ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ บางทีเราเครียดๆ รู้สึกอยากร้องไห้แต่ไม่อยากร้องไห้คนเดียว
แล้วก็ไม่ได้อยากเล่าระบายให้ฟัง ขอแค่มีเพื่อนข้างๆเวลาเราร้องไห้เฉยๆอ่ะค่ะ

เรารู้แล้วก็คิดเสมอว่าเวลาแบบนี้เราต้องให้กำลังใจตัวเอง ที่ผ่านมาเราจะบอกตัวเองเสมอ
ว่า 'เรามาไกลขนาดนี้แล้ว จะท้อจะยอมแพ้ได้ไง' เราไม่เคยเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนที่ด้อยกว่า
แต่เราจะมองตัวเองในอดีตเสมอ ว่าเราพยายามมาได้ไกลขนาดนี้ แต่ก็นั่นแหละค่ะพูดอย่างเดียวมันก็ง่าย
จะบังคับให้ไม่ท้อไม่มีน้ำตาเลยมันก็ยากจริงๆ

ใครเคยเป็นแบบเราบ้างคะ