เริ่มจากวันนี้ เมื่อ1ปีที่แล้ว เราสูญเสียพ่อที่เป็นทุกอย่างในชีวิตของเรา เหมือนโลกมันดับวูบลงไปเลย เราพยายามทำตัวปกติ แต่ภายในมันมืด มันชาไปหมด เราทำงาน ใช้ชีวิตไปวันๆ อารมณ์แย่ลงเรื่อยๆ ใช้ชีวิตแบบเบลอๆมาจนทุกวันนี้ และวันนี้เป็นวันครบรอบจากไปของพ่อเรา เราจึงอยากทำบุญให้ท่าน แต่ไม่อยากไปวัดแบบปกติ เพราะไปบ่อยอยู่แล้ว เลยอยากไปเลี้ยงคนชราที่บ้านพักคนชรา แต่สถานที่ๆหาได้ก็อยู่ไกลข้ามจังหวัด พอดีไปเจอกระทู้พันทิพของน้องคนนึงที่ไปเลี้ยงอาหารที่ รพ.ศรีธัญญา จึงจุดประกายให้เราอยากไปที่นั่น ด้วยเหตุผลว่าที่นั่นไม่ค่อยมีคนรู้จัก

ขั้นตอนแรก เราโทรไปสอบถามที่รพ.ศรีธัญญา ปลายสายบอกให้คุยกับฝ่ายโภชนาการ เราก็แสดงความต้องการว่าอยากไปเลี้ยงอาหารคนชราไร้ญาติที่ตึกฟื้นฟู เจ้าหน้าที่ถามว่าทำไมถึงเจาะจงตึกฟื้นฟูละคะ เพราะตึกอื่นก็มีผู้ที่ไร้ญาตินะ เราเลยเล่าไปว่าเรารู้จากพันทิพมาอย่างนั้น เจ้าหน้าที่ก็เล่าว่าทางโรงพยาบาลจะจัดคิวให้ว่าใครจะได้เลี้ยงตึกไหน เพื่อให้ทุกคนได้รับมื้อพิเศษทั่วถึงทุกตึกค่ะ ซึ่งเราเลยให้เค้าจัดลงคิวไว้เลย ตามใจเจ้าหน้าที่เลยว่าจะได้ลงตึกไหน เพราะตั้งใจมาเลี้ยงอยู่แล้ว เจ้าหน้าที่แจ้งรายละเอียดอาหารว่า ไม่ควรเป็นชิ้นใหญ่ ยิ่งตึกฟื้นฟูจะเป็นคนชรา ต้องชิ้นเล็กๆ ยิ่งเปื่อยยิ่งดี เพราะชิ้นใหญ่จะเสี่ยงที่คนไข้จะติดคอได้ ขนมขอเป็นขนมปี๊ป เพราะจะได้ไว้จัดกิจกรรมให้คนไข้ และเก็บได้นานค่ะ จากนั้นก็นัดวันเวลากัน

ขั้นตอนการเตรียมอาหาร (ข้อห้ามของรพ.คือ ห้ามมีอะไรที่เป็นกระดูก) เราเลือกบะหมี่หมูแดง+หมูสับ+เกี๊ยวน้ำ 50ชุด(แยกน้ำซุปไป) และสั่งข้าวหมูแดง+หมูกรอบไปให้เจ้าหน้าที่ต่างหาก20กล่อง ขนมปี๊ปเราซื้อจากห้างเขียว

ถึงวันนัด ซึ่งเป็นวันเสาร์ เรานัดรับบะหมี่ตอน09.30 และนั่งแท๊กซี่ไป ถึงรพ.ศรีธัญญาตอน10.40(เรทนิดหน่อยเพราะรอรวมพล) ตามเวลานัดเราไปถึง เค้าให้ไปที่ศูนย์โภชนาการก่อน เพื่อเอาขนมปี๊ปลง กรอกใบลงทะเบียน และถ่ายรูป (ลักษณะคล้ายโรงอาหาร) จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่พาไปที่ตึก

ตึกที่ได้ลงบริจาคคือ ตึกอโศก2(คนไข้ชาย) เป็นตึกชั้นเดียว เดินเข้าไปจะเจอลานกว้างที่มีโต้ะอยู่2แถว มีที่ว่างตรงกลาง มีคนไข้ชายนั่งเข้าแถวรออยู่เยอะพอสมควร (เจ้าหน้าที่แจ้งว่า 39คน) เมื่อไปถึงคนไข้ก็ลุกฮือออกมายืน (ตอนนั้นแอบตกใจเล็กๆ) และเจ้าหน้าที่บอกให้ไปนั่งเข้าแถวตามเดิม บางคนก็ยังยืนรอ คือเค้าอยากมาช่วยถือของค่ะ จุดนี้ทำให้หายตกใจ แต่เป็นปลื้มแทน พอเอาของไปวางที่โต้ะแล้ว เจ้าหน้าที่ก็บอกให้รอรถที่จะมาส่งข้าวเที่ยงก่อน(รพ.จะมีอาหารให้คนไข้อยู่แล้วค่ะ เราจะแค่เป็นตัวเลือกให้เค้า) ระหว่างรอรถข้าว(รอถาดอาหารนั่นแหละค่ะ) มีคุณลุงคนนึงแกนั่งอยู่หน้าแถว แกถามว่าทำไมถึงมาเลี้ยงข้าว วันเกิดหรอ? เราเลยตอบว่าป่าวค่า วันครบรอบวันเสียของพ่อค่ะ ครบ1ปีพอดี ทุกคนก็ร้องหูววว แล้วบอกเสียใจด้วยนะ สาธุนะ ขอบคุณนะ บลาๆๆ เราก็ไหว้ขอบคุณทุกคนค่ะ ดีใจ ปลื้มใจมาก แล้วลุงคนเดิมก็บอกว่า หลังแจกอาหาร ให้ไปกรวดน้ำด้วยนะ กรวดที่ต้นไม้ใหญ่ๆ ให้พระแม่ธรณีส่งไปให้พ่อนะ เอ้อ ให้กับแม่ด้วยนะ (จุดนี้เรางงค่ะ เพราะแม่เสียไปนานแล้ว แต่เราไม่ได้พูดถึงแม่เลยนะ) แล้วลุงเค้าก็บอกว่าตอนเอาของมาเลี้ยงเนี่ยต้องสวดบททำทานด้วยนะ สวดได้มั้ย เราก็บอกเราไม่รู้เลยค่ะ ลุงแกก็ยกมือแล้วสวดค่ะ เราก็ยกมือไหว้ตามแก แล้วแกก็สวดไปได้แปปนึง แกบอกเราว่า สวดสิ สวดตามสิ (แอบงงแต่ก็ตามน้ำไป ท่าทางแกตั้งใจมาก แกน่ารักดีค่ะ) แกก็นำสวด สวดกันยาวมาก พอสวดจบ เราสาธุ เราเพิ่งเห็นว่าทุกคนยกมือพนมสาธุกันหมด สาธุกันดังมากค่ะ

เมื่อรถส่งอาหารมา จะมีคนไข้บางคนไปช่วยยกถาดข้าว แล้วก็เริ่มแจกอาหาร ทุกคนเป็นระเบียบมากค่ะ เข้าแถวรับอาหารของรพ.ซึ่งเป็นข้าวสวย+กับข้าว2อย่าง และเค้าจะรับบะหมี่ของเราไปด้วย(บางคนก็ไม่รับข้าว จะเอาแต่บะหมี่ บางคนก็ไม่เอาบะหมี่ จะเอาแต่ข้าวก็มีค่ะ แต่สุดท้ายก็จะเดินมาขอบะหมี่เพิ่มค่ะ55 คงเห็นคนอื่นทานละมั้ง) เสร็จแล้วเค้าก็จะไปนั่งทานที่โต้ะค่ะ บางคนก็เทบะหมี่ลงผสมข้าวเลย บางคนแกะกินในถุง บางคนกินข้าวก่อน ถึงจะกินบะหมี่ เจ้าหน้าที่บอกว่าพวกเค้าทานเยอะ ทานเก่งค่ะ พอพวกเค้าทานเสร็จ ก็จะเอาถาดไปเก็บ แล้วมาต่อคิวรับยา จากนั้นก็ไปนั่งเข้าแถวเหมือนตอนแรกค่ะ

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็เรียกออกมาคนนึง ให้กล่าวขอบคุณ เค้าก็อวยพรยาวววววเลยค่ะ จุดนี้ก็ปลื้มใจมากจริงๆ แล้วลุงคนเดิมก็เดินมาสวดอวยพรอีกคนค่ะ จากนั้นทุกคนก็ขอบคุณที่เรามาเลี้ยงอาหาร เราก็ขอบคุณทุกคนที่ให้เรามาเลี้ยงค่ะ

วันนี้ไปกันทั้งหมด 4คน แฟนเรา+พี่สาวแฟน+พี่เลี้ยงที่ดูแลพ่อตอนป่วย คือทุกคนปลื้มใจอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ

เพิ่มเติม: เจ้าหน้าที่แนะนำว่า
1. สามารถเอาอาหารที่ไม่จำเจมาได้ เช่นพิซซ่าค่ะ อย่างบางวันมีคนบริจาคเงินไว้เพราะไม่สะดวกอยู่แจกของ เจ้าหน้าที่ก็จะสั่งพิซซ่ามาแจกค่ะ คนไข้จะชอบมาก เพราะแปลกใหม่ แต่ไม่แนะนำกับตึกฟื้นฟูนะคะ เพราะส่วนใหญ่เป็นคนชรา
2. หากเอาอาหารมา แล้วอยากเอาน้ำมาด้วย ไม่แนะนำน้ำอัดลม เพราะมีคาเฟอีนค่ะ ขอเป็นน้ำผลไม้ หรือเก๊กฮวยก็ได้ค่ะ
3. เผื่ออาหารแยกไว้สำหรับคนไข้อิสลามด้วยค่ะ ที่เจอมี4คน เลยไม่ได้ทานบะหมี่ด้วยกันเลย เราพลาดที่ลืมคิดจุดนี้
4. ถ้าจะไปก็ควรมีรถส่วนตัวไปค่ะ เพราะการขนของเยอะๆ ต้องไปติดต่อหลายจุด ทำให้ลำบากแท้กซี่ค่ะ (เราไปแท้กซี่ ต้องให้รอตั้งแต่หน้ารพ. รอคนมารับไปศูนย์โภชนาการ และไปที่ตึกคนไข้) แต่ดีที่พี่แท้กซี่จิตกุศล แกไม่ว่าอะไร แถมไม่คิดเงินที่ไปส่งที่ตึกด้วย

**บางทีช่วงชีวิตที่ท้อแท้ ใจหม่นหมอง หากเราได้แบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง ใจก็อิ่มเอมนะคะ**

เขียนรู้เรื่องรึเปล่าไม่รู้ ผิดพลาดยังไง ขออภัยนะคะ
ขอบคุณที่ติดตามค่ะ