สวัสดีค่ะ ล็อคอินนี้ไม่ใช่เราเด้อ เรื่องของมันมีอยู่ว่า เมื่อสามปีที่แล้วเราก็เป็นนักเรียนนักศึกษาเหมือนทุกๆคน แต่ปีสุดท้ายที่อยู่ รร นั้น เราก็เริ่มรู้สึกแอบชอบอาจารย์คนหนี่ง
ไม่ขอบอกว่าวิชาอะไร รู้แค่เกี่ยวกับวิทย์ก็พอนะ
จริงๆก็เคยเห็นหน้ามาตั้งแต่ปีก่อนนี้นะ แต่เพิ่งมารู้สึกแอบชอบมันปีสุดท้ายนี่แหละ
ตอนแรกไม่เคยคิดว่าจะจริงจังนะ กะว่าแค่รุกให้เขารู้ด้วยความสนุก ไม่ได้หวังว่าเขาจะต้องมาชอบเรากลับ เราก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่น่าตาธรรมดามากๆ ไม่มีอะไรให้น่าสนใจ
แต่มาวันหนึ่ง วันนั้นเราลองแต่งหน้าไปรร เขาเห็นน่าเราและก็ชมว่า วันนี้สวยจัง แค่นั้นแหละ กูแต่งทุกวันเลยจร้า
แต่มันก็แค่นั้นแหละ มีบางครั้งที่เราแอบเข้าข้างตัวเอง แค่เห็นเค้าหันมายิ้มเวลาคุยกันก็คิดว่าเขายิ้มให้ คิดว่าเขามีใจ
แต่จริงๆมันไม่ใช่ มันเป็นไปไม่ได้ เขามีครอบครัว มีลูกแล้วนะค่ะ
หลังจากวันนั้นเราก็ทำไดแค่คอยดักเจอและดักทักทาย จนมาวันหนึ่งที่จะจบการศึกษา มีการจัดให้ไปเท่ยว รู้ไหมว่าวันนั้นที่เราได้ใกล้กัน หนูแอบซบไหล่คุณอย่างมีความสุข
แม้มันจะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แต่ระหว่างการเดินทางนั้นมีความสุขมาก และวันนั้นคือวันสุดท้ายที่เราได้พบกัน
ตอนนี้ก็ผ่านมาสามปีแล้ว แต่รู้อะไรไหม ว่าฝันถึงเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนถึงตอนนี้นับครั้งไม่ถ้วน
ถึงแม้ตอนนี้เราจะมีแฟนแล้ว แน่เราก็ยังมีบางทีที่เผลอใจไปคิดถึง (เรารักแฟนเรานะ จริงๆนะ555)
ที่มาตั้งกระทู้ไม่ใช่อะไรนะ แค่อยากให้รู้เผื่อเขาคนนั้นหลงมาอ่าน อยากจะบอกว่าทุกครั้งที่เห็นคุณมีความสุข หนูก็มีความสุขมากเช่นกัน
ขอบคุณที่สอนให้รู้ว่ารักโดยไม่หวังผลตอบแทนมันเป็นยังไง เวลาไหว้พระก็จะชอบ ขอเผื่อเขาตลอด ว่าขอให้เขามีความสุขมากๆ และทุกครั้งที่เห็นเรื่องราวของเขาผ่านหน้าฟีด เราก็ชอบยิ้มตามทั้งทีน้ำนามันไหลออกมาเอง
ถ้าคุณได้เข้ามาอ่านฉันอยากจะขอแค่สองเรื่อง สิ่งแรก คือรูปที่เคยถ่ายด้วยกันในโทรศ้พท์ของคุณ ถ้ารูปนั้นมันยังอยู่ หนูขอคืน เรื่องที่สอง ลบความทรงจำนี้ซะ ถือซะว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
มันคงจะดี ถ้าเราไม่เคยมาเจอกัน
สุดท้ายแล้ว ขอโทษ ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจเวลาไลน์ไปหา แต่รู้อะไรไหม แค่คำว่าคิดถึงที่คุณพิมพ์มา มันทำให้หนูเก็บเอาไปนอนฝันคร้งละหลายๆรอบ
มาระบาย ถ้าไม่ได้บอกใครสักคนคงจุกอกตาย คิดว่าจะลืมไปแล้ว แต่เมื่อสองคืนก่อนดันฝันติดกันสองคืน มันแย่นะ กับความรู้สึกที่ไม่อยากตื่นแต่ต้องตื่น555
#รักเขาข้างเดียว #เราไม่น่ารู้จักกันเลย
เมื่อการแอบรักมันจุกอกเกินจะเก็บไว้ 3ปีที่ผ่านมาไม่ช่วยอะไรเลย
ไม่ขอบอกว่าวิชาอะไร รู้แค่เกี่ยวกับวิทย์ก็พอนะ
จริงๆก็เคยเห็นหน้ามาตั้งแต่ปีก่อนนี้นะ แต่เพิ่งมารู้สึกแอบชอบมันปีสุดท้ายนี่แหละ
ตอนแรกไม่เคยคิดว่าจะจริงจังนะ กะว่าแค่รุกให้เขารู้ด้วยความสนุก ไม่ได้หวังว่าเขาจะต้องมาชอบเรากลับ เราก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่น่าตาธรรมดามากๆ ไม่มีอะไรให้น่าสนใจ
แต่มาวันหนึ่ง วันนั้นเราลองแต่งหน้าไปรร เขาเห็นน่าเราและก็ชมว่า วันนี้สวยจัง แค่นั้นแหละ กูแต่งทุกวันเลยจร้า
แต่มันก็แค่นั้นแหละ มีบางครั้งที่เราแอบเข้าข้างตัวเอง แค่เห็นเค้าหันมายิ้มเวลาคุยกันก็คิดว่าเขายิ้มให้ คิดว่าเขามีใจ
แต่จริงๆมันไม่ใช่ มันเป็นไปไม่ได้ เขามีครอบครัว มีลูกแล้วนะค่ะ
หลังจากวันนั้นเราก็ทำไดแค่คอยดักเจอและดักทักทาย จนมาวันหนึ่งที่จะจบการศึกษา มีการจัดให้ไปเท่ยว รู้ไหมว่าวันนั้นที่เราได้ใกล้กัน หนูแอบซบไหล่คุณอย่างมีความสุข
แม้มันจะเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แต่ระหว่างการเดินทางนั้นมีความสุขมาก และวันนั้นคือวันสุดท้ายที่เราได้พบกัน
ตอนนี้ก็ผ่านมาสามปีแล้ว แต่รู้อะไรไหม ว่าฝันถึงเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนถึงตอนนี้นับครั้งไม่ถ้วน
ถึงแม้ตอนนี้เราจะมีแฟนแล้ว แน่เราก็ยังมีบางทีที่เผลอใจไปคิดถึง (เรารักแฟนเรานะ จริงๆนะ555)
ที่มาตั้งกระทู้ไม่ใช่อะไรนะ แค่อยากให้รู้เผื่อเขาคนนั้นหลงมาอ่าน อยากจะบอกว่าทุกครั้งที่เห็นคุณมีความสุข หนูก็มีความสุขมากเช่นกัน
ขอบคุณที่สอนให้รู้ว่ารักโดยไม่หวังผลตอบแทนมันเป็นยังไง เวลาไหว้พระก็จะชอบ ขอเผื่อเขาตลอด ว่าขอให้เขามีความสุขมากๆ และทุกครั้งที่เห็นเรื่องราวของเขาผ่านหน้าฟีด เราก็ชอบยิ้มตามทั้งทีน้ำนามันไหลออกมาเอง
ถ้าคุณได้เข้ามาอ่านฉันอยากจะขอแค่สองเรื่อง สิ่งแรก คือรูปที่เคยถ่ายด้วยกันในโทรศ้พท์ของคุณ ถ้ารูปนั้นมันยังอยู่ หนูขอคืน เรื่องที่สอง ลบความทรงจำนี้ซะ ถือซะว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
มันคงจะดี ถ้าเราไม่เคยมาเจอกัน
สุดท้ายแล้ว ขอโทษ ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจเวลาไลน์ไปหา แต่รู้อะไรไหม แค่คำว่าคิดถึงที่คุณพิมพ์มา มันทำให้หนูเก็บเอาไปนอนฝันคร้งละหลายๆรอบ
มาระบาย ถ้าไม่ได้บอกใครสักคนคงจุกอกตาย คิดว่าจะลืมไปแล้ว แต่เมื่อสองคืนก่อนดันฝันติดกันสองคืน มันแย่นะ กับความรู้สึกที่ไม่อยากตื่นแต่ต้องตื่น555
#รักเขาข้างเดียว #เราไม่น่ารู้จักกันเลย