สำหรับคนที่เคยเจ็บมากๆ มันอาจจะเริ่มชินและชา..
วันหนึ่งเราเจอกับ ผญ คนหนึ่งเค้าเป็นรุ่นพี่คนละมหาลัย ตอนแรกๆ เราก็รู้สึกดีนะ เลยไม่กล้าแสดงออกอะไรไปมากมาย(กลัวเค้ารำคาญ) เค้าทำดี คอยอยู่กับเราวันที่เราท้อและเหนื่อย คอยเป็นห่วง(ทั้งๆทีก็ไม่รู้หลอกนะว่าเป็นแบบนี้กับทุกคนรึป่าว) และความรู้สึกมันมากขึ้นเรื่อยๆ ยอมรับนะว่าตอนนี้ ก็ชอบไปแล้ว และวาเลนไทน์ที่ผ่านมาพี่เค้าก็มาบอก "แฮปปี้วาเลนไทน์มาเดีย" เรานึกว่าพี่เค้าพูดเล่นๆ เพราะคนที่เข้ามาคุยกับเราส่วนใหญ่ เค้าเข้ามาแค่คั่นเวลาไม่ได้จิงจังอะไร ยอมรับนะว่าเป็นคนปากแข็ง แต่ตอนนี้.. วันที่เค้าได้หายไป เรารู้สึกขาดอะไรไปสักอย่างอะ เราไม่รู้ว่าเค้ายุ้งหรือไม่อยากคุย
พอมีทางไหม ที่เราจะได้คุยกับพี่เค้าทำให้ความรู้สึกเดิมๆมันชัดเจนอีกครั้ง ก่อนจะสายไป..