ไม่ได้ผ่านไปแถวโรงเรียนนานแล้ว โรงเรียนดูเปลี่ยนไปเยอะ ตึกสูงชั้น กางเขนบนหอธรรมมีไฟกระพริบด้วย หน้าโรงเรียนไม่มีรถเข็นขายขนมโตเกียวหรือถังน้ำแข็งที่เทน้ำหวานลงไปก็เป็นไอติมหลอดแล้ว

อยากกินของรสชาติตอนเด็กขึ้นมา เลยเดินไปอีกหน่อย ใกล้ๆวัดแขกมีร้านขนมปังชื่อดี.เค. เบเกอรี่ ร้านนี้ขนมปังอร่อยขึ้นชื่อเลย (ข้างๆมีอีกร้าน แต่ดีเคอร่อยกว่า) ของอร่อยขึ้นชื่อคือขนมปังหัวกะโหลกกับสังขยา

ซื้อกลับมานั่งกินที่โรงเรียน รปภ.จะมองแปลกๆก็ไม่สน ลมเย็นๆ กลิ่นโรงเรียน ขนมปังอร่อยๆ โหย ฟินมาก ยังอร่อยเหมือนเดิม นึกถึงตอนเด็กวิ่งเล่นเหนื่อยๆแล้วได้กินขนมที่แม่ซื้อให้ แต่เดี๋ยวก่อน ยังฟินไม่สุด เดี๋ยวจะบอกเคล็ดลับให้


ถ่ายโชว์ความหนานุ่มของขนมปัง ทานแบบทาสังขยาขนมปังต้องหนา รสชาติของขนมปังต้องได้มากกว่าเครื่องทาหน้า กลิ่นหอมของขนมปังอบใหม่ต้องมี
ต้องได้สัมผัสของความเหนียวนุ่มแต่กัดง่าย หาไม่ได้หรอกนะจากขนมปังในร้านสะดวกซื้อ จะมีก็แต่จากร้านเบเกอรี่ ซึ่งขนมปังของดีเคเบเกอรี่นี่เหมาะกับการกินคู่กับสังขยามาก


เคล็ดลับความอร่อยของการกินขนมปังสังขยา คือต้องทานแบบไร้วัฒนธรรม เด็กๆแบ่งกันกินหมุบหมับกับเพื่อน พับขนมปังแล้วจ้วงสังขยาในถ้วย สังขยาอย่างดีจะหอมหวานมัน เนื้อแน่นสัมผัสข้นละมุน แผ่นขนมปังต้องแข็งแรงพอจะสู้แรงต้านชำแรกตัวลงไปในเนื้อครีมได้ ดึงขึ้นแล้วมีสังขยาติดมาบ้างพอประมาณไม่หวานเกินไป เนื้อสังขยาข้นมันไม่ทำให้ขนมปังแฉะ

กินแบบนี้เลอะมือแน่นอน แต่อร่อยยิ่งขึ้นเพราะมีรสเค็มปะแล่มจากนิ้วมือด้วย


ใครผ่านไปแนะนำให้ลอง ร้านดี.เค.เบเกอรี่อยู่ใกล้วัดแขก เป็นร้านสองคูหา