ราวปี 43 ตอนนั้นพักอยู่หอใน หลังหอเป็นรั้ว หลังรั้วเป็นคูน้ำ แล้วก็เป็นที่รกๆ กว้างพอสมควร

คืนนั้น อยู่ห้องคนเดียว ราวตี 2 กำลังนอนอ่านนิยายอยู่ โดยนอนเอาหัวพาดปลายเตียง

เตียงอยู่ในสุด ประตูหลังห้องกับหน้าห้องตรงกัน ประตูหลังห้องมีมุ้งลวดกันยุง หน้าห้องด้านบนเหนือประตูเป็นมุ้งลวด

ห้องอยู่ชั้น 4 รู้สึกเหมือนลูกฟุตบอลล่องหนที่มีคนเตะขึ้นมา เป็นวิถีโค้ง มีแต่ลม มองไม่เห็นอะไร รู้สึกได้ว่า ผมที่ห้อยลงปลายเตียง มันปลิวตาม

ไอ้ก้อนลมที่ว่า มันผ่านมุ้งลวดหลังห้อง แล้วผ่านมุ้งลวดหน้าห้องออกไป

ถ้ามันหล่นตุ้บลงในห้องคงทำอะไรไม่ถูก

ผ่านมานานแสนนาน ยังคิดไม่ตกเลยว่า ตกลง มันคืออะไร