ขอชิงแปลบทวิเคราะห์เกมที่ 4 จาก gogameguru ก่อนล่ะครับ เนื่องจากยาวมาก คงต้องเป็นสองตอน
หลังจากความพ่ายแพ้ในสามเกมรวด โอกาสในการคว้าชัยชนะในเกม 5 กระดานนี้ก็สลายไป เป้าหมายที่ยังเหลืออยู่และความหวังของแฟนๆก็คือ เขาจะชนะได้อย่างน้อยหนึ่งกระดานก่อนการแข่งขันจะจบลง แต่โอกาสที่เขาจะทำได้ก็ดูเลือนรางเหลือเกิน จนกระทั่งในยามที่ทุกอย่างดูสิ้นหวัง เขาก็คว้ากระต่ายออกมาจากหมวกได้สำเร็จ!
จริงๆเขาไม่มีหมวกด้วยซ้ำ ลีเซดอลชนะเกมที่ 4 โดยดำยอมแพ้
แผนใหม่
เนื่องจากแพ้ไปแล้ว ภาระหนักอึ้งบนบ่าของเขาก็เบาลง แต่เขาเล่นได้อย่างมีอิสระมากขึ้น ลีริวิวเกมของเขากับผู้เล่นคนอื่นๆ มองหารอยโหว่ในเกราะอันแน่นหนาของ อัลฟ่าโกะ และในวันอาทิตย์ที่ 13 มีนาคม เขาก็มายังโรงแรมโฟว์ซีซั่น พร้อมจะลงทำศึกอีกครั้ง
แผนอามาชิ!
แผนทีลีเซดอลใช้ในครั้งนี้ เรียกว่าแผน อามาชิ(Amashi) ซึ่งเป็นแผนยุทธศาสตร์การเล่นสุดโต่งแบบหนึ่ง กล่าวโดยสรุป มันคือการกลับขั้วกับแผนที่ลีใช้ในวันก่อนๆ
ในเกมที่สาม ลี(ดำ)สร้างเขตอิทธิพลขนาดใหญ่ กวักมือท้าทายให้ อัลฟ่าโกะ เข้ามาโจมตี แม้จะเหมือนเป็นยุทธศาสตร์ที่ดีสำหรับดำ แต่ อัลฟ่าโกะ วางตำแหน่งตัวเองได้ดี ดีเกินไป มันปรับจากการตั้งรับเป็นการโต้กลับได้อย่างรวดเร็ว ในทางตรงข้าม เกมที่ 4 นี้ ลีพยายามเก็บพื้นที่แบบชัวร์ๆในมุมและขอบด้านข้าง และยอมยกอิทธิพลกลางกระดานให้อัลฟ่าโกะไป
ในขณะที่ลี(ขาว) ตุนคะแนนไว้ อัลฟ่าโกะมีการลงทุนที่ดูดีแต่ไม่แน่นอนในด้านบนและกลางกระดาน และลีจ้องจะโจมตีมัน
ถล่มตลาด
ทำไมลี เลือกแผนนี้?
เพราะว่าเรารู้จากสามเกมแรกว่า อัลฟ่าโกะนั้นประเมินโอกาสชนะได้ดีมาก และประเมินได้ดีกว่ามนุษย์ที่เก่งที่สุดด้วย ด้วยทักษะนี้ อัลฟ่าโกะ จัดการความเสี่ยงได้ดีกว่ามนุษย์จะทำได้ และชัดเจนว่ามันยอมรับการขาดทุนในบางช่วงได้ ตราบเท่าที่ชัยชนะยังอยู่ข้างมัน การเล่นแบบนี้ คล้ายกับกลยุทธมืออาชีพที่ชาวญี่ปุ่นมีชื่อเรียกว่าโซวบะ(Souba)ซึ่งแปลตรงตัวว่า "ราคาตลาด"
แนวคิดของมันก็คือ คุณยอมรับอะไรก็ได้ที่คิดว่า มัน "แฟร์" แทนที่จะทุ่มแทงกับโอกาสยากๆ อันใดโอกาสหนึ่ง
เกมแบบนี้มันนำไปสู่เกมสูสียาวนาน และพยายามเสาะหาความได้เปรียบเล็กๆน้อยๆ จากหลายๆการแลกเปลี่ยน และจบลงที่ชัยชนะในช่วงปลายเกม
จอร์น แฟนเบน(เข้าใจว่าเป็นคอลัมนิส) บอกว่าเหมือนการพยายามชนะจากการทำ อาบิทราจ(ค้ากำไร)
แน่ละ ว่านักเล่นหุ้นไม่มีโอกาสชนะต่อหน้า เทรดดิ้งอัลกอริทีมสมัยใหม่ในสถานการณ์แบบนี้ ดังนั้นเรากฌไม่ควรคาดหวังว่านักเล่นโกะจะทำได้เช่นเดียวกัน
สิ่งที่ลีพยายามทำ คือถ้าค้ากำไรสู้ไม่ได้ ก็ถล่มตลาดมันเลย
ทุ่มสุดตัว
เมื่อเก็บกำไรไว้มั่นคงแล้ว ลีโจมตีกลุ่มอิทธิพลของดำด้วย W40 ท้าทายอัลฟ่าโกะให้เข้าโจมตี จนกระทั่งถึง W48 ลีกระจายหมากทั่วไปหมดในพื้นที่อิทธิพลด้านบนของดำ
เขาไม่ได้คิดจะช่วยหมากใดหมากหนึ่ง เขาแค่ต้องการอยู่ในพื้นที่นี้ และทำลายการลงทุนของดำ สำหรับอัลฟ่าโกะ นี่เป็นการไร้เหตุผลอย่างมาก เพราะมันจ่ายพื้นที่ให้ลีไปเยอะเพื่ออิทธิพลในบริเวณนี้
แต่นี่คือสิ่งที่ลีต้องการ - ได้หมด หรือไม่ก็เจ๊งไปเลย ซึ่งความสามารถในการประเมินองค์รวมของอัลฟ่าโกะจะไม่ช่วยอะไร
อัลฟ่าโกะไม่มีทางเลือก มันต้องสู้ที่นี่ และต้องชนะ ไม่งั้นมันก็จะแพ้
โจมตีเบาๆ ในพื้นที่กว้าง
ถ้าอัลฟ่าโกะ โจมตีลีตรงๆ เขาคงจะดีใจ
มือระดับลี เอาตัวรอดการโจมตีตรงๆได้ง่ายมาก กลยุทธที่ดีกว่าคือ การโจมตีอ้อมๆ ขู่ว่าจะล้อมกลุ่มหมากที่บุกเข้ามาทั้งหมด และนั่นคือสิ่งที่มันทำ โดยการกดบ่าที่ B47 เป็นการกดลงบนหมากขาวที่ R11 โดยตรง และส่งการโจมตีกระทบกลุ่มหมากขาวด้านบนด้วย กลยุทธเดียวกับที่ลีใช้เมื่อวันวาน
หลังจากนั้นดำพยายามนำหน้าขาว ป้องกันไม่ให้กลุ่มทางขวาเชื่อมกับตรงกลางได้ กลยุทธนี้ดูดีจนถึง B67 โดยยอมสูญเสียสี่หมากด้านขวาไป และหลังจาก B69 อัลฟ่าโกะก็ขึ้นนำ
ปฏิเสธไม่แลกด้วย
แทนที่จะยอมรับการแลกเปลี่ยนนั้นโดยเล่น W70 ที่ O6 ลีตัดสินใจโจมตี อัลฟ่าโกะตั้งรับด้วย B71 ด้วยความมั่นใจที่จะบอกว่า "ข้าชนะแล้ว" แต่ลีตอบโต้จุดอ่อนของมันตั้งแต่ 72-76
ในขณะที่คอมเมนเตเตอร์เหมือนจะยอมรับว่าเกมจบลงแล้ว ทันใดนั้น ลีก็ทิ้ง "เทะสึจิ" ไม้ตายเด็ดลงมาที่ W78 ฉับพลันทันใด ตลาดหุ้นของอัลฟ่าโกะก็ถล่ม มันเห็นหุ้นร้อยดอลลาห์ของมันมีค่าเท่าเพนนี
เทะสึจิ เป็นกลยุทธประชิดตัวของโกะ ถ้าเรามองโกะเป็นศิลปะการต่อสู้ เทะสึจิ ก็คือการต่อสู้มือเปล่า มันเป็นการเดินหมากชาญฉลาดที่เสมือนเป็นศิลปะ
ผู้เล่นเก่งๆเห็นเทะสึจิในพริบตาจากการฝึกฝนและประสบการณ์ และ อัลฟ่าโกะ policy network ก็คงเหมือนกัน ไม่งั้นมันคงเล่นได้ไม่ดีขนาดนี้
แต่ไม่ใช่ทุก เทะสึจิ มีค่าเท่ากัน บางหมากใครๆก็รู้ บ้างก็ยากมาก แปลกประหลาด และแม้มืออาชีพก็มองข้าม
หมากของลี อยู่ในกลุ่มหลัง
บรรดามือโปรต่างมองไม่เห็นมัน หรือบ้างก็สงสัยแต่ไม่แน่ใจว่ามันทำงานอย่างไร
กู่ลี่เก้าดั้ง เพื่อนและ คู่แข่งของลี เซดอลให้คอมเมนต์มาจากจีนว่า ขาว 78 นี้คือ "หัตถ์เทวะ" เขามองไม่เห็นว่ามีตานี้อยู่ และชัดเจนว่า อัลฟ่าโกะ ก็ไม่เห็น
อัลฟ่าโกะหม้อน้ำระเบิด
หลังขาว 78ลงกระดาน พื้นที่ของดำด้านบนก็หมดคุณค่า ขาวมุดรอดออกมาได้ผ่านอุโมงค์ลับ และ 92 สร้าง มิไอ ที่ H14 และ J10(แปลว่าขาวเลือกเล่นได้)
หลังจากนั้นอัลฟ่าโกะ เล่นหมากแย่ๆติดกันตั้งแต่ 87-101
เราเคยคุยกันเรื่องหมากแย่ๆ ของอัลฟ่าโกะ แต่งวดนี้ไม่เหมือนเดิม
ในเกมที่ผ่านๆมา มันเล่นหมากแย่ๆ ตอนกำลังนำอยู่ เราบอกว่ามันแย่ เพราะมันเล่นได้ดีกว่านี้ แต่อัลฟ่าโกะมั่นใจว่าหมากแบบนี้จะทำให้มันชนะได้แบบชัวร์ๆ
แต่เกมนี้ไม่ใช่ มันห่วยเลย และทำให้เกมนี้มันไม่สามารถกลับมาได้
มันเป็นหมากที่คนจะเล่นเมื่อลืมไปว่าฝ่ายตรงข้ามก็ตอบโต้ได้ และมันทำลายรูปหมากของตัวเองไปด้วย หมากแย่ๆที่ไม่เล่นจะดีกว่า
เกมเล่นไปอีก 80 ตา และจบลงโดย อัลฟ่าโกะ ยอมแพ้ในที่สุด
ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของลีเซดอล ต่อหน้าเครื่องจักร!
แปลจาก
https://gogameguru.com/lee-sedol-defeats-alphago-masterful-comeback-game-4/
การกลับมาของลีเซดอล(1)
หลังจากความพ่ายแพ้ในสามเกมรวด โอกาสในการคว้าชัยชนะในเกม 5 กระดานนี้ก็สลายไป เป้าหมายที่ยังเหลืออยู่และความหวังของแฟนๆก็คือ เขาจะชนะได้อย่างน้อยหนึ่งกระดานก่อนการแข่งขันจะจบลง แต่โอกาสที่เขาจะทำได้ก็ดูเลือนรางเหลือเกิน จนกระทั่งในยามที่ทุกอย่างดูสิ้นหวัง เขาก็คว้ากระต่ายออกมาจากหมวกได้สำเร็จ!
จริงๆเขาไม่มีหมวกด้วยซ้ำ ลีเซดอลชนะเกมที่ 4 โดยดำยอมแพ้
แผนใหม่
เนื่องจากแพ้ไปแล้ว ภาระหนักอึ้งบนบ่าของเขาก็เบาลง แต่เขาเล่นได้อย่างมีอิสระมากขึ้น ลีริวิวเกมของเขากับผู้เล่นคนอื่นๆ มองหารอยโหว่ในเกราะอันแน่นหนาของ อัลฟ่าโกะ และในวันอาทิตย์ที่ 13 มีนาคม เขาก็มายังโรงแรมโฟว์ซีซั่น พร้อมจะลงทำศึกอีกครั้ง
แผนอามาชิ!
แผนทีลีเซดอลใช้ในครั้งนี้ เรียกว่าแผน อามาชิ(Amashi) ซึ่งเป็นแผนยุทธศาสตร์การเล่นสุดโต่งแบบหนึ่ง กล่าวโดยสรุป มันคือการกลับขั้วกับแผนที่ลีใช้ในวันก่อนๆ
ในเกมที่สาม ลี(ดำ)สร้างเขตอิทธิพลขนาดใหญ่ กวักมือท้าทายให้ อัลฟ่าโกะ เข้ามาโจมตี แม้จะเหมือนเป็นยุทธศาสตร์ที่ดีสำหรับดำ แต่ อัลฟ่าโกะ วางตำแหน่งตัวเองได้ดี ดีเกินไป มันปรับจากการตั้งรับเป็นการโต้กลับได้อย่างรวดเร็ว ในทางตรงข้าม เกมที่ 4 นี้ ลีพยายามเก็บพื้นที่แบบชัวร์ๆในมุมและขอบด้านข้าง และยอมยกอิทธิพลกลางกระดานให้อัลฟ่าโกะไป
ในขณะที่ลี(ขาว) ตุนคะแนนไว้ อัลฟ่าโกะมีการลงทุนที่ดูดีแต่ไม่แน่นอนในด้านบนและกลางกระดาน และลีจ้องจะโจมตีมัน
ถล่มตลาด
ทำไมลี เลือกแผนนี้?
เพราะว่าเรารู้จากสามเกมแรกว่า อัลฟ่าโกะนั้นประเมินโอกาสชนะได้ดีมาก และประเมินได้ดีกว่ามนุษย์ที่เก่งที่สุดด้วย ด้วยทักษะนี้ อัลฟ่าโกะ จัดการความเสี่ยงได้ดีกว่ามนุษย์จะทำได้ และชัดเจนว่ามันยอมรับการขาดทุนในบางช่วงได้ ตราบเท่าที่ชัยชนะยังอยู่ข้างมัน การเล่นแบบนี้ คล้ายกับกลยุทธมืออาชีพที่ชาวญี่ปุ่นมีชื่อเรียกว่าโซวบะ(Souba)ซึ่งแปลตรงตัวว่า "ราคาตลาด"
แนวคิดของมันก็คือ คุณยอมรับอะไรก็ได้ที่คิดว่า มัน "แฟร์" แทนที่จะทุ่มแทงกับโอกาสยากๆ อันใดโอกาสหนึ่ง
เกมแบบนี้มันนำไปสู่เกมสูสียาวนาน และพยายามเสาะหาความได้เปรียบเล็กๆน้อยๆ จากหลายๆการแลกเปลี่ยน และจบลงที่ชัยชนะในช่วงปลายเกม
จอร์น แฟนเบน(เข้าใจว่าเป็นคอลัมนิส) บอกว่าเหมือนการพยายามชนะจากการทำ อาบิทราจ(ค้ากำไร)
แน่ละ ว่านักเล่นหุ้นไม่มีโอกาสชนะต่อหน้า เทรดดิ้งอัลกอริทีมสมัยใหม่ในสถานการณ์แบบนี้ ดังนั้นเรากฌไม่ควรคาดหวังว่านักเล่นโกะจะทำได้เช่นเดียวกัน
สิ่งที่ลีพยายามทำ คือถ้าค้ากำไรสู้ไม่ได้ ก็ถล่มตลาดมันเลย
ทุ่มสุดตัว
เมื่อเก็บกำไรไว้มั่นคงแล้ว ลีโจมตีกลุ่มอิทธิพลของดำด้วย W40 ท้าทายอัลฟ่าโกะให้เข้าโจมตี จนกระทั่งถึง W48 ลีกระจายหมากทั่วไปหมดในพื้นที่อิทธิพลด้านบนของดำ
เขาไม่ได้คิดจะช่วยหมากใดหมากหนึ่ง เขาแค่ต้องการอยู่ในพื้นที่นี้ และทำลายการลงทุนของดำ สำหรับอัลฟ่าโกะ นี่เป็นการไร้เหตุผลอย่างมาก เพราะมันจ่ายพื้นที่ให้ลีไปเยอะเพื่ออิทธิพลในบริเวณนี้
แต่นี่คือสิ่งที่ลีต้องการ - ได้หมด หรือไม่ก็เจ๊งไปเลย ซึ่งความสามารถในการประเมินองค์รวมของอัลฟ่าโกะจะไม่ช่วยอะไร
อัลฟ่าโกะไม่มีทางเลือก มันต้องสู้ที่นี่ และต้องชนะ ไม่งั้นมันก็จะแพ้
โจมตีเบาๆ ในพื้นที่กว้าง
ถ้าอัลฟ่าโกะ โจมตีลีตรงๆ เขาคงจะดีใจ
มือระดับลี เอาตัวรอดการโจมตีตรงๆได้ง่ายมาก กลยุทธที่ดีกว่าคือ การโจมตีอ้อมๆ ขู่ว่าจะล้อมกลุ่มหมากที่บุกเข้ามาทั้งหมด และนั่นคือสิ่งที่มันทำ โดยการกดบ่าที่ B47 เป็นการกดลงบนหมากขาวที่ R11 โดยตรง และส่งการโจมตีกระทบกลุ่มหมากขาวด้านบนด้วย กลยุทธเดียวกับที่ลีใช้เมื่อวันวาน
หลังจากนั้นดำพยายามนำหน้าขาว ป้องกันไม่ให้กลุ่มทางขวาเชื่อมกับตรงกลางได้ กลยุทธนี้ดูดีจนถึง B67 โดยยอมสูญเสียสี่หมากด้านขวาไป และหลังจาก B69 อัลฟ่าโกะก็ขึ้นนำ
ปฏิเสธไม่แลกด้วย
แทนที่จะยอมรับการแลกเปลี่ยนนั้นโดยเล่น W70 ที่ O6 ลีตัดสินใจโจมตี อัลฟ่าโกะตั้งรับด้วย B71 ด้วยความมั่นใจที่จะบอกว่า "ข้าชนะแล้ว" แต่ลีตอบโต้จุดอ่อนของมันตั้งแต่ 72-76
ในขณะที่คอมเมนเตเตอร์เหมือนจะยอมรับว่าเกมจบลงแล้ว ทันใดนั้น ลีก็ทิ้ง "เทะสึจิ" ไม้ตายเด็ดลงมาที่ W78 ฉับพลันทันใด ตลาดหุ้นของอัลฟ่าโกะก็ถล่ม มันเห็นหุ้นร้อยดอลลาห์ของมันมีค่าเท่าเพนนี
เทะสึจิ เป็นกลยุทธประชิดตัวของโกะ ถ้าเรามองโกะเป็นศิลปะการต่อสู้ เทะสึจิ ก็คือการต่อสู้มือเปล่า มันเป็นการเดินหมากชาญฉลาดที่เสมือนเป็นศิลปะ
ผู้เล่นเก่งๆเห็นเทะสึจิในพริบตาจากการฝึกฝนและประสบการณ์ และ อัลฟ่าโกะ policy network ก็คงเหมือนกัน ไม่งั้นมันคงเล่นได้ไม่ดีขนาดนี้
แต่ไม่ใช่ทุก เทะสึจิ มีค่าเท่ากัน บางหมากใครๆก็รู้ บ้างก็ยากมาก แปลกประหลาด และแม้มืออาชีพก็มองข้าม
หมากของลี อยู่ในกลุ่มหลัง
บรรดามือโปรต่างมองไม่เห็นมัน หรือบ้างก็สงสัยแต่ไม่แน่ใจว่ามันทำงานอย่างไร
กู่ลี่เก้าดั้ง เพื่อนและ คู่แข่งของลี เซดอลให้คอมเมนต์มาจากจีนว่า ขาว 78 นี้คือ "หัตถ์เทวะ" เขามองไม่เห็นว่ามีตานี้อยู่ และชัดเจนว่า อัลฟ่าโกะ ก็ไม่เห็น
อัลฟ่าโกะหม้อน้ำระเบิด
หลังขาว 78ลงกระดาน พื้นที่ของดำด้านบนก็หมดคุณค่า ขาวมุดรอดออกมาได้ผ่านอุโมงค์ลับ และ 92 สร้าง มิไอ ที่ H14 และ J10(แปลว่าขาวเลือกเล่นได้)
หลังจากนั้นอัลฟ่าโกะ เล่นหมากแย่ๆติดกันตั้งแต่ 87-101
เราเคยคุยกันเรื่องหมากแย่ๆ ของอัลฟ่าโกะ แต่งวดนี้ไม่เหมือนเดิม
ในเกมที่ผ่านๆมา มันเล่นหมากแย่ๆ ตอนกำลังนำอยู่ เราบอกว่ามันแย่ เพราะมันเล่นได้ดีกว่านี้ แต่อัลฟ่าโกะมั่นใจว่าหมากแบบนี้จะทำให้มันชนะได้แบบชัวร์ๆ
แต่เกมนี้ไม่ใช่ มันห่วยเลย และทำให้เกมนี้มันไม่สามารถกลับมาได้
มันเป็นหมากที่คนจะเล่นเมื่อลืมไปว่าฝ่ายตรงข้ามก็ตอบโต้ได้ และมันทำลายรูปหมากของตัวเองไปด้วย หมากแย่ๆที่ไม่เล่นจะดีกว่า
เกมเล่นไปอีก 80 ตา และจบลงโดย อัลฟ่าโกะ ยอมแพ้ในที่สุด
ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ของลีเซดอล ต่อหน้าเครื่องจักร!
แปลจาก https://gogameguru.com/lee-sedol-defeats-alphago-masterful-comeback-game-4/