นี่เป็นกระทู้พูดคุย กระทู้เเรกของผมนะครับ คือผมรู้สึกอึดอัดมากกับเรื่องนี้ ขอเบิกภาพเเรกมาให้ดูเลยนะครับ
ภาพนี้คือภาพปลาสวาย(หรือบึก ไม่เเน่ใจ เเต่คิดว่าเป็นสวาย) เป็นปลาที่ถูกจับได้ในบ่อเลี้ยง ของ วัด!!!
โดยทางวัดจัดให้สัมปทานกับชาวบ้าน เพื่อลงเเหจับปลากันครับ สอบถามภายหลัง จากชาวบ้านในนั้นผ่านทาง เฟสบุค(ภาพเหล่านี้คือภาพของเขา ที่ถ่ายไว้ ตอนไปดูชาวบ้านลงปลากัน) เขาบอกว่าที่วัดปล่อยสัมปทานนี้ขึ้นเพราะ น้ำในบ่อมันเเห้ง (หลวงพ่อท่านคงคิดว่า ปลาในบ่อจะตายเปล่าประโยชน์ ปลามันคงอยากตายโดยน้ำมือชาวบ้านมากกว่าตายเพราะถัยธรรมชาติ สุดท้ายตายเหมือนกัน ถ้าเเก้ปัญหาเเบบนี้)
ไปดูสภาพบ่อบ้างครับ
ตบท้ายด้วยคำพูดมัดมือชกครับ ไม่รู้เปรียบได้ถูกต้องหรือไม่ "เงินที่ได้จากการลงจับปลาในครั้งนี้ เราจะนำไปสมทบทุน เพื่อสร้าง นู่น นี่ นั้น ให้กับวัด เพื่ออาตมาจะได้อยู่สบายๆต่อไป เอ้ย!!! เพื่อวัดจะได้เจริญขึ้น"
    นี่ไม่ใช่ครั้งเเรกนะครับ เเต่ผมเจอเหตุการเเบบนี้บ่อยๆ กับวัดเเถวนี้ ผมรู้สึกไม่เห็นด้วยกับการทำเเบบนี้ของทางวัด ปัญหามีให้เเก้หลายทางจริงไหมครับ เเละถ้ามีวิธีเเก้ปัญหาที่ดีกว่านี้ ผมเชื่อว่าชาวบ้านต้องร่วมกันกับทางวัดเพื่อช่วยเเก้ปัญหา ทุกคนที่ศรัทธาพระพุทธศาสนา มีหรือจะไม่อยากช่วย ไม่ใช่มาปล่อยให้ ชาวบ้านเอาเงินมาเเลกเลือดเนื้อสิ่งมีชีวิตในเขตอภัยทานของวัดเเบบนี้
ผมก็ไม่ใช้คนธรรมมะธรรมโมอะไรนะครับ ผมเองก็ชอบตกปลา เเละผมเองก็รักปลาครับ ที่บ้านผมเลียงปลาที่ผมได้มาด้วยการตกครับ ผมเองก็คนบาป
เเต่ผมก็คิดว่าการกระทำของวัดในลักษณะนี้มันไม่สมควรครับ
เขตอภัยทาน คือเขตุอภัยทาน กับเหตุการเเบบนี้ ผมจึงสงสัยว่า เขตอภัยทานมีวันหยุดด้วยหรอครับ
        ลองนึกภาพตามนะครับ นึกภาพหลังคาโบส ศาลา พระพุทธรูป ที่สร้างจากเนื้อปลาในวัด จากเลือดเเละคาวปลาเหล่านั้น หลังคาโบสที่มีเเหมีเรือของชาวบ้านผสมกันเป็นสิ่งก่อสร้าง  ภาพที่เห็นนั้น มันสวยซักเเค่ไหนกันครับ สวัสดีครับ
ถ้าเเท๊คผิด ขออภัยขะครับผม