คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ลางเนื้อชอบลางยาครับ
เหมือนกับกาแฟ บางคนชอบแบบเอสเปรสโซ่ ชอบคาปูชิโน่ ชอบแบบมอคค่า ชอบแบบลาเต้
ทั้งๆที่เป็นกาแฟเหมือนกัน ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร แค่รสชาติที่คนๆนึงชอบ อาจไม่ใช่รสที่อีกคนชอบก็ได้
การ์ตูนหุ่นยนต์ก็เช่นกัน ที่บางคนชอบโคดเกียสมากกว่า อาจไม่ใช่เพราะมันดีกว่าหรือเลิศกว่า แต่เพราะรสชาติของโคดเกียสมันถูกปากมากกว่านั่นหละครับ
แม้แต่ในหมู่แฟนกันดั้มเอง ก็มีกันดั้มภาคที่ชอบ กับภาคที่ไม่ชอบ ปนๆกันอยู่เหมือนกัน
เหมือนกับกาแฟ บางคนชอบแบบเอสเปรสโซ่ ชอบคาปูชิโน่ ชอบแบบมอคค่า ชอบแบบลาเต้
ทั้งๆที่เป็นกาแฟเหมือนกัน ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่ได้เสียหายอะไร แค่รสชาติที่คนๆนึงชอบ อาจไม่ใช่รสที่อีกคนชอบก็ได้
การ์ตูนหุ่นยนต์ก็เช่นกัน ที่บางคนชอบโคดเกียสมากกว่า อาจไม่ใช่เพราะมันดีกว่าหรือเลิศกว่า แต่เพราะรสชาติของโคดเกียสมันถูกปากมากกว่านั่นหละครับ
แม้แต่ในหมู่แฟนกันดั้มเอง ก็มีกันดั้มภาคที่ชอบ กับภาคที่ไม่ชอบ ปนๆกันอยู่เหมือนกัน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 9
Code Geass มันไม่ใช่อนิเมหุ่นยนต์แบบเต็มร้อย แค่มีหุ่นยนต์ประกอบหลัก
แล้วมันฉลาดที่เอาองค์ประกอบเจ๋งๆในโลกอนิเมมารวมยำๆกันครับ ได้แก่
คาแรคเตอร์ดีไซน์ ได้กลุ่มป้า Clamp ซึ่งสาวกเหล่าป้าทั้งสี่มีเยอะมากนะครับ (ผมก็คนหนึ่ง) เรียกคนดูได้เพิ่มอีก แถมเนื้อเรื่องที่หักมุมและแนวคิดแปลกๆหลายอย่างนี่ เหมือนได้อิทธิพลการ์ตูนของ Clamp มาด้วย
แนวทางการออกแบบตัวละครเอกอย่างลูลูช และ สุซากุ - มาแนวเดธโนต คือพระเอกหลักโฉด ฉลาด จะว่าไปมันก็คือเอาคิระจากเดธโนตมาทำให้เป็นคนดีขึ้น ซิสค่อนขึ้น ส่วนพระเอกรองก็ดูมีคุณธรรม แล้วตอนนั้น Tsubasa Chronicle กำลังดัง ลักษณะคาแรคเตอร์ของสุซากุก็เหมือนได้ดูเชารันอีกรอบ (แต่เชารันนิสัยจริงใจและดีแท้กว่า สุซากุจะด้านมืดมีมากกว่า)
เซอร์วิสตัวละครหญิงลงตัว แถมของผู้ชายด้วย ตัวละครสวยหล่อ มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งคนดูชายและหญิง
มีบางเรื่องพยายามทำพระเอกแนวลูลูช (หรือก็คือแนวคิระของเดธโนต) แต่ยังไม่มีเรื่องไหนทำได้ดีเท่า จนมีลูลูช
ความที่เป็นอนิเมออริจินอล ไม่มีมังงะ ทำให้เดาทางไม่ออก แล้วเนื้อเรื่องมันไม่ได้เป็นลักษณะเส้นตรงเท่าไหร่ คนเลยติดใจ (ถึงดูเผินๆจะเหมือน)
ความบ้าในการวางแผนและลูกโฉดของลูลูช ที่ทำให้คนดูลุ้นติดตามว่า มีพลังกีอัสและความฉลาดเป็นทุน จะเอาอะไรไปสู้ชาติมหาอำนาจได้วะ
งานภาพ แทบไม่มีเผา ถึงมีก็น้อย และไม่ได้เผาจุดสำคัญเท่าไหร่นัก อันนี้สำคัญมากครับ
เพลงประกอบ
อนิเมคาแรคเตอร์ดีไซน์
กระแสเชียร์ จากคนไม่สนใจ กลายเป็นสนใจอยากจะดู
ทำตลาดต่อยอดได้เยอะ
ฯลฯ
มันเลยดังเป็นพลุ ทั้งๆที่ซีซั่นสองนี่ทำไม่ค่อยดีเท่าไรนัก มีจุดบั๊กของเรื่องพอตัว การเดินเรื่องก็มีข้อน่าสงสัยว่าจะมีการเปลีย่นแปลงบทจากภาคแรกไปพอสมควร อะไรหลายๆอย่างที่เคยแอบตั้งระเด็นและปมไว้ พอมาซีซั่นสองดังไม่พูดถึงหรือหายไปดื้อๆเลยก็มีเยอะ แต่เผอิญว่าทำตอนจบไว้ดีมาก คนดูก็เลยประทับใจ ตราตรึงมาจนตอนนี้
ส่วนพล็อตและปมที่วางไว้ซีซั่นแรก ทำเหมือนเป็นเรื่องสำคัญ แต่ดันทิ้งไปก็เช่น
ชื่อจริง CC ซีซั่นแรกเล่นประเด็นนี้เยอะมาก แต่ซีซั่นสองไม่มีอีกเลย
ปมของสุซากุในวัยเด็ก เหมือนจะมีอะไรมากกว่านี้ แต่หายไปเลย
เรื่องที่สุซากุเข้ากันได้กับกีอัส เหมือนว่าสุซากุมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้อีก ตรงนี้โดนตัดออกหมด ทำให้สุซากุโดนลดความสำคัญในด้านบทบาทลงไปเยอะในซีซั่นสอง ไปเด่นที่ลูลูชมากกว่า
เรื่องที่สุซากุฆ่าพ่อตัวเอง ตรงนี้เป็นปมใหญ่มากๆที่ภาคแรกทิ้งระเบิดไว้ แต่ภาคสองแทบไม่ได้แตะเลย
บทบาทของมารีแอน แม่ลูลูช วางไว้ลี้ลับมากในซีซั่นแรก แต่มาเฉลยแบบแปลกๆงงๆ แล้วก็ไม่อินเลยว่า อะไรฟะ สรุปคือพ่อแม่มันเป็นเอามากกันทั้งคู่
ปมของคาเรนเรื่องพี่ชาย ซีซั่นแรกวางมาราวกับจะเป็นเรื่องสำคัญ พอซีซั่นสอง หายเงียบกริบ ไม่ได้พูดถึงอีกเลย
ปมของนานาลี่ ตอนแรกเหมือนวางอะไรมาเยอะกว่านี้ แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรในกอไผ่
แล้วมันฉลาดที่เอาองค์ประกอบเจ๋งๆในโลกอนิเมมารวมยำๆกันครับ ได้แก่
คาแรคเตอร์ดีไซน์ ได้กลุ่มป้า Clamp ซึ่งสาวกเหล่าป้าทั้งสี่มีเยอะมากนะครับ (ผมก็คนหนึ่ง) เรียกคนดูได้เพิ่มอีก แถมเนื้อเรื่องที่หักมุมและแนวคิดแปลกๆหลายอย่างนี่ เหมือนได้อิทธิพลการ์ตูนของ Clamp มาด้วย
แนวทางการออกแบบตัวละครเอกอย่างลูลูช และ สุซากุ - มาแนวเดธโนต คือพระเอกหลักโฉด ฉลาด จะว่าไปมันก็คือเอาคิระจากเดธโนตมาทำให้เป็นคนดีขึ้น ซิสค่อนขึ้น ส่วนพระเอกรองก็ดูมีคุณธรรม แล้วตอนนั้น Tsubasa Chronicle กำลังดัง ลักษณะคาแรคเตอร์ของสุซากุก็เหมือนได้ดูเชารันอีกรอบ (แต่เชารันนิสัยจริงใจและดีแท้กว่า สุซากุจะด้านมืดมีมากกว่า)
เซอร์วิสตัวละครหญิงลงตัว แถมของผู้ชายด้วย ตัวละครสวยหล่อ มีเสน่ห์ดึงดูดทั้งคนดูชายและหญิง
มีบางเรื่องพยายามทำพระเอกแนวลูลูช (หรือก็คือแนวคิระของเดธโนต) แต่ยังไม่มีเรื่องไหนทำได้ดีเท่า จนมีลูลูช
ความที่เป็นอนิเมออริจินอล ไม่มีมังงะ ทำให้เดาทางไม่ออก แล้วเนื้อเรื่องมันไม่ได้เป็นลักษณะเส้นตรงเท่าไหร่ คนเลยติดใจ (ถึงดูเผินๆจะเหมือน)
ความบ้าในการวางแผนและลูกโฉดของลูลูช ที่ทำให้คนดูลุ้นติดตามว่า มีพลังกีอัสและความฉลาดเป็นทุน จะเอาอะไรไปสู้ชาติมหาอำนาจได้วะ
งานภาพ แทบไม่มีเผา ถึงมีก็น้อย และไม่ได้เผาจุดสำคัญเท่าไหร่นัก อันนี้สำคัญมากครับ
เพลงประกอบ
อนิเมคาแรคเตอร์ดีไซน์
กระแสเชียร์ จากคนไม่สนใจ กลายเป็นสนใจอยากจะดู
ทำตลาดต่อยอดได้เยอะ
ฯลฯ
มันเลยดังเป็นพลุ ทั้งๆที่ซีซั่นสองนี่ทำไม่ค่อยดีเท่าไรนัก มีจุดบั๊กของเรื่องพอตัว การเดินเรื่องก็มีข้อน่าสงสัยว่าจะมีการเปลีย่นแปลงบทจากภาคแรกไปพอสมควร อะไรหลายๆอย่างที่เคยแอบตั้งระเด็นและปมไว้ พอมาซีซั่นสองดังไม่พูดถึงหรือหายไปดื้อๆเลยก็มีเยอะ แต่เผอิญว่าทำตอนจบไว้ดีมาก คนดูก็เลยประทับใจ ตราตรึงมาจนตอนนี้
ส่วนพล็อตและปมที่วางไว้ซีซั่นแรก ทำเหมือนเป็นเรื่องสำคัญ แต่ดันทิ้งไปก็เช่น
ชื่อจริง CC ซีซั่นแรกเล่นประเด็นนี้เยอะมาก แต่ซีซั่นสองไม่มีอีกเลย
ปมของสุซากุในวัยเด็ก เหมือนจะมีอะไรมากกว่านี้ แต่หายไปเลย
เรื่องที่สุซากุเข้ากันได้กับกีอัส เหมือนว่าสุซากุมีอะไรบางอย่างซ่อนไว้อีก ตรงนี้โดนตัดออกหมด ทำให้สุซากุโดนลดความสำคัญในด้านบทบาทลงไปเยอะในซีซั่นสอง ไปเด่นที่ลูลูชมากกว่า
เรื่องที่สุซากุฆ่าพ่อตัวเอง ตรงนี้เป็นปมใหญ่มากๆที่ภาคแรกทิ้งระเบิดไว้ แต่ภาคสองแทบไม่ได้แตะเลย
บทบาทของมารีแอน แม่ลูลูช วางไว้ลี้ลับมากในซีซั่นแรก แต่มาเฉลยแบบแปลกๆงงๆ แล้วก็ไม่อินเลยว่า อะไรฟะ สรุปคือพ่อแม่มันเป็นเอามากกันทั้งคู่
ปมของคาเรนเรื่องพี่ชาย ซีซั่นแรกวางมาราวกับจะเป็นเรื่องสำคัญ พอซีซั่นสอง หายเงียบกริบ ไม่ได้พูดถึงอีกเลย
ปมของนานาลี่ ตอนแรกเหมือนวางอะไรมาเยอะกว่านี้ แต่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรในกอไผ่
แสดงความคิดเห็น
ทำไมหลายๆคนถึงชอบ โค้ดกีอัส มากกว่า กันดั้ม
ปล.ผมยังไม่เคยดู ครอสแองจ์ รู้แค่ชื่อเรื่องแล้วดองไว้ดูตอนปิดเทอม