เยอะหน่อยครับเเต่อยากให้คุณอ่านให้จบบบบ ขอบคุณครับบบ ถ้าลายตาผมอยากให้ข้ามไปอ่านที่ย่อหน้าสุดท้ายคือจุดประสงค์ของผม  ครับที่มาเขียนระบายยยยย ผมมาสมัครเป็นพาร์ททามครับเเต่สิ่งที่ต้องทำคืองานคนใช้ ซึ่งเเกล้งผมสารพัด ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงความโหดร้ายของคนครับ ครับสรุปให้โดยย่อ

           ผมเป็นเเค่เด็กคนนึงครับที่ต้องการหารายได้พิเศษ ลดภาระทางครอบครัว ผมได้ไปทำงานที่ร้านๆนึงครับ ไม่ขอเอ่ยนะครับ
    ว่าทำงานเกี่ยวกับอะไร เขาบอกกับผมว่าก็ช่วยลูกจ้างเขาทำงานตามที่ต้องการ เเละช่วยทำความสะอาด ผมก็รับได้ครับ เพราะก็เหมือน
    ทำงานโรงงานปกติทั่วไปที่ผมเคยทำ ก็คือ ทำงานในส่วนที่มีเเละทำความสะอาดก่อนเลิกงาน เเต่สิ่งที่ผมคิดกลับไม่ใช่ หลังจากตกลง
    ทำงานกับเขา เขาก็ให้ผมยกของจากที่นึงไปอีกที่ โดยที่ทางผ่านนั้นมันมีม่านกั้นครับเเต่เขาก็ไม่คิดจะช่วยผมเปิดครับ ผมต้องดิ้นรน
    ด้วยตนเองครับ เหมือนปลาพยายามออกจากเเห เขาก็ชี้ผมทำนู่นทำนี่ ผมโดนตำหนิตลอดครับบางทีเขาก็ไม่รับฟังเหตุผลเลย ที่วางของ
    มันไม่กว้างขนาดพอที่จะวางได้เขาก็จะให้ผมทำให้ได้ ผมเครียดมากนะครับ เขาใช้ผมทำทุกอย่างครับ ในขณะที่ผมช่วยลูกจ้างเขาทำงาน
    เขาก็เรียกผมเเทบ ตลอดเวลา ผมไปช้าเพราะทำงานที่เขาสั่งอยุ่เขาก็บอกผมว่า ต้องมาเดี๋ยวนี้ ผมรู้สึกว่าเกินไปนะ เคยทำงานโรงงาน
    ยังไม่เป้นเเบบนี้เราอยู่กันเหมือนครอบครัวหัวหน้าก็ไม่เคยจิกใช้เเบบนี้ครับ บอกก่อนนะครับผมเป้นคนหนักเบาเอาสู้ครับ งานหนักเเค่ไหน
    ยกของอะไรผมทำได้หมด เเต่สิ่งที่ผมรับไม่ได้คือการทำพฤติกรรมจิกหัวใช้เหมือนคนใช้ มันผิดลักษณะงานที่สมัครไปนะครับ
    เขาทำกับผมเกินไปมากๆครับ เเม้เเต่ประตูเขาเดินผมก็ต้องปิดให้ เขาบอกปิดสิ งานตอนเเรกบอกให้ทำเเบบนี้พออีกเด่ยวให้ทำเเบบนี้
    จนผมปวดหัวครับ พอผมโดนเร่งมากๆผมก็มีทำงานพลาดบ้างครับ เขาบอก "บอกเเล้วใช่ไหมทำไมยังทำเเบบนั้น" ผมนี่งงมากเลย
    เเละยังมีอีกรองเท้าของเขาที่จะใส่เข้าห้องน้ำ เขาบอก "อย่ามาเหยียบรองเท้าของเขานะไม่งั้นเธอจะต้องซัก เพราะเขาจะใส่เข้าห้องน้ำ"
    ผมงงหนักมากกกกก ทำไมเหยียดกันขนาดนี้ เเละเขาให้ผมไปช่วยถือของในรถครับ ผมก็เอามาผมเห็นว่าหมดเเล้วครับ เขาบอกไปช่วยสิ  
    ผมบอก "หมดเเล้วครับ" เขาว่าผม "รู้ได้ไงว่าหมดเเล้ว" ผมนี่เพลียจิตมากกกครับ ผมก็ฝืนใจทำงานนน เขาเรียกผมตลอดเวลาครับ
    ในขณะที่ผมทำงานอย่างอื่นอยู่ บางทีเขาสั่งผมก็งงครับมันอยู่ตรงไหนเพราะผมพึ่งมาครั้งเเรกเขาก็จะด่าผม เเละพอเขาให้ผมไปส่ง
    เขาที่รถ ผมก็ถือของเขาเป้นคนใช้เลยครับ เพื่อส่งเขา พอผมเปิดประตูรถเขาเพื่อจะเก็บเขาว่าผมอีกครับ "ใครสั่งให้เปิด เปิดทำไม "
    เขามองหน้าผม ผมนี่หน้าเสียเลยครับ จนผมต้องขอโทษ เขาบอกเปิดท้ายรถสิ ผมก็เปิดเเต่ผมเปิดรถของเขาไม่เป็นครับ
    เพราะที่จับยกมันจะอยู่ตรงไหนผมก็ไม่ทราบบยี่ห้อนี้ เขาบอก "เปิดสิ เเละทีหลังถ้ายังไม่สั่งอย่าพึ่งทำ" ผมนี่หน้าเสียเลย พอตอนบ่าย
    ครับ เขากลับเข้ามาอีกรอบ ผมเดินนำเขาครับหลังจากช่วยถือของ เขาบอก"จะเดินนำเขาทำไมถ้านู่นี่นั่นหละ
    ไม่ขอลงลายละเอียดนะครับ"  ผมก็มาทำงานต่อ เขาก็ยังคงเรียกผมตลอดเวลา ใช้ผมทำทุกอย่างง เขาบอกจะได้เก่งๆ เเต่คือผมเข้าใจนะ    
    ครับในส่วนของงาน ผมจะได้ทำเป็น เเต่การจิกหัวใช้เเบบเกินไปมันไม่ใช่ครับ เช่นการยื่นของให้ผู้ที่นั่งอยู่ใกล้เขา เขาต้องเรียกผมซึ่งทำงานอยู่
    เพื่อมาหยิบไปให้อีกคน ผมว่ามันเกินไปครับ เขาให้ผมเป็นเหมือนเเขนขาของเขาครับ ทุกอย่างหยิบของที่อยุ่ใกล้ตัวก็ต้องให้ผมทำ
    มันเกินไปครับในชีวิตผมไม่เคยเจอคนเเบบนี้ นึกว่ามีเเต่ในละคร เเกล้งผมได้ชัดเจนมากครับ เห็นผมเป็นเด็กเเกล้งผมเกินไป
     กดขี่เกินไป ผมมาทำงานพาร์ททามครับไม่ใช่คนใช้ เขาเข้าใจผิดหรือเปล่า เขาซื้อเครื่องดื่มให้ผมกินครับผมไม่อยากกินหรอกครับ
     ผมก็ยกมือขอบคุณ เขาบอกเเค่นี้ จะไหว้ทำไม ผมงงหนักมากกกกกกกกก ผมทำงานไปผมเเอบร้องไห้ครับ ว่าเห้ยชีวิตเรา
     ต้องมาทำงานโดนใช้กดขี่เเกล้งขนาดนี้หรอวะเพื่อเงินเเค่นี้ ทำงานอย่างอื่นก็ได้เท่านี้ไปทำอันนั้นดีกว่าไหม สบายใจกว่าเยอะ
     เขาก็จะสั่งผมไม่หยุดครับ เพราะผมหยุดพักบางช่วง เขาก็จะสั่งให้ไปทำนู่นนี่ตลอดเวลา พอเรียกก็ต้องมาเดี๋ยวนี้ คือ ให้ผมทำอันนั้นอยู่    
     ไหมมม เเล้วเรียกตลอดเวลา ผมโกรธนะครับพูดตรงๆ ไม่เคยเจอไงในชีวิต ผมก็กัดฟันทำครับให้จบวันผมคิดว่าเราอดทนนะ
     เค้าก็เรียกผมครับให้หยิบของงที่อยู่ใต้โต๊ะเขา บอกให้เลื่อนออกมา ผมก็เลื่อนออกมา เขาว่าผม "นี่ไมไ่ด้เอาออกทางนั้น ให้ผมขยับ
     ออกมาอีกทาง" ผมก็ทำครับเขาก็บอก "ออกมาอีก ออกมาอีก " ซึ่งในความคิดผมนะครับถ้าเขาก้มเพื่อใช้มือตัวเอง เพื่อหยิบออก
     มาเองจะง่ายกว่าไหมครับ ผมต้องขยับจนเขาจะพอใจครับ เพื่อที่เข้าจะก้มมือลงไปหยิบได้พอดี ผมโกรธมากมันเหมือนในละครเวลา
     โดนเเกล้งอะ ผมก็ไปทำงานต่อครับ เวลาเขาสั่งให้ผมทำงานซ้อนกันหลายๆอย่างซึ่งผมสามารถ จัดการกับมันได้ครับคือระวหว่าง
     รออันนี้ผมก็ทำอันนั้นได้ครับ ผมก็โดนเค้าด่า ครับ ผมก้งงหนักมากกอีกเช่นกัน ผมก็อดทน ทั้งๆที่โคตรโมโหเเต่ก็พูดครับตลอด
     ทำงานช่วยคนงานเขาอยู่ก็เรียกอีกละ พอให้ผมทำความสะอาดก็ให้ผมเอาถุงซึ่งเล็กมากกกกก มาเก็บขยะ ด่าผมอีกครับ"บอกให้เทเลย"
    คืออยากจะด่ากลับมากครับ ถุงเล็กจะให้เทยังไง เขาตามสั่งถูกระเบียบนิ้ว เก็บตรงนู้นตรงนี้ ผมเห้นว่ามีขยะอีกเลยเอาถุงมาจะเก้บเพิ่ม
    เขาด่าผมอีก "จะเอาถุงมาทำไม" ผมเลยบอก ตรงนั้นมีขยะครับ เขาให้เช็ดโต๊ะ ผมก็พยายามบิดผ้าจนหมาดเเต่เรื่องปกติ ที่มันยัง
   ไม่เเห้งก็ต้องมีคราบน้ำ ที่โต๊ะ เขาด่าผมครับ "ทำไมมีคราบ ตรงนั้นอะเช็ดสิ วางอันนี้ให้ตรงด้วย " ผมนี่เเบบโหววไรวะเนียยย
    รอให้เเห้งไหมมมมมมมม พอเราเอาผ้าไปซักเรียกเราอีกละ คือกะจะไม่ไห้หายใจครับ หน้าผมก็ไม่ไหวเเล้วนะเอาตรงๆ
    เคยทำโรงงานพี่หัวหน้าเขาถามเลยเห้ยไหวไหมพักก่อนก็ได้ นี่คือไม่ไห้หยุดเลยครับ พอเขาจะกลับ ผมส่งเขาที่รถ
     เขาให้คนงานเขาถือเเค่นิดเดียวครับ ผมให้ถือเเบบทุกอย่าง เขาบอกคนงานไม่ให้ช่วย ผมถือจนถึงรถเขาบอกให้เก็บผมก็ไม่มีมืออะครับ
    จะเปิดก็ไม่ได้ผมก็ต้องหนีบกับรักเเร้เขาบอกอย่าหนีบกับรักเเร้ เห็นไม่ของเขาเอียง โดนเขาด่าอีกครับ ผมเเทบจะเอาปากคาบเเล้วครับ
    คิดดู ไม่คิดจะหยิบเองไปวางทีท้ายรถ เขาคงคิดว่าเขามีเงินจะทำอะไรก็ได้ คือความมีน้ำใจมันไม่เกี่ยวกับมีเงิน ไม่มีเงินครับ
    ตอนนั้นผมตัดสินใจครับผมจะทำเเค่วันนี้พอ ผมก้ไปทำงานต่อครับ นึกถึงเเต่พฤติกรรมของเขาครับ ที่ไม่ไห้คนงานช่วยผม เเกล้งผมเกินไป  
    บางอย่างต้องรีบส่งลูกค้าครับ เเทนที่จะให้คนงานช่วยให้ผมทำครับ ความใจร้ายของเขา ทำนู่นนี่โดนด่าตลอดครับ ทั้งๆที่ผมทำ
    เเบบนั้นเพราะมันมีเหตุผล เช่น ที่มันไม่พอ ถุงมันเล็ก ผมทำอันนี้อยู่เเต่เรียกเด่ยวนี้ ด่าผมอีก คือมันเกินไปครับ กดขี่มากเกินไป ใช้งานเกิน
   กว่าที่บอกลายละเอียดตอนเเรกครับ เเค่ช่วยคนงานทำ เเละทำความสะอาด เเต่นี่ผมต้องเป็นเเขนขาของเขาด้วยครับ ดีนะครับผมไม่ต้อง
   ไปล้างก้นให้เขาเวลาเข้าห้องน้ำ บางอย่างผมคิดว่าเขาควรจะทำเองครับ อย่างที่เล่าไป ปิดประตู ต้องเรียกผมปิด เดินชนของตกต้อง
    เรียกผมไปเก็บ ไม่เคยช่วยไรผมเลยครับ ทั้งๆที่ร่างกายผมไม่ไหว ไม่เคยสนใจ เเละตอนเขาใช้ผมไปซื้อของให้พอผมกลับมานึกว่า
   จะให้เอาไปไห้คนนั้น เขาบอกใครให้เงินเธอ เเล้วเธอต้องให้ใคร ผมนี่เเบบอะไรวะเนี่ยยย พาร์ทไทม์หรือคนใช้ ห้องน้ำเข้าห้องนี้
   ไม่ได้นะ เพราะเขาเข้า อันนู้นไม่ได้อันนี้ไม่ได้ ดูถูกกันมากอะ ไม่มีความเป็นมนุษย์เลยครับ เเกล้งผมชัดเจนน ผมนี่น้ำตาคลอเลยครับ
   ผมก็อดกลั้นไว้ ยังบอกผมอีกนะให้มาทำวันนู้นนด้วยผมนึกในใจไม่ทำเเล้วละ พอใกล้เสร็จงาน ผมก็รีบทำครับ ผมก็ไหว้
   คนในครอบครัวเขา คนในครอบครัวเขาก็พูดว่า "ไม่ต้องไหว้หรอก" ผมงงมากครับคนมีเงินมารยาทเป็นเเบบนี้หรอเนี่ย
    ใช้ผมเป้นคนใช้เลย มันเกินไปไหมครับทุกคนนน
                    

                        ผมอยากจะบอกคนที่มีเงินเเละเป็นเจ้านายคนทั้งหลายนะครับ "ไม่ว่าคนเราจะสูงศักดิ์รวยหรือจนเเค่ไหน ทุกคนล้วนมีจิตใจมีความรู้สึก เเละที่สำคัญมีความเป็นคนเหมือนกันครับ" เวลาคุณใช้ให้เขาทำงานคุณต้องใช้ใจ ครับ ต้องดูด้วยว่ามันเหมาะสมไหมเกินไปหรือเปล่าอยู่ในหลักความพอดีครับ ไม่ใช่พอมีเงินก็ใช้อำนาจของเงินรังเเกคนที่ไม่มีทางสู้ เพียงเพราะคุณเป็นนายจ้าง ผมเข้าใจนะครับนายจ้างทุกคนไม่ได้มีนิสัยเเบบนี้ทุกคน เเต่ผมเเค่อยากระบายครับ ว่าเงินไม่ใช่อำนาจทุกอย่างใช้เงินอย่างมีสติครับ คุณไม่รุ้หรอกเขาเจ็บปวดเเค่ไหนกับการกระทำของคุณ คุณอาจจะสนุกอาจจะสะใจกับความบ้าอำนาจ เเต่ลองนึกถึงจิตใจคนอื่นดูนะครับ ถ้าลูกหลานคุณโดนละจะรู้สึกอย่างไร ตอนเเรกเวลาผมเห็นคนอื่นโดนกดขี่ผมเเค่รุ้สึกว่า เห้ยทำเเเบบนั้นกับเขาได้ยังไงวะ ไม่ถูกนะ เเต่พอมาวันนี้ผมเป็นผู้เจ็บปวดเองครับ ผมเลยเข้าใจอย่างถ่องเเท้ครับ เเละผมก็เสียใจทำไมเจอคนเเบบนี้ นึกว่ามีเเค่ในละคร ผมเป็นเด็กเเต่ผมก็เรียนรู้จากกระทำ ถ้าอันไหนเราไม่ชอบอย่าไปทำกับคนอื่น อันไหนไม่ถูกต้องผมก็ไม่ทำ ผมนึกถึงจิตใจของผู้อื่นเสมอ มาเจอคนเเบบนี้ผมเกลียดครับ ขอร้องละครับลองเอาใจเขามาใส่ใจเราครับ ที่บางทีมีข่าวอาชญากรรมจากลูกจ้าง ก็อาจจะเป็นเพราะการกดขี่ ทำร้ายจิตใจ เขาถูกกดดันจนไม่มีทางจะรับไหว เเต่ผมมีสติเเละมีความคิดครับ ผมจึงไม่ขอทำงานกับคนเเบบนี้ครับ งานหนักผมทำไหวครับเเต่การทำร้ายจิตใจกดดันเเบบจิกหัวใช้เป็นขี้ข้า มันเกินไปครับ ผมมาสมัครเป็นพาร์ทไทม์ครับ ไม่ใช่คนใช้ ขอบคุณสำหรับการรับฟังครับบบ อยากให้สังคมพัฒนาขึ้นครับ จาก เด็กคนนึงที่เเค่อยากหารายได้ช่วยครอบครัวครับ