"สังขละบุรี" ทำไม? ภาพถ่าย 28 ใบนี้ ถึงทำให้ผมรักเมืองนี้ By หมีน้อยย^^

ก็ต่อจาก 2-3 กระทู้ที่แล้วว ผมก็ได้ไปเจอรีวิหนึ่งในอินเตอร์เน็ตมาเกี่ยวกับเมืองสังขละบุรี ในใจรู้แค่ว่าเมืองนี้ โคตรไกล นั่งรถจากกรุงเทพไปก็รวม 6 ชม. แต่นักท่องเที่ยวก็หลั่งไหลกันไปเยอะมาก เพราะอะไรล่ะ ผมเลยตัดสินใจจองตั๋ว บขส คืนนั้นเลย แล้วเดินทางในวันรุ่งขึ้นไปมัน 2 วันแหละ เดินทางอีก 1 วัน เป็น 3 วัน พร้อมชวนเพื่อนไปอีก 1 คน ระหว่างทางก็เปิด Shutterstock ดูว่าเขามาสังขละ เขาถ่ายอะไรกัน ก็ได้ภาพนใจมาเยอะแยะ พอเหยียบพื้นสังขละแค่นั้นแหละ ฟ้าปิด -*- ไอเราก็นึกในใจว่า เอ้ออคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง ยังไงการถ่ายภาพก็เปนเรื่องของดวง แต่แล้วทำไมมันดวงซวยขนาดนี้ฟร้าาา ฟ้าดันปิดตลอดทริปเลยยย จากในใจอยากถ่ายสะพานมอญสวยๆ ชมวิวพระอาทิตย์ขึ้นพระอาิทตย์ตก ก็โดนลบล้างด้วยหมอกควันไปสะหมด เลยมีความคิดว่า อยากถ่ายพอสแทรด แต่ก็นะเพื่อนที่มาด้วยมันก็ดันเป็น ผช แล้วจะถ่ายอะไรล่ะ คงสงสัยล่ะสิว่าผมจะถ่ายอะไร ได้แต่คิดแล้วก็สงสัยยยย หันไปเห็นเด็กมอญนั่งเล่นกันเลยเกิด ไอเดียขึ้นมา ถ้าเราถ่ายพอสแทรด แต่เราใส่เรื่องราวมันเข้าไปละ มันจะได้ไหม ยังไง จะเกิดอะไรขึ้น อันนี้ไม่ลองไม่รู้ เป็นครั้งแรกที่คิดแบบ นี้ ถ่ายแบบนี้ เป็นไงเป็นกัน......


ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่เมืองงง สังขละบุรี อิ้อิ้


ที่นี่ก็เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่คนมากันเยอะมาก นั่นคือวัดจมน้ำนั่นเอง ถือว่าเป็นแลนด์มากสำคัญมากของที่นี่ ในหน้าแล้งจะปรากฏตัววิหารให้เห็นสามารถเดินเข้าไปได้ แต่ในหน้าน้ำนั่นวัดนี้จะจม จะเหลือให้เห็นแค่หอระฆัง โหววว อะไรจะขนาดน้านน


เด็กมอญสองคนนี้ก็บ้าจี้ถ่ายรูปกะเราอย่างไม่หยุดหย่อนเลยย


อ้อลืมบอกไปอย่างนึง เด็กมอญที่นี่จะทำหน้าที่เป็นไกด์คอยบอกเรื่องราวความเป็นมาให้เรากันครับ ดูแล้วก็เหลือเชื่อใช่ไหม แต่เด็กๆที่นี่สามารถเป็นไกด์ได้ทุกคนนะครับ 5555


ภาพด้านบนก็เป็นทางเข้าวิหารครับ โดยหน้าทางเข้านั้นก็จะมีไกด์ตัวน้อยคอยแนะนำเราไปพลางๆ


นี่คือหอระฆังที่ จขกท พูดถึงในเวลาที่น้ำมาก จะเห็นหอนี้โผล่อยู่หอเดียวเลย


เฮฮาาตามภาษาเด็กมอญ ผมฟังไม่รู้เรื่องงงง 5555


ด้วยความน่ารักของเด็กๆที่นี่ ทำให้ผมนั้นรู้สึกเริ่มชอบที่สังขละบุรีขึ้นมาแล้วสิ


ก่อนจะออกเรือไปที่ต่อไป น้องฝากบอกว่า อย่าลืมมาเที่ยวกันเยอะๆนะครับบบบบบ


กลับมาที่สะพานมอญกันครับ หรือสะพานไม้อุตตมานุสรณ์ เป็นสะพานไม้ที่ยาวเป็นอันดับสองครับ รองจากสะพานอูเบ็งในพม่า


ยามเย็นกับสะพานที่นี่ก็ดูสวยไปอีกแบบนะครับบ


และไฮไลท์ของสะพานนี้ที่ขาดไปไม่ได้เลยครับคือ พี่มืดนักกระโดดน้ำแห่งสะพานมอญครับ ^^


ทุกๆวันตอนเย็นๆพี่มืดจะกระโดดน้ำลงจากสะพานครับ เพื่อแลกกับเงินบริจาคไปช่วยเด็กๆยากไร้ในถิ่นกันดารครับผม ผมได้มีโอกาสพูดคุยกับพี่มืด พี่เขาบอกว่ากระโดดมาแล้ว 13 ปีเชียวนะ และได้พี่เขานี่แหละนำทางไปเที่ยวมากมายเลยย 555


เด็กน้อยชุดแดงในสะพานมอญ ตะโกนให้ผมถ่ายรูปให้เขาหน่อย ผมก็จัดให้ครับ 5555


แสงยามโพล้เพล้กับสะพานมอญ ก็ดูแปลกตาไปอีกแบบนะ


รุ่งเช้าวัดใหม่ เราก็ไปทำบุญกันที่วัดวังวิเวการามครับ มาถึงก็เห็นบรรยากาศการทำวัตรเช้าของ พระภิกษูสงฆ์ของที่นี่


ถือว่าเป็นการโชคดีมากๆ ตอนช่วงผมไป มีการบวชสามเณรพอดี ก็ได้เห็นความน่ารักของเณรน้อยกันไป 55555


จากการวิเคราะห์ของผมแล้ว ชาวมอญให้การสำคัญกับพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก สังเกตุได้ว่า เมื่อพระบิณฑบาตรผ่านหน้าบ้าน ชาวมอญแทบทุกบ้านจะออกมาใส่บาตร ทำให้ผมรู้สึกชอบในวิถีของชาวมอญข้อนี้มากๆครับ




นี่ก็เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ของที่นี่ ก่อนที่จะตักบาตรชาวมอญจะมีการยกบาตรขึ้นหัวเพื่ออธิษฐานก่อนจะใส่บาตรเสมอ



บางคนก็ลงนั่งลงกับพื้นเลยครับ ผมเลยรู้สึกว่า อื้มมศาสนาพุทธสำหรับคนมอญนี่มีความสำคัญอย่างมากจริงๆ


เมื่อพระบิณฑบาตรผ่านริ่มแม่น้ำก็ให้อารมณ์ไปอีกแบบบครับ


คนในหมู่บ้านบอกผมว่า เมื่อก่อนถนนเส้นนี้เป็นดินลูกรัง แต่เวลาพระท่านบิณฑบาตร จะเจ็บเท้าครับ เลยเทคอนกรีตสะเลย


อีกใบสำหรับความน่ารักของเณรน้อยครับผม


จากเณรน้อยไปดูหลวงพี่กันบ้างครับ 5555


สุดท้ายใบแถมครับ กับทางช้างเผือก @สังขละบุรี 555
    



     จะเห็นได้ว่า เสน่ห?ของเมืองเมืองนี้นั้นมีอะไรอยู่มากมายครับ ทั้งที่อยู่ในรูปภาพและที่ผมยังไม่รู้ ช่างภาพอย่างพวกเราก็มีหน้าที่เก็บภาพครับ เก็บไว้เป็นความทรงจำแล้วนำมาถ่ายทอดให้กับผู้อื่นได้ชม ภาพบางภาพอาจจะไม่ได้สวยหรือเลิศเลออะไรมาก แต่ภาพทุกภาพผมคิดว่ามันมีเรื่องราว วิถีชีวิตของคนสังขละบุรี ที่เป็นเสน่ห์ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งไทยและเทศให้ไปชื่นชมที่นี่มากมายมหาศาล ถ้าผมมีโอกาศ ก็อยากจจะกลับไปที่นี่อีกครั้ง รู้สึกว่าคนที่นี่ให้การต้อนรับดีมากครับ ให้ความช่วยเหลือย่างจริงจัง จะบอกว่าเจ้าของร้านกาแฟพาผมขึ้นรถกระบะแว้นรอบเมืองสังขละด้วยแหละ อิอิ รีวิวนี้มันยังไม่เสร็จสมบูรณ์ครับ มันจะเสร็จสมบูรณ์ได้ก็ต่อเมื่อมีคนอื่นๆ เดินทางไปยลเสน่ห์ของเมืองนี้และเขียนมันต่อในรูปของ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใดก็ตาม ขอบคุณทุกท่านที่รับชมครับ


                                                     พูดคุยและติดตามผลงานของผมกันได้ที่ FB: พีรวัส คำคล้าย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่