สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
เคยดูหนังฝรั่งเรื่องนึง ฉากเป็นเรื่องราวโบราณๆหน่อย ฝ่ายชายเคยหลงรักผู้หญิงสวยมีเสน่ห์ แต่ต้องแต่งงานกับสาวน้อยอ่อนหวานบอบบางเพราะครอบครัวต้องการ แต่ใจไม่เคยลืมรักครั้งแรก เคยนัดจะหนีตามกันด้วย แต่เหมือนผู้หญิงคิดได้ไม่มาตามนัด ฝ่ายชายเลยต้องแต่งงาน ตลอดชีวิตผู้ชายทำหน้าที่สามีอย่างดี ฝ่ายภรรยาในใจก็รู้ถึงรักครั้งแรกแต่ไม่เคยเอ่ยปากเรื่องนี้ซักครั้งในชีวิต เพราะสามีให้เกีรยติตัวเอง ภรรยาก็ทำหน้าที่ไม่มีขาดตกบกพร่อง มีลูก เลี้ยงลูกจนเติบโต จนเสียชิวิตอย่างสงบในบั้นปลาย ตอนแก่มากๆแล้ว ฝ่ายชายไปนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ ข้างหน้าต่างห้องของอดีตรักครั้งแรก ได้เห็นเพียงชายผ้าม่านหน้าต่างห้องเธอเท่านั้น นั่งจนพอใจก็ลุกกลับบ้าน ไม่เคยทักทายหรือพบเจอตลอดชีวิต
ในฐานะผู้หญิงคนนึง สามีคุณทำไม่ถูก ไม่ว่ารักครั้งเก่าเป็นเช่นไร วันนี้ผู้หญิงคนนึง อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมายี่สิบปี มีลูกเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่มาอย่างดี เขามีค่ามากกว่าผู้หญิงคนเก่ามากมายนัก การขอติดต่อผู้หญิงคนนั้นและข้อความในไลน์เป็นการไม่ให้เกีรยติภรรยาตัวเอง ไม่ให้เกียรติสามีผู้หญิงคนนั้นเลย
บอกตรงๆถ้าเป็นเรา เราจะให้เขาตัด วันนี้เขาเป็นสามีเรา เป็นพ่อของลูก เขาต้องรู้หน้าที่ จะมาคุยกับภรรยาคนอื่น กับรักครั้งเก่าแบบนี้ไม่ได้ สถานะพี่น้องมีได้ แต่คุยหรือนัดเจอไม่ได้ ถ้าเขายังอยากมีผู้หญิงคนนี้ในชีวิต เราก็คงต้องลดสถานะลง เหลือเพียงแต่พ่อแม่ของลูก ส่วนชีวิตส่วนตัวก็คงต้องของใครของมัน เขามีที่รักในใจได้ คุยกันนัดกินข้าวกันได้ เราก็คงมีได้บ้าง win-win ทั้งคู่
ในฐานะผู้หญิงคนนึง สามีคุณทำไม่ถูก ไม่ว่ารักครั้งเก่าเป็นเช่นไร วันนี้ผู้หญิงคนนึง อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมายี่สิบปี มีลูกเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่มาอย่างดี เขามีค่ามากกว่าผู้หญิงคนเก่ามากมายนัก การขอติดต่อผู้หญิงคนนั้นและข้อความในไลน์เป็นการไม่ให้เกีรยติภรรยาตัวเอง ไม่ให้เกียรติสามีผู้หญิงคนนั้นเลย
บอกตรงๆถ้าเป็นเรา เราจะให้เขาตัด วันนี้เขาเป็นสามีเรา เป็นพ่อของลูก เขาต้องรู้หน้าที่ จะมาคุยกับภรรยาคนอื่น กับรักครั้งเก่าแบบนี้ไม่ได้ สถานะพี่น้องมีได้ แต่คุยหรือนัดเจอไม่ได้ ถ้าเขายังอยากมีผู้หญิงคนนี้ในชีวิต เราก็คงต้องลดสถานะลง เหลือเพียงแต่พ่อแม่ของลูก ส่วนชีวิตส่วนตัวก็คงต้องของใครของมัน เขามีที่รักในใจได้ คุยกันนัดกินข้าวกันได้ เราก็คงมีได้บ้าง win-win ทั้งคู่
ความคิดเห็นที่ 54
ผมเป็นผู้ชาย และอาจอายุประสบการณ์ยังน้อยไปสำหรับกระทู้นี้
แต่ผมอ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกเศร้ามากคับ จขกท เสียเวลาครึ่งชีวิตไปกับคนที่ไม่ได้รักตัวเอง ผมเคยดูหนังแนว พระเอกกลับไปหารักแรกในความทรงจำ ผมก้ฟินไปกลับความรักนิรันดร์เลี่ยนๆของพระเอกนางเอก โดยไม่ได้ฉุดคิดเลยว่า คนที่พระเอกทิ้งมาเค้ารู้สึกยังไง มันต้องเจ็บปวดแค่ไหน แถม จขกท อายุเข้ามาประมานนี้แล้ว(ไม่ได้ว่าแก่นะคับ โอกาสได้เจอกับคนที่รักจริงๆคนอื่นก้น้อยมากแล้ว แปลว่า จขกท ต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักตัวเองไปตลอดชีวิตหรอคับ ผมว่าถ้าเปนผมคงเศร้ามาก ที่มีเค้าอยู่แต่ก้รู้สึกเหมือนไม่มี
ทำไมโลกมันโหดร้ายจังวะ!!
สำหรับ คห บนๆ ของผช บางคนที่บᶠᶦʳˢᵗอกว่า มันเปนเรื่องปกติ ถึงกับมีบางคนที่บอกว่า ประมาน อย่าโลภให้มาก แค่เค้าดูแลครอบครัวดี ก้พอแล้ว ผมบอกตรงๆว่าตกใจพอสมควร หรือว่าผมจะประสบการณ์น้อยเกินไป ผมเข้าใจว่าชีวิตคู่มีหลายเรื่องที่สำหรับไม่ใช่แค่ความรัก แต่ยังไงผมก้ว่ามันต้องมีความรักอยู่ดี ผมไม่ได้ว่า ความคิดพวกคุณถูกหรือผิดนะคับ ผมแค่จะบอกว่า
โตขึ้นผมจะไม่เปนแบบพวกคุณ
แต่ผมอ่านกระทู้นี้แล้วรู้สึกเศร้ามากคับ จขกท เสียเวลาครึ่งชีวิตไปกับคนที่ไม่ได้รักตัวเอง ผมเคยดูหนังแนว พระเอกกลับไปหารักแรกในความทรงจำ ผมก้ฟินไปกลับความรักนิรันดร์เลี่ยนๆของพระเอกนางเอก โดยไม่ได้ฉุดคิดเลยว่า คนที่พระเอกทิ้งมาเค้ารู้สึกยังไง มันต้องเจ็บปวดแค่ไหน แถม จขกท อายุเข้ามาประมานนี้แล้ว(ไม่ได้ว่าแก่นะคับ โอกาสได้เจอกับคนที่รักจริงๆคนอื่นก้น้อยมากแล้ว แปลว่า จขกท ต้องทนอยู่กับคนที่ไม่ได้รักตัวเองไปตลอดชีวิตหรอคับ ผมว่าถ้าเปนผมคงเศร้ามาก ที่มีเค้าอยู่แต่ก้รู้สึกเหมือนไม่มี
ทำไมโลกมันโหดร้ายจังวะ!!
สำหรับ คห บนๆ ของผช บางคนที่บᶠᶦʳˢᵗอกว่า มันเปนเรื่องปกติ ถึงกับมีบางคนที่บอกว่า ประมาน อย่าโลภให้มาก แค่เค้าดูแลครอบครัวดี ก้พอแล้ว ผมบอกตรงๆว่าตกใจพอสมควร หรือว่าผมจะประสบการณ์น้อยเกินไป ผมเข้าใจว่าชีวิตคู่มีหลายเรื่องที่สำหรับไม่ใช่แค่ความรัก แต่ยังไงผมก้ว่ามันต้องมีความรักอยู่ดี ผมไม่ได้ว่า ความคิดพวกคุณถูกหรือผิดนะคับ ผมแค่จะบอกว่า
โตขึ้นผมจะไม่เปนแบบพวกคุณ
ความคิดเห็นที่ 4
เราไม่รู้ว่า จขกท.ควรตัดสินใจอย่างไร อันนี้มันแล้วแต่คน
แต่สำหรับเรา เราไม่เอาหรอกค่ะสามีแบบนี้ ต่อให้มีลูกด้วยกันก็เถอะ เลี้ยงลูกมันก็แค่เหนื่อย แต่อยู่กับสามีแบบนี้ มันหมดกำลังใจอะ
ชีวิตยังอีกยาวไกล จะอยู่แบบนี้จนตายเหรอคะ คนอะไร ก็รู้อยู่ว่าตัวเองแต่งงานแล้ว มีลูกมีเมียต้องดูแล
แต่ทำตัวเหมือนคนแยกแยะไม่ได้ หักห้ามใจอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง แล้วมาพูดว่ามีคนอื่นในใจ พูดแบบนี้จะให้ภรรยาทำยังไง
อยู่มาตั้ง 20 ปี จะให้มาพังเอาตอนนี้ ไม่ได้สงสารลูกเลย ไร้สาระมากๆ ถ้าเป็นเรา เราไม่เสียเวลานะ
เรากับลูกจะเดินหน้าต่อไป แต่ถ้าผู้ชายยังอยากจมอยู่กับอดีตรักแสนหวานก็ทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ ไม่ใช่นางเอกนะคะ จะได้ทนจนจบเรื่อง
แต่สำหรับเรา เราไม่เอาหรอกค่ะสามีแบบนี้ ต่อให้มีลูกด้วยกันก็เถอะ เลี้ยงลูกมันก็แค่เหนื่อย แต่อยู่กับสามีแบบนี้ มันหมดกำลังใจอะ
ชีวิตยังอีกยาวไกล จะอยู่แบบนี้จนตายเหรอคะ คนอะไร ก็รู้อยู่ว่าตัวเองแต่งงานแล้ว มีลูกมีเมียต้องดูแล
แต่ทำตัวเหมือนคนแยกแยะไม่ได้ หักห้ามใจอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง แล้วมาพูดว่ามีคนอื่นในใจ พูดแบบนี้จะให้ภรรยาทำยังไง
อยู่มาตั้ง 20 ปี จะให้มาพังเอาตอนนี้ ไม่ได้สงสารลูกเลย ไร้สาระมากๆ ถ้าเป็นเรา เราไม่เสียเวลานะ
เรากับลูกจะเดินหน้าต่อไป แต่ถ้าผู้ชายยังอยากจมอยู่กับอดีตรักแสนหวานก็ทิ้งเอาไว้ตรงนั้นแหละ ไม่ใช่นางเอกนะคะ จะได้ทนจนจบเรื่อง
ความคิดเห็นที่ 1
แต่งงานกันมา 20 กว่าปี จนลูกเต้าโตกันแล้ว ไม่น่ามานั่งคิดระแวงเรื่องรักไม่รักกันได้อยู่อีกนะ
แต่... ขอตอบในฐานะที่เป็นผู้ชาย และ มีอะไรเหมือนแฟนคุณเป๊ะ แบบถอดแบบกันมาเลย ความคิดก็ดันเหมือนกันจนน่าตกใจยังกะถอดแบบกันมา คือมีรักที่ซ่อนเร้นในหัวใจกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กาลเวลาไม่สามารถลบเลือนได้ เป็นความรักที่ไม่สมหวัง แต่จบกันด้วยดีด้วยเหตุผลบางประการเหมือนกัน และ มีความต้องการถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอเหมือนกัน และ คิดว่าต่อให้แก่ตัวไปจนอายุ 50 ปี 60 ปี ความรู้สึกนี้ก็น่าจะยังคงอยู่ในใจไม่มีวันหายไป
ก็ไม่รู้ทำไม ถ้าให้เดาคงเป็นปมจากความรักสุดซึ้งสมัยวัยหนุ่มสาวที่ไม่สมหวังแต่จบลงด้วยความรัก ไม่ได้โกรธ เกลียด กัน มันเลยคาอยู่อย่างนั้น ในโลกแห่งความฝันนิรันดร์ที่ไม่มีทางเป็นจริง
ขณะเดียวกันชีวิตจริงคนเราก็ต้องดำเนินต่อไป ต้องแต่งงานมีครอบครังมีลูกมีเต้า โดยรับผิดชอบครอบครัวดี ดูแลลูกเมียไม่ได้ขาดตกบกพร่อง ถามว่ารักผู้หญิงที่แต่งงานด้วยไหม คิดว่า "ไม่" แต่แรก ผู้ชายแบบนี้ไม่สามารถรักใครหลายคนได้พร้อมๆกัน คงมีแต่ความปรารถนาดี ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ในความเป็นจริง และความรักในรูปแบบความห่วงใยอาทรในฐานะสามีให้แก่ภรรยาและลูกเมีย แต่ความรักที่ลึกซึ้งแบบหนุ่มสาวถูกแช่แข็งไปกับรักเก่าแล้ว
ก็คงมีไม่น้อยละมั้งคนประเภท รักแท้มีเพียงได้ครั้งเดียว แต่ทีนี้ก็ต้องพิจารณาภาพรวมว่า คุณได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการจากเขาแล้วยกเว้น หัวใจรักเท่านั้นเอง ถ้ารู้จักพอ ไม่คิดจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเขาเองก็คงไม่ได้คิดจะนอกกาย หรือสร้างปัญหาให้ครอบครัวแน่นอน
มองอีกมุมเหมือนโหดร้าย ที่คุณไม่รักฉันแล้วมาแต่งงานสร้างครอบครัวกับฉันทำไม แต่ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ซับซ้อนและไม่สมบูรณ์แบบ ไม่มีใครได้ทุกอย่าง มีส่วนที่ได้ และ ส่วนที่ไม่ได้ เหมือนกันทุกคน ทั้งเขา และ คุณ
แต่... ขอตอบในฐานะที่เป็นผู้ชาย และ มีอะไรเหมือนแฟนคุณเป๊ะ แบบถอดแบบกันมาเลย ความคิดก็ดันเหมือนกันจนน่าตกใจยังกะถอดแบบกันมา คือมีรักที่ซ่อนเร้นในหัวใจกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่กาลเวลาไม่สามารถลบเลือนได้ เป็นความรักที่ไม่สมหวัง แต่จบกันด้วยดีด้วยเหตุผลบางประการเหมือนกัน และ มีความต้องการถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอเหมือนกัน และ คิดว่าต่อให้แก่ตัวไปจนอายุ 50 ปี 60 ปี ความรู้สึกนี้ก็น่าจะยังคงอยู่ในใจไม่มีวันหายไป
ก็ไม่รู้ทำไม ถ้าให้เดาคงเป็นปมจากความรักสุดซึ้งสมัยวัยหนุ่มสาวที่ไม่สมหวังแต่จบลงด้วยความรัก ไม่ได้โกรธ เกลียด กัน มันเลยคาอยู่อย่างนั้น ในโลกแห่งความฝันนิรันดร์ที่ไม่มีทางเป็นจริง
ขณะเดียวกันชีวิตจริงคนเราก็ต้องดำเนินต่อไป ต้องแต่งงานมีครอบครังมีลูกมีเต้า โดยรับผิดชอบครอบครัวดี ดูแลลูกเมียไม่ได้ขาดตกบกพร่อง ถามว่ารักผู้หญิงที่แต่งงานด้วยไหม คิดว่า "ไม่" แต่แรก ผู้ชายแบบนี้ไม่สามารถรักใครหลายคนได้พร้อมๆกัน คงมีแต่ความปรารถนาดี ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ในความเป็นจริง และความรักในรูปแบบความห่วงใยอาทรในฐานะสามีให้แก่ภรรยาและลูกเมีย แต่ความรักที่ลึกซึ้งแบบหนุ่มสาวถูกแช่แข็งไปกับรักเก่าแล้ว
ก็คงมีไม่น้อยละมั้งคนประเภท รักแท้มีเพียงได้ครั้งเดียว แต่ทีนี้ก็ต้องพิจารณาภาพรวมว่า คุณได้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการจากเขาแล้วยกเว้น หัวใจรักเท่านั้นเอง ถ้ารู้จักพอ ไม่คิดจะได้ทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเขาเองก็คงไม่ได้คิดจะนอกกาย หรือสร้างปัญหาให้ครอบครัวแน่นอน
มองอีกมุมเหมือนโหดร้าย ที่คุณไม่รักฉันแล้วมาแต่งงานสร้างครอบครัวกับฉันทำไม แต่ชีวิตก็อย่างนี้แหละ ซับซ้อนและไม่สมบูรณ์แบบ ไม่มีใครได้ทุกอย่าง มีส่วนที่ได้ และ ส่วนที่ไม่ได้ เหมือนกันทุกคน ทั้งเขา และ คุณ
แสดงความคิดเห็น
สามียังไม่ลืมรักครั้งแรก เริ่มเห็นพฤติกรรมห่วงหาอาลัย จะทำอย่างไรดีคะ
ทีนี้เข้าเรื่องนะคะ หลายปีก่อน น่าจะเกิน 10 ปีด้วยซ้ำ เคยเจอกระเป๋าสตางค์ใบเก่าสมัยที่เค้ายังวัยรุ่น ในนั้นมีรูปผู้หญิงคนหนึ่ง เค้าบอกเองว่าเป็นคนที่เค้ารักเป็นคนแรก ตั้งแต่สมัย มศ.3 (เดี๋ยวนี้ก็เทียบกับม.4 นะคะ) ก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะคิดว่าเป็นเรื่องอดีต สะกิดใจเล็กน้อยที่เค้ายังเก็บไว้แต่เพราะความเชื่อมั่นในตัวสามีก็คิดว่าไม่มีอะไร คือคิดว่าคนเราเปลี่ยนสถานะมาเป็นเพื่อนกันได้น่ะค่ะ จากนั้นก็รู้ว่าเค้ามีการติดต่อกันประปราย ถามข่าวคราวอะไรทำนองนี้ และทางฝ่ายผู้หญิงเองก็แต่งงานมีครอบครัวไปก่อนหน้าครอบครัวเราแล้วค่ะ
มาในช่วงสองเดือนมานี้เค้ามีการติดต่อกันมากขึ้น กินข้าวด้วยกัน ซึ่งบอกดิฉันมาตลอด ไม่ได้ระแวงอะไรเลยค่ะ เคยได้พบฝ่ายหญิงพร้อมกับสามีครั้งหนึ่ง ดูว่าไม่มีอะไร ฝ่ายหญิงเคยโทรมาเข้ามือถือสามี สามีก็ให้ดิฉันพูดด้วยและบอกว่า “กลัวว่าดิฉันจะระแวง” เคยให้ดิฉันอ่านไลน์ที่คุยกันด้วย ซึ่งจริงๆ แล้วในใจเราไม่เคยระแวงเลยค่ะ เค้ายังพูดว่ามันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ดิฉันก็บอกว่าดิฉันเข้าใจถึงความเป็นเพื่อนของเค้าค่ะ
เพิ่งมาสองสามวันนี้ละค่ะ ที่เปิดไลน์ของเค้าอ่าน แต่ข้อความที่พบมันทำให้ช็อค ชาไปหมด หัวนี่เหมือนโดนกระจกพุ่งลงมาใส่เป็นร้อยชิ้น เพราะข้อความที่สามีเขียนไปถึงฝ่ายหญิงมันบอกชัดเจนว่าเค้ารู้สึกยังไง มีความคิดถึง/ความห่วงใยสารพัด ขอไม่เล่าถึงข้อความเพราะแค่คิดเขียนมานี่ก็เจ็บมากแล้ว ส่วนทางฝ่ายหญิงไม่ชัดเจน เพราะเค้าบอกให้สามีดิฉันอยู่กับครอบครัวให้มากๆค่ะ ในข้อความนั้น ยังมีที่สามีบอกว่าจะลบ แต่เค้ายังไม่ได้ลบค่ะ
ดิฉันถามเรื่องนี้กับสามีในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่ไม่ได้นอนทั้งคืน เจ็บปวดรวดร้าวไปหมด คำตอบที่ได้คือเค้ายอมรับว่ายังมีผู้หญิงคนนั้นอยู่ในใจตลอดมา เคยมีความสัมพันธ์ถึงขึ้นลึกซึ้งแต่มีเหตุเข้าใจผิดเลยเลิกกันไป ดิฉันบอกเค้าว่ามันเจ็บที่ได้รู้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ยอมรับได้ว่าสามีตัวเองแบ่งใจให้คนอื่น แต่เค้าบอกว่าเค้าไม่ได้แบ่ง ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในใจเค้าอยู่แล้ว แต่เมื่อฝ่ายหญิงแต่งงานไปและเขามาพบดิฉันก็เหมือนเป็นคนใหม่ที่จะสร้างครอบครัวด้วยกัน ความรักที่ให้ดิฉันและครอบครัวยังคงมีอยู่อย่างเดิม เพียงแต่ในใจเค้ายังมีคนนี้อยู่เท่านั้น ดิฉันไม่เข้าใจ ดิฉันเองก็เคยมีรักครั้งแรกกับคนที่เป็นเพื่อนสมัยเรียน แต่เมื่อเลิกกันไป เหลือสถานะความเป็นเพื่อน ก็คงสถานะเพื่อนเอาไว้ได้ มีเหมือนกันที่แฟนเก่าดิฉันชวนไปกินข้าว แต่ดิฉันไม่ไปเพราะคิดถึงความไม่เหมาะสม ก็บอกเค้าไปอย่างนี้นะคะ แต่เค้าบอกว่า เค้าเป็นคนแบบนี้ซึ่งดิฉันเองก็น่าจะรู้ว่าเค้าเป็นคนมั่นคง เค้าบอกว่าเค้ากับฝ่ายหญิงก็ได้คุยกันแล้วในเรื่องนี้ ฝ่ายหญิงเองก็เป็นห่วงความรู้สึกของดิฉัน ในที่สุดเค้าเลยตกลงกันว่าจะให้เหลือแค่สถานะความเป็นพี่-น้อง เพื่อช่วยให้คำปรึกษา/คำแนะนำที่ดีต่อกัน และยังคุยกันว่าจะทำอย่างไรให้ดิฉันเข้าใจเรื่องนี้
คือถ้าเค้าคุยกันในสถานะเพื่อน จะไม่มีปัญหาค่ะ แต่จากที่อ่านมันมากกว่านั้น แล้วเค้ายังขอว่าอย่าให้เค้าตัดผู้หญิงคนนี้ออกไป เพราะเค้าเหลือคนที่เค้าคบได้จริงๆ อยู่แค่ไม่กี่คนในชีวิต เค้ายืนยันว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรที่เกินเลยในช่วงนี้เพราะต่างฝ่ายต่างก็มีวุฒิภาวะและนึกถึงครอบครัวกันค่ะ ดิฉันถามว่า ช่วงเวลาที่อยู่กับดิฉันมาไม่สามารถลบเลือนผู้หญิงคนนั้นไปได้เลยหรือ เค้าก็บอกว่า เค้าเป็นคนแบบนี้ รักแล้วรักเลย ดิฉันมึนงงที่สุด ตอบตัวเองไม่ได้เลยว่าแล้วจะให้ทำยังไง บอกเค้าไปว่า ถึงตอนนี้ความเชื่อมั่นและความรักสามีมันสั่นคลอนไปแล้ว เค้าบอกว่าเพื่อความสบายใจ เค้ากับผู้หญิงคนนี้จะถอยห่าง และขอคงสถานะพี่-น้อง ซึ่งเค้าจะพูดกันเอง แต่อย่าให้เค้าตัดคนนี้ออกไป แล้วมันคืออะไร แปลว่าเค้ายังเห็นความสำคัญของคนนี้มากกว่าดิฉันหรือ ดิฉันถามว่า ถ้าดิฉันยืนยันให้ตัดเค้าจะว่ายังไง เค้าบอกว่าถ้าให้ตัดก็ต้องตัด เค้าเลือกครอบครัวมาก่อนค่ะ ดิฉันเลยบอกไปว่า ดิฉันจะพยายามเข้าใจทั้งที่เป็นเรื่องที่เข้าใจยากมากๆ ตอนนี้จะลองดูเค้าซักระยะ ถ้าดิฉันจะให้เค้าตัดก็จะบอก หรือถ้าดิฉันเป็นฝ่ายขอยกมือยอมแพ้เสียเองก็จะบอกค่ะ
เมื่อคืนนี้ดิฉันก็คิดไปคิดมาหลายตลบ พยายามที่จะเข้าใจเค้าแต่มันก็เข้าใจยากมาก ยิ่งคิดเรื่องคำพูดที่เค้าคุยในไลน์มันก็ยังทำให้เจ็บ ทบทวนไปมา ระหว่างการทำความเข้าใจเพื่อพยุงให้ครอบครัวเดินต่อไปได้ นั่นหมายถึงการที่ดิฉันต้องยอมรับคนในอดีตว่ายังอยู่ในใจของเค้าได้ใช่ไหม ให้เหมือนกับว่าดิฉันไม่เคยเห็นไลน์ของเค้า แล้วมีความรัก ศรัทธา เชื่อมั่นสามีเหมือนเดิม กับความไม่เข้าใจที่ว่า ทำไมสามียังรักคนนี้ทั้งที่อยู่กับเรามานาน ความรักความดีที่เรามีต่อกันมันไม่สามารถลบผู้หญิงคนนี้ออกไปเลยหรือ อะไรจะเป็นประกันได้ว่าความสัมพันธ์นี้จะไม่พัฒนาต่อไปในอนาคต
ขอความเห็นจากเพื่อนๆ ในห้องนะคะ ว่าดิฉันควรทำอย่างไร นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนกระทู้ต้องขออภัยที่อาจวกวนไปบ้าง ขอขอบคุณอย่างยิ่งนะคะ