเหมือนเพื่อนคนหนึ่ง ส่งข้อความหา ทักทาย ถามไถ่ คุยกันทุกวัน
พอเราได้เจอกัน ฝ่ายชายจะดูแลเราดีทุกอย่าง เขาจะรู้ว่าชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร
บอกว่าคิดถึงมาก ดีจังที่ได้เจอกัน จับมือกอดกันปกติ ทำเหมือนคู่รักทั่วๆไป(แต่ไม่มีอะไรเกินเลยนะคะ)
คือด้วยความที่คุยกันมานาน และการแสดงออกทำให้เรามั่นใจระดับหนึ่งว่า เขาก็คิดแบบที่เราคิด
ก็เลยถามเขาไป แต่เขาตอบกลับมาว่า ยังไม่มีใครที่คบด้วยหรอกนะ แต่เขายังไม่รู้ว่าจะไปทางไหน
จึงไม่สามารถสัญญาอะไรกับเราได้ อยากให้เราได้มีทางเดินของตัวเอง ตอนที่เจอก็อยากมีความสุข สร้างความทรงจำที่ดีกับเราให้มากที่สุด
อยากมีอะไรกับเราทั้งๆที่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเราเลย (อันนี้เราช๊อค และดีใจมากที่ไม่ยอมมีอะไรกับเขา เพราะเราไม่มั่นใจในตัวเขาทั้งๆที่รู้สึกว่ารักเขามาก) คิดกับเราแค่เพื่อน แต่ถ้าเรามีวาสนาต่อกัน เราสองคนจะได้อยู่ด้วยกัน คือเข้าใจไหมค่ะ ว่าเราต้องการความชัดเจน
จะคบก็คบ เราพร้อมไปลำบากด้วย แต่พอถามว่าจะคบกันไหม สุดท้ายบอกแค่เพื่อน แต่การกระทำมันไม่ใช่ค่ะ
คือนี้คือนิสัยของผู้ชายเจ้าชู้ทุกคน คิดแค่เพื่อนแต่หวังจะเคลมเพื่อนเหรอค่ะ คือเราโดนหลอกง่ายค่ะ
เราอยากให้เราเลิกหลอกตัวเอง ช่วยดึงเรากลับมาทีค่ะ คือถ้าแบบต่อหน้าก็ไม่ได้อะไร พอห่างก็ไม่ได้อะไรกับเราแบบนี้เราก็ไม่คิดมากนะ
แต่เวลาอยู่ด้วยกัน เขาจะจดจำทุกรายละเอียด วันนี้ปากสีซีดไปนะ กินข้าวน้อยจัง กินอันนี้ไหม เธอชอบไม่ใช่เหรอ อะไรประมาณนี้ค่ะ