เรื่องนี้ผมเคยโพสไปเเล้ว เเต่ขออนุญาตโพสใหม่นะครับเพราะยูสนั้นผมจะเลิกเล่นเเล้ว
ผมขอบอกก่อนเลยนะครับว้าผมเป็นเกย์. ผมนิสัยขี้รำคาญ รักอิสระ. ผมอยุ่ปี3คับเเฟนกะลังจะเข้าปี1 ผมกะเเฟนคบกันถึงตอนนี้ก็ปีนิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆละคับ. เริ่มจาก. ตอนเราคุยกันเเรกๆนะครับ เวลาคุยกันคือ3ทุ่มครับ คือผมไปงานบายเนียร์ ซึ่งปกติของปาร์ตี้อ่ะครับก้อต้องมีสังสรรค์มีเสียงดังเป็นธรรมดา เเล้วมันเกินเวลา3ทุ่ม เขาก็โทรมาเเล้วไม่พอใจว่ามันเกิน3ทุ่มเเล้วทำไมงานยังไม่เสร็จซักที ผมก็อธิบายไปเเล้วเขาก็ไม่ค่อยจะรับฟัง ขนาดตอนอาบน้ำเขายังไห้เผมเอาโทรศัพเข้าไปด้วยเพื่อไปคุยตอนอาบน้ำ ถ้าผมไม่เอาเข้าเขาก็มางอลเเละไม่พอใจผมอีก เเล้วผมทำงานในสภานักศึกษาของมหาวิทยาลัยด้วยทำให้ผมอาจจะไม่มีเวลาไห้เขาหรือมีเวลาไห้เขาน้อย(ซึ่งก็จะเป็นเฉพาะตอนมีงาน)เวลาที่ผมเข้าทำงานเขาก็จะไม่พอใจ ผมเคยจัดต้อนรับการประชุมของ11หมาวิทยาลัยซึ่งผมต้องเตรียมทั้งเอกสารต่างเเละสถานที่ทำให้ช่วงนั้นผมต้องกลับห้อง23:00-1:00น เกือบทุกวันเขาก็จะไม่พอใจเพราะเกินเวลาคุยเเล้ว เขาก้อจะไห้ผมใส่หูฟังเพื่อคุยกะเขาตลอด เเต่บางทีผมก็ไม่ทำเพราะผมคิดว่ามันไม่ไช่เรื่องในขณะที่คนอื่นทำงานเรากลับมาคุยโทรศัพท์. ผมก็ดูจากคนที่ทำงานกับผมนะครับหลายๆคนก็มีแฟนเเต่ไม่มีใครมีปัญหาเลย(ยกเว้นผม)ผมก็เคยถามแฟนผมนะครับว่าทำไมคนอื่นบอกเเฟนว่าทำงานเเฟนก็เข้าใจอาจจะมีโทรคุยกันบ้างนานไครั้งเเต่ไม่ไช่ตลอดการทำงานแบบผม เขาก็จะบอกว่าเเล้วเขาทำเเบบนั้นเพราะเขารักกันจิงเหรอเขาคบกันนานยังหละ เขาทำเเบบนั้นเขาไม่ได้รักกันจิงหรอกไม่เห็นเป็นห่วงกันผมก็ทำอะไรไม่ได้เลยตอบปัดๆยอมๆไปเรื่องจะได้จบๆเพราะผมลำคาญ มีอยู่ครั้งหนึ่งผมไปอบรม ช่วงพักเบรก ผมทักเฟสบุคเขาไปว่าตอนนี้พักเบรกนะ เเล้วผมก็บอกเขาว่าผมไปฉี่เเปปหนึ่งเเล้วผมก็เก็บโทรศัพท์ไป ผมก็ไปรอเข้าห้องน้ำ พอฉี่เสร็จผมจะบอกเขาว่าผมจะเข้าอบรมเเล้วเเต่ผมเห็นข้อความเขาว่า"ทักมาเเล้วหายทีหลังก็ไม่ต้องทะกมานะฉี่นานไปนะ" ผม"ก็บอกเสดก็เก็บโทรศัพท์เลยเเล้วก็ไปรอฉี่" เขา " นี่ๆส่งข้อความมาเเล้วเก็บโทรศัพท์เลยรึไงไม่รอไห้ตอบก่อนรึไงเเล้วที่บอกว่าไปฉี่ก้อไม่ฉี่เเล้วไปรอทำไมพูดไม่เป็นคำพูดบอกว่าฉี่ก็ต้องฉี่ไม่ไช่บอกฉี่เเล้วไปรอ" ผม " จะไห้รอไปเล่นไปไช่มะจะไห้เอาโทรศัพท์ไปเล่นด้วยไช่มะะ" เขาก็พูดไปต่างๆน่ๆจนผมผิด. เเล้วธรรมดาของการอบรมก็เลิกประมาณ22:00-22:30เขาไม่จะโทรมาเเล้วไม่พอใจไส่ ผมก็อธิบายไห้ฟังเเล้วเเต่เขาก็ไม่ค่อยฟังจนเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมห้อง รูมเมทของผมเอือมละอา เเล้วเรื่องโซเชี่ยลเนี่ยก็วุ่นวายมาก มีผู้ชายเเอดมา ถูกใจ หรือทักเฟสผมมาเนี่ยก็เป็นเรื่องใหญ่ พอมีคนทักเขามาเขาก็จะบอกว่าก้อเเค่ทักมาไม่ได้คุยด้วยซักหน่อย(คือเขามีรหัสเหสผม)บางทีเวลาว่างผมจะคุยกับเพื่อนมั่งก็ไม่ได้เช่นเวลารอเรียนหรือช่วงเวลาว่างๆที่ผมอยู่กับเพื่อนๆถ้าผมคุยกะเพื่อนหรือใครก็ตามในเฟสบุคเขาก็จะทักผมมาละว่า. ว่างเหรอ มีเน็ตเเล้วทำไมไม่ทักมา หรือผมโพสเฟสบุคก็ไม่ได้หาว่าผมโพสได้เเล้วทำไมไม่มาโพสหน้าวอลเขาบ้าง เเล้วตอนโทรคุยกันผมเ้ชทกะเพื่อนหรือโพสอะไรก็ตามก็มีปัญหา เขาก็จะบอกว่าคุยกะเขาเเล้วไปโพสไปคุยกะคนอื่นเพื่ออะไรเเต่ในขณะที่เขาทำได้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันปกติผมจะโพสเเบบขำๆเช่น ถึงหน้าจะเหมือนโจรเเต่หัวใจอ่อนโยนดังจุดซ่อนเร้น เเค่นี้ก็มีปัญหา หาว่าผมอ่อยคนนู้นคนนี้มั่งเเหละ หาว่ามีเนตเเล้วไม่ยอมไปโพสไห้เขามั่งเเหละ ผมเลยเบื่อเเละไม่อยากเข้าไปเล่นเฟสบุค. ซึ่งผมก็อยากมีเวลาส่วนตัวมั่งเขาก็จะบอกว่าเเล้วตอนอยุ่มอนี่ไม่ส่วนตัวเหรอเราคุยกันตลอดเวลาเหรอ นี่ยังไห้ส่วนตัวไม่พอเหรอ มีเเต่ผมที่ไม่มีเวลาไห้เขา. เวลาผมไปไหนเขาจะไห้ผมโทรรายงานตลอดหรือไม่เขาก็จะโทรจิกผมตลอด เลิกเรียนก็ต้องโทรบอก กลับหอก็ต้องโทรบอก ถึงหอก็ต้องโทรบอก จะไปตลาด ถึงตลาด กลับจากตลาด ถึงห้อง ต้องโทรบอกหมด บางทีไปไหนเเล้วต้องไปอีกที่หนึ่งเเบบกระทันหันพอผมโทรบอกเขาว่าจะไปอีกที่เขาหก้อจะอารมเสียเเล้วบอกผมว่ากุว่าเเล้วเเหละพอไห้ออกไปข้างนอกทีไรวุ่นวายทุกที เเล้วที่บอกว่าจะไปอีกที่หนึ่งอ่ะจิงไรู้มานานเเล้วไช่มะ ผมก็งง ทั้งๆที่พอรูก็บอกเลยกลับหาว่ารู้เเล้วไม่ยอมบอก จนผมทนไม่ไหวไปมีความรู้สึกดีๆกับน้องคนหนึ่งที่รู้จักกันตั้งเเต่ผมอยุ่ ม. 3 เเล้วเขาก็รอผมมาตลอด5ปีถึงตอนนี้ก็6ปีละ. ผมก็บอกเลิกเเฟนผมไปแต่เขาก็ไม่ยอมเลิก ผมจึงต้องทนๆต่อไป. ในบางทีผมไปช่วยงานบุญหรือไปทำบุญกับเพื่อน. เขาก็จะไม่ค่อยพอใจ เเละยิ่งถ้าเกินเวลาคุยละก็ถึงจะเป็นงานบุญเขาก็โวยวายซึ่งมันก็ไม่ไช่เรื่อง. ล่าสุดนี่ผมไปอบรมที่สัตหีบ เขาถามว่า"นอนกับใคร" ผม "นอนกับน้องชื่อ... เป็นผู้ชาย" เขา " ทำไมต้องนอนกับผู้ชาย ไปอบรมนอนกับผู้หญิงไม่ได้รึไง" ผม. "อบรมที่ไหนเขาไห้ผู้หญิงกะผู้ชายนอนด้วยกัน" เขา "อาจารย์คิดไม่ได้รึไง เด็กมันโตๆกันเเล้ว มึนไม่ทำอะไรกันหรอก บลาๆๆๆๆๆ" เขาก็พูดจนผมผิดอยู่ดี เเล้วเขาชอบหาว่าผมไม่ยอมเปลี่ยนนิสัยอะไรเลย ทั้งๆที้ผมเปลี่ยนเยอะมากิน พอผมบอกว่าผมเปลี่ย เขาก็จะถามว่าเปลี่ยนเหรอเปลี่ยนอะไรหละทำไมเขาไม่เห็นอะไรเลยหละ(คนรอบตัวผมจะรู้ว่าผมเปลี่ยนไปเยอะเเค่ไหน) เขาชอบหาว่าผมขวนทะเลาะ ทั้งๆที่ผมไม่ได้ชวนเลย เเล้วเวลาเขาถามอะไรผมก็ตอบไปเเล้วขาชอบมาบอกว่าขอความจริงด้วยทำไมไม่พูดความจริง. หรือบางทีเขาก็ถามอะไรซ้ำๆๆๆๆหรือรู้เเล้วก็ยังจะถาม. ซึ่งถ้าพูดความจริงอะไรไปเเล้วอีกฝ่ายหนึ่งไม่เชื่อเเล้วมาถามเซ้าซี้ผมจะโมโห จุดมี้มั้งที่เขาหาว่าผมชวนละเลาะ เขาเคยบอกว่าอยากไห้ผมไปเป็นเขาดูเเล้วจะรู้ว่าเขารู้สึกยังไงผมก็บอกว่าอยากไห้เขามาเป็นผมเหมือนกันเเล้วจะรู้ว่าผมรุ้สึกยังไงเขาจะก็จะเเบบรู้สึกอะไร. ทำไมเทอมันไม่รุ้สึกอะไรหรอก คือไม่ว่าผมจะทะอะไร จะพูดอะไรผมก็ผิด ขนาดเขาทำผิดผมยังผิดเลย คนรอบข้างผมก็ถามว่าผมทนได้ยังไงทำไมไม่เลิกไปเลยผมก็ไม่รุ้ตัวเองเหมือนกันว่าทนได้ยังไง. เรื่องเลิกอ่าผมบอกเลิกเขาไป3รอบละ เเต่เขาไม่เลิกกะผม. ผมไม่รุ้จะทำไงดี อึดอัด. จะทำอะไรที่เป็นตัวเองก็ทำไม่ได้.
เอาอีกเเล้วววว วันที่13/3/59. ผมจะไปงานบายเนียเเต่เขาจะไม่ไห้ผมไป เขาบอกว่าถ้าไปก้อกลับดึกอีกเลยไม่อยากไห้ไป ผมก็รั้นจนได้ไป เขาก็ไม่พอใจเเล้วบอกว่างั้นงานเริ่มไห้โทรมา จะกินไห้โทรมา จะไปไหนไห้โทรมา เเล้วเขาก็บอกว่าห้ามถ่ายรูป (ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้อยุ่เเล้ว)ผมก็บอกเขาไปว่าทำไม่ได้หรอก เพราะยังไงสายรหัสต้องลากไปถ่ายรูปอยู่เเล้ว. เเต่เขาก็ไม่ฟัง พอถึงเวลาก็เป็นยังงั้นจริงๆส่ยรหัสลากผมไปถ่ายรูป(จะไม่ถ่ายก็ไม่ได้ เข้าใจไช่ป่ะครับ). พอถึงตอนเช้าพี่สายรหัสเเท็กรูปมาให้เขาก็โทรมาเเล้วไม่พอใจว่า ถ่ายรูปทำไม กูเดาไม่มีผิดว่าต้องถ่ายรูป เเหมเเล้วถ่ายรูปกับผู้ชายประกบข้างเลยนะ ชอบละสิกูว่าเเล้วถึงได้ถ่าย(พี่รหัสเป็นผู้ชาย บัดดี้สายเป็นทอม ผมก็เคยบอกเขาไปหลายครั้งเเล้ว) ผมก็เลยบอกเขาไปว่าเป็นบัดดี้กับพี่รหัสเขาก็ไม่พอใจเเล้วยกประเด็นอื่นขึ้นมาพูดว่าผมเเต่งตัวจัดเต็มจะไปอ่อยใครว่าเเล้วทำไมถึงจะต้องไปงานไห้ได้(ผมใส่ผ้าใบ เกงยีน เสื้อเชิ้ต. ผมไม่เซต ในตีมงานเเฟนซี นี่ผมจัดเต็มเหรอครับ??) พอบ่ายๆก็ยังไม่หยุดทะเลาะ ผมก็บอกเขาไปว่าผมจะไปเรียนเเล้ว เขาก็ไม่พอใจบอกผมว่าไม่ต้องวางระหว่างไปมอก็ไม่ต้องวาง อันนี้ผมก็พอทำได้เลยไม่ขัดอะไร พอถึงห้องเรียนเเล้วผมก็บอกว่าผมจะเรียนเเล้ว(ตอนนั้น อ. อยุ่ในห้องเเล้ว). เขาก็ถามจะเรียนอะไรยังคุยไม่จบเลย ผมก็ทำเสียงจิงจังว่าจะเรียนเเล้วววววว ผมไม่ได้ฟังอะไรผมก็วางไปเขาก็โทรมาอีก ผมก็พูดเหมือนเดิมเเล้วก็วางไป. เขาโทรมาอีกผมก็ไม่รับ. พอตอนเย็นๆก็คุยกันเเบบไม่ค่อยพอใจ เขาโทรมาเพราะโทรศัพท์ผมไม่มีตัง พอคุยกันจนตังเขาหมดเขาก็ฉุกเฉินมาเรื่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็บอกไปเเล้วว่าตังผมหมด พอผมจะอาบน้ำ เขาก็จะไห้ผมเอาโทรศัพท์เข้าไปด้วย(ซึ่งไม่รุ้ว่าทำเพื่อ??). ผมบอกว่าไม่เอาเพราะเเบตเหลือเเค่24%. เขาก็ไม่พอใจ ผมก็เลยปัดๆไป เลยเอาเขาไห้มันจบๆไปกะว่าเเบตหมดก็เเค่เครื่องดับ พออาบเส็ดเขาก็พูดนู่นนี่ไม่พอใจหาว่าผมผิดนู่นผิดนี่. ผมก็ไม่พอใจเเล้วบอกว่าอย่าเยอะนะอย่าไห้ทนไม่ไหวนะไม่งั้นกุเลิกเเน่(ตอนนั้นโมโหมาก). เขาก็บอกว่าทนไม่ไหวอะไรกุทำอะไรผิดเหรอถึงต้องทน ก็ไม่เลิกอ่ะ
15/3/59
17:00 น. โดยประมาน. ผมโทรหาเขาบอกว่าผมเลิกเรียนเเล้ว ผมก็บอกเขาว่าผมจะไปซ้อมออกค่าย(คือเหบือเวลาอีกเเค่อาทิตย์เดียวยังไม่ได้ซ้อมเลย). ผมก็เลยรีบ ผมบอกเขาไปว่าตะกลับห้องตอนไหนไม่รู้ เพราะไม่รู้ตะเลิกซ้อมกี่โมง. ผมก็พูดด้วยความรีบมากๆว่า เดี๋ยวไปซ้อมก้อนเเึ่นี้เเหละๆๆๆๆ เขาก็ถามว่าเเค่นี้อะไร ผมก็บอกว่ารีบๆไปซ้อม เเค่นี้เเหละ(คือคนอื่นพร้อมกันหมดเเล้ว เเล้สก็กำลังจะซ้อมกันเเล้วเหลือผมอยู่คนเดียว) เขาก็โทรมาอีก ผมก็บอกว่ารีบเพื่อนรออยู่ว่างๆเดี๋ยวโทรไป เขาก็ไม่พอใจหาว่าผมอย่างนู้นอย่างนี้. เห้ออออ
ขอบคุณนะครับที่รับฟัง
บางคนอาจจะชอบก็ได้ เเต่สำหรับผมผมว่ามันเยอะไป
ใครมีเเฟนโคตรจะงี่เง่าเเบบผมมั่ง(ขอระบาย)
ผมขอบอกก่อนเลยนะครับว้าผมเป็นเกย์. ผมนิสัยขี้รำคาญ รักอิสระ. ผมอยุ่ปี3คับเเฟนกะลังจะเข้าปี1 ผมกะเเฟนคบกันถึงตอนนี้ก็ปีนิดๆๆๆๆๆๆๆๆๆละคับ. เริ่มจาก. ตอนเราคุยกันเเรกๆนะครับ เวลาคุยกันคือ3ทุ่มครับ คือผมไปงานบายเนียร์ ซึ่งปกติของปาร์ตี้อ่ะครับก้อต้องมีสังสรรค์มีเสียงดังเป็นธรรมดา เเล้วมันเกินเวลา3ทุ่ม เขาก็โทรมาเเล้วไม่พอใจว่ามันเกิน3ทุ่มเเล้วทำไมงานยังไม่เสร็จซักที ผมก็อธิบายไปเเล้วเขาก็ไม่ค่อยจะรับฟัง ขนาดตอนอาบน้ำเขายังไห้เผมเอาโทรศัพเข้าไปด้วยเพื่อไปคุยตอนอาบน้ำ ถ้าผมไม่เอาเข้าเขาก็มางอลเเละไม่พอใจผมอีก เเล้วผมทำงานในสภานักศึกษาของมหาวิทยาลัยด้วยทำให้ผมอาจจะไม่มีเวลาไห้เขาหรือมีเวลาไห้เขาน้อย(ซึ่งก็จะเป็นเฉพาะตอนมีงาน)เวลาที่ผมเข้าทำงานเขาก็จะไม่พอใจ ผมเคยจัดต้อนรับการประชุมของ11หมาวิทยาลัยซึ่งผมต้องเตรียมทั้งเอกสารต่างเเละสถานที่ทำให้ช่วงนั้นผมต้องกลับห้อง23:00-1:00น เกือบทุกวันเขาก็จะไม่พอใจเพราะเกินเวลาคุยเเล้ว เขาก้อจะไห้ผมใส่หูฟังเพื่อคุยกะเขาตลอด เเต่บางทีผมก็ไม่ทำเพราะผมคิดว่ามันไม่ไช่เรื่องในขณะที่คนอื่นทำงานเรากลับมาคุยโทรศัพท์. ผมก็ดูจากคนที่ทำงานกับผมนะครับหลายๆคนก็มีแฟนเเต่ไม่มีใครมีปัญหาเลย(ยกเว้นผม)ผมก็เคยถามแฟนผมนะครับว่าทำไมคนอื่นบอกเเฟนว่าทำงานเเฟนก็เข้าใจอาจจะมีโทรคุยกันบ้างนานไครั้งเเต่ไม่ไช่ตลอดการทำงานแบบผม เขาก็จะบอกว่าเเล้วเขาทำเเบบนั้นเพราะเขารักกันจิงเหรอเขาคบกันนานยังหละ เขาทำเเบบนั้นเขาไม่ได้รักกันจิงหรอกไม่เห็นเป็นห่วงกันผมก็ทำอะไรไม่ได้เลยตอบปัดๆยอมๆไปเรื่องจะได้จบๆเพราะผมลำคาญ มีอยู่ครั้งหนึ่งผมไปอบรม ช่วงพักเบรก ผมทักเฟสบุคเขาไปว่าตอนนี้พักเบรกนะ เเล้วผมก็บอกเขาว่าผมไปฉี่เเปปหนึ่งเเล้วผมก็เก็บโทรศัพท์ไป ผมก็ไปรอเข้าห้องน้ำ พอฉี่เสร็จผมจะบอกเขาว่าผมจะเข้าอบรมเเล้วเเต่ผมเห็นข้อความเขาว่า"ทักมาเเล้วหายทีหลังก็ไม่ต้องทะกมานะฉี่นานไปนะ" ผม"ก็บอกเสดก็เก็บโทรศัพท์เลยเเล้วก็ไปรอฉี่" เขา " นี่ๆส่งข้อความมาเเล้วเก็บโทรศัพท์เลยรึไงไม่รอไห้ตอบก่อนรึไงเเล้วที่บอกว่าไปฉี่ก้อไม่ฉี่เเล้วไปรอทำไมพูดไม่เป็นคำพูดบอกว่าฉี่ก็ต้องฉี่ไม่ไช่บอกฉี่เเล้วไปรอ" ผม " จะไห้รอไปเล่นไปไช่มะจะไห้เอาโทรศัพท์ไปเล่นด้วยไช่มะะ" เขาก็พูดไปต่างๆน่ๆจนผมผิด. เเล้วธรรมดาของการอบรมก็เลิกประมาณ22:00-22:30เขาไม่จะโทรมาเเล้วไม่พอใจไส่ ผมก็อธิบายไห้ฟังเเล้วเเต่เขาก็ไม่ค่อยฟังจนเพื่อนร่วมงาน เพื่อนร่วมห้อง รูมเมทของผมเอือมละอา เเล้วเรื่องโซเชี่ยลเนี่ยก็วุ่นวายมาก มีผู้ชายเเอดมา ถูกใจ หรือทักเฟสผมมาเนี่ยก็เป็นเรื่องใหญ่ พอมีคนทักเขามาเขาก็จะบอกว่าก้อเเค่ทักมาไม่ได้คุยด้วยซักหน่อย(คือเขามีรหัสเหสผม)บางทีเวลาว่างผมจะคุยกับเพื่อนมั่งก็ไม่ได้เช่นเวลารอเรียนหรือช่วงเวลาว่างๆที่ผมอยู่กับเพื่อนๆถ้าผมคุยกะเพื่อนหรือใครก็ตามในเฟสบุคเขาก็จะทักผมมาละว่า. ว่างเหรอ มีเน็ตเเล้วทำไมไม่ทักมา หรือผมโพสเฟสบุคก็ไม่ได้หาว่าผมโพสได้เเล้วทำไมไม่มาโพสหน้าวอลเขาบ้าง เเล้วตอนโทรคุยกันผมเ้ชทกะเพื่อนหรือโพสอะไรก็ตามก็มีปัญหา เขาก็จะบอกว่าคุยกะเขาเเล้วไปโพสไปคุยกะคนอื่นเพื่ออะไรเเต่ในขณะที่เขาทำได้ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันปกติผมจะโพสเเบบขำๆเช่น ถึงหน้าจะเหมือนโจรเเต่หัวใจอ่อนโยนดังจุดซ่อนเร้น เเค่นี้ก็มีปัญหา หาว่าผมอ่อยคนนู้นคนนี้มั่งเเหละ หาว่ามีเนตเเล้วไม่ยอมไปโพสไห้เขามั่งเเหละ ผมเลยเบื่อเเละไม่อยากเข้าไปเล่นเฟสบุค. ซึ่งผมก็อยากมีเวลาส่วนตัวมั่งเขาก็จะบอกว่าเเล้วตอนอยุ่มอนี่ไม่ส่วนตัวเหรอเราคุยกันตลอดเวลาเหรอ นี่ยังไห้ส่วนตัวไม่พอเหรอ มีเเต่ผมที่ไม่มีเวลาไห้เขา. เวลาผมไปไหนเขาจะไห้ผมโทรรายงานตลอดหรือไม่เขาก็จะโทรจิกผมตลอด เลิกเรียนก็ต้องโทรบอก กลับหอก็ต้องโทรบอก ถึงหอก็ต้องโทรบอก จะไปตลาด ถึงตลาด กลับจากตลาด ถึงห้อง ต้องโทรบอกหมด บางทีไปไหนเเล้วต้องไปอีกที่หนึ่งเเบบกระทันหันพอผมโทรบอกเขาว่าจะไปอีกที่เขาหก้อจะอารมเสียเเล้วบอกผมว่ากุว่าเเล้วเเหละพอไห้ออกไปข้างนอกทีไรวุ่นวายทุกที เเล้วที่บอกว่าจะไปอีกที่หนึ่งอ่ะจิงไรู้มานานเเล้วไช่มะ ผมก็งง ทั้งๆที่พอรูก็บอกเลยกลับหาว่ารู้เเล้วไม่ยอมบอก จนผมทนไม่ไหวไปมีความรู้สึกดีๆกับน้องคนหนึ่งที่รู้จักกันตั้งเเต่ผมอยุ่ ม. 3 เเล้วเขาก็รอผมมาตลอด5ปีถึงตอนนี้ก็6ปีละ. ผมก็บอกเลิกเเฟนผมไปแต่เขาก็ไม่ยอมเลิก ผมจึงต้องทนๆต่อไป. ในบางทีผมไปช่วยงานบุญหรือไปทำบุญกับเพื่อน. เขาก็จะไม่ค่อยพอใจ เเละยิ่งถ้าเกินเวลาคุยละก็ถึงจะเป็นงานบุญเขาก็โวยวายซึ่งมันก็ไม่ไช่เรื่อง. ล่าสุดนี่ผมไปอบรมที่สัตหีบ เขาถามว่า"นอนกับใคร" ผม "นอนกับน้องชื่อ... เป็นผู้ชาย" เขา " ทำไมต้องนอนกับผู้ชาย ไปอบรมนอนกับผู้หญิงไม่ได้รึไง" ผม. "อบรมที่ไหนเขาไห้ผู้หญิงกะผู้ชายนอนด้วยกัน" เขา "อาจารย์คิดไม่ได้รึไง เด็กมันโตๆกันเเล้ว มึนไม่ทำอะไรกันหรอก บลาๆๆๆๆๆ" เขาก็พูดจนผมผิดอยู่ดี เเล้วเขาชอบหาว่าผมไม่ยอมเปลี่ยนนิสัยอะไรเลย ทั้งๆที้ผมเปลี่ยนเยอะมากิน พอผมบอกว่าผมเปลี่ย เขาก็จะถามว่าเปลี่ยนเหรอเปลี่ยนอะไรหละทำไมเขาไม่เห็นอะไรเลยหละ(คนรอบตัวผมจะรู้ว่าผมเปลี่ยนไปเยอะเเค่ไหน) เขาชอบหาว่าผมขวนทะเลาะ ทั้งๆที่ผมไม่ได้ชวนเลย เเล้วเวลาเขาถามอะไรผมก็ตอบไปเเล้วขาชอบมาบอกว่าขอความจริงด้วยทำไมไม่พูดความจริง. หรือบางทีเขาก็ถามอะไรซ้ำๆๆๆๆหรือรู้เเล้วก็ยังจะถาม. ซึ่งถ้าพูดความจริงอะไรไปเเล้วอีกฝ่ายหนึ่งไม่เชื่อเเล้วมาถามเซ้าซี้ผมจะโมโห จุดมี้มั้งที่เขาหาว่าผมชวนละเลาะ เขาเคยบอกว่าอยากไห้ผมไปเป็นเขาดูเเล้วจะรู้ว่าเขารู้สึกยังไงผมก็บอกว่าอยากไห้เขามาเป็นผมเหมือนกันเเล้วจะรู้ว่าผมรุ้สึกยังไงเขาจะก็จะเเบบรู้สึกอะไร. ทำไมเทอมันไม่รุ้สึกอะไรหรอก คือไม่ว่าผมจะทะอะไร จะพูดอะไรผมก็ผิด ขนาดเขาทำผิดผมยังผิดเลย คนรอบข้างผมก็ถามว่าผมทนได้ยังไงทำไมไม่เลิกไปเลยผมก็ไม่รุ้ตัวเองเหมือนกันว่าทนได้ยังไง. เรื่องเลิกอ่าผมบอกเลิกเขาไป3รอบละ เเต่เขาไม่เลิกกะผม. ผมไม่รุ้จะทำไงดี อึดอัด. จะทำอะไรที่เป็นตัวเองก็ทำไม่ได้.
เอาอีกเเล้วววว วันที่13/3/59. ผมจะไปงานบายเนียเเต่เขาจะไม่ไห้ผมไป เขาบอกว่าถ้าไปก้อกลับดึกอีกเลยไม่อยากไห้ไป ผมก็รั้นจนได้ไป เขาก็ไม่พอใจเเล้วบอกว่างั้นงานเริ่มไห้โทรมา จะกินไห้โทรมา จะไปไหนไห้โทรมา เเล้วเขาก็บอกว่าห้ามถ่ายรูป (ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้อยุ่เเล้ว)ผมก็บอกเขาไปว่าทำไม่ได้หรอก เพราะยังไงสายรหัสต้องลากไปถ่ายรูปอยู่เเล้ว. เเต่เขาก็ไม่ฟัง พอถึงเวลาก็เป็นยังงั้นจริงๆส่ยรหัสลากผมไปถ่ายรูป(จะไม่ถ่ายก็ไม่ได้ เข้าใจไช่ป่ะครับ). พอถึงตอนเช้าพี่สายรหัสเเท็กรูปมาให้เขาก็โทรมาเเล้วไม่พอใจว่า ถ่ายรูปทำไม กูเดาไม่มีผิดว่าต้องถ่ายรูป เเหมเเล้วถ่ายรูปกับผู้ชายประกบข้างเลยนะ ชอบละสิกูว่าเเล้วถึงได้ถ่าย(พี่รหัสเป็นผู้ชาย บัดดี้สายเป็นทอม ผมก็เคยบอกเขาไปหลายครั้งเเล้ว) ผมก็เลยบอกเขาไปว่าเป็นบัดดี้กับพี่รหัสเขาก็ไม่พอใจเเล้วยกประเด็นอื่นขึ้นมาพูดว่าผมเเต่งตัวจัดเต็มจะไปอ่อยใครว่าเเล้วทำไมถึงจะต้องไปงานไห้ได้(ผมใส่ผ้าใบ เกงยีน เสื้อเชิ้ต. ผมไม่เซต ในตีมงานเเฟนซี นี่ผมจัดเต็มเหรอครับ??) พอบ่ายๆก็ยังไม่หยุดทะเลาะ ผมก็บอกเขาไปว่าผมจะไปเรียนเเล้ว เขาก็ไม่พอใจบอกผมว่าไม่ต้องวางระหว่างไปมอก็ไม่ต้องวาง อันนี้ผมก็พอทำได้เลยไม่ขัดอะไร พอถึงห้องเรียนเเล้วผมก็บอกว่าผมจะเรียนเเล้ว(ตอนนั้น อ. อยุ่ในห้องเเล้ว). เขาก็ถามจะเรียนอะไรยังคุยไม่จบเลย ผมก็ทำเสียงจิงจังว่าจะเรียนเเล้วววววว ผมไม่ได้ฟังอะไรผมก็วางไปเขาก็โทรมาอีก ผมก็พูดเหมือนเดิมเเล้วก็วางไป. เขาโทรมาอีกผมก็ไม่รับ. พอตอนเย็นๆก็คุยกันเเบบไม่ค่อยพอใจ เขาโทรมาเพราะโทรศัพท์ผมไม่มีตัง พอคุยกันจนตังเขาหมดเขาก็ฉุกเฉินมาเรื่อยๆ ทั้งๆที่ผมก็บอกไปเเล้วว่าตังผมหมด พอผมจะอาบน้ำ เขาก็จะไห้ผมเอาโทรศัพท์เข้าไปด้วย(ซึ่งไม่รุ้ว่าทำเพื่อ??). ผมบอกว่าไม่เอาเพราะเเบตเหลือเเค่24%. เขาก็ไม่พอใจ ผมก็เลยปัดๆไป เลยเอาเขาไห้มันจบๆไปกะว่าเเบตหมดก็เเค่เครื่องดับ พออาบเส็ดเขาก็พูดนู่นนี่ไม่พอใจหาว่าผมผิดนู่นผิดนี่. ผมก็ไม่พอใจเเล้วบอกว่าอย่าเยอะนะอย่าไห้ทนไม่ไหวนะไม่งั้นกุเลิกเเน่(ตอนนั้นโมโหมาก). เขาก็บอกว่าทนไม่ไหวอะไรกุทำอะไรผิดเหรอถึงต้องทน ก็ไม่เลิกอ่ะ
15/3/59
17:00 น. โดยประมาน. ผมโทรหาเขาบอกว่าผมเลิกเรียนเเล้ว ผมก็บอกเขาว่าผมจะไปซ้อมออกค่าย(คือเหบือเวลาอีกเเค่อาทิตย์เดียวยังไม่ได้ซ้อมเลย). ผมก็เลยรีบ ผมบอกเขาไปว่าตะกลับห้องตอนไหนไม่รู้ เพราะไม่รู้ตะเลิกซ้อมกี่โมง. ผมก็พูดด้วยความรีบมากๆว่า เดี๋ยวไปซ้อมก้อนเเึ่นี้เเหละๆๆๆๆ เขาก็ถามว่าเเค่นี้อะไร ผมก็บอกว่ารีบๆไปซ้อม เเค่นี้เเหละ(คือคนอื่นพร้อมกันหมดเเล้ว เเล้สก็กำลังจะซ้อมกันเเล้วเหลือผมอยู่คนเดียว) เขาก็โทรมาอีก ผมก็บอกว่ารีบเพื่อนรออยู่ว่างๆเดี๋ยวโทรไป เขาก็ไม่พอใจหาว่าผมอย่างนู้นอย่างนี้. เห้ออออ
ขอบคุณนะครับที่รับฟัง
บางคนอาจจะชอบก็ได้ เเต่สำหรับผมผมว่ามันเยอะไป