พูดถึงรักเก่า:เราคบกันมาประมาณ3ปี เราเป็นคนตามเขาตาม ยอมเขาตลอด ทำให้ทุกอย่าง ตั้งแต่โทปลุกไปเรียน หาไรให้กิน ไปไหนโทบอกตลอด กลางคืนก้ไม่วางโทรศัพท์ มีประโยคนึงที่ผู้ใหญ่พูดกับเรา "เริ่มต้นยังไง ก้ต้องทำอย่างงั้น" มันก้จิงนะ เราเริ่มต้นที่ยอมเขาทุกอย่าง เราก้ทำแบบนี้ตลอดเวลาที่คบกัน ที่เคยคิดว่ามันเป็นหน้าที่ คือเราทำแล้วเขาสบายใจเราก้โอเค การที่เราทำอะไรแล้วจะรู้สึกดี เขาต้องทำกลับมาใช่ไม๊? มันถึงจะรู้สึกสำคัญบ้างอ่ะ เขาได้อิสระจากเราเต็มที่ ไปไหนไม่เคยห้าม เพราะถึงเราห้ามเขาก้ไป เราไม่อยากหาเรื่องทะเลาะกับเขา เราก้ให้ไป แต่เราทำไม่ได้ ไม่ไหนมาไหนถ้าไม่บอกก้เป็นเรื่องที่จะทะเลาะกันตลอด เขาเป็นคนไม่ยอมใคร เราก้เลือกที่จะทำให้เขาสบายใจ จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน จนทำให้เรากลายเป็นอะไรไม่รู้ต้องอยู่ในกรงตลอดเวลา ทำอะไรก้ไม่ได้ มันผิดไปหมด ตอนนี้เราเลิกกันหลายเดือนแล้ว เราเป็นคนบอกเลิกเอง ออกมาเอง มันเหนื่อยที่ไม่มีพื้นที่ส่วนตัวบ้างเลย เขาบอกเขาคิดได้แล้ว สำนึกแล้ว อยากกลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่เรากลัว กลัวการกลับไป กลัวว่าต้องกลับไปเจอปัญหาเดิมๆ แล้วต้องจบลงด้วยคำว่าเลิก
     พูดถึงรักใหม่:พอเราเลิกกับแฟนเก่า เฮิทอยู่นานเหมือนกันนะ จากนั้นเราก้ทำตัวอิสระ ไปไหนก้ไป ไม่ต้องแคร์ว่าต้องมาคอยบอกใคร ทำอะไรที่ไหนยังไง วันนึงก้มีคนเข้ามาคุยกับเรา เขาเป็นคนหน้าตาดี มีคนเข้าหาเยอะมาก แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงเลือกเข้ามาหาเรา แรกๆที่คุยกัน ไม่คิดเลยว่าเขาจะจิงจังกับเรา ด้วยหน้าตาเขาแล้วคนที่เข้าหาเขามีแต่สวยๆ เราก้คุยเรื่อยๆ ยังไม่กล้าเปิดใจเท่าไหร่ เพราะกลัวที่จะแย่อีก แต่เขากลับให้อิสระเราทุกอย่าง ไม่ห้าม ไม่จู้จี้ แต่จะคอยถามทำอะไร อยากไปไหนไม๊ เขาบอกจะเว้นระยะห่างไว้เพื่อให้คิดถึงกัน เราก้ไม่ตามเหมือนคนก่อนนะ อะไรที่เคยทำกับคนก่อน เราไม่กล้าที่จะมาทำกับคนนี้ เอาจิงๆเราก้ไม่อยากให้มันพังเหมือนที่ผ่านมาแหละ แต่การที่เราจะรักใครสักคนจิงๆ มันก้ต้องใช้เวลา ไม่ใช่เขาคนใหม่ไม่ดี แต่เรายังมีคนเก่าอยู่ทั้งหัวใจ แล้วเราควรจะเลือกเดินไปทางไหน ระหว่างเดินกลับไปซ่อมรักเก่ากับเสี่ยงเดินหน้ากับรักใหม่?